มาร่วมรับประทาน(กิน)อย่างเดียวจริงๆ??


??

ในฐานะแขกรับเชิญ..ให้ไปร่วมรับประทานอาหาร..อิๆๆ..บางทีก็ตั้งใจไป..บางทีก็บังเอิญเดินผ่านไปเขาเรียกให้ไปร่วมรับประทาน(กิน)..ก็ด้วยความเกรงใจ..บางครั้งก็ต้องไปร่วมทานกับเขา..เหมือนกัน..

วันหนึ่ง..ไปรับประทานอาหารที่บ้านผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง..เนื่องในวันปีใหม่..กำลังจะเริ่มทานอาหาร..ก็มีคุณป้าท่านหนึ่งยกอาหารมาให้ทาน..(ต้องขอบอกว่าเป็นเกียรติอย่างสูง..ที่คุณป้าท่านนี้ยกอาหารมาให้เราทานกัน..)..แต่วันนั้นเราหาช้อนกลางไม่เจอ..เราก็เลยบอก"คุณป้าคะขอช้อนกลางด้วยค่ะ..."..คุณป้า..ก็ค่ะเดี๋ยวป้าจะไปหยิบมาให้..(คุณป้ามีเมตตาสูงมากเลย..อิๆๆ)..เราก็.."ขอบคุณค่ะ"..

พอคุณป้าเดินไป..อาจารย์ท่านหนึ่งก็พูดลอยๆขึ้นมาว่า.."คุณแม่ภรรยาท่านผู้ใหญ่...." เราก็หา..อ้าว..ตายแล้ว..ปากก็พูดขึ้นไปทันทีว่า .."ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด"...ก็ไม่รู้นี่นา..(ก็คุณป้าเล่นใส่ชุดทำกับข้าว..หัวฟู..เดินออกมาจากครัวเลยอ่ะ....)เราก็นึกว่าแม่ครัว..เสียอีก..อิๆๆ..เลยรีบวิ่งไปหยิบช้อนเองเกือบไม่ทัน...หาเรื่องตายเสียแล้วเรา..

ดังนั้น..จะไปงานไหนต้องระวัง..หน่อย..ต้องหาข้อมูลสักหน่อยก็จะดี..ไม่อย่างนั้นอนาคตอาจดับได้ง่ายๆ..

อีกเรื่อง..เรื่องไปทานอาหาร..(ในฐานะแขกไม่ได้รับเชิญโดยตรง..)..ก็ตึกที่ทำงานมันจะเชื่อมต่อกันหลายตึกหลายคณะส่วนใหญ่ก็รู้จักกัน..วันหนึ่งจะเดินไปอีกคณะหนึ่ง..จำเป็นต้องเดินผ่านงานเลี้ยงงานเลี้ยงหนึ่งเพราะจัดตรงทางเดินระหว่างตึก....อาจารย์หลายท่านเห็นเราเดินผ่านมาก็เรียกให้มาทานอาหารร่วมกัน....เราก็กะว่ามานั่งคุยกันสนุกสนาน..มากกว่า..ไม่ทราบด้วย..ว่าเขาจัดงานอะไรกัน...สักครู่..เจ้าของงานก็เดินแจกพระ..เราก็..อิๆๆปากเร็ว..ถามว่า.."องค์ละเท่าไรค่ะ..".....กะช่วยบูชา..นึกว่าเขาเอามาให้ช่วยบูชา..หารายได้..เข้าวัด.. ทีไหน..ได้..อิๆๆอาจารย์ท่านนี้ปลดเกษียณ..อาจารย์เขาเดินแจกของที่ระลึก....แล้วงานนี้สรุปว่าเลี้ยงอำลา..ฮาๆๆงานนี้.."หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ.."อีกแล้วเรา.. ถึงว่า..เจ้าหน้าที่ ที่ช่วยถือพานใส่ของที่ระลึก..อ้าปากค้าง..ยกมือ..แบบจะบอกว่าไม่ใช่คะอาจารย์..ของแจกให้ฟรีค่ะ..ฮาๆๆ.."สายไปเสียแล้วหนู"..อาจารย์ปากไหวกว่า..

สรุปว่า...จะไปงานไหน..ต้องดูตาม้า..ตาเรือ..สักหน่อย..สำรวมหน่อย..อิๆๆ..หาข้อมูลหน่อยก็จะดี...มิฉะนั้น..จะมีอะไรให้เจ้าภาพต้องลุ้น..เหนื่อย..แบบนี้แหละ..อิๆๆ....(คงไม่มีใครเชิญเราไปงานไหน..แน่เลย..อิๆๆ..)

มาเล่าสู่กันฟัง..

ด้วยรักจากใจยายหมูอ้วนเอง

คำสำคัญ (Tags): #เรื่องขำไม่ออก..
หมายเลขบันทึก: 171947เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2008 19:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

อิๆๆ จริงค่ะ พี่เองหน้าแตกมาหลายหนแล้ว เหมือนกันค่ะ

ฮา ๆ พี่หมูอ้วน

แวะมาอ่าน เล่าได้สนุกจังคะ

วันนี้เห็นภาพใกล้ขึ้นแล้ว ว่าแต่เมื่อไหร่จะเอาภาพที่ถ่ายเองมาอวดกันคะ :)

สวัสดีครับอาจารย์

เล่าเรื่องได้เห็นภาพเลยนะครับ ผมก็อย่างนี้มาหลายงานแล้วครับ

แวะมาคุยเล่นครับผม

สวัสดีค่ะคุณพี่Sasinandaที่เคารพรัก

  • อิๆๆ..หนูคิดว่าเป็นแบบนี้อยู่คนเดียว..อิๆๆ....
  • ค่อยโล่งอกขึ้นหน่อยค่ะ..ขอบพระคุณค่ะที่คุณพี่มาช่วยปลอบขวัญค่ะ..
  • ด้วยความเคารพรักและนับถือค่ะ

หนูหมูอ้วนค่ะ

สวัสดีค่ะคุณน้องมะปรางที่น่ารักสุดๆ

  • อ้าว..กลายเป็นเรื่องสนุกของคุณน้องมะปรางไปเสียแล้ว..อิๆๆ แสดงว่าคุณน้องมะปราง..เห็นคุณพี่หมูอ้วนหน้าแตก..แล้วคุณน้องมะปราง..ชอบใจล่ะซิ..อึมๆๆ
  •  คุณน้องมะปรางพูด..คุณพี่ตกใจ.."เห็นภาพอะไรใกล้ขึ้นค่ะ..อิๆๆ"เหมือนไปถ้ำมองเลยอ่ะ....
  •  ว่าแต่ว่า"เมื่อไหร่จะเอาภาพที่ถ่ายเอง..มาอวดกัน.."คุณน้องมะปราง หมายถึงภาพที่พี่ไปแอบถ่ายตรงโน้นตรงนี้มาใช่ไหม ค่ะ...อิๆๆ.ถ้าใช่..ขอให้คุณน้องมะปราง..โปรดรอสักครู่และโปรดติดตามตอนต่อไป..อิๆๆ.กำลังตัดต่ออยู่จ๊ะ....

 ด้วยรักจากใจพี่ยายหมูอ้วนเอง

สวัสดีค่ะคุณประโยชน์ที่น่ารัก

  •  ดีใจจัง..มีแนวร่วมแล้ว..โห คน"พิดโลก"ด้วย....คงได้มีโอกาสหน้าแตกร่วมกันสักงานนะคะ..
  • และคงมีโอกาสพบกันบ่อยๆๆนะคะ..อ้อ..มีพัสดุอะไรให้ยืม(ฟรี)หรือเปล่าค่ะ..อิๆๆ
  •  เรียนรอๆกันก่อนก็ได้นะคะ..
  • ..คุยเล่นได้เลยค่ะ..ดีค่ะ..คุณจริงๆเหนื่อยค่ะ..
  • อาจารย์ท่านใดเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาค่ะ..จะได้ไปบอก..ให้โหดๆหน่อย..อิๆๆ

ด้วยรักจากใจคนพิดโลกเหมือนกัน

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท