บันทึกการดูงาน (๒)

บันทึกการดูงาน

(๒) วันแรกอย่างเป็นทางการ

 

                วันแรกอย่างเป็นทางการ เราไปกราบสักการะพระศพของพระพี่นางฯ ที่พระบรมมหาราชวัง ทุกคนพร้อมในชุดนักศึกษา พวงมาลาเตรียมมาจากเชียงใหม่ !! โชคดีของเรามากๆ ที่วันนั้นไม่ร้อน และคิวไม่เยอะ แม้ตอนแรกจะตกใจกับจำนวนรถที่มากมายในท้องสนามหลวง

                ระหว่างสนามหลวงถึงพระบรมมหาราชวัง นักศึกษาหลายคนบอกว่า กรุงเทพฯไม่น่าอยู่เลยนะคะ (ครับ) นี่แค่วันแรกนะ ! เราเห็นผู้คนที่หลากหลาย เห็นการใช้ชีวิตที่แตกต่าง มุมมองของนักศึกษาอาจเริ่มเปลี่ยน ป้าต๊อกจึงบอกกับเขาว่า ทุกคนมีโอกาสไม่เหมือนกัน บางคนมีโอกาสที่ดี บางคนก็ขาดโอกาส เมื่อเรามีโอกาสที่ดีกว่าคนอื่นๆ ก็อย่าลืมมอง อย่าลืมนึกถึงผู้ที่ด้อยโอกาสกว่าเราด้วย เพราะนี่ก็คือชีวิตๆ หนึ่งเหมือนกัน

                เมื่อเสร็จจากการเคารพพระศพ ก็เข้าไปกราบพระแก้วมรกต และเดินชมความงามในพระบรมมหาราชวัง การเสพศิลปะทำนองนี้ขึ้นกับความชอบของผู้คนด้วย บางคนว่าเชย เฉิ่ม โบราณ จะดูทำไม แต่ถ้าพลิกมุมใหม่ขึ้นมามองว่า ทำไมคนสมัยก่อนเก่งจัง เทคโนโลยีในการช่วยการก่อสร้างก็ใช่ว่าจะมี ทำไมถึงทำได้สวยขนาดนี้ และเอกลักษณ์ของชาวไทย ก็แทรกอยู่ในประวัติศาสตร์ของการก่อสร้าง และการตกแต่งเหมือนกัน นี่ควรจะเป็นมุมมองที่เราต้องมาทบทวนหรือไม่ หรือถ้าเราจะเปรียบเทียบเล่นๆ หากได้มีโอกาสไปเที่ยวต่างประเทศ ถามว่าคุณจะไปดูพระราชวังแวร์ซายน์มั้ย คุณจะไปปราสาทเก่าแก่ในยุโรปหรือเปล่า นั่นก็โบราณนะ

                สงสัยว่าวันนี้จะเป็นวันของ “วันเก่าๆ” เพราะจากพระบรมมหาราชวัง เราก็ไปวัดโพธิ์ แล้วข้ามฟากที่ท่าช้างไปท่าศิริราช ไปดูพิพิธภัณฑ์ในโรงพยาบาลศิริราช และป้าต๊อกก็ได้เห็นลูกศิษย์ผู้ชาย ตัวโต นั่งดมยาดม ...ฮ่าๆ...ไม่ไหวเลยเรอะลูก

                จบจากวันนี้ ทุกคนขาลาก บอกว่าป้าต๊อกกับอาจารย์ไผ่พาไปทรมาน เพราะเรามีแต่เดินกับเดิน รุ่งขึ้นถึงได้รู้ว่า หลายๆ คนหลับตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม ..เอิ๊กส์..สะใจป้าจัง

                พรุ่งนี้ยังใช้สูตรเดิมนะจ๊ะ ๗-๘-๙ ทราบแล้วเปลี่ยน

 

หมายเหตุ: ไปดูงานระหว่างวันที่ ๑๐ -๑๔ มีนาคม ๒๕๕๑ บันทึกครั้งนี้จึงเป็นการบันทึกย้อนหลัง