ผมเป็นคนรัก"หมา"มากครับเท่าที่จำได้เคยเลี้ยงมาหลายตัวและ เป็นเรื่องแปลกมากครับตัวไหนที่ตั้งชื่อ เป็นอักษร จ.จาน ต้องมีอันล้มหายตายจากก่อนวัยอันควรทุกตัวเลยครับ ตายหนึ่งตัวทั้งครอบครัวก็ร้องไห้หนึ่งครั้ง เพราะฉะนั้นมีชื่ออักษร จ.อยู่ สี่ตัวพวกเราก็เสียน้ำตาเมื่อ"หมา"ตายเกือบสิบครั้ง........
ที่ว่า"หมา"ตายสี่ตัวร้องไห้เกือบสิบครั้งนั้นคือ ตัวพิเศษของน้องมีน (หลานสาววัยแปดขวบ) ชื่อว่า"จุ้นจ้าน " "จุ้นจ้าน"เป็นเพศหญิงเกิดก่อนน้องมีนหกเดือน ก็เลยโตมาพร้อมๆกัน และทุกคนสอนให้น้องมีนเรียก"พี่จุ้นจ้าน"จุ้นจ้านตายด้วยโรคพยาธิหนอนหัวใจ(ด้วยความที่ไม่ศึกษาวิธีการเลี้ยงให้ดีก่อนจะเลี้ยงสุนัขพันธุ์นี้ เลยเป็นการทำร้ายสุนัขทางอ้อม ผู้เลี้ยงที่รักสุนัขจริงๆ จำเป็นต้องศึกษารายละเอียดของสายพันธุ์สุนัขที่เลี้ยงไว้ ให้ถ้วนถี่ิ) น้องมีนเสียใจมากแอบร้องไห้อีกนานเป็นอาทิตย์
ด้วยความที่เป็นเด็กเลยทำให้น้องมีนสงสัย ถามผมว่าทำไมให้เรียก "พี่จุ้นจ้าน" ป๊ะป๋าขา(หลานเรียกผมว่าป๊ะป๋า แหะๆ และเรียกพี่ paleeyon ว่า"ลุงตาเปลี่ยน") ป๊ะป๋าขา "หนูรู้ละว่าทำไมให้หนูเรียก"พี่จุ้นจ้าน" เพราะ"พี่จุ้นจ้าน"ก็เป็นลูกของป๊ะป๋าใช่มั้ยคะ" ผมก็รีบอือๆ แล้วลุกไปเปลี่ยนเสื้อที่สำลักกาแฟหกใส่... ไม่มีคำถามจากน้องมีนอีก
เดือนกว่าๆผ่านไปก่อนที่"พี่จุ้นจ้าน"จะเสีย ผมกลับบ้านที่เชียงใหม่ เข้าบ้านประมาณ ห้าโมงเย็น ผมนั่งถอดถุงเท้าอยู่ในบ้าน เห็นน้องมีนลงจากรถโรงเรียนมาถึงหน้าประตูบ้านก็ยกมือไหว้ ผมมองออกไปก็งง ไม่เห็นมีใครอยู่ซักคน พอน้องมีนสวัสดีผมเสร็จ ผมก็ถามด้วยความสงสัยว่า ตะกี้ที่หน้าบ้านน้องมีนสวัสดีใคร น้องมีนตอบว่า หนูสวัสดี"พี่จุ้นจ้าน"ค่ะ ผมถึงบางอ้อทันทีที่คุณแม่พูดแทรกขึ้นมาว่า " น้องมีนสวัสดี"พี่จุ้นจ้าน"ทุกวันทั้งตอนไปและกลับจากโรงเรียน
ความเชื่อที่ทำลายศรัทธา ........อีกไม่กี่วันต่อมา"พี่จุ้นจ้าน" ก็สิ้นชีวิต และก็มีผู้หวังดีข้างบ้านมาบอกกับน้องมีนว่า "ที่หมาตายเพราะน้องมีนไหว้มัน" น้องมีนเสียใจมาก ที่คิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุทำให้ื "พี่จุ้นจ้าน"ตาย ผมไปถามคนข้างบ้านว่าไปเอาความเชื่อนี้มาจากไหน เค้าบอกว่า"เป็นคำบอกเล่าสืบต่อกันมานานแล้ว." (อนิจจา....เรื่องเล่าอีกแล้ว ใครรู้ช่วยบอกที)
สุดท้ายนี้อยากถามว่า คนทำผิดคิดชั่วถูกเปิดโปง แต่ทำไมต้อง.......
รพี กวีรักหมา
สวัสดีครับคุณ รพี กวีข้างถนน
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ g2k เห็นเขียนเกี่ยวกับหมาและมีกลอนด้วย จึงฝากกลอนเกี่ยวกับหมามาแลกอ่าน แต่งไว้นานแล้ว
สวัสดีครับคุณสมเจตน์
ยินดีที่ท่านมาเยือนครับ ผมเขียนตามความรู้สึกจริงๆครับ ผมชอบบทกลอนจากใจของท่านมาก ผมขออนุญาตคัดลอกบทกลอนไว้ด้วยนะครับ
ขอบคุณและยินดีครับ
รพี
รักหมาดูแลหมาอย่าทิ้งขว้าง
รักจืดจางหมาหัวเน่าเขาไม่สน
ช่างเปรียบเทียบหมาได้นะใจคน
อย่าทำตนไร้ค่ากว่าหมาเอย
สวัสดีอีกครั้งครับคุณดอกไม้น้อย(ในใจใคร)
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจครับ ผมก็ติดตามอ่านผลงานหมออ๋อเหมือนกันครับ
ยินดีครับ
ยินดีครับคุณเก็จถะหวา
กราบขอโทษครับที่เคยเขียนชื่อคุณเก็จถะหวาผิด ขอบคุณที่ร่วมขว้างบทกลอนมาครับ
ขออนุญาตคัดลอกบันทึกไว้นะครับ
รพี
มาเยี่ยม...
ในความซื่อสัตย์รักเจ้าของนั้นไม่มีใครเกินหมาได้เลยนะ ฮิ ฮิ ฮิ
สวัสดีครับ
ยินดีที่มีโอกาสได้ต้อนรับอีกครั้งครับ
ขอบคุณที่มาเยือนครับ
รพี
บ้านผมก็เลี้ยงหมาลูกๆผมเลิกเรียนก็รีบกลับบ้าน มาเล่นกับหมาพูดคุยกับหมา ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ แต่หลังๆมานี่สังเกตุเห็นว่า ลูกสองคนมีความรับผิดชอบมากขึ้น โดยสองคนพี่น้องมีเวรให้ข้าวหมา-อาบน้ำให้หมา เป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ
ผมอยากสมัครเข้าเป็นสมาชิกต้องทำงัยครับ นี่บังเอิญเจอคนเปิดคาไว้ในร้าน เลยเข้ามาอ่าน ชาวยแนะนำด้วยนะครับ
คุณกำจรครับ
ความอ่อนไหวของจิตใจนี่ สิ่งเหล่านี้ช่วยเราได้จริงๆครับ ดีใจที่ลูกๆของคุณเป็นคนดีครับ
เข้าไปที่คำว่า "สมาชิก"ที่อยู่บนแถบใกล้ๆคำว่า "เมนุรวม" แล้วกดสมัครสมาชิก และก็ทำตามขั้นตอนไปได้เลยครับ
ยินดีต้อนรับครับ
รพี