เนืองจากในระยะนี้ มีข่าวอันน่าเศร้าสลดใจของประชาชนชาวพม่าที่ต้องประสบกับพายุนากิส ทำให้ประชาชนต้องเดือดร้อน ไร้ญาิติ ไร้ที่อยู่อาศัย รวมไปถึงผลกระทบด้านจิตใจที่ต้องคอยอยู่อย่างหวานผวาไปอีกนานนับเดือน หรือนับปีๆ
จากเหตุการณ์นี้ทำให้นึกถึง สมัยที่ประเทศไทยโดนคลึ่นยักษ์สึนามิเมือหลายปีก่อน แม้ว่าเหตุการณ์นั้นจะเกิดไปแล้วหลายเดือน แต่ผู้รอดเหตุการณ์กลับรู้สึกติดตา ตรึงใจ จากคำบอกเล่าของชาวบ้าน เล่าว่า ภาพของคนตายที่นอนเกลือนกลาดตามถนน หรือ ภาพคนตายแขวนต่องแต่ง ตามต้นไม้ ยังเป็นภาพที่เขาจำได้ดี หลับตาลงครั้งใด ภาพนั้นก็ยังหลอกหลอน พอเสียงคลื่น หรือ เสียงหวอเตือนที่ไร ก็รู้สึกว่าคลืนยักษ์ได้สาดถาถมเข้ามาหาเขา จนแทบกินนอนไม่ได้
นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งของปัญหาทางสุขภาพจิตที่เรียกว่า โรควิตกกังวล ชนิดหนึ่ง มันชือว่า Post traumatic stress disorder ซึ่งก็คือ ภาวะหวาดกลัว หวาดผวา หลังจากที่ได้ประสบกับเหตุการณ์รุนแรงในชีวิต เช่น รถชน จมน้ำ คนที่เรารักถูกยิง คนถูกข่มขื่น หรือภาวะภัยพิับัิติ เช่น สึนามิ จราจลภาคใต้ และพายุนากิส
เจ้าอาการของโรคกลุ่มนี้คือ คนจะรู้สึกหรือหวนรำลึกถึงเหตุการณ์ร้ายที่ประสบ เหมือนว่าเหตุการณ์นั้นยังคงเกิดขึ้น หรือเวลาที่เจอข่าวนั้นในลักษณะนั้นซ้ำก็จะคิดวิตกกังวล หวาดกลัว จนแทบจะกิน นอนไม่ได้ กลางคืนนอนก็จะฝันร้ายบ่อยๆ ในขณะที่วิตกกังวลหวาดกลัวก็จะมีอาการเหงือออก ตัวเย็น กล้ามเนื้อตึงตัว หัวใจเต้นแรง
แน่นอนครับ คนเหล่านี้ต้องได้รับการเยียวยาด้านจิตใจ เพราะเป็นความวิตกกังวลรุนแรง และเรื้อรังจนมีผลกระทบต่อการดำรงชีวิตอย่างเห็นได้ชัด
สนใจรายละเอียดเพิ่มเติมก็สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่
post traumatic stress disorder
ไม่มีความเห็น