ความรู้สึกเก่าๆ

การให้และการรับ

เมื่อวาน(๒๗ ก.พ. ๕๑)มีโอกาสไปทำธุระที่จังหวัดศรีสะเกษ ผ่านสถาบันเทคโนฯเกษตรทำให้มีความรู้สึกเก่าๆที่เรียนเกษตรที่ วค.จันทรเกษมเมื่อสิบกว่าปีก่อน เห็นนักศึกษานำผลผลิตทางการเษตรมาขายทำให้รู้สึกเข้าใจสิ่งที่เด็กทำ ซึ่งตรงข้ามกับความรู้สึกอีกด้านของนักศึกษาที่ไม่เคยคิดที่จะสร้างงานหรือรายได้ระหว่างเรียนที่ดีและถูกต้องอันจะนำไปสู่การสร้างอาชีพในอนาคต ความรู้สึกเก่ากับคำว่ามีรายได้ระหว่างเรียนซึ่งผู้เขียนได้ทำมานานด้วยการนำผลผลิตทางการเกษตรมาขายให้กับนักศึกษา กศบป.(สมัยนั้น) เขาก็ซื้อให้ทุกวันและขายหมดทุกวันมีรายได้วันละหลายร้อยบาททุกวันโดยที่ใช้เงินทางบ้านเพียงเดือนละไม่ถึงพันบาทจนเรียนจบ ๔ ปี สิ่งที่ได้ให้กับเด็กก็คือช่วยซื้อและใช้สินค้าเกษตรที่ดีและมีคุณภาพ เชื่อว่าเงินที่เราจ่ายเด็กก็ใช้อย่างมีคุณภาพเหมือนที่เราเคยเป็น สิ่งที่อยากสะท้อนคือ ทำอย่างไรกับเด็กอีกกลุ่มหนึ่งที่ยังไม่เป็นไปตามวาดหวังของสังคมหันกลับมามองสิ่งที่สังคมต้องการให้เขาเป็น

[ฟ้า]

อ่านแล้วดูดี

[ญ อ้อ]

มีโอกาสได้แวะเข้ามา ขอชื่นชม และขอเป็นกำลังใจให้ทำงานดี ๆ แบบนี้เพื่อเด็ก LD และเพื่อการศึกษาต่อไปนะค่ะ