สวัสดีครับ
- แวะมาทักทายและให้กำลังใจครับ
- มาชวนไปฟังเพลง และดูคอนเสิร์ตครับ
- ที่นี่ นะ ครับ
ขอขอบพระคุณ ข้อมูล ค่าว ๔ บท จากพี่ paleeyon
(เสี้ยง=หมด)(หล่ะอ่อน=เด็ก) (เขือก=พฤติกรรมการเลียนแบบ) ( สั้วะ=ปล่อย) (ตั๊ก=ทัก) (ปิ๊ก=กลับ)
(ฮีตฮอย=ประเพณี) (ปา=ชวน)
สวัสดีครับ
สวัสดีครับครูโย่ง
ยินดีที่มาเยือนครับตามไปดูแน่นอนครับ
ขอบคุณครับ
รพี
รพี กวีข้างถนน อยู่บ้านไหนแน่ มีหลายภาษาจัง อ่านแล้วสมองทำงานพัลวัน แต่ก็ชอบแวะมาอ่านนะ บริหารสมองดี
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณน้ารพี
น้องจิแวะมารับความรู้ ใส่ในมันสมองน้อยๆ คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^
สวัสดีครับครูนงเยาว์
ที่เขียนเป็นสองภาษาเพราะอยากเผยแพร่ให้คนทางภาคอื่นได้เรียนรู้ภาษาพูดของทางเหนือครับ ผมดีใจที่ได้แนะนำ "ค่าว ฮ่ำ คำ เมือง "หรือกลอนชาวเหนือ และดีใจที่ครูชอบด้วยครับ (เวลาผมพูดคำว่าคุณครู เมื่อไหร่ผมอบอุ่นใจมากครับ)
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจมาโดยตลอครับ
ด้วยความระลึกถึง รพี
ดีจ้าน้องจิ
ดีใจที่มาเยือนและขอบคุณที่อวยพรด้วยจ้า
รพี
คำแสนดอย แสนงาม...แสนสงบ
อาบอิ่มอบ อ่อนละมุน...อบอวลหอม
อาบชีวิต จิตมั่น.....เดือนดาวดอม
จุ่งถนอม รักษ์ไว้....อุ่นไอดิน
ยินดีเจ้า
รพี
สรีสวัสดีครับพี่ สะมะนึก
ดีใจที่พี่มาเยือนครับ
คิดถึงบ้านเหมือนกันครับ ก็เลยเขียนกลอนเหนือ
อยู่ดี๋มี๊แฮง เด้ออ้าย (แหะๆพอได้มั้ยครับ)
รพี
ทักทายครับ--ภันเต
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมมาทักทาย
มาอ่านบทกลอนเพราะๆ
เป้นกำลังใจให้ค่ะ..
ขอบคุณครับคุณภันเต
ว่างๆก็มาแลกเปลี่ยนประสบการกันนะครับ
รพี
สวัสดีครับคุณกล้วยแขก
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
มาเรียนำคำเมืองครับ
ครูปูครับ
กึ๊ดเติงหาแต้ๆครับ(คิดถึงจริงๆครับ)
รพี
คุณกวินครับ
ขอบคุณจ้าดนักครับตี้มาแอ่วหา
(ขอบคุณมากครับที่มาเที่ยวหา)
รพี
ป๊าดโธ๊ะ...ถูกใจ๋คะเจ้าแต้ๆ
จะอั้นก่อขอแถมกำว่า "งืด"(น่าฉงน) "หลาบ"(เข็ดขยาด) "ป๊ะกั๋นแห๋มใหม่" (ไว้เจอกันอีก)
ขอสุมาเต๊อ...ถ้าแป๋ผิดเน้อเจ้า
ม่วนใจ๋จา้ดนักมีคนมาฮ่วมเผยแผ่ กำเมือง
ยินดีครับ
รพี
8. รพี กวีข้างถนน คำแสนดอย แสนงาม...แสนสงบ อาบอิ่มอบ อ่อนละมุน...อบอวลหอม อาบชีวิต จิตมั่น.....เดือนดาวดอม จุ่งถนอม รักษ์ไว้....อุ่นไอดิน
เมื่อ พฤ. 15 พฤษภาคม 2551 @ 20:06
654613 [ลบ]
ดีใจ๋ครับตี้คนรุ่นหลังๆ ยังฮักและรักษ์ในประเพณีบ้านเฮา
ยินดีครับ
รพี
สวัสดีครับคุณรพี...
*การแต่งค่าวต้องใช้เสียงสูงต่ำของอักษรล้านนาจึงจะมีความสมบูรณ์แบบและสามารถอ่านเป็นทำนองได้..
*หากอ่านเป็นทำนองไม่ได้ยังถือว่าไม่เป้นค่าวที่สมบูรณ์ครับ..ตัวอย่าง..
" ป๋าเวณี จุ่งฮักษาไว้ คู่สังคมได้เมิน นาน
มีค่าแต๊ไซร้หลากหลายผะก๋าร จุ่งอย่าหื้อมารเข้ามาเกี่ยวข้อง
ขอลูกหลานค่อยผ่อจดจ้อง สืบเอาแต๊เนอ อย่าละ
ล้านนาเนอ มีถ้อยวาทะ งามยิ่งอั้นเมินมา
กะโลง ค่าวจ๊อย รสถ้อยสรรหา ซออื่อนานาโสลก กาพย์เจี้ย
ฮ่วมแฮงกั๋นอย่าแป๋งอ่อนเปลี้ย ก่อจักเป๋นดี แต๊และ..."
*ขอให้ดูตัวอย่างค่าวคำว่า"นาน" เสียงสามัญต้องสัมผัสกับคำว่า " ก๋าร"เสียงสูงจัตวา"
*คำว่า"ละ"คำสุดท้ายวรรคแรกส่งสัมผัสคำว่า"ทะ"วรรคที่ 2
*จะเห็นว่าการขึ้นต้นค่าวจะมีเพียงสามหรือสี่คำเท่านั้นเช่นว่า "ป๋าเวณี"ของวรรคที่1.และคำว่า "ล้านนาเนอ"ของวรรคที่2
*ตำราการแต่งค่าวยังมีอีกลองหาอ่านดูครับ...
*ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน.....พรหมมา
เป๋นบุญเจ๊นล้ำครับลุงหนาน
ผมบ่เกยศึกษา แต่ผมชอบอ่านละก่จ๋ำเอามาแต่งแต้มวันนี้มีครูดีเพิ่มแหมท่านนึ่ง ดีใจ๋จ้าดนักครับ
ผมจะลองเขียนอีกซักค่าวและจะขอใช้ค่าวหองลุงหนานเป๋นเก๊าครับ
สรีสวัสดีครับ
รพี กวีข้างถนน
บ่อได้อ่านมาเมินแล้วคับ ดีแต้ๆ ทำอื้อกึดถึงบ้าน
เขือกกั๋นลาละ...สั้วะเฮือน
คุณ กฤษ ครับ
ครับปี๋ใหม่นี่คงได้ปิ๊กไปม่วนงันสันเล้าตี้บ้านเนาะครับ
ยินดีที่มามาเยือนครับ
รพี
สวัสดีครับ ครูคิม
เขือก...หมายถึงการเลียนแบบครับ
สั้วะ...หมายถึงปล่อยครับ
เขือกกั๋นลาละ...สั้วะเฮือน หมายถึง เลียนแบบกันจากบ้านห่างเรือน(หนีไปอยู่บางกอกอะไรประมาณนั้นครับ)
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
เคลียดอ่ะ
เป็นคนภาคกลาง
แต่ครูให้มาแต่งกลอนค่าว
ตั้ง 4 บทเลยอ่ะ
ไม่รู้จะแต่งยังงัย
เพราะไม่รู้ภาษาของคำนั้นๆ
คุณ paint ครับ
เอาเป็นว่าเวลาคุณเขียนเค้าโครงเรื่องเสร็จแล้วอยากให้แปลคำไหนเป็นภาษาเหนือ ก็ถามมาได้เลยครับผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะบริการแปลให้ครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ใจ๋ม่อนลอยหลิ่งค้อย..........เวียนมา
หลงท่องเน็ตเข้ามา.............แห่งห้อง
กวีศรีล้านนา.....................ภาษา เมืองเฮา
เสียบขับขานกู่ก้อง.............ตั่วห้องนี้เอย.
หรรษา
ผู้ไม่แสดงตนครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดีค่ะคุณรพี สบายดีนะคะ ห่างหายไปนานๆๆ มากๆ ยินดีที่กลับมาสร้างสีสันอีกครั้งนะคะ .. .
ชอบอ่านค่าวคำเมืองค่ะ วิถีประชา ประเพณีท้องถิ่น เป็นเสน่ห์ที่มีเอกลักษณ์ ขอบคุณค่ะ
คุณ poo ครับ
ความไม่สงบนิ่ง จากบางสิ่งบางอย่าง
ทำให้ต้องห่างหายไปบ้าง...จินตนาการไม่เลื้อยแล่น ก็เลยเขียนอะไรไม่ได้
ขอบพระคุณที่เป็นกำลังใจมาโดยตลอดครับ
รพี