บ่อยครั้งกับความรู้สึก
บ่อยครั้งกับความรู้สึกอ้างว้างปล่าวเปลี่ยว เหมือนแคว้งขว้างอยู่ในมหาสมุทรเพียงลำพัง ต้องการใครสักคนมา ปลุกปลอบ ประโลม ให้กำลังใจในยามท้อแท้ ในยามที่จิตใจห่อเหี่ยวอ่อนแรง 2 ปีกว่า กับการทำงานช่วยเหลือเด็กน้อยผู้ด้อยโอกาส ตามแนวตะเข็บชายแดน และ เข็มไมล์ ของมอไซด์ คู่ชีพ ซื้อมาพร้อมกับการเข้ามาทำงานชี้ ที่ สามหมื่นกว่า กิโลเมตร บนเส้นทางบุกป่าฝ่าเขา ขึ้นดอยลงดอย เมื่อไปถึงจุดมุ่งหมาย ที่ยังรอยคอยความหวัง นัยน์ตาเป็นประกายเมื่อเขาได้พบเรา ก็มีความรู้สึกว่าหายเหนื่อย หายเพลีย มีกำลังใจขึ้นบ้าง แต่บางครั้ง ก็ยังอ่อนแอ อ่อนไหว ต่อโลก อ่อนแอแต่อชวิต และยังต้องการกำลังใจจากใครสักคน ที่ไม่ใช่กำลังใจจากเด็กๆเหล่านั้น ตามประสาของปุถุชนคนธรรมดา ที่ยังมีความโลภ โกรธ หลง มีราคะ โทสะ โมหะ อยู่ แต่ก็เคยมี เคยเข้ามาในชีวิต แต่เป็นเหมือนทางผ่านของเขา ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เหมือนศาลาที่พักเหนื่อย เมื่อหายเหนื่อยแล้วก็จากไป ได้แต่ปลง และคิดว่ามันเป็นจริงดั่งพุทธพจน์ ทุกคนมีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นของตนเอง มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ ไม่ได้โทษเวร โทษกรรม แต่มันเป็นเช่นนั้นจริง
เพลงแด่เธอ
ครูซัน
ฉันวันนี้ยังเป็นเช่นวันวาน
มีความฝันที่โบกโบยบิน
ฉันวันนี้ยังคงติดดิน
ไม่มีทรัพย์สินไม่เคยสิ้นพลัง
ฉันให้เธอเท่าที่ฉันให้ได้
คือให้ใจให้เธอมีความหวัง
ยามหม่นหมองจะร้องเพลงให้ฟัง
ยามผิดหวังให้กำลังใจ
ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร
ไม่ว่าเธอจะอยู่หนใด
หากเธอพร้อมจะก้าวไป
เป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา
อนาคตยังเป็นความฝัน
ปัจจุบันยังเป็นภาพมายา
อดีตหรือนั้นคือปัญหา
กาลเวลายังกลืนกินตัวเอง
พรุ่งนี้เป็นไงฉันไม่รู้
ฉันยังอยู่หรือไปอย่าได้เกรง
วันนี้ยังมีฉันบรรเลง
เป็นบทเพลงนี้มอบแด่เธอ
ครั้งแล้วครั้งเล่าเมื่อเป็นเกิดความรู้สึกอย่างนั้น ได้แต่ฟังเพลง แด่เธอ เพลงของครูซัน เป็นเป็นเพื่อนคอยให้กำลังใจ ปลอบประโลมใน ยามท้อแท้ อ่อนไหว อ่อนแอ เหนื่อยล้า และชุ่มชื่นขึ้นเป็นบางเวลา หวังว่า เพลงนี้คอยเป็นกำลงใจให้กับหลายๆคน ได้บ้างเป็นบางเวลา
ความเห็น (14)
อ่านบันทึกนี้แล้ว คิดถึงเพลง " ทางเดินบนดอย" ครับ
ภูเขา สายหมอก และดอกเสี้ยว
ให้กำลังใจครับ
สวัสดีครับ
ผมเห็นไม่มีข้อความใดๆ มือเร็วไปหน่อยลบทิ้ง ไป ขอโทษด้วยนะครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
ฟ้า...ย่อมแพ้คนดีที่ต่อสู้
ผู้กอบกู้..ชีวิต..ด้วยมือเปล่า
หากหัวใจ...มีประกายอันเพริศพราว
ต่อให้ถึงดวงดาว..จะไปถึง
สวัสดีค่ะคุณครู
อ่านบันทึกนี้แล้ว ดูคุณครูเหนื่อยจังนะคะ
สู้..สู้ ค่ะ ^_^
ใช่ครับ...ผมคิดว่าจะอีเมลให้ลบทิ้งสองโพสที่เผลอกดไปพอดีครับ...
ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับคุณครู
- เหนื่อยกายไม่เท่าไรครับแต่เหนื่อยใจนี่สิบางครั้งสุดจะทน
- ว่าแต่ช่วงนี้คุณครูเหนื่อยกาย/ใจ เหมือนครูข้างถนนไหม
- ขอบคุณสำหรับบทกลอนครับ
ตีนเมื่อเปื้อนดิน กลิ่นจะหอม
ใจเมื่อพร้อม เสียสระสีจะขาว
เมื่อเปื้อนดิน จะปั้นดินให้เป็นดาว
ใจเหน็บหนาว จะเคี่ยวหนาวเป็นเปรวไฟ
ขอบคุณและยินดีเสมอครับ
แวะมาทักทายค่ะ..
เป็นกำลังใจให้นะคะ..ไม่ใช่แต่เราที่เดียวดายค่ะ..ยังมีคนอีกมาก..ที่เค้าเป็นเหมือนเรานะคะ..(แต่เราอาจไม่รู้แค่นั้นเอง..)
ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดา..เดี๋ยว..ทุกข์ เดี๋ยวเศร้า..แล้วเดี๋ยวก็สุข..ก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ล่ะค่ะ..
.อย่างนี้แล้ว..รีบกลับมาเเฮบปี้กับชีวิตโดยด่วนเลยนะคะ..
สวัสดีครับคุณครู 
- คุณครูไปทำบุญวันคล้ายวันเกิดที่ไหนครับ อนุโมธนาบุญด้วยนะครับ
- ใช่ครับ มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เรารู้ แต่บางที เข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว ปุถุชน มันต้องมีบ้าง เป็นธรรมดา ที่จะเกิดความทุกข์กับมัน
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู
สู้ๆๆๆๆ อยากซ้อนมอไซค์ 55555+++....ขึ้นเขาไปโพ้น 5555+++.....
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----->น้องจิ ^_^
สวัสดีค่ะคุณครู แวะมาทักทายค่ะ "เหงาเศร้า ว้าเหว่ " เป็นของคู่กับคนหนุ่มสาวในบางขณะ อย่าท้อนะคะ สักวันคงมีวันของเราบ้าง เป็นกำลังใจให้และจะแวะมาทักทายบ่อยๆ ค่ะ
"สุขสันต์สันเกิดนะคะคุณครู"
สวัสดี น้องจิ
- สู้อยู่แล้ว ขึ้นดอย ลงดอย
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
- ว่างจากการเรียน ก็มาได้ จะพาไปผจญภัย ในป่ากว้าง
สวัสดีครับ คุณครู 
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- ขอบคุณที่แวะมาอ่าน
- และขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
สวัสดีค่ะ...
ขอเป็นกำลังใจจากคนที่อยู่ไกลๆ ด้วยอีกสักคนนะค๊ะ แต่อย่า
ลืมว่ากำลังใจจากตัวเราเองนี่แหละค่ะ ดีที่สุด สู้ สู้ ค่ะ
สวัสดีครับ
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
- เป็นกำลังใจให้คนทำงานเช่นกัน