ในปลายปี2548-ต้นปี 2549 ผมได้รับมอบหมายจาก สมศ.ให้ติดตามผลการประเมินภายนอกระยะที่ 1 โดยติดตามสถาบันอุดมศึกษาต่าง ๆ ที่ได้รับการประเมินภายนอกจาก สมศ. ในปี 2546-2547(ประมาณ 64 สถาบัน)คำถามที่ สมศ.ต้องการคำตอบ คือ 1) การประเมินภายนอกรอบที่ 1 เกิดประสิทธิผลมากน้อยเพียงใด มีผลทำให้สถาบันอุดมศึกษาเกิดการพัฒนามากขึ้นหรือไม่ เพียงใด 2) การประเมินภายนอก รอบที่ 2 ควรดำเนินการในลักษณะใด อย่างไร ผลการติดตามครั้งนี้ ทำให้พบว่า มีมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่จริงจังกับการประกันคุณภาพเป็นอย่างมาก ในทันที่ที่จบการประเมินของ สมศ.(ภายในเดือนแรก) ได้มีการจัดทำแผนยุทธศาสตร์เพื่อรองรับการพัฒนางานหรือแก้ปัญหางานตาม Comment ของ สมศ. ตัวชี้วัดที่ได้รับการประเมินในระดับ ดี ก็มีการตั้งเป้าที่จะก้าวขึ้นสู่ความเป้นเลิศ ใน 10 อันดับแรกของเอเชีย ตัวชี้วัดที่ได้รับการประเมินระดับปานกลาง หรือควรปรับปรุง ก็ได้วางแผนเร่งรัดคุณภาพในทันทีทันใด(ให้ขึ้นระดับ ดี ภายใน 1 ปี) โดยมีการกำกับติดตามงานอย่างต่อเนื่อง ในปัจจุบัน มหาวิทยาลัยแห่งนี้ได้ก้าวขึ้นสู่ความเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศทั้งในด้านการสอน และการวิจัย ซึ่งเชื่อว่าส่วนหนึ่งน่าจะเนื่องมาจากการจริงจังกับการพัฒนางานในระบบประกันคุณภาพ .....ท่านคิดว่า มหาวิทยาลัยที่กล่าวข้างต้น คือมหาวิทยาลัยอะไร แล้วสถาบันที่ท่านสังกัดล่ะ ได้จริงจังกับงานประกันคุณภาพมากน้อยเพียงใด
ในกรณีของการประเมินผลสัมฤทธิ์ระดับชาติ หลังทราบผลการประเมินแล้ว การจัดสัมมนาเพื่อวิพากษ์ผลการประเมิน อาจดูที่
สวัสดีค่ะ
เฮ้อ..เขินนะที่จะตอบว่า..ก็ มหาวิทยาลัยขอนแก่นไง
เอ..หรือไม่ใช่...ใช่ซี
เคารพเสมอ น้องตา