ความในใจของนักเขียนหน้าใหม่....คุณรู้ไหมคะ..? ในความคิดของฉัน "นักเขียน" มี 2 ประเภท คือ ผู้ที่มีความสุขที่ได้เขียน และผู้ที่จะต้องเขียน ฉันคงอยู่ในกลุ่มหลัง... อารมณ์ครั้งแรกรู้สึก "ขัดแย้ง" ...."หนักเกินไปสำหรับฉัน"....สุดท้าย...ขันติ....ยอมรับว่าต้องทำ....เรียนรู้.. เตาะแตะตามหลังพี่(หัวหน้าฉันเอง) ไป..จน...ฉันเริ่มมองเห็น..มั่นใจ และไม่กลัว(ขึ้นสมอง )แต่ยังต้องการการประคับประคองอยู่ค่ะ...ต้องขอขอบคุณพี่(หัวหน้าฉันเอง) ที่ใจเย็น(ดี)
เย้ !!!!!!1 ฉัน ใช้ blog เป็นแล้ว
พี่คิดว่าถ้าทำใจให้สบายคิดว่าการเขียนคงเริ่มจากสิ่งท่เราอยากเขียน ไม่จำเป็นต้องซีเรียสกับมันมาก เรามีความสุขในการทำอะไรก็ทำอันนั้น
แต่ถ้าคิดว่าเป็นการบังคับจะทำให้เราไม่อยากเขียนหรือทำอะไร ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ
ตุ้ยจ๋า สิ่งที่พี่ให้ ขึ้นอยู่กับเราว่าจะอยากทำไหม
ถ้าเราสุขที่จะทำ..เราก็ทำ ถ้าเราไม่สุข..ก็ไม่เป็นไรค่ะ
มาให้กำลังใจค่ะ ชีวิตเราต้องเดินต่อไปค่ะ
ขอขอบคุณพี่ๆที่ให้กำลังใจหนูนะคะ...ความจริงตอนนี้ในการเขียนงานไม่ว่าจะเป็นโครงการพัฒนางานต่างๆ หรือการทำคู่มือ..หนูไม่ได้เครียดเเล้วค่ะ...เพราะ 1.เราได้เรียนรู้(ลองทำ)การฝึกอบรมมากขึ้นช่วยเปลี่ยนความรู้สึกไปมาก..2.ความรับผิดชอบในความที่เป็น senior มากขึ้น3.โดยความก้าวหน้าของหนูเองค่ะ
อ้อๆ..แต่คงเป็นนักเขียนที่นอกเหนืองานที่แย่ค่ะ....แต่หนูเป็นคนชอบอ่านมาก....
การที่เราชอบอ่าน จะทำให้เรามีสิ่งที่นำไปใช้ในงานเขียน
แต่ถ้าเราจะไม่เป้นนักเขียนก็ไมเป็นไรนะ เพราะคนจะเป็นนักเขียนได้ต้องใจรักค่ะ
การเขียนใน blog ก็เพียงให้เราสามารถเล่าสิ่งดีดี ให้คนอื่นเขาเรียนรู้กับเราแค่นันเองค่ะคุณนัชชี่
มาให้กำลังใจอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะ
เพิ่งกลับจากทำงานค่ะ....ดีใจจัง..มีคนมาคุยด้วย..เมื่อคืนค้นข้อมูลตั้งหลายชั่วโมงค่ะ..วางแผนว่าจะทำคู่มือพัฒนางานประจำปีนี้....เห็นมั้ยคะ..เวลาผ่านไป..หนูก็ไม่ได้กลัว..ทุกข์..หรือเกลียดการเขียนเหมือนเดิมอีกเเล้ว..ขอบคุณพี่ๆที่เข้ามาคุยให้กำลังใจค่ะ
หวัดดีจ้า น้องตุ้ย
จำกันได้ป่าวค่ะ พี่เอ๋นะคะ อยู่ 6จ อบรมพร้อมกัน..
แวะมาทักทายน้องค่ะ และจะมาติดตามผลงานต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะคะ...
ครั้งแรก จะตื่นเต้นครับ อิอิ
P เอ๋ ...หวัดดี ค่ะ...หนูกำลังลองทำอยู่ค่ะ...ลืมเกือบหมดเเล้ว....แฮะๆๆ
