เจ้าหนูจำไม
เมื่อวันอังคารที่ 13 พฤษภาคม 2551 ได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือนและสัมภาษณ์คุณอภิชาต การุณกรสกุล ท่านเป็นประธานกรรมการบริหาร บริษัทเอเชียพรีซิชั่น จำกัด...ทุกคนอาจจะไม่รู้จักก็ไม่เป็นไรคะ แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่าชื่อเสียงเรียงนามนั่นคือ มุมมองและทัศนะคติที่เฉียบแหลมและน่าสนใจมากๆๆ ในฐานะที่เราเป็นคนไทยคนหนึ่ง
การที่บริษัทหนึ่งดูแลพนักงานมากกว่า 500 คนได้เป็นอย่างดีนั้น ซึ่งอาจเป็นเรื่องที่หนักหนาเอาการ สิ่งที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือ การที่บริษัทมีมุ่งมั่น ตั้งใจ ในการนำพระบรมราชโชวาทและพระราชดำรัสของพระบามสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาปรับใช้ให้เป็นวัฒนธรรมองค์กร การมีวินัย สามัคคี เสียสละ กตัญญู โดยเป้าหมายสูงสุดขององค์กรประการหนึ่งคือ การให้พนักงาน " มุ่งสร้างคนดี แทนคุณแผ่นดิน"
จากการพูดคุยอย่างเป็นกันเอง ทำให้จ๊ะจ๋าได้ทราบว่า โครงการหนึ่งของบริษัทที่คุณอภิชาตประทับใจ ซึ่งเป็นโครงการสำคัญที่ส่งเสริมความเป็นผู้ "ให้" และ ความกตัญญูต่อถิ่นฐานบ้านเกิดคือ “โครงการกองทุนพัฒนาบ้านเกิด” ซึ่งบริษัทได้เริ่มต้นเป็นครั้งแรกในปี 2545 จำนวน 10 ทุน และเพิ่มขึ้นทุกปีจนเป็น 80 ทุน (ทุนละ 3,000 บาท) ในปีมหามงคลที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเจริญพระชนมายุครบ 80 พรรษา พนักงานสามารถเขียนโครงการขอรับทุนเพื่อไปทำสาธารณประโยชน์ให้กับท้องถิ่นบ้านเกิดของตนเองในโอกาสที่เดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านช่วงวันหยุดปีใหม่และสงกรานต์ โดยบริษัทจะมอบทุนพร้อมจดหมายขอบคุณท้องถิ่นบ้านเกิดที่ได้บ่มเพาะบุคลากรที่ดีมาร่วมงานกับบริษัท และชื่นชมในความกตัญญูที่พนักงานผู้นั้นมีต่อบ้านเกิดของตน โครงการนี้ได้ผลเป็นอย่างดียิ่งในการส่งเสริมความกตัญญู และเปิดโอกาสให้พนักงานได้สัมผัสกับ “ความสุขจากการเป็นผู้ให้” โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ทั้งยังช่วยให้ท้องถิ่นมีความหวังกำลังใจ พ่อแม่ของพนักงานภาคภูมิใจในคุณความดีของลูก
ความจริงแล้วบริษัทนี้มีโครงการมากมายที่ส่งเสริมและเอื้อให้พนักงานทำความดี ทั้งในองค์กร และเพื่อสังคมโดยการมีกิจกรรมต่างๆ ที่ใช้กลยุทธ์ในการสร้างให้พนักงานได้ทำความดี โดยแทรกคุณธรรม จริยธรรม ความกตัญญู เข้าไปในกิจกรรมเหล่านั้น
จ๊ะจ๋าได้ถามคุณอภิชาตว่า "ใครเป็นผู้คิดค้นกิจกรรมต่าง?" ท่านตอบว่า " ผมและทีมงาน แต่จุดเริ่มจากผม ..อาจเป็นเพราะว่าผมได้ไปร่วมงานประชุมสัมมนาต่างๆ ทำให้ผมได้มุมมองและแนวทางต่างๆ มาปรับใช้ในองค์กรของผม...และการที่กิจกรรมต่างๆ ตอบรับจากพนักงานและสำเร็จได้ด้วยดีนั้น..เพราะกิจกรรมที่เราทำมันเป็นเรื่องง่ายๆ เล็กๆ ที่หลายคนอาจมองข้าม..แต่มันกินใจ ซาบซึ้งใจ...และง่ายที่จะทำ"
นับว่าเป็น CEO พันธุ์ใหม่ ก้อว่าได้ เพราะว่า ท่านทำหน้าที่ได้ดี ทั้งเป็นผู้ริเริ่ม รับรู้ สนับสนุน และมีส่วนร่วมในทุกกิจกรรม นั่นยิ่งเป็นการกระทำที่ได้ใจพนักงานมาก ทุกคนในองค์กรรักและผูกพัน ร่วมฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ ที่เกิดขึ้นในบริษัท
สิ่งที่ทำให้จ๊ะจ๋าชื่นชอบนั่นคือ คำที่ว่า
โรงงานเป็นได้มากกว่าแค่ “ที่ทำมาหากิน”
“ทุกคน” มีหน้าที่มากกว่าเพียง “การหาเลี้ยงชีพโดยสุจริต”
ถึงตอนนี้เลยคิดเป็นเจ้าหนูจำไมว่า
ทำไมทุกคนจึงลืมสิ่งดีๆๆ ที่มีอยู่ในบ้านในเมือง ?
ทำไมทุกคนถึงลืมสิ่งที่เป็นตัวตนของตัวเอง มัวแต่ไขว้คว้าสิ่งที่อยู่ไกลห่าง?
ทำไมเราจึงคิดว่า การที่ทำให้องค์กรของตนเองมีความสุขต้องใช้เงิน? ทั้งๆ ที่อาจจะไม่ได้ใช้เงินแม้สักแดงเดียว เพียงแต่ใช้สมอง สองมือ เท่านั้น
ทำไมทุกคนแสวงหาแต่วิธีการ แนวคิด เครื่องมือว่าทำอย่างไรให้คนในองค์กร Happy? แต่ไม่เคยมองตัวเองก่อน สิ่งที่มีอยู่ สิ่งที่ง่ายๆ สิ่งที่ใกล้ตัวเลย
ทำไม ทำไม และ ทำไม
ความเห็น (7)
ทำไม ทำไม ทำไม? ก็ทำไมนะเ้หรอ บางทีสิ่งที่เราคิด เราเขียน เราฝันอยากที่จะทำ ฝันอยากที่จะเป็็นมันตรงข้ามกับความเป็นจริงของคนส่วนใหญ่ ที่อยู่ในโลกของวัตถุ อยากมี อยากได้ อยากเด่น ต่างไขว่คว้า คิดค้น และลงทุนกันมากมายไปกับวัตถุ แผนการ โครงการที่พวกเขาคิดว่าจะทำให้เกิด "Happy Workplace" เราไม่ได้บอกว่าสิ่งที่พวกเขาทำมันไม่ดี ไม่มีประโยชน์ เพราะพวกเขาได้สละแรงกาย แรงใจ และเงินทุน แต่สิ่งที่เราอยากจะบอกคือ ส่วนหนึ่งที่พวกเขาสูญเสีย ไม่ได้จากการลงทุนตรงนั้นคือ "ใจ" ใจคนนั่นแหล่ะ เป็นสิ่งที่พวกเขาลืมค้นหา
โดนใจจริงๆๆๆ ..สิ่งที่หลงลืมที่สุดคือ จิตใจ
ขอชื่อชมความคิด ไอเดียดีๆ ของ CEF พันธ์ใหม่
เขียนดีจริงๆคะคุณพี่ สังคมยังมีคนดีอีกเยอะให้พี่จ๋าค้นหา
พบเจอสิ่งดีๆๆ ในสังคม อยากจะร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้คะ
คิดถึงชาว Gotoknow เช่นกันคะ
คุณมะปรางเปรี้ยว สบายดีไหมคะ..
อยากให้ทุกผู้ประกอบการเป็นแบบนี้จัง...ตอนไปตรวจโรงงานแห่งหนึ่งในฐานะที่เป็น Auditor อยากจะช่วยให้คนงานมีคุณภาพชีวิตในที่ทำงานที่ดีขึ้น...
เห้อ แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับเจ้าของผู้ประกอบการทั้งนั้น..
ขอบคุณ ผู้เขียน ที่เขียน เรื่อง ดีๆ แบบนี้มาบอกกัน