รออะไรพ่อ
รออะไรพ่อ
พูดถึงเรื่องลูกแล้ว เราคงอดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องความน่ารัก ฉอเลาะ ความตลกขบขันและเสียงหัวเราะที่เธอเหล่านั้นทำให้บ้านมีชีวิต และชีวิตของเราไม่อับเฉา
ผมได้เคยเล่าเรื่องราวของเจ้าแป้ง เจ้าหนูจำไมลูกสาวหัวปีไปแล้ว วันนี้จะมาพูดถึงสาวน้อยจ้าบ้าง เธอคนนี้ไม่ใช่เจ้าหนูจำไม แต่เธอเป็นเจ้าหนูอะไร ทั้งนี้ก็เพราะว่า เธอสามารถอะไรได้ทั้งวัน อะไรล่ะพ่อ นั่นอะไร นกอะไร ใครทำอะไร (แล้วพ่อจะไปรู้เหรอลูก) ก็เป็นความน่ารักไปอีกแบบ บางครั้งเธอถามซ้ำซากจนน่าฉงน เช่น
"อะไรล่ะพ่อ"
"รถค่ะ"
"อะไรล่ะพ่อ"
"รถค่ะลูก"
"อะไรล่ะพ่อ"
"โอย..ลูกไม่ได้ฟังเหรอ พ่อตอบหลายครั้งแล้วนา"
บางครั้งก็งงว่าทำไมต้องถามหลายหน จะว่าลูกหูหนวกก็ไม่ใช่ เพราะคุณเธอเป็นพวกหูไวยิ่งกว่ากระต่ายเสียอีก พ่อมันผายลมนอกห้องเสียงดังจนเธอสะดุ้งตื่น เล่นเอาแม่เธองอนผมส่งค้อนใส่ตาเขียวมาแล้ว หรือว่าเธอถามไปงั้นๆ หรือว่าต้องการกระชับความสัมพันธ์ในครอบครัว หรือสื่อสารผ่านคำถามว่า
"อย่าคุยกันในเรื่องที่หนูไม่รู้เรื่องสิ หนูนั่งอยู่ตรงนี้ อย่าลืมกันนะ"
และแล้วเธอก์เฉลยออกมาว่า
"ดั๊มถักต่างหากพ่อ"
"เออ dump truck พ่อผิดเองลูก ทีหลังลูกก็ถามพ่อว่า what's that? สิคะลูก" เอาเข้าไป กวนมันทั้งบ้านเลยสิ
วันหนึ่งเราขับรถออกนอกบ้านเพื่อไปหาข้าวมื้อเย็นกินกัน ระหว่างทางที่ออกจากอ่างน้ำม.อ.นั้น เธอก็พูดขึ้นมาว่า "คริสต์มาส คุณแม่ คริสต์มาส" ไอ้เราก็งง ว่าเธอมาไม้ไหน นี่มันปาเข้าไปมีนาคมแล้ว ใครจะมาตกแต่งต้นคริสต์มาสอยู่อีก ว่าแล้วเธอก็ชี้ไปบนเขาคอหงส์ที่อยู่หน้าบ้าน ริมอ่างน้ำ ซึ่งมีเจดีย์ที่เป็นโลหะ ประดับไฟสวยงามที่ตั้งอยู่บนภูเขาตระหง่านอยู่นั่น "อื้อหือ สวยจังเลยค่ะลูก"
ครั้งหนึ่งเราไปเที่ยวห้างกัน และก่อนที่รถเราจะได้เข้าห้างสรรพสินค้านั้น รถก็ต้องถูกตรวจก่อนเสมอ คุณจ้าเธอก็ถามขึ้นมาว่า
"รออะไรพ่อ"
"รอคิวตรวจรถลูก"
"รออะไร (น้ำเสียงชักหงุดหงิด)"
"ก็รอคิวตรวจรถไงลูก"
"รออะไร (หงุดหงิดมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด)"
"ก็รอคิวตรวจรถไงคะ เราต้องรอคิวให้รถคันหน้าขึ้นไปก่อน เราจึงจะขับรถเข้าไปได้ลูก เราต้องหัดรอนะลูก ลูกจะไปแซงคิวใครไม่ได้ค่ะ" พ่อมันก็ถือโอกาสนี้สอนสั่งมารยาททางสังคมให้ลูกสาวเลย และแล้ว คงด้วยความรำคาญในความไม่ฉลาดของพ่อ เธอจึงโพล่งออกมาว่า
"รอ ปอ พอ ต่างหากพ่อ"
ความเห็น (5)
5555
อ่านจบ..ขำก๊าก เลยค่ะอาจารย์
น่ารักมาก... คิดได้ไง
รออะไรพ่อ ?... รอ ปอ ภอ.
ผมก็ขำกันเยี่ยวเล็ดเลยพี่จูน
ฝากบอกน้องจ้าด้วยนะคะว่า
มุข "พ่อ.. รออะไร ?" ป้าจูนขอยืมจดบันทึกเก็บไว้ เผื่อวันหน้าวันหลัง ถ้าได้เขียนนิยาย จะขอเอาไปใช้เขียนหน่อยนะคะ
^___^
มาขำๆด้วยคนค่ะ น้องน่ารักนะคะ เลยคิดถึงลูสาวตอนที่พาเขาดูงานลอยกระทง ชี้ชวนให้ดูโคมลอยบนฟ้า (โน่น! ลูก โคมลอย นั่น! ลูก โคมลอย)ลูกก็บ่นๆ อะไรมีแต่ลูกโคมลอยๆ พ่อโคม แม่โคมมีมั่งมั้ยเนี่ย? ขอบคุณค่ะ ,มายิ้มได้ตั้งแต่เช้ามืดเลย
สวัสดีครับ คุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ฟังเรื่องแบบนี้แล้วยิ้มทุกทีนั่นแหละครับ ต้องรีบจดบันทึกไว้ เดี๋ยวลืม แก่แล้ว
พี่จูน
เอาไปเลย ไม่ต้องมี reference ก็ได้ครับ ฮ่า ฮ่า