รู้จักเพื่อน ผ่านละคร

การพูดคุยกัน ผ่านประสบการณ์เดียวกัน

เมื่อเดือนที่แล้ว ผู้จัดการพาพวกเราไปดูละคร "สู่ฝันอันยิ่งใหญ่" หรือ "MAN of LAMANCHA" ที่เราเรียกติดปากกันว่า "ดอน กิโฮเต้" นั่นล่ะค่ะ

รุ่งขึ้นเราแปลงห้องประชุม(ที่ชอบชวนกันทำเรื่องเครียดๆ)  เป็นห้อง "ตามหาความหวัง ความฝัน" ด้วยการช่วยกันแลกเปลี่ยนมุมมอง  เรื่องสะดุดใจ จากการดูละครเมื่อคืนวาน

เราเองแอบเก็บภาพความหวัง ความฝันของเพื่อนๆ ประทับไว้ในใจ ที่ละหวัง ทีละฝัน

................................................

เราได้ประสบการณ์จากวงนี้ว่า

การที่กลุ่มคนได้แสดงออกทางความคิด ที่อยู่บนฐานเดียวกันนั้น ทำให้ทุกคนสามารถซับซาบความคิดความรู้สึก "อยู่บนภาพเดียวกัน"

ซึ่งมีให้เห็นได้ไม่บ่อยนักในวงประชุม ที่ชอบชวนคุยเรื่องใหญ่ๆ ยากๆ (หุหุ)

แต่มีอีกมุมนึงที่ได้ประสบการณ์ก็คือ  ส่วนใหญ่คนในกลุ่มจะคิดวนเวียนอยู่กับเรื่องที่สัมพันธ์กับประสบการณ์ "ด้านใน" ของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นความประทับใจ ความเจ็บปวด ความฝัน และอื่นๆ ซึ่ง  น้อยมากที่จะประมวลมันออกมาเป็น "ภาพฝันขององค์กร" แล้วชวนกันไปต่อ

แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ดี ที่คนทุกคนได้มานั่งคุยกัน ค้นพบ และเข้าใจตัวตนของกันและกัน 

.....

รวมทั้งตัวของเราเองที่ได้ระลึกว่ายัง "กล้าเกื้อฝัน" ได้อยู่หรือไม่หนอ

 

 

[แผ่นดิน]

ผมบอกกับตัวเองเสมอมาว่า

...  เราต้องศรัทธาต่อการมีชีวิตอยู่....
     และต้องเชื่อว่า ชีวิตมีวันพรุ่งนี้เสมอ

รวมถึง ...

ความฝันของชีวิตจะถูกค้นพบก็ต่อเมื่อเราลงมือทำ
ดังนั้น
เมื่อมีความฝัน
ต้องไม่ลังเลที่จะลงมือทำ !

....

ขอบคุณครับ

 

[ดอกไม้น้อย]

• สวัสดีค่ะอาจารย์แผ่นดินที่เคารพ
• "สุดมือ เอื้อมคว้าข้าจะฝัน" ค่ะ
• ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบ้านค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

[ดาว]

ย้อนหลัง แด่เจ้าของห้องนี้น๊า

ไม่มีฝันไหนเกินไข้วคว้า

ถ้า...กล้าเกื้อฝัน ... ยังจะฝันต่อไป

ขอสิ่งดีๆ เกิดขึ้นเสมอน๊า