ผ.ผึ้งทำรัง
ถึงหน้าร้อนคราวใด ผึ้งจะต้องมาทำรังอยู่ในตู้ลำโพงขยายเสียงในห้องประชุมของโรงเรียน กระผมก็ต้องมีหน้าที่ไปดูแล เจรจาหาวิธีให้ผึ้งอยู่ร่วมกันกับเด็กได้อย่างไร โดยไม่กระทบกระทั่งกัน
คุณครูเองก็หวั่นวิตกว่าผึ้งจะทำอันตรายเด็ก ๆ หรืออีกอย่างกลัวเด็กไปรังแกผึ้งเข้า
เรียกว่าต้องไปเจรจากับผึ้ง เจรจากับเด็ก ๆให้สมานฉันท์ร่วมกันไงครับ...
แต่เด็ก ๆก็ให้ความร่วมมือดีมากต้องขอชมเชยทุกคนเลย ที่ไม่รังแกน้องผึ้ง
ปีที่แล้วก็มีผึ้งมาทำรังที่ตู้ลำโพงเครื่องขยายเสียง ปีนี้ก็ได้เวลามาอีกแล้วครับ
เรียกว่าติดอกติดใจทำเลนี้กันใหญ่
ยัง..ยังไม่พอ...ยังมีผึ้งมิ้ม กระจายอยู่ตามต้นมะขามหลังอาคาร 4
กับต้นขี้เหล็กหน้าอาคาร 1 อีกด้วยล่ะ
เอ...ผมก็เลยเกิดข้อสงสัยว่า มีสิ่งใดที่ทำให้ผึ้ง/มิ้ม อพยพยกขบวนมากันมากมายทุกปี ใครอธิบาย หาคำตอบได้บ้างครับ
หรือ...สรุปว่าเสียงคุณครูที่โรงเรียนของเรา จะต้องเสียงหวาน มากๆนะสิครับ 555
... ถ้างั้นใครอยากมาเยี่ยมชม รับฟังพิสูจน์เสียงหวานของครูก็ขอเชิญนะครับ..
ยินดีต้อนรับทุกท่าน....
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะ
- สงสัยว่าข้อสันนิษฐานคงจะจริงแล้วล่ะค่ะ เสียงคุณครูที่โรงเรียนของเรา จะต้องเสียงหวาน มากๆนะสิครับ 555 เห็นท่าจะจริงละมังคะ อิอิอิ
- ก่อนหน้านี้เด็กที่โรงเรียนเก่าก็เคยโดนผึ้งต่อยน่ะค่ะ ด้วยแกบอกว่าไม่รู้จักมัน (เอาเข้าไปนั่น) เลยต้องสอนกันยกใหญ่เรื่องของความปลอดภัยในโรงเรียน
- ที่สำคัญอาจารย์ฝ่ายอาคารสถานที่และคุณครูทุกท่านก็ควรช่วยกันดูแลในรายละเอียดเล็กเหล่านี้ด้วยเช่นกันค่ะ เพื่อความปลอดภัยของเด็กๆ ในโรงเรียนนะคะ
- สนุกกับงานนะคะ
สวัสดีครับ
พอดีช่วงนี้เด็กส่วนใหญ่ปิดเทอมกัน แต่มีบางส่วนที่มาเข้าค่ายฤดูร้อนกันครับ ก็เลยดูแลได้ง่ายหน่อย
ถ้าเปิดเทอม น้องผึ้งยังไม่ย้ายรังสงสัยคงต้องขอย้ายลำโพงไปที่ปลอดภัยแทนและต้องซื้อลำโพงใหม่เสียแล้วละมังครับ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ
ผึ้งพันธุ์มงคลวิทยา
ชอบ: เสียงหวานๆ มากกว่าน้ำหวาน
ชอบ: เสียงเพลง เสียงดัง และการสั่นสะเทือน
ชอบ: เด็ก รักเด็ก
ชอบ: แอบดูครูสาวๆสอนเด็ก
ผึ้งช่วยสอน วิชาขยัน อดทน มีวินัย
ผึ้งช่วยสอน วิชารักถิ่นฐาน เคยอยู่ที่ไหนก็กลับรังเก่า
ผึ้งช่วยสอน วิชาภูมิคุ้มกัน ปกติไม่มีอะไร แต่ถ้าใครแหยม โดนต่อย
ผึ้งช่วยสอน วิชาทำสมาธิ เสียงดังยังไงก็อยู่ในลำโพงได้
ผึ้งช่วยสอน วิชาการปรับตัวอยู่กับสภาพสังคมใหม่
ผึ้งช่วยสอน วิชาดูแลธรรมชาติร่มรื่น จึงขอมาอยู่ด้วย
ผึ้งช่วยสอน วิชาเมตตา กรุณา เด็กไม่ดื้อ ไม่รังแกผู้อื่น
ผึ้งช่วยสอน วิชามาเรียนเรื่องแมลงกันเถอะ
แสดงว่าที่โรงเรียนมีความปลอดภัยมาก แม้แต่ผึ้งยังต้องมาพึ่งเลย
และยังมีเสียงหวานของครูเป็นอาหารเสริมด้วย
ใครๆก็ชอบความหวาน นี่เป็นข้อพิสูจน์อย่างหนึ่ง 555
หรือว่าโรงเรียนขาดอาหารผึ้งจึงมาส่งอาหารให้ก็เป็นได้
คิดได้หลากหลาย นี่เป็นความงามด้วย อิอิ
สวัสดีครับ..พ่อครู
ผึ้งหนึ่งรังได้อะไรมากกว่าที่คิดจริงๆครับ (แบบว่าเข็มขัดสั้นจริงๆ) ..ตอนนี้ที่โรงเรียนก็จะมีครูใหม่ชื่อคุณครูผึ้งเพิ่มอีกครับ สอนได้ทุกวิชาเลย..
ขอบคุณพ่อครูมากครับ..ทีแนะนำครูใหม่ให้รู้จัก
ไม่แสดงตน
สวัสดีครับที่แวะมาเยี่ยมทักทาย ยินดีนะครับ..
เข้าตัวเองซะงั้นนะครับ
อันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ สำหรับสาเหตุของมัน
ฮ่ะๆๆ ขำที่บอกว่าคุณครูโรงเรียนนี้เสียงหวาน
เป๋าว่าถ้าลองเปลี่ยนให้ลำโพงตัวนี้กระจายเสียงตอนคุณครูประกาศรถประจำ(โดยเฉพาะอาอ้อย) ผึ้งรังนี้อาจจะไปหาที่อยู่ใหม่ได้นะคะอาราม 5555 ^-^
สวัสดีคร๊าบ.
ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ อิอิ.. ชมกันเองนี่แหละไม่เสียตัง แต่ได้ใจเขา เหตุผลง่ายๆพยายามแบ่งปันความรู้สึกดีๆ รู้สึกชื่นชม ด้วยความจริงใจ มองสิ่งดีๆ ของเพื่อนร่วมงานด้วยกันเองก่อน..นี่แหละ ทำให้เขารู้สึกเห็นคุณค่าของตนเองเสียก่อนแล้วจึงย้อนกลับไปเห็นคุณค่าของเด็กวัยใสๆ ตามมาเป็นอัตโนมัติ กลายเป็นวงจรยาหอม ยี่ห้อTeamwork .. (ไม่มีจำหน่ายตามท้องตลาด) แต่แจกฟรี ไม่มีลิขสิทธ์
ก็ก่อนที่ไม่มีโอกาสได้ชื่นชมเขา ไง..
หวัดดีPAO
ก็แบบว่าปากเปรี้ยวแต่ก้นหวานไง.. เนาะ อิอิ
- แวะมาเยี่ยมค่ะ
- หว้าจะบอกว่าปกติไม่ได้เขียนบันทึกที่บล็อกกิจกรรมหรอกค่ะ แต่เขียนประจำที่นี่ แวะไปตามอ่านได้ค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/kulkanit
- ตามมาขอบคุณ
- เสียดาย
- ที่ไม่ได้เห็นรูปนี้ก่อน
- จะให้อาจารย์ Beeman อธิบายให้
- เอามาฝาก
ด.ญ.เสื้อสีส้ม
คุณครูที่โรงเรียนเสียงหวานกันหมดเลยนะค่ะ
(หวานหยดจนมดไต่ อิอิ^_^)
pocky ณ มงคล
แฮ่ๆถึงจะมาช้าไปหน่อยนะค่ะอาราม
หนูคิดว่าให้คุณครู(อาอ้อย)มาพูดจะดีมากเลยค่ะ
แบบว่า "รถเบอร์เจ็ดสี่คะเจ็ดสี่"
อิอิ^_^อันนี้ไม่ได้ล้อเลียนอาจารย์ท่านนะค่ะ