เรื่องเล่าจาก "น้าปุ๊" : สาว..เว้าไทย...
วันก่อนนี้ฉันนั่งทำงานห้องธุรการ....ทำงานไป...ฮาไปจนท้องคัดท้องแข็ง....น้ำตาเลี่ย น้ำตาเล็ด
......มีการพูดคุย หยอกล้อกันเล่น ระหว่างน้องๆธุรการ เรื่องการใช้ภาษาอีสาน...ที่เราๆชอบเรียกกันว่า.."ภาษาลาว".....
"พี่ติ๋ว...ปุ๊มีเรื่องเล่า..." น้องปุ๊เป็นสาวสวย....เธอสวย มีเสน่ห์และเป็น ศูนย์รวมฮา....
น้องปุ๊เริ่มเล่าเสียงอ่อน เสียงหวาน...ตามสไตล์นางสาวไทยของเธอ....
.................................................................................................................................
มีผู้หญิงงามนางหนึ่งไปตลาด เดินกรีดกรายดูโน่น ดูนี่
"บัดทีนี้เธอก็เหลียวเห็นตัวดักแด้....เด๊!..." เธอเล่าต่อ...สำเนียงไทยปนลาว....
คราวนี้เธอก็ชี้ไปที่ตัวดักแด้...ทำท่าเหมือนไม่เคยเห็นดักแด้ แล้วถามแม่ค้าว่า...
"แม่ค้าๆ...นั่นเขาเรียกตัวอะไรน่ะ....." ถามแล้วไม่ยอมฟังคำตอบ "เอา 5 บาท"
.....ฮาๆๆๆๆ......(นัยว่า...ทำเป็นไม่รู้จักแต่สั่งกินได้?)...
เธอเดินต่อไป....
เห็นมะละกอแขกดำสุกลูกใหญ่เบ้อเริ่ม พลันเธอก็ยกนิ้วอันยาวงามชี้ออกไป(ในใจจะถามว่า ลูกอะไร)....แต่นิ้วก็ดันจิ้ม...จมมิดไปในมะละกอสุกซะนี่.... เธอเลยต้องเปลี่ยนเป็นพูดกับแม่ค้าว่า
"เอานี้ด้วย...ลูกนึง" เรื่องเล่าไม่เท่าไหร่ แต่ท่าทางน้องปุ๊ที่ทำทั้งสีหน้าท่าทางเป็นคุณนายละ...สะบัดช่อ..............ฮาๆๆๆๆ........
(นัยว่า....เธอสายตาสั้น...หรือซุ่มซ้าม)
"แล้วเธอก็แบกมะละกอลูกใหญ่ เดินต่อไปในตลาด คราวนี้ไปเจอลูกพุทราและแตงโม เธอสั่งซื้อทันที....ด้วยสำเนียงไทยแท้ๆ...." น้องปุ๊ดัดเสียง
"แม่ค้า....เอาทันโล โมเบี่ยง"
........ฮาๆๆๆๆๆๆ.........(เธอหมายถึงซื้อพุทรา 1 กิโล...แตงโม 1 ชิ้น)
"มีอีกพี่ติ๋ว" น้องปุ๊เล่าต่อ....
"ทีนี้ก็ไปรับเพื่อนที่หมอชิด แล้วเลยพาเพื่อนแวะทานข้าวเที่ยง ปรากฏว่าพอเพื่อนเธอทานอิ่ม ก็เรอออกมาซะเสียงดัง...เอ๊อะ..... สร้างความอับอายให้เธอยิ่งนัก...เธอจึงค่อยๆลุกขึ้นยืนจากโต๊ะที่เธอนั่ง กวาดสายตาไปรอบๆร้าน พร้อมกับพูดให้คนทั้งร้านได้ยินว่า
"....ขอโทษนะคะ....เพื่อนหนูเอื้อม......" น้องปุ๊ดัดเสียงพร้อมกับทำหน้าตา ท่าทางประกอบ
.........ฮาๆๆๆ.........
น้องปุ๊ขยายความต่อว่า...ภาษาลาว...เอี้ยมแปลว่าเรอ...และคนลาวจะชอบพูดสระเอือเป็นสระเอีย เช่น เปื้อน....พูดว่าเปี้ยน, เลื่อน....พูดว่าเลี่ยน เป็นต้น.........
......ฮาๆๆๆ.........
.....เราสรุปกันว่า...สาวคนนั้นคือ..น้าปุ๊...
....ฮาๆๆๆ....
ความเห็น (10)
- ขอตั๊กแตนทอด สี่สิบครับ
ฮาๆๆ...ซื้อเยอะจัง เอาไปฝากใครคะ
- กินเองครับพี่ สี่สิบนิดเดียวเองครับ
- พี่ลองซื้อสิ ติดตามร่องฟันก็หมดแล้วครับ ฮาๆ
โอ้โฮ....มันแพงขนาดนั้นเชียวหรือคะ โชคดีที่พี่ทาน(ของแพง)ไม่เป็น แต่เห็นคนที่เคยทานบอกว่ามันดีและอร่อยมากๆค่ะ
- เอ้า...งั้นพี่ซื้อให้อีกสี่สิบ จะได้เหลือจากติดร่องฟันเหลือเข้ากระเพาะซะหน่อย...อิ...อิ....
ทำงานมีความสุขกันจัง ^ ^ เป็นบรรยากาศการทำงานที่ดีมากเลยค่ะ
แถมบันทึกสวยอีกต่างหาก แหววจริงๆ
คิดถึงนะคะ ^ ^
55555
- ขออึ่งเปาะถุง
- จะเอาไปฝากเพี่ยน
- เพี่ยนซอบ อิๆๆๆๆ
สายๆสวัสดิ์ค่ะ น้องรอง
- นี่น้องรองต้องแวะมาตอนงานเลิกแน่ๆเลย...พี่มัวแต่ไปรดต้นไม้ และแอบดูหวานใจเธอเก็บต้นไม้ใบหญ้าที่รกๆ เพลินไปหน่อยค่ะ...
- งานพี่ต่างจากน้องที่ลักษณะงานเป็นวิชาการ น้องเฮฮามากๆอย่างพี่ในที่ทำงานคงไม่เหมาะ...(ลับหลังผู้คนค่อยแอบมาฮากะพี่ละกันนิ..อิ...อิ...)
- คิดถึงน้องเช่นกันค่ะ ^_^
- ฮาๆๆๆ....พี่ใบบุญ ชอบทานอึ่งหรือคะ....แบบนี้น้องอึ่งอ๊อบมีหวาดเสียวแน่ๆ....
- ติ๋วเคยเห็นแต่อึ่งไชโย...ไม่ใช่อึ่งที่อำเภอไชโยนะคะ...เป็นอึ่งที่ดีใจยกมือยกไม้ กางแข้งกางขา ร้องไชโยเมื่อถูกปิ้ง...(จริงๆแล้วน่าสงสารมากกว่านะคะ....)
ฮือ ๆ ๆ ๆ
อึ่งถูกปิ้ง อึ่งถูกปิ้ง ขึ้นเขียง สับ สับ สับ
ก็ยังดี ขึ้นเขียงดีกว่าขึ้นคาน
ก๊ากส์
อึ่งแม่เอ๊ย!....อึ่งจ้า....
- คานละห้าแสน...แถมบ้านพร้อมที่ดิน มีอุปนิสัยใจกว้าง น่ารัก มีน้ำใจ หนุ่มๆ(ที่มีครอบครัวแล้ว)ติดกันทั่วเมือง...อยากได้ต้องยื่นใบสมัครจ้า....เอ้า...เข้าคิวจ้า...เข้าคิว...ไม่ต้องแย่งกานนนน...ไม่ต้องแย่งกัน