the Jedi Warrior... นักรบแห่งโพธิสัตว์ (๓)

๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑

ช่วงเช้า

             วันนี้เป็นวันพิเศษคะ... เพราะเป็นวันเกิดของ คุณ Joel ปีนี้ก็อายุครบ ๕๕ ปี ... ซึ่งผู้เข้าร่วมได้เตรียมการไว้เป็นความลับไม่ให้คุณ Joel และ ภรรยาทราบ โดยผู้เข้าร่วมร่วมกันท่องบทสวดอวยพรแล้วตามด้วยมอบพระเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้... คุณ Joel ตื้นตันมากถึงกับพูดไม่ออกและน้ำตาไหลด้วย

              เมื่อพิธีอวยพรวันเกิดเสร็จสิ้น  คุณ Joel ก็นำผู้เข้าร่วมสู่กระบวนการที่เตรียมไว้... ดิฉันขอให้ชื่อกิจกรรมนี้ว่า กิจกรรมประกาศเจตนารมณ์  ซึ่ง คุณ Joel บอกว่าทุกครั้งที่เขาไปจัด workshop จะให้ผู้เข้าร่วมประกาศเจตนารมณ์ของผู้เข้าร่วมในสิ่งที่มุ่งหวัง อยากเป็น หรือ อะไรก็ได้ที่อยากทำ ให้กับเพื่อนๆ ทราบถึงแนวทาง ความคิดของตนเอง

              กิจกรรมเริ่มด้วย ให้แต่ละคนถือหินรูปหัวใจไว้แล้วพูดถึงสิ่งที่มุ่งหวัง  อยากเป็น หรือ  อะไรก็ได้ที่อยากทำ  พูดออกมาเสียงดังๆ  เมื่อพูดจบแล้วนำหินรูปหัวใจนั้นให้กับเพื่อนคนข้างๆ ไปเรื่อยๆ จนครบทุกคน.. รวมถึงตากล้องที่กำลังถ่าย VDO ด้วยคุณ Joel ก็ไม่ละเลย....  ความรู้สึกของดิฉันรู้สึกว่าผู้เข้าร่วมทุกคนล้วนมีอุดมการณ์ที่แรงกล้าในการทำงานด้านประชาสังคม  ดูยิ่งใหญ่มากเหลือเกินเพราะเมื่อเทียบกับดิฉันเองแล้ว รู้สึกว่าดิฉันเป็นแค่ส่วนเล็กๆ ในอุดมการณ์ของเขาเหล่านั้น  คำพูดบางประโยคที่ได้ยิน เช่น  อยากให้โลกสันติสุข  อยากให้สรรพชีวิต มวลมนุษย์ สงบสุข มีความสุข  ไม่เบียดเบียนกัน  เป็นนักรบโพธิสัตว์  ขอเดินบนเส้นทางโพธิสัตว์ เป็นต้น..

             กิจกรรมต่อจากนั้น จะเป็นการบรรยายเชื่อมโยงสมาธิกับวิทยาศาสตร์

• ผู้ที่ไม่ฝึกสมาธิจะมีคลื่นสมองถี่และสับสน  ในขณะที่ ผู้ที่ฝึกสมาธิจะมีคลื่นสมองยาวและเป็นระเบียบ

• คลื่นสมองจะมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ เช่น การวิจัยเกี่ยวกับการเชื่อมต่อของสมองของ ลิง ๒ กลุ่ม คือ ลิงกลุ่มที่ ๑ ฝึกประสาทหู และ ลิงกลุ่มที่ ๒ ฝึกการเคลื่อนไหว  ผลวิจัยพบว่าลิงกลุ่มที่ ๑  จะมีสมองส่วนการรับฟังมีการเชื่อมต่อกับส่วนต่างๆ มากขึ้น     ในขณะที่ลิงกลุ่มที่ ๒  จะมีสมองส่วนของการเคลื่อนไหวมีการเชื่อมต่อกับส่วนต่างๆ มากขึ้น ----  สรุปได้ว่า "ไม่ว่าเราจะฝึกอะไรก็ตาม ก็จะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของสมองทั้งสิ้น  ดังนั้นเราต้องมีสติในการที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต   สติทำให้เราระลึกว่า  เราจะเลือกทำอะไรในชีวิต  เรารับรู้อะไรมาก  ทำอะไรมาก  สมองส่วนนั้นก็จะเข้มแข็งขึ้น" 

• ยิ่งฟัง  ยิ่งได้ยิน  ยิ่งฟัง  ยิ่งลึกซึ้ง--- Deep Listening ทำให้เกิดปัญญา

ช่วงบ่าย

         วิทยากรให้ฝึกนั่งสมาธิแบบ Tong Len เป็นการฝึกสมาธิสำหรับเยียวยารักษาความเจ็บปวด บาดแผลทั้งทางกาย ทางใจ ทั้งของตัวเองและผู้อื่น  ด้วยการเพ่งจิตไปยังความเจ็บปวดและบาดแผลที่ได้รับแล้วแปรเปลี่ยนบาดแผลหรือความเจ็บนั้นให้กลายเป็นความเมตตา  กลายเป็นสิ่งดีๆ ออกไป

         หลังจากนั้นก็เป็นกิจกรรมเพื่อสืบค้นเส้นทางของตนเอง ค้นหาสิ่งที่เราต้องการจริงๆ  เหมือนการค้นหาตัวเอง  แต่กิจกรรมนี้ผู้เข้าร่วมบอกว่าเหมือนเล่นไพ่เลย... เล่นไพ่แบบมีสาระ  ดังนี้คะ

            ขั้นที่ ๑  จับกลุ่มประมาณ ๕ - ๖ คน แล้วแจกการ์ดคนละ ๕ ใบที่เขียนคำต่างๆ ไว้ (คำที่เป็นนามธรรม เช่น การฟังอย่างลึกซึ้ง  สมดุล  ความคิดสร้างสรรค์ เห็นแก่ตัว โลภ  เพื่อสังคม รักสงบ เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีการ์ดเปล่าด้วย ซึ่งใครที่ได้การ์ดเปล่าจะเขียนอะไรก็ได้ตามใจ) 

            ขั้นที่ ๒  การ์ดที่เหลือแบ่งออกเป็น ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งให้หงายออก และอีกส่วนหนึ่งวางคว่ำไว้ตรงกลางวง

            ขั้นที่ ๓  ให้แต่ละคนพิจารณาการ์ดทั้ง ๕ ที่ตนเองได้รับ ว่าชอบ พอใจ เป็นตัวเอง เป็นสิ่งที่มุ่งหวัง หรือยัง   ถ้ายังให้แลกกับการ์ดที่หงายในวงได้พร้อมให้เหตุผลว่าทำไมจึงเปลี่ยน  แต่ถ้าการ์ดที่หงายอยู่นั้นไม่มีที่อยากเปลี่ยนก็ให้หยิบการ์ดที่คว่ำอยู่กลางวงออกมา ๓ ใบ  แล้วดูว่าอยากเปลี่ยนหรือไม่ ถ้าอยากเปลี่ยนก็ให้บอกเหตุผลทำไมจึงเปลี่ยน ---- ทำเช่นนี้เวียนไปเรื่อยๆ ประมาณ ๓ - ๔ รอบ

            ขั้นที่ ๔  ให้หงายการ์ดที่อยู่ตรงกลางวงนั้นออกให้หมด แล้วให้แต่ละคนพิจารณาใหม่อีกครั้งให้โอกาสเลือกเปลี่ยนการ์ดทั้ง ๕ ใบจนกว่าจะพอใจ

            ขั้นที่ ๕  เมื่อพอใจกับการ์ดทั้ง ๕ ใบแล้ว   ให้แต่ละคนตอบคำถาม ๒ ข้อ โดยให้เขียนคำตอบหลังการ์ดใบนั้นๆ ว่า   ข้อที่ ๑ จะทำอย่างไร  หรือจะปฏิบัติอย่างไร จึงจะเป็นอย่างในการ์ด    ข้อที่ ๒  เมื่อเป็นอย่างในการ์ดแล้ว จะทำหรือจะปฏิบัติอย่างไรต่อไป

          ขั้นที่ ๖  ให้แต่ละคนแลกเปลี่ยนในกลุ่มใหญ่ว่าทำไมจึงเลือกการ์ดทั้ง ๕ ใบนั้น และใบไหนสำคัญที่สุด

          กิจกรรมนี้วิทยากรสรุปว่า  การ์ดแต่ละใบถือเป็นปณิธาน ความตั้งใจ ของแต่ละคน  เป็นการค้นหาเป้าหมายของตัวเองและหาทางทำให้เป้าหมายนั้นเป็นจริงให้ได้  โดยการ์ดทั้ง ๕ ใบนั้นให้แต่ละคนนำกลับไปติดไว้หรือวางไว้ในที่ที่มองเห็นได้ง่าย เพื่อคอยย้ำเตือนเป้าหมายของตนเองว่าต้องการอะไร 

         จบกิจกรรมนี้ก็เป็นการนั่งสงบจิตสงบใจ... แผ่ส่วนกุศล ความเมตตาไปให้คนอื่นๆ

กิจกรรมยังเหลืออีกหนึ่งวัน... ซึ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ติดตามอ่านบันทึกต่อไปนะคะ

URAImAN

[yongyong]

อ่านที่อุเขียนแล้ว อยากไปมาก(ประมาณว่าเป็นนักเรียนรู้ แต่ไม่ค่อยชอบอยู่นิ่งๆเพื่อสกัดความรู้) มีงานอะไรน่าสนใจและคิดว่าเหมาะกับผมแจ้งบ้างนะครับ

จะตามอ่านนะครับ กำลังสนุกเชียว