บันทึกออกเดินทางตามฝัน 4 ตอนจบ


      หลังจากที่เที่ยวชมตัวเมืองแม่สะเรียง และกราบนมัสการพระธาตุ วัดสี่จอม  (วัดจอมอญ วัดจอมทอง วัดจอมกิติ และวัดจอมแจ้ง) เรียบร้อยแล้วก็เดินทางกลับบ้านคุณครูสบเมยอีกครั้ง   คุรูครูตบท้ายการต้อนรับ ด้วยกาแฟ ถ้วยโปรด  มีน้ำตาลผสมกับน้ำใจ และมิตรภาพผสมกับครีมเทียม  ทานกาแฟเสร็จ ก็บอกลา คุณครูเพื่อเดินทางตามฝันต่อ  ขี่เจ้าสองล้อออกจากบ้านคุณครู มาถึง 3 แยก แม่สอด แม่ลาน้อย-และฮอด  ตรงที่ แยกมีการสร้าง หอวัฒนธรรมประจำอำเภอแม่สะเรียง ด้วยงบประมาณ 13 ล้าน  (ครูสบเมยบอก)  ผมจึงอยากถ่ายรูปคู่กับหอวัฒนธรรมหลังนี้ แต่ไม่มีใครถ่ายรูปให้ จึง ถ่ายรูปเจ้าสองล้อคู่ใจแทน 
       ถ่ายรูปได้ประมาณ 2-3 รูปผมก็ออกเดินทางต่อ จุดหมายต่อไป คือ อุทยานแห่งชาติ ออบหลวง (แกรนแคนยอนเมืองไทย)   อ.ฮอด จ.เชียงใหม่   ระยะทางจากแม่สะเรียงถึง อุทยานแห่งชาติออบหลวง ประมาณ 80 กิโลเมตร ขี่มอไซด์แบบสบายๆ ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงก็ถึงๆ  แต่ผมได้แวะพักถ่ายรูปที่สวนสน จึงใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ถึง  อุทยานออบหลวง แกรนแคนยอนเมืองไทย  เพื่อชมความงามของแม่น้ำแม่แจ่มไหลผ่านช่องเขาขาดสูงชัน และกะว่าจะกางเต้นนอนที่อุทยานสักคืน แต่ก็ตัดสินใจไปต่อ ผมเพาเจ้าสองล้อเข้าไปถ่ายรูป เสียค่าผ่านบัตร ตัวผม 40 บาท และ เจ้า 2 ล้ออีก 20 บาท รวมแล้ว 60 บาท  ในการซื้อประสบการณ์ที่อุทยานแห่งชาติออบหลวง

       เมื่อถ่ายรูปเสร็จก็เดินทางเข้าสู่ อ.ฮอด และเข้า อ.ดอยเต่า  มาแวะเยี่ยมผู้ปกครองเด็กที่เคยได้สอน ตอนเป็นครูอัตราจ้าง อยู่ ที่ โรงเรียนแม่ตูบ อ.ดอยเต่า  2 ปีกว่าที่ไม่ได้เข้าไปโรงเรียน และหมู่บ้านนี้   ผู้ปกครองเด็กใจดี เลี้ยงข้าวเย็น อีก 1 มื้อ ทานข้าว พูดคุยสารทุกข์สุกดิบก็ขอตัวเดินกลับ เสียดายที่ได้พูดคุยกันเป็นเวลาอันน้อยนิด

         ถึงจุดหมายปลายทาง คือบ้าน ครูข้างถนน เวลา 20.30 น. พอดี อาบน้ำพักผ่อน นอนหลับแบบสนิทคืนนั้น ด้วยอาการอ่อนเพลีย รุ่งเช้า พ่อ และแม่ ถามทำไมกลับมาบ้านมืดค่ำ  ผมเล่า รายละเอียดการเดินทาง ของผมจาก แม่สอด บ้าน ให้ท่านฟัง  เล่าจบ ผมโดน ทั้งสองเทศนากัณฑ์ใหญ่ กัณฑ์มหาชาติ ให้ผมฟัง แต่ก็ถือว่า เป็นศิริมงคล เพราะทั้งหมดที่ท่านพูดมา เพราะความเป็นห่วงผมนั้นเอง

           ขอบคุณพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิด และสั่งสอนเรื่องความไม่ประมาท ขอบคุณบุญกุศลที่ผมได้ทำมาจึงทำให้การเดินทางตามฝันครั้งนี้ด้วยความสวัสดิภาพ  ขอบคุณกลัยาณมิตร ใน G2K ที่คอยติดตามเรื่องราวของผม และที่ สำคัญ ขอบคุณเธอคนนั้นที่คอยติดตามและเป็นห่วงตลอดเส้นทางเดินทางตามฝันของผม และเป็นห่วงผมเสมอมา

ขอบคุณทุกท่านครับ

หมายเลขบันทึก: 178347เขียนเมื่อ 23 เมษายน 2008 17:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูข้างถนน ที่น่ารักของหนู

ว้าวๆๆๆ รูปสวยมากๆ ชอบๆๆๆ คิคิ คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^

สวัสดีค่ะ  คุณครูข้างถนน

             แวะมาทักทายอีกครั้ง เพื่อติดตามเรื่องราวสนุกๆ

             แต่ได้สาระ

             หากลิ้มศรีเป็นผู้ชาย คิดว่าสักวันคงเดินทางแบบนั้น

             ตามความฝันของตนเองบ้าง  แต่....เฮ้อ....เสียดาย

             งั้นขอเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ ว่าแต่....ร่วมเป็นเจ้า

             ภาพเทศมหาชาติตั้งแต่เมื่อไรคะ  อิอิอิ.......

เดินทางไกลด้วยมอเตอร์ไซด์ดูออกจะเสี่ยงกับอันตรายไปหน่อยนานทีไม่เป็นไร แต่อย่าบ่อยนัก เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วง

อย่างไรก็ตามสิ่งศักสิทธิ์ย่อมคุมครองคนดีอย่างครูเสมอ

ให้โชคดีนะครับ

สวัสดีครับน้องจิ แซ่เฮ ^๐^!

  • "โอ้..ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆกัน"
  • "แต่สิ่งที่มีไม่เหมือนคือความฝันอยู่ที่ใครจะล่ามันให้อยู่มือ"
  • ทริปหน้ายังมีอีกครับ
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจ

สวัสดีครับคุณครูลิ้มศรี

  • คนเราเลือกเกิดไม่ได้
  • แต่เลือกที่จะทำตามฝันที่วาดหวังไว้นั้นได้
  • เทศมหาชาติกัณฑ์นี้ ไม่ติดกัณฑ์เทศครับ
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
  • ของเป็นกำลังใจในการทำงานเช่นกันครับ
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณriceman

  • ครูข้างถนนจะจดจำคำแนะนำและข้อคิดดีๆครับ
  • ถึงผมไม่มีลูกแต่ผมก็รู้ว่า พ่อแม่ทุกคนเป็นห่วงลูกมากกว่าสิ่งใด
  • ขอบคุณมากครับ 
  • สวัสดีค่ะ คุณครูข้างถนน
  • จบทริปนี้ด้วย การต้อนรับที่อบอุ่นของ คุณพ่อคุณแม่ของครู อิจฉาจัง อิอิ โดนเทศน์
  • น่าทึ่งจังกำไรชีวิตแบบนี้ คุณครูเหมือน มาวิ เลย
  • ขอบคุณบันทึกดีๆที่นำมาแบ่งปันค่ะ สวัสดีค่ะ

 

สวัสดีครับคุณคำแสนดอย

  • ดีใจที่คุณคำแสนดอยมาเยี่ยมเยือน
  • ขอบคุณมากครับ

หนุกหนานมั๊ยคะ..ทริปนี้

ดีค่ะ..เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ..

 

ถึงบ้านโดยปลอดภัยนะครับ ครู :)

  • ดีใจที่กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยครับผม
  • สบายดีไหมครับ

แวะมาทักทายค่ะ

    เปลี่ยนรูปใหม่แล้วจำไม่ได้เลย

    ยกนิ้วให้เลย การเดินทางด้วยสองล้อคู่ใจ...แจ๋ว

สวัสดีครับ

ตามอ่านตั้งแต่ตอนแรก น่าสนุกดีนะครับ

เส้นทางจากท่าสองยางถึงสบเมยเป็นอย่างไรบ้างครับ

ผมเคยขึ้นใช้เส้นทางนี้เมื่อสี่ห้าปีก่อน

ค่อนข้างชำรุด ไปตอนค่ำด้วย โดนผู้ใหญ่อัดเหมือนกัน ;)

  • รวมระยะทางกี่โล..นี่(สถิติ..มีไว้เพื่อทำลาย)
  • เปลี่ยนให้เจ้า 2 ล้อถ่ายรูปให้บ้างสิครับ
  • ดีจังที่กลับถึงบ้านแล้วยังมีคนคอยห่วง
  • ไม่งั้นคงไม่คุ้มค่าที่จะกลับ...(เตลิดเตลย..)
  • สรุปว่าเยี่ยม...คุณทำได้...สุดยอดครับ...

สวัสดีครับคุณคุณครูแอ๊ว

  • หนุกหนานมากๆครับ
  • ทริปนี้ เดินคุ้มค่าเหนื่อย
  • แถมท้ายด้วยเทศมหาชาติกัณฑ์ใหญ่
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีครับอาจารย์Wasawat Deemarn

  • รออ่านบันทึกที่ 201++
  • ของอาจารย์อยู่ครับ
  • ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับขจิต ฝอยทอง

  • อาจารย์ผมสบายดีครับ
  • แล้วอาจารย์สบายดีไหมครับ
  • ขอบคุณมากครับ

สวัสดีคุณครูตุ๊กแก

  • ดีใจที่คุณครูแวะมาทักทาย
  • ผมกลัวคุณครูจำผมไม่ได้จึงใช้รูปเดิมครับ อิอิอิ
  • ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับคุณธ.วั ช ชั ย

  • วันนี้ได้เห็นหน้าค่าตาซะที
  • สนุกท้าทายกับการเดินทางตามฝันครั้งนี้
  • เส้นทางจากแม่สอด-สบเมยผมว่า ปกติ ครับ
  • เส้นทางแม่สอด - อุ้มผางโหดกว่านี้หลายเท่า
  • โดนผู้ใหญ่อัดเหมือนกัน ;) ถือว่าได้รับพรจากผู้ใหญ่ก็แล้วกันครับ
  • ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ คุณเกษตร(อยู่)จังหวัด

  • ลองรวมการเดินทางครั้งนี้หน่อยนะครับ
  • จากแม่สอด - ท่าสองยาง 98 กม.
  • จากท่าสองยาง - บ้านครูข้างถนน 393 กม.
  • รวมการเดินทางทั้งสิ้น 491 กม. ครับ
  • ขอบคุณมากครับที่กรุณาติดตามอ่าน

ลูกชาย....แล้วรถคันนี้ของพ่อนึกล่ะ....น่าขี่ไหมคะ

S110

สวัสดีครับคุณครูแม่อ้อย แซ่เฮ

  • รุ่นนี้ถ้าจำไม่ผิด ใช้ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
  • เพราะเคยเห็นในหนังสงคราม อิอิอิอิ
  • "ตะบลึผะโด้ "
  • แปลว่า ขอบคุณมากครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท