เมื่อวานนี้ดมยาสลบเด็กหูหนวกอายุ 5 ขวบ ฟันผุหมดทั้งปาก ต้องมาให้การรักษาทางทันตกรรมโดยพึ่งการดมยาสลบถอนฟัน จากนั้นตามด้วยเด็กวัยรุ่นเป็นเนื้องอกข้างแก้ม แถมด้วยคุณตา อายุ 70 กว่าปี เป็นแผลหน้าท้อง รายสุดท้ายคุณยายแก่มาก อายุเกือบ 80 ปี .....แต่หูตาดีเหลือกำลัง พูดคุยกันรู้เรื่อง.....น่ารักมากๆ....มาตัดก้อนเนื้องอกที่ปาก
ภายหลังเริ่มดมยาสลบคุณยายรายสุดท้ายเสร็จ ขณะรออาจารย์แพทย์เข้ามาผ่าตัด ก็มีคำถามจากแพทย์เอ๊าะๆ......
“อะไรเอ่ย....ที่เหม็นที่สุดในร่างกายเรา....อวัยวะนะ” เป็นหมอสาวๆนี่แหละที่ตั้งคำถาม
“ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก....” น้อง scrub nurse ช่วยสร้างบรรยากาศ
“จมูก....” ฉันว่า
“ไม่ใช่.....”
“ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก....”
“ปากเอ้า...” พยาบาลส่งเครื่องมือว่ามา
“ไม่ช่าย....ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก....”
ฉันว่ามีที่เหม็นๆในร่างกายอีกมาก แต่ไม่มีใครกล้าจริง
“โอ้ย....ใบ้หน่อยๆ....” หมอหนุ่มต่อรอง
“อยู่ที่สูง....ใกล้ๆกับอก”
“อุ๊ย!..... พี่ก็เห็นไอ้ของใกล้ๆอกน่ะ มีแต่หอมชื่นใจ” ฉันว่า
ช่างภาพที่ทำหน้าที่ถ่ายภาพในห้องผ่าตัดเดินมาเป็นเหยื่อ
“ปาก.....หนูว่าเหม็นสุดทนเอ้า”
“ม่ายช่าย...ยอมมั้ย.....”
“เอ้า...ยอมๆๆ.....”
“Clavicle….ฮาๆๆ....”
“Clavicle….แปลเป็นไทยก็กระดูกไหปลาร้า.....แล้วใครว่าปลาร้าหอมจ้ะ หรือพี่ว่าปลาร้าหอม......” เธออธิบายเพิ่ม
ฮาๆๆๆๆ.....เอากะแม่ซิ นิทานฆ่าเวลารอแพทย์ผ่าตัด ช่วยฉันหายเหงาไปได้
มีมุข เรื่อยเลย เพื่อนครูอ้อย ฮา....
มีความสุขค่ะ
สวัสดีทุกท่านค่ะ
.....สบาย...ฮา...วันละนิด จิตปลอดโปร่งค่ะ....
โห..พี่ติ๋ว คิดอยู่ตั้งนาน.. เอ..บางคนว่าปลาร้าหอมหรือเปล่านะ ^ ^
หายหวัดเร็วๆ นะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะ น้องรอง