สังคมไทยอยู่ได้เพราะคนดี

hug.......คนเมืองอ่านว่า "ฮัก"

          ปิดภาคเรียนแล้ว  คุณครูแต่ละท่านก็กลับบ้านไปหารัก(ฮัก)ที่รออยู่ที่บ้านของแต่ละคน  ผมก็ได้พักช่วงต้นเดือนหนึ่งอาทิตย์  แต่ต้องมีหน้าที่มาทำเว็บไซต์ของโรงเรียนที่แม่ฮ่องสอน  เน็ตที่โรงเรียนใช้ไม่ได้  เลยต้องมาหาสัญญาณwireless  แถวตัวเมือง   ปัญหาเรื่องนี้คงเป็นเรื่องเล็กสำหรับในเมือง  แต่ที่แม่ฮ่องสอน(ที่นี่ประเทศไทย)  เป็นอุปสรรคสำคัญกับการบริหารจัดการการศึกษาของโรงเรียนทีเดียว

          ใครที่เคยค้นหาข้อมูลโรงเรียนบ้านเมืองแปงแล้วไม่เจอ   ก็คงพอจะเข้าใจนะครับเพราะเรายังไม่ได้ทำเว็บเอง   ที่ผ่านมาได้รับความกรุณาจากท่าน ผอ.สมชาย  งามยิ่งยวด  ทำเว็บให้   ตอนนี้ผมก็ได้มาสานต่องานของท่าน  เพิ่มข้อมูลไปบ้างเล็กน้อย  อาศัยโทรฯถามท่านเป็นครั้งถ้าเจอปัญหา  แล้วก็ดูจากไฟล์ตัวอย่างที่ท่านอัพโหลดไว้ ก็ได้เว็บมาเป็นในระดับที่น่าพอใจ 

          ต่อไปนอกจากบล็อกแล้วโรงเรียนก็มีช่องทางในการบอกเล่าสิ่งดีๆ ที่เราร่วมกันสร้างร่วมกันทำที่โรงเรียนเพิ่มอีกหนึ่งทาง

          การเป็นครูบ้านนอก  ทำงานในบริบทที่ขาดแคลน  อาศัยว่ามีความสุขกับงาน  จึงทำให้เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาและสู้กับสิ่งที่พบเจอในงาน  ที่อื่นเป็นยังไงเราไม่รู้ แต่ ณ วันนี้  คณะครูเมืองแปงทุกคนก็ได้ทำหน้าที่ครูที่ดีแล้ว  และขอขอบคุณท่านที่มีน้ำใจช่วยเหลือ  สนใจและมองเห็นสิ่งที่เรากำลังทำอยู่และจะทำต่อไป