ปริญญาชีวิต(๑)


ชีวิตจริง เวทีจริง ที่ท่านสัมผัสได้ที่นี่

ปริญญาชีวิต (ตอนที่ ๑)

สัมผัสชีวิตจริงจากประสพการณ์จริง ชีวิตจริงบนเวทีจริงที่ไม่อิงนิยายของคนรุ่นปู่ย่าตายาย รุ่นพ่อแม่ อ่านแล้วสามารถสัมผัสได้ รู้สึกได้

ทั้งยังสามารถเก็บเกี่ยวของดี ง่ายๆ จากประสพการณ์จริงของท่านเหล่านั้น   เพื่อนำไปใช้ในชีวิตจริงในปัจุบันให้เกิดประโยชน์สูงสุด และเป็นมงคลชีวิต

ผู้เขียนได้มีโอกาสสัมผัสกับหลายๆชีวิต

ตั้งแต่วัยเด็กซึ่งอยู่ในวัยเรียน                      

วัยหนุ่มที่กำลังก้าวขาออกจากอ้อมอกพ่อแม่สู่มหาวิทยาลัยเพื่อปริญญาวิชาชีพเป็นเป้าหมาย

วัยทำงานที่ต้องออกจากอ้อมแขนของครูบาอาจารย์เข้าสู่สังคมการทำงานเพื่อความสำเร็จของชีวิต

บ้างอยู่เป็นโสด  แต่ส่วนมากมีครอบครัว บางคู่มีลูกมีหลานมากมาย   บางคู่ไม่มี

กาลเวลาผ่านไป ๖๐ ฤดูฝน  ก็ยังเรียนไม่จบมหาลัยชีวิตสักที  หวังว่าสักวันคงจะได้รับปริญญาชีวิค

หลายชีวิตประสบความสำเร็จ  ถึงจุดหมาย  และเลยจุดหมายที่ตั้งไว้ก็มีให้เห็น

เป็นที่น่าเสียใจและเสียดาย  ที่อีกหลายชีวิตจำนวนไม่น้อย  ไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง

ครอบครัวยากจนในวัยเด็ก กินมื้ออดมื้อ ใส่กางเกงตูดปะรองเท้าเปิด ไม่มีสตางคจ่ายค่าเทอม เดี๋ยวนี้เขาและเธอต่างเป็นคนที่มีฐานะมั่นคง  มีครอบครัวที่อบอุ่น  บางชีวิตมีฐานะอยู่ในขั้นมหาเศรษฐีด้วยซ้ำไป

หลายชีวิตที่หาเช้ากินค่ำ  เงินเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง   ยากจนค่นแค้น  ที่จริงแล้วในอดีตเขาและเธอมาจากครอบครัวที่มีฐานะดีทีเดียว

ทำไม  ทำไม  ทำไม  ถึงเป็นเช่นนี้  ผู้เขียนถามตัวเอง  ขณะเดียวกันก็ได้ติดตามสัมผัสกับหลายๆชีวิตนั้นต่อไปอีกเพื่อหาสาเหตุแห่งความเป็นไปเหล่านั้น   จึงได้ทราบว่า  “เป็นเช่นนี้เอง”

ทุกชีวิตที่ประสบความสำเร็จ และถึงจุดหมายนั้น  ทุกคนปฏิบัติคุณธรรมดังนี้

กตัญญูต่อบิดามารดา  และเลี้ยงดูท่านในยามชรา

เคารพครูบาอาจารย์ของตน และคอยดูแลทุกข์สุขของท่าน

ตอบแทนบุญคุณต่อผู้ที่เคยให้ความเมตตาช่วยเหลือตน

รัก หวงแหน และตอบแทนต่อแผ่นดินที่เกิด

มีศีลห้าเป็นที่ยึดเหนี่ยวและปฏิบัติอย่างเคร่งครัด

ส่วนชีวิตที่ไปไม่ถึงจุดหมายนั้น  ทุกคนล้วนทำในสิ่งตรงกันข้ามกับสิ่งที่ได้กล่าวมาข้างต้นทั้งสิ้น

(ตอนที่ ๒ จะได้นำชีวิตจริงของหลายๆชีวิตในแง่มุมต่างๆมาให้ท่านใด้สัมผัส)

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิตกับธรรมะ
หมายเลขบันทึก: 177076เขียนเมื่อ 16 เมษายน 2008 07:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

ไม่ทราบว่ามีกี่ตอน ครับ

จะรออ่านๆๆๆ

สวัสดีค่ะคุณ riceman

  • อ่านแล้วน่าสนใจมากค่ะ
  • ในภาพน่าจะเป็นที่มงโกลหรือทิเบตใช่ไหมคะ
  • คุณธรรมต่างๆ ที่คุณriceman กล่าวไว้น่าสนใจค่ะ
  • สมัยคุณแม่ยังอยู่มักจะเล่าให้ฟังเป็นภาษาจีนแต้จิ๋วว่า ..รวยก็รวยไม่เกินสามชั่วคน จนก็ไม่จนเกินสามชั่วคน...ซึ่งมีตัวอย่างให้ดูมากมายเสียด้วยค่ะ
  • จะติตตามอ่านค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • จำครูอ้อยได้ไหมคะ 
  • ครูอ้อยยึดมั่น  กับสิ่งที่ท่านเขียนมาเลย

 

สวัสดีค่ะ คุณ riceman

  • อ่านแล้วให้ข้อคิด และแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ดีมากค่ะ 
  • จะติดตามอ่านต่อนะคะ

สวัสดีคะ

มิมพยายามจะทำให้ได้ทุกข้อ แต่เรื่องกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ มิมถือเป็นเรื่องสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นต่อ พ่อ แม่ ครู-อาจารย์ หรือใครก็แล้วแต่ที่มีพระคุณกับเรา

และจะพยายามทำความดีต่อไปค่ะ

คิดดี พูดดี ทำดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ

  • สวัสดีครับท่าน riceman
  • ผมชอบคำที่ท่านใช้มากครับ "ปริญญาชีวิต" ทำให้ได้คิดและตระหนักถึงความสำคัญของ"ชีวิต"
  • ที่ชีวิตใดๆ ไม่ได้มาเพราะอยากมาก็หาไม่
  • แต่มาเพราะถูกให้มาจึงได้มา
  • แต่เมื่อมาก็ไม่รู้มาทำไม่
  • แต่เมื่ออยู่ก็อยากอยู่ไม่อยากไป
  • แต่กลับต้องจากไปเมื่อต้องไป
  • ผู้ได้ปริญญาชีวิตจึงกลับไปโดยพาสิ่งที่สำคัญที่สุดกลับไปด้วย
  • ในขณะที่ผู้ไร้ปริญญากลับไปมือเปล่า
  • ขอบคุณท่าน riceman มากครับสำหรับข้อคิดที่ดีมากครับ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจ

ปริญญาชีวิตตอนที่ ๒ จะลงในวันอาทิตย์ที่ ๒๐ เมษายนนี้ อากาศร้อนๆอย่างนี้ถ้าไม่ได้ไปไหน ก็เชิญแวะเข้ามาอ่าน

สวัสดีคะ

ชอบใจจังคะ ดิฉันกำลังตามอ่านอยู่นะคะ

ขอบคุณมากคะ ที่นำประสบการณ์ดีๆ มาแบ่งปันกันคะ

ต่างคนต่างมีวิถีชีวิตของตนเอง เป็นธรรมชาติของมนุษย์

ปริญญาชีวิตได้ความรู้และประสบการณ์แง่มุมหนึ่ง

ขอบคุณมากครับที่นำสาระดีๆมาให้อ่าน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท