Sophie Scholl : เมื่ออาทิตย์ยังคงส่องแสง

Sophie Magdalena Scholl (อ่านว่า "โชล" ไม่ใช่ "สกอล" เหมือนชื่อรองเท้าแตะ ) อายุ 21 ปี เข้าร่วมขบวนการเคลื่อนไหวที่ไม่ใช้ความรุนแรง "Die Weiße Rose" ("The White Rose") ซึ่งต่อต้านแนวคิดของนาซีเยอรมัน ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 Sophie ถูกจับพร้อมกับพี่ชาย (Hans Scholl) ขณะกำลังเผยแผร่ใบปลิว ที่มหาวิทยาลัยมิวนิค เธอและพี่ชาย ถูกสอบสวนเอาความผิด จนในที่สุดก็ถูกตัดสินให้ประหารชีวิตด้วยการตัดคอด้วย กีโยติน (guillotine)

หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิก The White Rose ทั้งหมดก็ถูกประหาร

เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง Sophie และขบวนการ The White Rose ได้รับการย่อย่องให้เป็นวีรบุรุษของประเทศเยอรมันนี และแนวทางเคลื่อนไหวแบบสันติวิธีเพื่อให้ได้มาซึ่งอิสรภาพ ก็ได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น ผ่านหนังสือและ งานเขียน อีกมากมาย

หนังจากประเทศเยอรมัน เรื่องนี้ ทั้งน่าตื่นเต้น ทั้งกดดันและเครียด เราจะได้ดูความโหดร้ายของนาซีเยอรมัน และฉากประหารชีวิต แม้จะไม่เห็นภาพ แต่หนังก็ชวนให้จินตนาการอย่างชัดแจ้ง ดูหนังเรื่องนี้แล้วรู้สึกหึกเหิม คนเราบางครั้งก็สามารถต่อสู้เพื่ออุดมการณ์ สันติภาพ อิสรภาพ ได้อย่างไม่เกรงกลัวซึ่งสิ่งใด สามารถสละได้แม้กระทั้งชีวิตของตน

-------------------------------------------------------------------------------------------------

"We will not be silent. We are your bad conscience. The White Rose will not leave you in peace!"

ช่วงหนึ่งของใบปลิวแผ่นที่ 4 ที่กลายเป็น motto ของ The White Rose ปัจจุบันกลุ่มต่อต้านสงครามในอิรัก ก็นำมาประกาศเป็น motto ของตนเช่นกัน

"The sun still shines".

Sophie Scholl พูดประโยคสุดท้ายในหนังก่อนถูกประหารชีวิต

"Es lebe die Freiheit!" (Freedom lives!).

Hans Scholl พี่ชายของ Sophie ที่เป็นแกนนำและร่วมก่อตั้ง The White Rose พูดประโยคสุดท้าย