สวัสดีครับ...
วันนี้เป็นวันอังคาร...ที่ดูวุ่นวายมากเป็นพิเศษ..
เพราะว่า...
- อยู่กันสองคนกับพี่หมออีกท่าน อีกสองท่านติดราชการ...
- ผมต้องอยู่ทั้ง ER...OPD วิ่งไปมา
- พี่หมอก็ต้องอยู่ ANC...OPD วิ่งไปมา
- เป็นความท้าทายเพราะเป็นไข้หวัด...(หมอก็ป่วย ^_^) ..และก็ปวดใหล่ 2 ข้าง(มากๆครับ)...เพราะคืนก่อนเป็นเจ๊ดัน ....ขึ้นคร่อมดันเด็ก 4000 กรัมให้คลอด ^_^...
สถานการณ์ช่วงเช้าผ่านไปได้ด้วยดีครับ อยู่สองคน พี่ก็ไปๆมาๆ ผมก็วิ่งเข้าออกห้องฉุกเฉิน ผมเห็นพี่หมอ..วิ่งๆจ้ำเอาด้วยซ้ำ ^_^ เราสองคนช่วยกันจนคนไข้หมดไป 80 กว่าคนในช่วงเช้า(รวม ANC ก็ 100 กว่าๆ)...
ถือว่าเกือบเท่าๆกับวันที่อยู่กันครบ...
วันนี้คนไข้คงแปลกใจกับหมอเหมือนกันที่ต้องใส่ผ้าปิดจมูก(กลัวเขาติดหวัดจากเรา และกลัวน้ำมูกไหลให้คนไข้เห็น...^_^)
แต่โชคดีครับ..ที่กินยาแก้หวัดและยาแก้ปวดได้ผล ไม่มีอาการแย่มากเกินไปนัก...
เราใช้เวลาตรวจจนถึง 17.30 น. จึงตรวจหมด ต้องขอบคุณพี่หมอพี่ทำงานเลยเวลาเพื่อช่วยผม ที่ต้องอยู่เวรต่อจนถึงเช้าพรุ่งนี้...(ถึงแม้ว่าพี่จะต้องไปรับลูกที่โรงเรียนกลับบ้านแต่ท่านก็ยังกลับมาช่วยน้อง..^_^)
ตกบ่าย เหมือนว่าจะสงบ..เหมือนพายุพัดมาอีกครั้ง ทั้ง ER..และ WARD ผู้ป่วยข้างในอาการทรุดลง 2 คน ต้องใส่ ET-tube แล้วส่งต่อที่เชียงใหม่(ขอบคุณคุณพยาบาลที่นครพิงค์ที่อำนวยให้เกิดการส่งต่อที่ราบรื่นมากๆครับ...)
พอมืดลง...ท่านสมคบก็กลับมาพร้อมกับผู้ป่วยใส้ติ่งอักเสบและถุงน้ำดีอักเสบสองคน....ตอนนี้ท่านกำลังทำการผ่าตัดอยู่ ^_^...ดวงศัลยแพทย์ของท่านร้อนแรงมากๆเลยครับช่วงนี้ มีเคสมาให้ได้ทำบุญกับการผ่าตัดช่วยเหลือทุกๆวัน...
ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มสงบครับ...
มีความรู้สึกที่ดีๆ ครับ เหมือนฟ้าหลังฝน เหมือนเราทำอะไรสำเร็จ..ก็ดีใจ..
มีความคิดว่า...
มีความรู้สึกว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงภายในตัวเรามาก...(..)
จึงพยามตั้งคำถามกว้างๆกับตัวตนว่า
คิดไปคิดมา...
การเปลี่ยนแปลง..น่าจะเกิดช่วงที่เราต้องเผชิญกับปัญหา อุปสรรค ทุกข์ขเวทนา...ทั้งกายใจ
ความทุกข์...น่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้เราเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนไปทางใดนั้นขึ้นอยู่กับการมองความทุกข์และการปฏิบัติต่อทุกข์นั้นๆ....
เสมือนความทุกข์..ทั้งกายใจ ทั้งหยาบละเอียด...นั้นรอการผ่านไป รอการรู้จักของเรา เพื่อให้เราผ่านไปได้ด้วยดี่ ตลอดไป...
ย้อนกลับไปมองที่ความสบาย....
ถ้าเมื่อใดที่เราอยู่ในสถานะที่สบาย...จิตมักเลื่อนลอยฟุ้งซ่าน..เสพติดความสุข...
ความเปลี่ยนแปลงที่จะฝึกปฏิบัติให้ดียิ่งๆขึ้นนั้นอาจจะมีแต่น่าจะน้อยกว่าการเผชิญความทุก...(หรือจริงๆอย่างที่พระท่านว่า ความสุขก็เป็นความทุกอย่างหนึ่งที่ละเอียด และเราหลงว่าสุข)
ครับ เป็นอักวันหนึ่งที่ดีและนิ่ง...ต่อความวุ่นๆที่มีมากมาย..(ที่มองย้อนไปเมื่อก่อนๆแล้ว จิตนี้ไม่น่าจะรับกับสภาวะนี้ได้ดีเช่นนี้ )
...อืมจากงาน ...วกกลับมาเรื่องธรรม..เรื่องจิต...
..พยามให้การทำงานกับการปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องเดียวกัน..ครับ...^_^
Kmsabai..AT ER 21.40
ขอบคุณท่านอาจารย์..กะปุ๋ม..ที่เป็นอาจารย์ผู้เปิดทางแห่งธรรม ให้สว่างและชัดเจนมากยิ่งๆขึ้นครับ..^_^ และน้องสบายผู้ทำให้ชีวิตเติมเต็มและเป็นผู้สอนธรรม..และให้ได้ฝึกจิต...
สวัสดีค่ะ คุณน้องหมอนักธรรม
อ่านแล้ว ใช่จริงๆค่ะ .. เพราะเคยมีประสบการณ์ตรง
ทั้งเวลาสบายๆ เราก็จะฟุ้งซ่าน ต้องการแสวงหาอีกด้านหรือมุมหนึ่งที่ต่างออกไป
แต่เมื่อพบกับความลำบาก เราก็อยากจะเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
.. การเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดขึ้นเสมอ เพียงแต่เราจะสามารถยอมรับ และ รับมือ กับมันได้แค่ไหน ... และสามารถปรับตัว เพื่อเรียนรู้ที่จะมีความสุข สงบ กับทุกสภาวะ เพราะสิ่งสำคัญที่สุด คือ สุข ทุกข์ ขึ้นอยู่ที่ใจ ... ใช่ไหมค่ะ
ขอบคุณนะคะสำหรับมุมมองก่อนนอนคืนนี้
หลับฝันดี และเพลิดเพลินกับวันหยุดพักผ่อนของน้องหมอนะคะ
คิดถึงค่ะ
สวัสดีครับ
ขอบคุณพี่ poo มากๆครับ...
ผมจะพาน้องสบายไปทะเลครั้งแรกในชีวิตเขาเลยครับ
และครั้งแรกในรอบสองปีกว่าๆของผมครับ...
..ไม่ไกลครับชะอำเอง...เกือบถึงบ้านพี่นะครับ...
ขอบคุณมากๆครับที่เข้ามาเติมเต็ม...
สวัสดีค่ะน้องหมอ
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ
รู้สึกว่าน้องหมอก้าวหน้าไปมาก ดีใจด้วยค่ะ ^ ^
รักษาสุขภาพนะคะ
ธรรมรักษาค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.หมอสุพัฒน์
สวัสดีค่ะคุณหมอ
- รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีครับ ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมบล็อกเลย ขอโทษด้วยนะครับ เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกสบายใจครับ ตอนนี้ผอ.ของผมก็มีบล็อกแล้วนะครับ เป็นเรื่อง ธรรมมะ นะครับ
สวัสดีครับอาจารย์ กมลวัลย์
ขอบคุณมากๆครับ ^_^
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ
รู้สึกว่าน้องหมอก้าวหน้าไปมาก ดีใจด้วยค่ะ ^ ^
รักษาสุขภาพนะคะ
ความหมายของข้อความข้างต้น เป็นเหมือนการเติมปุ๋ยให้เมล็ดพันธ์ที่กำลังงอกเมล็ดนี้ได้เติบโตต่อไปครับ..
วันนี้ก็มีความรู้สึกอย่างนี้ครับ
วานนี้มีทุกขเวทนาทางใจอย่างหนึ่ง ก็รับรู้ และดู สรุปได้ว่าที่เกิดทุกข์ขึ้นในใจเล็กๆน้อยๆเพราะ ความมีตัวตน อัตตาในความดีอยู่ครับ
พยามละ วาง เช้ามาก็หายไป จริงๆครับ..
สวัสดีครับ ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจเสมอๆ...
เพียงเห็นหน้าที่กับประโยคทักทายก็อุ่นใจมากๆครับ..
สวัสดีครับพี่ป้าแดง pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
ไปเที่ยวมา..สนกและตื่นเต้นมากครับ...
ใช่ครับ ทำความดีแล้วสุขใจมากๆครับ
สวัสดีครับอาจารย์ กมลวัลย์
ขอบคุณมากๆครับ ^_^
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ
รู้สึกว่าน้องหมอก้าวหน้าไปมาก ดีใจด้วยค่ะ ^ ^
รักษาสุขภาพนะคะ
ความหมายของข้อความข้างต้น เป็นเหมือนการเติมปุ๋ยให้เมล็ดพันธ์ที่กำลังงอกเมล็ดนี้ได้เติบโตต่อไปครับ..
วันนี้ก็มีความรู้สึกอย่างนี้ครับ
วานนี้มีทุกขเวทนาทางใจอย่างหนึ่ง ก็รับรู้ และดู สรุปได้ว่าที่เกิดทุกข์ขึ้นในใจเล็กๆน้อยๆเพราะ ความมีตัวตน อัตตาในความดีอยู่ครับ
พยามละ วาง เช้ามาก็หายไป จริงๆครับ..