ประเทศหวังอะไรกับ"คนในสังคม"...??

เราคงมีความหวังเดียวกันคืออยากให้ประเทศชาติเจริญรุ่งเรือง..ประชาชนในประเทศอยู่กันอย่างผาสุก..

ด้วยความคาดหว้งจากสิ่งต่างๆหลายประการ..เช่น หวังว่าเศรษฐกิจของโลกและของประเทศจะดีขึ้น หวังว่ารัฐบาลต้องบริหารประเทศดีขึ้นกว่าที่ผ่านมา..ไม่คอรัปชั่น..หรือบางท่านก็คาดหวังว่าผู้มีความรู้ของประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งดอกเตอร์ทั้งหลายต้องเป็นที่พึ่ง..เป็นความหวังของแผ่นดินได้..ฯลฯ เป็นต้น

จนความคาดหวังเหล่านั้น..กลับมาทำให้ประชาชนทุกคนต่างลืมคิดไปว่า....ประเทศชาติจะเจริญรุ่งเรืองและประชาชนอยู่ร่วมกันได้อย่างผาสุกนั้น  ความจริงแล้ว...."มิได้อยู่ที่คนใดคนหนึ่งหรือคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งของประเทศเท่านั้น.." แต่อยู่ที่"ประชาชนทุกคนเป็นสำคัญ.."

ประชาชนทุกคนจำต้อง.."ตระหนักถึงสิทธิหน้าที่ของตนเองในฐานะพลเมืองที่ดีของประเทศ..สิ่งนี้ถือเป็น สิ่งที่สำคัญที่สุด..ที่จะทำให้ประเทศชาติเจริญรุ่งเรืองและเกิดการ"พัฒนาอย่างยั่งยืน"(Sustainable Development)และประชาชนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างผาสุกตลอดไป..

และสิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งก็คือ..ประชาชนทุกคนควรตระหนักถึง..

พระบรมราโชวาทของ

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลเดชมหาราช ดังต่อไปนี้

ในบ้านเมืองนั้น  มีทั้งคนดีและคนไม่ดี
ไม่มีใครจะทำให้คนทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด
การทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุขเรียบร้อย
จึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดี
หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดีให้คนดี  ได้ปกครองบ้านเมือง
และควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้

 

ดังนั้น..นอกจากประชาชนทุกคนจำต้องตระหนักถึงสิทธิหน้าที่ของตนในฐานะพลเมืองที่ดีของประเทศแล้ว ยังจำต้องตระหนักถึงการ"ส่งเสริมคนดี..ให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง..เพื่อควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ"ด้วย....ฝากไว้ด้วยความเคารพรักทุกท่าน..

ด้วยรักจากใจยายหมูอ้วน..

 

[หมูอ้วน ...]

ประเทศหวังอะไรกับสังคม..อิๆๆ..ไม่มีใครตอบ..

แล้วสังคมหวังอะไรกับประเทศ..??..ไม่มีใครตอบอีก..ขอเก็บและกดไว้ดีกว่า......กลัวโดนเด้ง..อิๆๆ..

ตอบให้ก็ได้.."รัฐบาลกรุณาอย่าคอรัปชั่นให้มากนัก.."เวรกรรมนะมันมีจริง..ท่านไม่ได้รับกรรมลูก หลานก็อาจต้องรับกรรมไป...

ท้ายที่สุด..ท่านก็ต้องทุกข์อย่างแสนสาหัส..เป็นอย่างไรกัน..เงินก็มี ลาภยศก็ดี..แต่ไม่มีความสุข..แล้วจะมีประโยชน์อันใด.."ชีวิตนี้..

ด้วยความเคารพ

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

หวังให้ผู้บารมี มีอำนาจ คิดได้ คิดถูก อย่ารังแกสังคม

[ประไพพิศ]

หวังให้ทุกคนสามัคคี รู้หน้าที่ของตนเอง รักประเทศชาติให้มากกว่ารักตัวเอง สำนึกในบุญคุญของบรรพบุรุษ

[หมูอ้วน ...]

กราบสวัสดีพ่อครูบาด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ

กราบขอบพระคุณมากค่ะพ่อครูบา..ชัดเจนเลยค่ะ ด้วยความเคารพ

•  หนูอยากจะเอาคำพูดนี้ไปเขียนตัวโตๆติดไว้หน้าประตูทางเข้าทำเนียบรัฐบาลจริงๆเลยค่ะ
• ไม่ทำตามไม่ว่ากัน..แต่ขอบอกสักหน่อย..ก็ยังดีค่ะเผื่อจะคิดได้บ้าง..

ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ

 หนูหมูอ้วนค่ะ

[หมูอ้วน ...]

สวัสดีค่ะคุณ"ลิ้มศรี"ที่เคารพรัก

ขอบพระคุณมากค่ะ รู้รักสามัคี รู้หน้าที่ ทำเพื่อประเทศชาติมากกว่าตนเอง ตอบแทนพระคุณบรรพบุรุษ..ที่ได้ห่วงแหนรักษาแผ่นดินนี้ไว้ให้ลูกหลาน.."ชอบมากเลยค่ะ"..ขอฝากอนุสติไทยไว้ด้วยค่ะ

อนุสติไทย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เพลง อนุสติไทย ^{ฟังเสียง} เป็นเพลงปลุกใจ จังหวะสโลว์-มาร์ช ประพันธ์คำร้องโดย แสงสุวรรณ ทำนองโดย เวส สุนทรจามร บรรเลงและขับร้องโดยวงสุนทราภรณ์ มีวรนุช อารีย์ เป็นผู้ร้องนำ ออกวางจำหน่ายเมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๕

คำร้อง: แสงสุวรรณ
ทำนอง: เวส สุนทรจามร

อยุธยา แตกไปเพราะ ไทยระย่อ

ไม่คิดต่อ-ต้านศัตรู มุดรูหนี

ยิงปืนเปรี้ยง ไทยกลัวเสียง แทนไพรี

นายทัพดี กลับหู่หด หมดแรงใจ

บัดนี้ภัย มาคุกคาม ทั่วไทยประเทศ

ผู้ลืมเจ็บ ลืมอาย ลืมคนหยัน

คิดแต่ตัว คิดแต่พวก รอดแต่วัน

ชาติพังพลัน มันผู้ใด ใครอยู่ดี

กูจะสู้แม้รู้ว่าพวกกูน้อย

สู้ไม่ถอยแม้รู้ว่าจะดับสลาย

แผ่นดินนี้พ่อกูอยู่ปู่กูตาย

กูสุดอายหากเสียทีไพรีครอง

 ใครบ้างเหวยจะร่วมสู้กับกูบ้าง

ใครบ้างเหวยจะอยู่ข้างไทยใจหาญ

ใครบ้างเหวยจะละสุขสนุกสำราญ

ใครบ้างเหวยยอมวายปราณเพื่อไทยคง

ด้วยรักจากใจยายหมูอ้วนเอง