มิตรภาพที่ต้องระวัง.......??
"ตามนิสัยเรา..ก็คือเห็นใครยิ้มให้..เราก็จะยิ้มตอบให้"...โดยมารยาท..
วันหนึ่ง..เดินสวนกับคนเอเชีย..ไม่ทราบประเทศไหน..เห็นเขายิ้ม..มาเราก็ยิ้มไป..ไม่ได้คิดอะไรเลย..ก็เป็นคนเอเชียเหมือนกัน..สร้างมิตรภาพไว้ก็ไม่เห็นเสียหายอะไร.."ยิ้มสยาม"
พอเดินสวนกันไปแล้ว..เพื่อนเราก็บอกว่า..เมื่อกี้นี้ได้ยินหรือเปล่า..เขาพูดอะไร...เราก็บอกไม่ได้ตั้งใจฟังหรอก..และก็คิดว่าเขาก็คงทักทายธรรมดาทั่วไปไม่มีอะไร..(เราเองก็..แค่ตั้งใจโปรยยิ้มสวยๆให้เท่านั้นแหละ..) ทำไมเหรอ..
..เราก็ถามเพื่อนว่า..อ้าว..แล้วเมื่อกี้ได้ยินเหรอว่าเขาพูดอะไร..เพื่อนเราก็บอกว่าก็ได้ยิน..อ้าว..แล้วเขาพูดอะไรล่ะ"
...Open your leg I will do it for you............" เราก็หา...................อะไรนะ.. เพื่อนก็กรุณาพูดซ้ำอีกรอบ... Open your leg I will do it for you...
นึกในใจ..ตายแล้ว...ตาคนนี้..พูดแบบนี้ได้อย่างไร...แหม..หน้าตาเราก็ไม่ได้เชิญชวน..อะไรเล๊ย..มันเป็นอา-ราย...มีแบบนี้ด้วย..เออ...สงกะสัยจะชอบอวบๆ..อิๆๆ
..เกือบแล้วไหมล่ะเกือบเป็น"ยิ้มสยอง"ซะแล้ว..ตั้งแต่นั้นมาใครยิ้มให้..นึกถามในใจ.."ยิ้มทำไม..หา"...แถมมองหน้ากลับไปด้วย..และนึกถามในใจ.."มาไม้ไหน..เนี่ย.."..ต้องระวังเหมือนกัน..มีอะไรแปลกๆ..อากาศก็ไม่ร้อนสักหน่อย..ทำไม..เป็น(บ้า)...ไปซะแล้ว..
ภายหลัง..ก็เจออีตาคนนี้อีก..เราก็จ้องมองหน้า..ดูว่าเขาจะพูดอะไรอีกไหม..แต่ก็เห็น..เดินเฉยๆๆ..ไม่เห็นพูดอะไร..(นึกในใจ..โถ....ทำตื่นเต้นไปได้..ที่ไหนได้ไม่มีอะไรในกอไผ่สักหน่อย..อิๆ)
สรุปว่า..เป็นบทเรียน..ว่าจะยิ้มให้ใครก็ต้องเลือกยิ้มเหมือนกัน..มิฉะนั้น..อาจเกิดการเข้าใจผิด..อะไรกันได้.."ยิ้มสยาม"อาจกลายเป็น"ยิ้มสยองได้"..อิๆๆ
ก็เล่าสู่กันฟัง..เป็นประสบการณ์..หนึ่งที่เกิดขึ้น..ในประเทศอังกฤษ..
ด้วยรักจากใจยายหมูอ้วนเอง
ความเห็น (8)
น่ากลัวจัง ถ้าได้ยินคงทำหน้าไม่ถูกเหมือนกัน ระบบออโต้ในร่างกายอาจจะทำงาน คือตบโดยไม่รู้ตัวค่ะ หยาบคายมาก สงสัยตานี่กินยาลืมเขย่าขวด : (
สวัสดีค่ะคุณน้องLittle Jazz ที่น่ารักสุดๆ
- ฮาๆๆๆ..คุณพี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าได้ยิน..ตอนนั้น..จะพูดอะไรสวนไป..หรือว่า..จระเข้ฟาดหาง..เออ..ยกขาไม่ไหวอีก..อิๆๆ
- นึกว่า..เขาทักทายธรรมดา..เลยไม่ได้สนใจ..ฮาๆๆๆๆ
- ..คุณน้องค่ะ..ถ้าคุณพี่ไปกับคุณน้อง..สงกะสัย..อีตาคนนั้นคงแบน..คาทีนะคะ..อิๆๆ
ด้วยรักจากใจพี่ยายหมูอ้วนเอง
- สวัสดีค่ะ
- ป้าแดงก็ชอบยิ้มด้วยสิ
- และก็คงไม่คิดอะไรเพราะ แปลไม่ได้ ฟังไม่รู้เรื่อง อิอิอิ
- เทคแคร์นะคะ
โอ้โห ฝรั่งแย่ๆ อย่างนี้ โผล่มาเมืองไทยละน่าดู๊
- คุณหมูแดงคะ ต้องขออภัยที่ถามนะคะ คือ เห็นคุณหมูแดงมีบล็อกเยอะค่ะ ไม่ทราบว่าความตั้งใจจริงๆแล้ว คุณหมูแดงจะต้องการบันทึกเพิ่มเหมือนที่ตัวเองได้ลองใช้ gotoknow ในช่วงแรกๆรึเปล่า น่ะ ค่ะ (เดิมตัวเองต้องการเพียงบันทึกเพิ่มแต่ไปสร้างบล็อกใหม่ ช่วงหลังอาจารย์จันทวรรณได้กรุณาถาม จึงได้ทราบว่า จริงๆแล้ว เราต้องการเพียงบันทึกเพิ่มในบล็อก )
- หากต้องการเพียงบันทึกเพิ่มให้คุณหมูแดงไปที่บล็อกใดบล็อกหนึ่งแล้วไปเลือกบันทึกเพิ่มแทนการเพิ่มบล็อกนะคะ
- หากทักท้วงผิดพลาดก็ขออภัยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณป้าแดงที่เคารพรักยิ่ง
- อิๆ..ยิ้มที่เมืองไทยไม่เป็นไรอ่ะค่ะ..ยิ้มที่เมืองนอก..ต้องระวังค่ะ..ยังไงยิ้มไปได้ค่ะ..แต่ว่าเขาพูดอะไรมาถ้า"ไม่แน่ใจ"ก็..."เฉย"ๆ ไว้ก่อนล่ะกันค่ะ...
- อิๆๆ อย่าไปเผลอ"Yes"..เดี๋ยวจะยุ่งค่ะ..คุณป้าแดง..อิๆๆ
- ด้วยความเคารพรักยิ่ง
- หนูหมูอ้วนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณใบบุญที่เคารพรัก
- อิๆๆ..ถ้าอยู่เมืองไทย..เป็นแบบนี้คงโดนเหยียบแบนไปแล้วอ่ะค่ะ..อิๆๆโชคดีวันนั้นไม่ได้สนใจ..ถ้าได้ยิน..ก็ไม่แน่..อิๆๆสมุนเยอะค่ะ..(สั่งเก็บได้)
- อิๆๆ..มีชื่อใหม่แล้ว.."หมูแดง"น่ารักจัง..อิๆๆ
- อิๆๆ..ขอบพระคุณมากค่ะ...ตอนนี้ไม่ทำบล็อกใหม่แล้วค่ะ..(กลัว ดร จันทวรรณ ท่าทางโหด..อิๆๆ)ใช้เพิ่มบันทึกจากของเดิมอ่ะค่ะ..แต่ว่าปัญหาคือถ้าเราลบที่เรียงๆอยู่ด้านหน้า(ในหน้าประวัติ)แล้วข้อมูลที่เรานำมารวมกันในบล็อกรวมมันจะหายไปหรือเปล่าค่ะ..(เพราะเป็นเรื่องเดียวกัน..แต่เอามารวมกันแล้วค่ะ)
- อิๆๆ เลยปล่อยไว้เฉยๆก่อนค่ะ..เผื่อมีคนแนะนำ..อิๆๆเป็นโรคขี้เกียจอ่านคู่มือมาก..ชอบมั่วๆเอาอ่ะค่ะ.. ทราบแล้วเปลี่ยน..ขอบคุณหลายๆค่ะ
- ด้วยรักจากใจยายหมูอ้วน
อ่านบล็อกน้องอาจารย์หมูอ้วนทีไรต้องหัวเราะ รู้สึกได้ถึงความเป็นคนมีอารมณ์ดี มีอารมณ์ขันมากมาย อย่างนี้ต้องเชิญมาบ้าน จะได้ไม่ต้องดูรายการตลก อิ อิ
โอ้โห น้องซูซานน่ารับเป็นบอดี้การ์ดด้วยเนอะ ดีมากๆเลย รับรองไม่มีใครกล้าแหยม
พี่ว่าไอ้คนนั้นมันคงเป็นโรคจิต อารมณ์คนเมืองนี้คงเครียดๆ เก็บกด อาจารย์อย่าอยู่นานนะคะ จบแล้วรีบกลับบ้านเราเถอะ
ฝรั่งส่วนมากก็จะเป็นอย่างนั้นมั๊งคะ ยิ่งเดี๋ยวนี้ยัดเอ็มพีสาม-สี่ไว้ในรูหู ไม่สนโลกภายนอก ทำให้จิตใจแข็งกระด้าง ไม่มีทางที่ความดี ความอ่อนโยนของผู้คนและโลกจะเข้าถึงเขาได้ (เห็นมั้ยพี่ชมว่าอาจารย์ดีและอ่อนโยน :)
ไม่โกรธเขาได้น่ะดีแล้วค่ะ เขาเป็นคนป่วยทางจิตแน่ๆ
เจออย่างนี้ก็เป็นบทเรียน เราต้องระมัดระวังตัวในเมืองที่คนเป็นโรคจิตกันมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่"คุณนายดอกเตอร์"ที่เคารพรักยิ่ง
- อิๆๆคุณพี่ค่ะ..เรียกหมูอ้วนเลยก็ได้ค่ะ..มีคำว่าอาจารย์..ด้วยเดี๋ยวคนเข้าใจผิด..นึกว่าเป็นหัวหน้าคณะหมูเชิญยิ้ม..อิๆๆ..
- ปกติเป็นคนอารมณ์ดี..แต่ว่า..ยังไม่ถึงขั้นกับ"ขัน"อ่ะค่ะ..อิๆๆ..ขอบพระคุณค่ะคุณพี่..(..แต่ไม่ได้ให้หนูไปขันแข่งกับไก่..ที่บ้านใช่ไหมค่ะ..อิๆๆ)
- คุณพี่ค่ะ..จบเมื่อไร..กลับทันทีอ่ะค่ะ..ไม่อยากอยู่นานอ่ะค่ะ..อยากไปจิบน้ำชากาแฟแถวๆอยุธยาอ่ะค่ะ..แล้วเดินลงท่าน้ำ..อิๆๆ..
- โห..คุณพี่ค่ะเหมือนตาเห็นเลยน่ะค่ะ..หนูเป็นคนดีค่ะ(..เล็กน้อย)และอ่อน(แต่)โยน(ไม่ไหวแน่ๆ)..ถูกต้องเลยค่ะ..อิๆๆ(ชมตัวเอง..อิๆๆ)ขอบพระคุณมากค่ะที่กรุณาชม(มาล่วงหน้า)..อิๆๆ
- คือว่าวันนั้นไม่ได้ยินว่าพูดอะไร..อ่ะค่ะ..นึกว่าทักทายกันธรรมดา..ถ้าได้ยิน..ฮาๆๆ.......??....ก็..อาจถามย้ำอีกครั้ง.."อะไรนะ".."พูดจริงหรือเปล่า.."อิๆๆ..."หลอกให้ดีใจหรือเปล่า"....อุ๊ย..ไม่ใช่.."คงต้องทำหน้าเข้มๆ..แล้วก็ท่องคาถา"หลวงพ่อโกยวัดหน้าตั้งอำเภอไม่ลับไม่แลจังหวัดไม่เหลียวหลัง..อิๆๆ"..ว่างๆคงต้องซ้อมวิ่ง..ไว้เหมือนกันอ่ะค่ะ..ไว้ใช้ยามฉุกเฉิน..
- ต้องระวังคนเป็นโรคจิตเยอะค่ะ..อิๆๆไม่ทราบรวมหนูด้วยหรือเปล่า..อิๆ
- ด้วยความเคารพรักยิ่ง..
- หนูหมูอ้วนค่ะ