บทเพลงสะท้อนชีวิต
สมัยก่อนบุคลากรที่มาเป็นครูที่โรงเรียนพุทธเกษตรจะต้องผ่านการฝึกฝนธรรมะมาพอสมควรบางครั้งมาสมัคร 22 คนแต่สามรถมาเป็นครูแค่ 2 คนเท่านั้นเพราะต้องฝึกปฏิบัติธรรมะแบบเข้มข้นมากใครทนได้ก็อยู่ต่อใครทนไม่ได้ก็ต้องจากไป แต่บางคนเมื่อเป็นครูแล้วก็อยู่ได้ไม่นานก็ต้องจากไปด้วยเหตุปัจจัยที่แตกต่างกัน เรามาดูบทเพลงประทับใจที่เพราะมากสะท้อนชีวิตครูในยุคนั้นได้ดี คือ
“เพลงจำพราก” มีเนื้อหาดังนี้
จำพราก
หิ่งห้อยน้อยกระพริบแสงกลางป่า ด้วยเวลานั้นเพียงชั่วคืน
จากวันนั้นที่ฉันมายืน อยู่บนพื้นดินอุดมการณ์
เด็กน้อยคอยแสงนำส่อง สร้างทำนองชีวิตชื่นบาน
เด็กน้อยช่างหน้าสงสาร แต่อุดมการณ์ของครูไม่พอ
มาวันนี้ครูต้องลาก่อน จำจากจรด้วยยังอาลัย
เด็กน้อยจงสู้ต่อไป รอครูคนใหม่มีไฟอุดมการณ์
ลาแล้วลาแล้วลาจาก จำใจพรากด้วยยังอาลัย
สิ่งใดพลังเจ้าจงอภัย คงมีวันใหม่เราได้พบกัน
หิ่งห้อยน้อยกระพริบแสงกลางป่า ตื่นเช้ามาก็วอดแสงวาย
ด้วยอาทิตย์เปี่ยมแสงมากมาย ครูจำจากไปวันใหม่คงได้เจอ
เพลงบทนี้ครูวิทยาได้แต่งขึ้นหลังจากที่ครูวิทยาเป็นครูได้ไม่นานเพราะจะไปสอบเป็นตำรวจตอนหลังได้ลาออกไปเป็นตำรวจในจังหวัดแม่ฮ่องสอนด้วยอุดมการณ์ของตน ก่อนจากครูวิทยาได้แต่งเพลงเพื่อตนเอง ฝึกให้เด็กและครูพุทธเกษตรร้องเพลงนี้จึงเป็นเพลงที่อมตะสะท้อนชีวิตครูรุ่นหลังที่ผ่านเข้ามาเป็นครูในดินแดนแห่งพุทธเกษตรแห่งนี้
โรงเรียนนี้นอกจากจะสร้างเด็กแล้วก็ยังสร้างครูให้แก่สังคมด้วยยังมีเพลงอีกมากมายที่สะท้อนชีวิตเด็กและชีวิตครูที่จะนำเสนอในตอนต่อไปครับโปรดติดตามนะครับ
ไม่มีความเห็น