วันนี้เป็นวันที่ 5 ในการมาหาประสบการณ์และการมาเรียนรู้ของข้าพเจ้าในมหาชีวาลัยอีสานแห่งนี้วันนี้ข้าพเจ้าจะไม่ขอเล่าถึงกิจกรรมที่ทำในวันนี้แต่ข้าพเจ้ามีประโยคเด็ดหรือคำคมๆที่ข้าพเจ้าได้ฟังมาจากการเข้าฟังบรรยายจากเหล่าวิทยากรทุกท่านในการอบรมกลุ่มเกษตรกรคูโบตม(กลุ่มเกษตรกรที่ใช้ควายไถนา)ซึ่งประโยคเด็ดหรือคำคมๆที่ข้าพเจ้าคิดว่าเราน่าจะนำมาคิดและนำมาปฏิบัติได้ ได้แก่
- ผู้ใหญ่ปฏิบัติตนดีพอหรือยังในการที่จะเป็นแบบอย่างหรือเป็นตัวอย่างให้แก่ลูกหลาน และดีพอหรือยังที่จะสอนลูกหลานให้เชื่อถือผู้ใหญ่ได้
- มรดกกรรม คือ หนี้สินหรือชื่อเสียงที่ไม่ดีที่ตกทอดจากรุ่นหนึ่งสู่รุ่นหนึ่ง
- พ่อแม่สมัยนี้เลี้ยงลูกแบบทะนุถนอมลูกมากเกินไปหรือเปล่าจึงทำให้เด็กสมัยนี้คิดและทำอะไรไม่เป็น
และ 2 ประโยคหลังจากนี้เป็นประโยคที่ข้าพเจ้าคิดว่าเราทุกคนต้องเห็นด้วยและควรนำมาปฏิบัติคือ
- ความรู้ที่ได้จากทฤษฏีไม่มีค่าเท่ากับความรู้ที่ได้จาการปฏิบัติเอง และความรู้ที่ได้จากการเรียนจะไม่มีประโยชน์เลยหากเรามไนมาปฏิบัติหรือนำมาใช้
- เราควรทำดีกับทุกคนในวันนี้ดีกว่ามานึกเสียใจในภายหลังเมื่อไม่มีโอกาสจะทำ
และนี้คือบันทึกในวันที่ 5 ของข้าพเจ้าในมหาชีวาลัยอีสานแห่งนี้.........
เริ่ม อิอิ ได้แล้ว ดีมากรูปหล่อ ขอให้พยายามต่อไป
สวัสดีจ้ะศุภกิจ
ตามอ่านมาทุกบันทึกแล้วนะ ดีใจที่เห็นทั้ง 2 คน ตั้งใจในการเรียนรู้มากๆ ... การเรียนรู้ เบื้องต้นก็มาจากทฤษฎีที่เรียกว่าเป็นวิชาการก่อน เมื่อนำไปปฏิบัติเราก็จะพบว่า มีวิชาการเกิน (ความรู้ที่เกินจากวิชาการ) และวิชาขาด (ความรู้ทางวิชาการที่ไม่ได้ใช้) ดังนั้นการที่เราจะเรียนรู้ถึงวิชาขาดและวิชาการเกินก็ต้องปฏิบัติค่ะ อย่างที่เราทั้ง 2 คนมาฝึกงานนี่แหละค่ะ ... เป็นกำลังใจในการเก็บเกี่ยวความรู้ทั้งวิชาการ วิชาเกิน และวิชาขาดให้เต็มที่จ้ะ
ขอขอบพระคุณพ่อครูบา น้องออด และชาวแซ่เฮทุกท่านที่ช่วยสอนและให้ข้อคิดมากมายกับลูกศิษย์ทั้ง 2 หนุ่มค่ะ