แม้แต่สัตว์ก็มีการรับเลี้ยงลูกบุญธรรมด้วย


ไม่ว่าจะเป็นคน หรือสัตว์ ล้วนแต่ต้องการความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่ด้วยกันทั้งสิ้น แม้แต่ลูกบุญธรรมก็เหมือนกัน

ในความคิดของคนทั่วไป มนุษย์เป็นสัตว์ที่ต้องการมีลูกไว้สืบสกุล และความต้องการนี้เป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตทุกชนิด

 แต่เราหลายคนคงไม่รู้ว่า โลกนี้มีสัตว์อีกหลายชนิดซึ่งสามารถมีลูกได้ แต่ไม่ต้องการเลี้ยงลูก และบางชนิดก็ต้องการเลี้ยงลูก แต่ไม่สามารถมีลูก เช่น เวลานกนางนวล สูญเสียลูกของตน มันจะใช้วิธีคาบลูกนกนอกไส้มาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม และลูกนกนางนวลพันธุ์นี้ หากได้รับอาหารจากพ่อนก แม่นกไม่พอเพียง มันก็จะเดินไปขออาศัยอยู่ในรังนกตัวอื่นที่มีอาหารอุดมสมบูรณ์กว่า โดยมันจะส่งเสียงร้องขออาหารอย่างเซ็งแซ่ หากพ่อแม่นกในรังใหม่ส่งเสียงร้องห้ามปรามมิให้มันร้องเสียงดัง และมันเชื่อฟังพ่อแม่นกในรังใหม่ก็จะรับมันเป็นลูกบุญธรรม แต่ถ้ามันมิเชื่อฟัง มันก็จะไม่มีใครรับเป็นพ่อแม่ให้มัน

ไม่เพียงแต่นกนางนวลเท่านั้นที่มีลูกเลี้ยง กาเหว่าก็เป็นนกชนิดหนึ่งที่ไม่เคยเลี้ยงลูกของตน โดยมันจะแอบเข้าไปวางไข่ในรังนกชนิดอื่นเช่น นกกระจิ๊ด เพื่อให้ฟักไข่ของมันแล้วเลี้ยงลูกมันแทน

สำหรับลูกนกกระสาที่เกิดในครอบครัวที่มีสมาชิกมากจนทำให้มันได้รับอาหารไม่เพียงพอ มันก็จะหลบไปขออาศัยกับพ่อแม่นกกระสาที่มีลูกนกจำนวนน้อยกว่าเช่นกัน

ปลาก็เป็นสัตว์อีกชนิดหนึ่งที่มีการรับบุตรบุญธรรมมาเลี้ยง เพราะตามปกติปลาจะออกลูกคราวละมากๆ ดังนั้นเวลามีสมาชิกเข้ามาเพิ่ม 1-2 ตัว จาก 100 ตัว ปริมาณการเพิ่มจึงไม่มีนัยสำคัญใดๆ และการมีสมาชิกใหม่เข้ามาร่วมครอบครัวนี้ ก็เป็นเรื่องดี เพราะทำให้ลูกปลาจริงๆ ของมันมีโอกาสถูกศัตรูทำร้ายน้อยลง และถ้าลูกปลาบุญธรรมอ่อนแอ มันก็จะถูกศัตรูกินมันก่อนที่ศัตรูจะได้กินลูกปลาจริงของมัน ดังนั้น การมีลูกปลาบุญธรรมจึงเปรียบเสมือนมีเกราะกำบังให้ฝูงลูกปลาของมัน

ยังได้พบอีกว่า นอกจากนกและปลาแล้ว หนู กวาง จิงโจ้ แมวน้ำ สิงโตทะเล สุนัข หมู แพะและแกะ ก็มีการเลี้ยงดูบุตรบุญธรรมเช่นกันประมาณ 3% ของการเลี้ยงลูกทั้งหมด ซึ่งก็เป็นตัวเลขที่มากพอๆ กับคน

สำหรับในกรณีของคน ซึ่งเรารู้กันดีว่า การมีลูกเป็นเรื่องสิ้นเปลือง เพราะพ่อแม่ต้องหาอาหารมาเลี้ยงดูลูก และคอยปกป้องภัยอันตรายที่จะมากล้ำกรายและถ้าพ่อแม่มีความสามารถจำกัดในการหาอาหาร การรับบุตรบุญธรรมเข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัว จะทำให้ลูกจริงได้รับอาหารน้อยลง ยิ่งไปกว่านั้น การมีบุตรบุญธรรมจะบังคับให้แม่ที่ต้องการมีลูกของตนต้องยืดเวลาการตั้งครรภ์ออกไป เพราะตนมีภาระต้องเลี้ยงดูลูกบุญธรรมที่หนักอยู่แล้ว การมีลูกจริงเข้าไปอีกจะทำให้ภาระงานทั้งหมดหนักเกินกำลังที่แม่จะรับได้

แต่เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดในกรณีของสิงโต เพราะเหล่าสิงโตตัวเมียมักตั้งท้องและคลอดลูกพร้อมๆ กัน และขณะลูกสิงโตยังเล็กอยู่ หากแม่สิงโตตัวใดมีสุขภาพไม่ดี คือไม่พร้อมจะให้นมลูกของมัน ลูกสิงโตตัวนั้นก็สามารถเดินไปดื่มนมของสิงโตตัวเมียตัวอื่นได้ ทำให้มันมีนมบริโภคอย่างอุดมสมบูรณ์ตลอดเวลา

หรือในกรณีสุนัขจิ้งจอก เวลาตัวเมียออกลูก ลูกมันจะถูกฝูงสุนัขจิ้งจอกทั้งฝูงช่วยกันเลี้ยง โดยสุนัขจิ้งจอกที่ออกป่าล่าเหยื่อเวลากลับถึงรัง มันจะสำรอกอาหารออกมาให้ลูกสุนัขจิ้งจอกและสุนัขจิ้งจอกตัวที่เฝ้าดูแลลูกมันกิน

 

ดังนั้น เราจึงเห็นได้ว่า พฤติกรรมการมีลูกเลี้ยงเป็นพฤติกรรมธรรมชาติที่สัตว์หลายชนิดมี เพราะมันอำนวยทั้งประโยชน์และโทษ หากเราพิจารณาในด้านดี การมีบุตรบุญธรรมทำให้ครอบครัวมีขนาดใหญ่ขึ้น บุตรบุญธรรมที่เติบใหญ่จะช่วยพ่อแม่หาอาหาร (เหยื่อ) ได้มากขึ้น และป้องกันครอบครัวได้ดีขึ้น แต่ถ้ามองในแง่ร้าย การเอาบุตรบุญธรรมมาเลี้ยง พ่อแม่จะเหน็ดเหนื่อยขึ้นและลูกจริงจะได้รับความเอาใจใส่ และอาหารจากพ่อแม่น้อยลง

แต่ที่สำคัญไม่ว่าจะเป็นลูกจริงหรือลูกบุญธรรม พื้นฐานที่สำคัญของครอบครัว ก็คือ ความรักความอบอุ่น การดูแลเอาใจใส่ ซึ่งจะทำให้ลูกกลายเป็นบุคคลที่มีคุณภาพและมีคุณค่าต่อสังคมต่อไป ไม่ว่าจะเป็นคน หรือสัตว์ จริงไหมค่ะ

คำสำคัญ (Tags): #ครูมิม#สัตว์
หมายเลขบันทึก: 175583เขียนเมื่อ 6 เมษายน 2008 17:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม 2012 23:20 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • ตามมาอ่านแบบยิ้มๆๆ
  • พ่อแม่ถ้าเลี้ยงลูกแบบอบอุ่น
  • บนฐานของความรัก
  • สังคมเราจะดีขึ้นเพราะสถาบันครอบครัว
  • เป็นสถาบันที่สำคัญมากๆๆ
  • มาทักทาย
  • สบายดีไหมครูมิน

สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

  • สบายดีค่ะ อาจารย์ละคะสบายดีไหม
  • ชีพจรลงเท้าเช่นเคยนะคะ
  • จะฝากขนมแม่อ้อยไปให้ที่สุพรรณบ้านน้องจินะคะ
  • ขอบคุณค่ะที่ตามมาอ่าน (ยิ้มๆๆเหมือนกัน)
  • รักษาสุขภาพนะคะ

 

ได้รับรู้ความรู้สึกจากคนที่เป็นแม่ท่านหนึ่งที่รู้สึกเจ็บปวดเสียใจ กับลูกบุญธรรมที่ตัวเองเฝ้าเลี้ยงมาด้วยความรักเปรียบเสมือนลูกในไส้ ทำให้ทุกอย่างเท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำให้ได้ แต่ผลสุดท้ายลูกก็เห็นคนรักดีกว่าแม่ตัวเอง เข้าใจ รับรู้ความรู้สึกของแม่ท่านนี้อย่างดีกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน และขอให้กำลังใจคุณแม่ให้มีพลังที่จะแต่สู้แต่ไป สักวันลูกที่รักจะเข้าใจว่าที่แม่ทำทั้งหมด มันเกิดจากความรัก ความปรารถนาดีแต่ลูกทั้งสิ้น.....ให้กำลังใจค่ะ

หวังว่าสักวันลูกจะเข้าใจ

สวัสดีค่ะ

* ยกนิ้วให้เลย...ช่างหามาเล่าสู่กันฟัง...ได้ความรู้ดีค่ะ

* แต่ปลามีลูกบุญธรรมแบบมีเลศนัย...นะคะ

สวัสดีค่ะ อ.พรรณา

  • ถ้าชอบเดี๋ยวมีมาเล่าอีกค่ะ
  • นั่นซี..ปลานี่จริงๆ แล้วก็มีลูกเยอะอยู่แล้ว จะเลี้ยงลูกบุญธรรมอีกทำไม
  • แล้วจะจะได้ไหมว่าตัวไหนไม่ใช่ลูกตัวเอง เหอะๆๆ
  • ขอ บคุณค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท