อะไรบางอย่างในชีวิตคน
ครั้งหนึ่งเพื่อนที่เรียนด้วยกันถามว่า ทำไมคนเราถึงไม่เคยกำหนดกฎเกณฑ์ให้กับเรื่องของหัวใจได้ เราไม่สามารถสร้างกฎเกณฑ์เรื่องแบบนี้ได้เลยหรือ ทั้งที่หลายๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา ทั้งด้านการเรียน เวลา ข้าวของเครื่องใช้ หรือแม้แต่สมองของเรา เรายังสามารถที่จะจัดอันดับ จัดเวลา สร้างกฎขึ้นมา อยากให้มีเมื่อไหร่ก็สร้าง ก็ทำ ก็ใส่ใจ แต่ทำให้เรื่องของหัวใจเราต้องรอชะตาฟ้าลิขิตด้วยล่ะ?
สิ่งที่ฉันตอบกลับไปคือ...
จริงๆ ไม่ว่าอะไรในโลกหรือชีวิตเราน่ะ... มันไม่มีสิ่งใดไปกำหนดหรือควบคุมได้อย่างแท้จริงหรอก กฎ...คือ สิ่งที่มนุษย์สมมติขึ้นมานะ มันไม่สามารถบังคับใครได้เลย...ไม่เลย
แต่ขึ้นอยู่กับคนต่างหากที่เชื่อตามกฎ ซึ่ง...การทำแบบนั้น ในบางครั้งมันก็ดีทำให้เราไม่ถูกมองเป็นตัวประหลาดหรือคนที่มีความผิดติดตัว แต่ไม่คิดบ้างหรือว่า...ชีวิตคนเราทุกคนไม่มีอะไรที่เหมือนกัน
เราอาจเหมาะหรือไม่เหมาะกับกฎในสังคมที่เรายืนอยู่... นั่นไม่ใช่คำตัดสินจากเรา แต่มันมาจากคนอื่น ที่เขาตัดสินเรา
จริงๆ มนุษย์ทุกคนไม่มีสิทธิตัดสินชีวิตคนอื่นได้หรอก
แต่ที่เรารู้อยู่ทุกวันนี้ว่าบ้านเมืองมีขื่อมีแป เพราะในคนหมู่มากจำเป็นต้องมีสิ่งที่ถือปฏิบัติเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายไง...
เราไม่มีสิทธิตัดสินใคร และใครก็ไม่มีสิทธิมาตัดสินเราเช่นกัน
เลือกอย่างที่อยากจะเลือก ทำอย่างที่อยากทำ...
วันหนึ่งเราก็จะพบเองว่าเราเหมาะกับที่ๆ ใดหรือสิ่งๆ ใด อย่าวางกฎเกณฑ์กับชีวิตมากนักเลยนะ... เพราะถ้าเราทำตามนั้นไม่ได้ มันจะยิ่งเสียใจกว่าที่คนอื่นมาต่อว่าเราเสียอีก
อ้อ...มีอีกอย่าง อย่าฟังคำพูดของคนอื่นมากเกินไป เชื่อในตัวเอง ใครจะว่าเรายังไงปล่อยเขาไป คนพวกนั้นไม่เคยหันมองดูตัวไงถึงได้แต่มานั่งจับผิดคนอื่น
ไม่ว่า...เธอจะเจอเรื่องที่ฉันเขียนมาทั้งหมดรึเปล่า แต่จำไว้ละกัน อย่าเอาตัวเองไปยึดติดกับคนอื่น ทั้งด้านความคิด การกระทำหรือแม้แต่กังวลว่าเขาจะใส่ใจเราหรือไม่
เรื่องของความรักเป็นเรื่องหนึ่งที่คนทุกคนควรละมันไว้ในฐานที่เข้าใจว่าในบางครั้งคำว่าเหตุผลก็เอามาในเรื่องนี้ไม่ได้
การที่เราเฝ้าเพียรหาคำตอบกับมันนั้นยิ่งทำให้เราสับสนและเจ็บปวดได้ในบางครั้ง
แต่ความรักก็ทำให้เรามีความสุขไม่ใช่หรือ?
ไม่รู้ว่าสุขเพราะอะไร ทำไม... แต่ของเพียงมีรักและได้อยู่กับคนที่รักเท่านั้นก็ทำให้เราผ่านวันนี้ไปได้อย่างดีและมีกำลังจะอยู่ต่อไป ตราบใดที่ยังหาความรักไม่เจอ เราก็ยังไม่สามารถเข้าใจมันได้เลยจริงๆ ถ้ายังไม่รู้จักความรัก คำพูดหรือความคิดที่จะอธิบายมันออกมาก็เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้นเอง
ทุกคนว่าจริงไหมคะ?
ความเห็น (5)
หายไปนานเลยครับ...
เมื่อไหร่จะกลับมาเขียนบันทึก
เอาใจช่วย ..และรออ่านบันทึกอยู่นะครับ
กฎเกณฑ์อยู่ที่ใจ.
ตอนนี้ผมพานิสิตไปทำค่าย เราไม่มีกฎใดเป็นลายลักษณ์ แต่ย้ำว่ากฎเกณฑ์อยู่ที่ใจ ดีชั่วอยู่ที่ใจ
ได้ผลมากครับ.. นิสิตตื่นตัวในเรื่องเวลาและความรับผิดชอบได้ไม่แพ้การตราเป็นตัวหนังสือ และดูมีชีวิตชีวามากกว่าด้วยซ้ำไป
วันนี้มานั่งอ่านบันทึกเก่า...ตอบช้าไปไหมเนี่ย - - ขอบคุณมากนะคะ
กฎเกณฑ์อยู่ที่ใจ...ใจเราเป็นนาย - - อืม...ใช่
เย้ๆๆน้องปุ้ยมา ไปทำงานดีกว่า อิอิๆๆๆๆ
อ่าวววว...555+
ขอบคุณนะคะอาจารย์ที่มาเยี่ยม...(^-^)