วันนี้เป็นวันแรกที่ ทีมKM ของเราได้เริ่มประเดิมการใช้เครื่องมือ KM มาใช้ในการแชร์ประสบการณ์การทำงาน
ผู้เขียนทำหน้าที่ moderator/FA เช่นเคย เริ่มด้วยการเกริ่นนำเล็กน้อยถึงหลักการของการทำ KM โดยนำข้อสรุปจากการประชุมของทีมว่า กระบวนการของเราจะประกอบด้วย
ประชุมแต่ละครั้งจะใช้เวลาประมาณ ชั่วโมงครึ่งไม่เกินสองชั่วโมง บรรยากาศจะให้เป็นแบบสนุกสนาน เฮฮา ไม่ยึดติดรูปแบบ แต่ต้องไม่หลุดประเด็น ซึ่งเป็นการใช้กฎข้อที่ 6 ที่ได้มาจาก อ.ประพนธ์ งานมหกรรมแห่งชาติ ของปีนี้
วันนี้เราเลือก แชร์ในเรื่องการ ป้องกันไม่ให้เลือด specimen เม็ดเลือดแดงแตก เพราะระยะหลังๆพบว่า specimen ที่ส่งไปห้องชันสูตรเกิดเม็ดเลือดแดงแตกบ่อยครั้ง โดยเฉพาะมาจากการเจาะจากเส้นที่เตรียมให้น้ำเกลือ ทำให้ผู้ป่วยต้องเจ็บตัวไปด้วย
เราได้เทคนิคดีๆทั้งจากพยาบาลและนักเทคนิคการแพทย์ ที่ร่วมแชร์ร่วมแบ่งปันที่คิดว่าตนเองทำแล้วเม็ดเลือดแดงไม่แตก
เราตกลงกันว่า ต่อไป
ผู้เขียน รู้สึกดีใจ ที่เห็นน้องๆร่วมกันแชร์ประสบการณ์อย่างสนุกสนานและเป็นสุข มากกว่าบรรยากาศการที่เคยเห็นในการทบทวนเรื่องเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ที่ทุกคนดูจะพยายามปกป้องตัวเองมากกว่า ร่วมกันหาสาเหตุและแนวทางป้องกันการเกิดซ้ำและไม่กล้าแสดงความคิดเห็น หรือบรรยากาศเป็นไปแบบทางการและวิชาการมากเกินไป
จากการประชุมครั้งนี้ เราจะใช้งานวิจัยเป็นตัวประเมินผลวิธีการดำเนินการตามแนวทางที่ได้กำหนดร่วมกัน
หลังเสร็จจากการสรุปการประชุมและการ AAR น้องๆหลายคนมาเสนอการใช้เทคนิคนี้กับอีกหลายงาน นั้นแสดงว่า หลายคนชอบบรรยากาศแบบนี้
แต่ในการเป็น moderator/FA ครั้งนี้ ผู้เขียนรู้สึกว่าต้องใช้พลังอย่างมาก ในการควบคุมการประชุมไม่ให้หลงประเด็นและหลักการของ KM เพราะหลังจากเสร็จประชุมรู้สึกอ่อนเพลียไม่น้อย อาจจะเป็นเพราะไม่สบายอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่รู้สึกประทับใจกับผลงานครั้งแรกอย่างมากมาย ไม่ยึดติดรูปแบบ แต่เป็นสไตล์แบบบ้านบ้านตามบริบทของเราเอง
มาชื่นชมป้าแดงค่ะ
ข้อตกลงเบื้องต้น ก่อนคุยกัน ส่วนมากเราจะบอกว่า ให้เล่าสิ่งที่ดี ข้อแนะนำที่ดี เราจะไม่พูดปัญหากัน และระหว่างคุยกัน เราอยากให้ทุกคนตั้งใจฟังค่ะ
จะทำให้คุมเกมง่าย เพราะน้องๆจะพยายามนึกถึงแต่ประสบการณ์ที่ดีค่ะ
ตัวเราที่เป็น fa จะไม่เหนื่อยมากค่ะ
ก็ไม่คิดถึง จึงเข้ามาอ่านบ้างครับผม
สวัสดีค่ะ อ.อุบล
ขอบคุณมากค่ะ ก่อนหน้าเริ่มประชุม ทีมงานก็ BAR กันค่ะ
แต่พอกระบวนการเริ่ม ก็เหนื่อยเลย เพราะมือใหม่
แต่ทีมงานก็ AAR แล้วว่า ครั้งต่อไปต้องปรับปรุงอะไร
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องรักชาติ
ไม่เจอนานเลย คิดไม่ถึงเหมือนกัน :-))
สวัสดีค่ะ อ.สิงห์ อ.หมอชอบวิ่ง
ก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
น้าแดง
อ่านไปนึกสภาพบรรยากาศของการเล่าเรื่องของน้าแดงก็เกิดความสุขลึกๆ ตามไป อ่านไปยิ้มไป วันนี้ก็ทำที่หนองม่วงไข่ ทำกับกลุ่มผู้ป่วยเบาหวาน ทำเสร็จแล้วสิ่งที่ได้ร่วมกันคือรอยยิ้มที่สดใสจากความจริงใจของคนไข้ รู้สึกว่าทำได้ง่ายและสนุกกว่า
(อายุคงมากกว่าน้าแดงสัก1 ปี เลยขอเรียกน้าแดง เพราะว่าอยู่รพ.จะบอกน้องว่าให้เรียกว่าพี่ จะทำให้ดูสดใสๆๆๆ555555
สวัสดีค่ะ อ.พี่ท้องฟ้า อิอิอิ
ทำไม ไม่เรียก น้องแดงละคะ อิอิอิ อีกรอบ
ก็สนุกตามประสาค่ะ ลองผิดลองถูกไปค่ะ แต่หลายคนชอบมากเลยค่ะ
จะเอาประสบการณ์มาเล่าเรื่อยๆค่ะ
สวัสดี่ค่ะ pa_daeng
นี่ขนาดลองผิดลองถูกยังขนาดนี้ ถ้าเอาจริงจะขนาดไหน
สู้ต่อไปค่ะ น้องๆรอดูแบบอย่างอยู่ค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องอ้อยควั้น
การดูแลเด็กป่วย เป็นเรื่องลำบากทั้งใจทั้งกายค่ะ ยิ่งเห็นแม่ของเด็กร้องไห้ยิ่งลำบากใจค่ะ
วันนี้ อากาศบ้านป้าแดง หนาวมากค่ะ ฝนตกทั้งวัน อากาศน่านอนแต่นอนไม่หลับค่ะ
มาเที่ยวหนองคาย ให้ไวเลยนะคะ รออยู่ค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ศศินันท์
เดี๋ยวนี้อะไรๆๆก็พัฒนาไปเยอะเลยค่ะ
พยาบาลเราก็พยายามแลกเปลี่ยนหาวิธีที่ดีที่สุดสำหรับคนไข้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องกุ๊ก
โรงบาลป้าแดง เรายังไม่ใช้เครื่องมือ KM กันเลยค่ะ
คนไปประชุม/อบรมมาก็ไม่นำมาเล่าต่อ คนรับผิดชอบเลยต้องลุยเอง ก็พยายาม ทำให้ ตามที่เป็นหลักการ หลักคิด และหลักอุปนิสัยของเจ้าหน้าที่เราค่ะ
แต่หลายคนคงติดใจ เมื่อวานก็มีคน โทรมาติดต่อให้ไปทำกลุ่มแบบนี้ให้ ทำเอาปลื้มเหมือนกันหลายคนชอบแบบนี้
สวัสดีค่ะ น้องเก๋
ป้าแดงว่า KM ทำอย่างไรก็ได้นะคะ ขอให้ได้ความรู้/ประสบการณ์ที่ดีในตัวคนมาใช้ให้ได้มากที่สุด โดยที่ไม่ต้องกำหนดกรอบ กำหนดแนว ให้อดอัดน่ะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
การค้นหาหรือสังเกตุเส้นเลือดดำสำหรับเจาะเลือดและสร้างความมั่นใจ
1.ดูจากภายนอกเพื่อเลือกแขนข้างที่จะเจาะโดยให้คนไข้แยกแขนข้างลำตัวยกค่อนมาข้างหน้าขยับหมุนท่อนแขนไปมาเล็กน้อย(ถ้าเอามาวางบนโต๊ะก็ได้แต่จะทำให้หลักความง่ายสูญเสียไป) ให้ผู้เจาะสังเกตุแล้วเลือกแขนข้างที่จะเจาะ
2.ให้คนไข้หงายท้องแขนแล้ววางข้อศอกไว้บนหมอนรอง(ยังไม่ต้องกำมือ)คนไข้บางรายก็มองเห็นเส้นเลือดแล้วให้หมายตาไว้
3.รัดสายรัดแขนเหนือจุดที่จะแทงเข็ม(อย่างที่เห็นสายรัดมี 4 แบบ เช่น สายยางเหมือนไส้ไก่ สายยางแบน สายผ้ายืดตีนตุ๊กแก สายผ้ายืดมีหัวล็อค-กดปลดล็อค)2-3 นิ้วมือ(นิ้วเล็กใหญ่ถือเป็นประมาณ)เรื่องการรัดจะห่างเท่าไรที่เล่ามาจะเป็นมาตรฐานแต่บางครั้งผู้เจาะรัดที่เหนือข้อพับแล้วค้นหาเส้นเลือดไม่พบไม่ชัดเจน พอมองมาที่ปลายแขนเห็นเส้นเลือดน่าเจาะก็เจาะไปเลยโดยไม่ได้เลื่อนสายรัดลงมารัดตำแหน่งเพื่อให้ได้ระยะก็ได้ แต่คงจะคำนึงถึงระยะเวลารัดอย่าให้นานเกินที่จะเกิดผลต่อคุณสมบัติของเลือด
4.มองเส้นที่หมายตาไว้แล้ว ใช้นิ้วชี้คลำหาเส้นเลือดพิจารณาขนาด ความยืดหยุ่นการใช้นิ้วกดเบาๆ หลายครั้ง ถ้าเส้นอยู่ลึกก็เพิ่มแรงกดมากขึ้นให้ถึงให้รู้สึกได้เพื่อให้แน่ใจ หรือเพื่อให้มองเห็นให้ดึงผิวหนังเหนือเส้นเลือดไปมาแล้วสังเกตุเห็นแนวเส้นได้ชัดขึ้น
5.คีบสำลีแตะจุดที่จะแทงเข็มวนกว้างออกเป็นวงกลมแล้วทิ้งสำลีไป
6.ใช้นิ้วดึงผิวหนังให้ตึง(อย่าให้หนังเหี่ยวย่นไปมากเวลาแทงเข็ม)เรื่องการดึงผิวหนังให้ตึงนี้บางครั้งเอาให้ตึงมากไปเส้นเลือดเลยแบนเจาะไปทะลุผนังหลิดเลือด 2ด้านเลย ฉะนั้นเอาพอให้เส้นเลือดยังกลมๆอยู่ แทงไปเลยครับ 15-30 องศา สังเกตุด้วยว่าเส้นเลือดยังอยู่ที่เดิมไห้ประคับประคองเข็มให้ตรงเส้นให้ได้บางคนบอกว่าระยะระทึกใจ ก็ขออย่าได้ระทึกไปมากนักใจเย็นๆ (ต่อการดูดเลือดเข้าผ่านเข็ม ระหว่างเจาะ การดูด
ถ้าเลี่ยงไม่ได้ไม่มีเส้นขณะนั้น แล้วจะเจาะข้างให้น้ำเกลือได้ไหมค่ะ