ในวงสนทนาแรก ด้วยคำถาม
" ในฐานะหัวหน้างาน เราจะทำอย่างไร จึงจะไปถึงฝันของเราได้?"
ที่ผู้เขียนปรับเปลี่ยนเป็นมุมมองเชิงบวก
และวงสนทนาต่อมา ด้วยประเด็น
ทำอย่างไรให้คนเป็นสุข งานสำเร็จ
ได้เรียนรู้...
การฟังให้ได้ยิน รับฟังกันและกันอย่างลึกซึ้ง
ห้อยแขวนการตัดสินคน ตัดสินความ
และได้เห็นสติปัญญาและคุณงามความดีของน้องๆหัวหน้างาน
....ในวันถัดมาช่วงพักกลางวัน ได้มีโอกาสเล่าเรื่องราวดีๆจากสุนทรียสนทนาให้กับ
พี่ขนิษฐา ผู้ช่วยคณบดีฝ่ายทรัพยากรบุคคล และแลกเปลี่ยนในเรื่องราว องค์กรอัจฉริยะ
จิตวิวัฒน์ และ วิปัสสนา ตามการรับรู้ และเรียงร้อยได้ว่า
จิตวิวัฒน์ และ วิปัสสนา...... การเจริญสติ เกิดสติ สมาธิ ปัญญา
....... และการเรียนรู้ชีวิต บรรลุความสุข ชีวิตอิสระ
การรวมกลุ่มสนทนา ด้วยสุนทรียสนทนา ใช้ศิลปะการสนทนา .มีการหมุนของความรู้ฝังลึก ... ปิ๊งแว๊บ ....เกิดปัญญา
การรวมกลุ่ม ดูแลกันด้วยใจ เป็นชุมชนที่เข้าใจเรื่องชีวิต จิตวิญญาณ มีการสนทนา
การดูแลผู้ป่วยที่เข้าถึงจิตวิญาณ ก็เป็นเส้นทางหนึ่งที่ไปถึง องค์กรอัจฉริยะ ได้เหมือนกัน
ขอบคุณพี่หมวยมากค่ะ เราจะดูแลกันด้วยใจและไปด้วยกันสู่องค์กรอัจฉริยะ องค์กรที่มีชีวิตชีวา
พี่หมวย เก่งค่ะ ต้องแสดงออกมาให้ทุกคนได้เห็นนะค่ะ หนูเห็นความสามารถในตัวพี่ค่ะ
ได้มีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมและสัมผัสบรรยากาศในวันนั้นด้วย รู้สึกดีค่ะ โดยส่วนตัวแล้วได้มีโอกาสนั่งวิปัสสนามาแล้ว อยากจะให้คนอื่น ๆ ได้มีโอกาสนี้บ้าง อีกส่วนคือการใช้ศิลปในการสนทนานั้นเป็นสิ่งที่ดีและจะเป็นประโยชน์ต่อองค์กร หรือ แม้นแต่ตัวบุคลากรเอง สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้
(Rule #6 : ถ้าอยากทราบว่า Rule #6 คืออะไร ลองสอบถามไปที่คุณขนิษฐา เมฆอรุณกมลนะคะ)
ขอตอบกฎข้อที่ 6 นะค่ะ ว่า บางครั้งเราทำเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังเห็นผลไม่ถูกใจเรา ให้คิดว่า อย่าไปจริงจังอะไรกับมันมากนัก หรือ "ตถาตา" มันย่อมเป็นเช่นนั้นเอง
น้องนิต&น้องPAM...
น้องนิต...
ดีใจค่ะพวกเรารอเพื่อนร่วมวงอยู่