คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
จะต้องให้พูดสักกี่ครั้งว่ารับไม่ได้จริงๆๆ
การนั่งหน้าจอทีวีเมื่อวานนี้ หลายคนคงอยู่ในสภาวะเดียวกัน คือเกิดอาการที่ไม่ได้ก่อให้เกิดกุศลในจิตได้เลย และหวั่นใจว่าจะเกิดเหตุการณ์รุนแรงเหมือนพฤษภาวิปโยค
แต่ฉันได้เรียนรู้อะไรจากเมื่อวานบ้าง
1. เรียนรู้ว่าจิตเราจะตั้งอยู่อย่างไร ในสภาพการณ์ที่ขัดแย้ง และควรแสดงท่าทีอย่างไรออกไป : เรื่องนี้ครูบาอาจารย์สอนว่า ให้ตั้งจิตอยู่บนสัมมาทิฏฐิ และเลือกทำในสิ่งที่สมประโยชน์ที่สุด ทั้งประโยชน์ต่อตนและประโยชน์คนอื่น เมื่อทำครบแบบนี้แล้ว เราจะทั้งอ่อนโยน กล้าหาญ ศรัทธาตนเองได้ รวมทั้งเป็นประโยชน์เป็นคุณค่าต่อโลก
2.เราต้องเรียนรู้เรื่องความเป็นกลางกันให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ใช้คำนี้เป็นเพียง "วิวาทะ" ให้มีตัวรอดในสังคมไปวันวัน เพื่อให้ตัวเองเป็นพระเอกในสายตาของสังคม
3. บ้านเมืองไม่ใช่ “เวทีโจ๊ก” เพราะไม่ได้ทำให้ประชาชน “อิ่มท้อง” การที่เสียงประชาชนข้างมากเลือกพวกท่านเข้ามานั้น ด้วยหวังว่าพวกท่านจะทำให้เขามีหวังในชะตาชีวิตมากขึ้น ไม่ได้หวังเลือกพวกท่านมาเล่น “จำอวด” ให้ดู เพราะชีวิตเป็นของจริง ปากท้องที่อดอยากยากแค้นทุกวันนี้เป็นเรื่องจริง
4. ส่วนดิฉัน คนที่ไม่เคยเชื่อมั่นในระบบตัวแทน และไม่ได้เลือกพวกท่านเข้ามาทำหน้าที่นั้น มีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อยากแลกเปลี่ยนกับท่านผู้นำทั้งสอง ที่ออกทีวีเมื่อวาน(เช้าคนนึง ค่ำคนนึง) ว่า “ท่านคะ ตามที่เคยเรียนมานั้น แน่นอนค่ะว่าการเขียนบทละคร หรือบทหนังนั้น เขาสามารถแยกกันเขียนได้ แต่ท่านคะ ถ้าlink ไม่ดีนะคะ ก็ทำให้ไม่ว่าplot จะดียังไง หนังดีดีก็กลายเป็นโจ๊กได้เหมือนกันค่ะ”
หวังว่าในวันนี้ คงไม่มีใครในพวกท่านออกมาใช้สื่อฟรีทีวีบางช่องมาประกาศว่า “โจ๊กครั้งนี้ เพื่อชาตินะคะท่าน” ไอ้ปื้ดก็ยังหาไม่เจอะ คาร์บ๊องก็ยังไม่ตัดสินโทษ แล้วยังจะเจอโจ๊กเพื่อชาติอีก สงสารคนทีเขาเลือกท่านเข้ามาเถอะค่ะ ทำเพื่อเขาบ้าง เพราะเขาคงไม่ได้หวังว่าจะเลือกพวกท่านจะมาเล่นละครให้ดูไปวันวัน เพราะละครตบจูบ มันส์กว่าดูพวกท่านตั้งเยอะ หรือถ้าจะเอาดีทางนี้ ก็กรุณาไปเรียนเขียนบทกันใหม่นะคะ ของอย่างนี้ต้องงมีครูค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกไม้น้อย
ติดตามดูตลอดทั้งวันค่ะ กลัวเหมือนกันค่ะ แต่มีกัลยาณมิตรผู้น่ารักบอกกับมิมว่า ใครๆ ก็กลัว แต่อย่ากลัวจนตั้งสติไม่ได้..ใช่ค่ะ เราต้องมีสติทุกขณะ......ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณนุช ที่เขียนเรื่องนี้มาให้อ่านกัน
"เราต้องเรียนรู้เรื่องความเป็นกลางกันให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ใช้คำนี้เป็นเพียง "วิวาทะ" ให้มีตัวรอดในสังคมไปวันวัน เพื่อให้ตัวเองเป็นพระเอกในสายตาของสังคม"
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ ดอกไม้น้อย
เมื่อ ดอกไม้น้อย เริ่มเปล่งบาน ความงุ่มง่ามก็จะหดหาย ความถดถอย ท้อแท้ ก็เจือจาง
ขอบคุณมากครับ
อิ๊ อิ๊ @^_^@ Happy Happy Happy ดี๊ ดี๊ ดี๊ ดีจังจ้ะ
@^_^@ @^_^@ @^_^@ @^_^@
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
คนที่จากไปไม่ใช่คนอ่อนแอค่ะ แต่รับไม่ได้ เข้าใจไหม
จะต้องให้พูดสักกี่ครั้งว่ารับไม่ได้จริงๆๆ
แบบว่ามาคุๆๆๆๆๆ และเซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆจัด
คุณนุชคะ
เข้ามาอีกครั้ง และคิดว่าบางคนเขาไม่ได้ใจล้าหรอกค่ะ เขายังแข็งแกร่งดีอยู่
สิ่งที่เขาเลือกทำในเวลานี้เขาย่อมมีเหตุผลค่ะ
ขอยคุณค่ะ
สวัสดีครับ