อ่าน Proverb นี้แล้ว..ทำให้ได้ข้อคิดหลายประการ..
แต่สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นมาในใจทันที..ก็คือทำให้นึกถึง.."คุณแม่"ว่า
..............เช้าวันหนึ่งได้ตักบาตรที่หน้าบ้าน....และเมื่อตักบาตรเสร็จเราก็จะต้องไปกรวดน้ำ....
การกรวดน้ำของเรา..ความคิด.ถูกหรือผิดไม่ทราบนะคะ..คิดว่าควรอุทิศและแผ่ส่วนกุศลให้ครอบจักรวาลเลย.. อิมินาปุญญะกัมเมนะ.....ก็ว่าไป.. รวมทั้งให้ คุณพ่อด้วย ตลอดทั้ง ญาติมิตรผู้ล่วงลับไปแล้วทั้งหลาย..โดยพยายามกล่าวชื่อ นามสกุลด้วยเท่าที่พอทำได้.. ตลอดทั้งแผ่ส่วนกุศลผลบุญให้ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ เช่นคุณแม่..และผู้มีพระคุณทั้งหลายที่ยังมีชีวิตอยู่....เป็นต้น
ดังนั้น..จะพูดยาว..นี่คือความคิดเราคือพยายาม.."แจกจ่ายผลบุญให้ทั่วถึง ให้มากที่สุด"เท่าที่จะทำได้..(จริงไม่จริงไม่ทราบ..ได้รับหรือไม่ได้รับก็ทราบบ้างไม่ทราบบ้างแต่ให้ไว้ก่อน..อิๆๆ)
ส่วนคุณแม่..คุณแม่บอก..ให้แต่คุณพ่อ คุณตา คุณยาย ญาติๆก็พอแล้วคุณแม่บอกเดี๋ยวมาแย่งกัน....อิๆๆ..เราก็บอกไม่ได้ค่ะ..คุณแม่..เราต้องให้ทั่วถึงกัน..(อย่าตระหนี่ในบุญ..ตระหนี่ไม่ได้..) คือคิดว่าคุณแม่ไม่ได้คิดจะตระหนี่ แต่คุณแม่ไม่เข้าใจ..มากกว่า..อิๆๆ..(ไม่ทราบว่าใครเข้าใจผิดใครเข้าใจถูก..กันแน่)..ก็ว่ากันไป..ตามความเชื่อ..ล่ะค่ะ..เชื่อไว้ก่อนไม่เสียหายอะไร..อิๆๆ ..
สรุปว่า..วันนั้น ต่างคนต่างว่ากันไป..สนุกดี..อิๆๆเพราะยังไม่มีเวลาอธิบาย..กัน.. แต่ที่ขำๆคือ ช่วงไหนที่เรากล่าวถึงคนอื่น..ที่ไม่ใช่เป้าหมายคุณแม่.."วันนั้นเราเป็นคนเทน้ำ(กรวดน้ำ)คุณแม่จับมือเรา..คุณแม่ก็จะคอยดึงๆมือเราไว้" ดึงกันไปดึงกันมา..อิๆ นึกขำในใจ.. "จับมือเราดึงไว้..แบบกลัวน้ำหมด..หรือว่ากลัว..คนอื่นจะได้บุญไปหมด.."ก็ไม่ทราบ..อิๆๆ คือคุณแม่ยังไม่ค่อยเข้าใจ..แต่คุณแม่ก็เป็นคนชอบทำบุญ..พอสมควร..ค่ะ..
สรุปของสรุปคือ A candle loses nothing by lighting another candle ถ้านำมาปรับใช้กับเรื่องนี้ก็น่าจะหมายถึง
"การที่เราได้แผ่กุศลผลบุญหรืออุทิศส่วนกุศลไปให้กับทุกท่านที่เรากล่าวถึงนั้น..นอกจากเราเองได้ผลบุญแล้ว..การให้ผู้อื่นไปนั้น ก็มิได้ทำให้ผลบุญของเราลดน้อยลงหรือหมดไปแต่ประการใด"..และขณะเดียวกันผลบุญนี้ยังเพิ่มพูนขึ้นมาด้วยอนิสงฆ์ที่เราได้แบ่งปันไปให้ผู้อื่น โดยที่ผู้รับทั้งหลายก็ได้รับผลบุญนี้ไปเท่าๆกัน มิได้มากน้อยไปกว่ากันเลย......(นี่คือ..ความเข้าใจของตนเองค่ะ..ถ้าผิดขอท่านผู้รู้โปรดกรุณาชี้แนะสิ่งที่ถูกต้องด้วยค่ะ..ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ)
ดังนั้น เมื่อกรวดน้ำเสร็จ..เราก็อธิบายให้คุณแม่เข้าใจ..ว่า..การแผ่กุศลผลบุญหรืออุทิศส่วนกุศลนั้น..เราไม่ควรตระหนี่ในบุญ..ต้องให้..ให้มากที่สุด....ส่วนคุณแม่จะเจาะจงใครก็อีกเรื่องหนึ่ง..แล้วก็อธิบายแบบที่กล่าวมาแล้วข้างต้น..ให้คุณแม่ฟัง..ก็ไม่ทราบว่าคุณแม่เข้าใจมากน้อยแค่ไหนนะคะ..แต่ก็สังเกตว่า...ระยะหลังๆมา.คุณแม่ก็พยายามพูดๆตาม..เหมือนกัน..เพิ่มทีละนิด..คงขี้เกียจจำ..ยาวๆอายุมากแล้ว..
จึง"เปรียบเสมือนการที่เราได้จุดเทียนไขขึ้นมา แล้วเอาไฟจากเทียนไขของเรา..ไปจุดต่อให้เทียนเล่มอื่น..มันก็มิได้ทำให้แสงสว่างจากเทียนไขของเรา..ต้องลดน้อยลงไปแต่ประการใด.."...ขณะเดียวกันแสงเทียนหลายๆเล่มนั้นกลับทำให้เกิดแสงสว่าง ส่องสว่างไสวเพิ่มขึ้นอีกด้วย..อิๆๆ
อ่านแล้วมึนหรือเปล่า..อิๆๆๆ..เขียนเองยังมึนเลย..อิๆๆ(อาจต้องรบกวนนักภาษาศาสตร์แปล..เผื่อจะได้สละสลวยกว่านี้..ค่ะ)
ด้วยรักจากใจยายหมูอ้วนเองค่ะ I love u
สวัสดียามเช้าค่ะ น้องหมู ที่อ้วนน้อยกว่าครูอ้อย
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีก่อนนอนค่ะคุณครูพี่อ้อยที่เคารพรัก
ด้วยความเคารพรัก
หนูหมูอ้วนเองค่ะ
อิๆชอบกันอยู่สองคน ..เนื่องจากคนอื่นอ่านแล้ว..งง..??อิๆๆ