ครูดีกับคนดี
ครูคือคน แต่คนบางคนอาจไม่ใช่ครู ครูดีคือคนดี แต่คนดีอาจไม่ใช่ครูดี
การเป็นคนดีต่างจากการเป็นครูดี การเป็นคนดี คือการเป็นคนมีคุณธรรม เป็นคนที่ดีพร้อมทั้งทางกาย วาจาและใจ กายดี คือ มีความประพฤติดี ตามหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา การพูดดี คือพูดแต่ในสิ่งที่สร้างสรรค์ การคิดดีคือการคิดแต่ในสิ่งที่ดี ไม่คิดร้ายหรือคิดทำสิ่งชั่ว แค่นี้ก็เป็นคนดีได้แล้ว แต่การเป็นครูดี ต้องทำมากกว่าการเป็นคนดี การเป็นคนดีแค่ทำตนดีแต่เพียงอย่างเดียว แต่การเป็นครูดีต้องทำมากกว่าการเป็นคนดี คือ นอกจากตนเองจะต้องเป็นคนดีแล้วจะต้องทำให้เด็กดีหรือผู้อื่นดีด้วย ซึ่งยากกว่าการทำให้ตนเองดีมากมายนัก ตามความเห็นของข้าพเจ้า ครูดีควรเป็นดังนี้
ดีทางกาย คือ มีความประพฤติดี ความประพฤติดีสามารถแสดงออกได้หลายลูกแบบ เช่น มีความขยันขันแข็งในการทำงาน ในฐานะครู ครูต้องตั้งใจสอน เอาใจใส่ดูแลเด็ก ทำงานในหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ เป็นต้น การประพฤติดีของครูนอกจากเป็นผลดีแก่ครูแล้วยังมีผลในการน้อมนำให้เด็กมีความประพฤติดีด้วย การที่ครูแต่งการสุภาพ และเหมาะสมกับกาลเทศะ ก็จะเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่เด็ก ทำให้เด็กเป็นคนที่แต่งกายสุภาพเหมาะสมกับการเป็นนักเรียนของเขาได้ การที่ครูเป็นคนที่รู้จักช่วยเหลืองานของส่วนรวมด้วยความเต็มใจ ก็จะเป็นแบบอย่างที่ดีแก่เด็กในการทำงานเพื่อส่วนรวม ความเสียสละของครูก็จะช่วยให้เด็กรู้จักเสียสละเพื่อผู้อื่น ความนอบน้อมถ่อมตนของครูก็จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้เด็กเห็นว่าควรจะวางตัวอย่างไรต่อครูหรือผู้ใหญ่
ดีทางวาจา หมายถึงครูที่ดีต้องมีวาจาสุภาพกับเด็ก ผู้ร่วมงาน และผู้อื่น การที่ครูใช้วาจาสุภาพ จะเป็นแบบอย่างที่ดีกับเด็ก และเป็นเสน่ห์แก่ผู้พบเห็น
ดีทางใจ หมายถึง ครูที่ดีต้องมีจิตใจดี มีใจเมตตา และกรุณาต่อศิษย์ ครูต้องเมตตาต่อศิษย์ ต้องคิดเสมอว่าลูกศิษย์ก็เหมือนลูกของตน เมื่อเด็กทำผิดก็พร้อมที่จะให้อภัย ต้องอบรมสั่งสอนด้วยความรัก ครูต้องมีความกรุณาคือต้องให้ความช่วยเหลือศิษย์ เมื่อศิษย์มีปัญหาเรื่องการเรียนต้องให้คำแนะนำและช่วยเหลือด้วยความเต็มใจ ต้องแก้ไขข้อบกพร่องของศิษย์อย่างเต็มความสามารถ ครูที่ดีต้องมีความมุ่งมั่นในการอบรมสั่งสอนศิษย์ เป็นต้น
คนดี คือคนที่ดีทั้งกาย วาจา และใจ ครูดีเป็นคนดีและในขณะเดียวกันครูดียังมีใจเมตตา กรุณาที่จะทำให้ลูกศิษย์หรือผู้อื่นเป็นคนดีด้วย
ไม่มีความเห็น