นอกจากคุณค่าของมิตรภาพที่ได้รับจากการพบเจอเพื่อนเอกและคุณกะปุ๋มที่ท่าพระจันทร์ในครั้งนี้แล้ว ยังมีอีกสองคุณค่าที่ผมได้รับเป็นของฝากจากขอนแก่น นั่นคือหนังสือ "ระลึกถึงความตายสบายนัก" ซึ่งเขียนโดย พระไพศาล วิสาโล และเสื้อยืด Give Care Share...
สำหรับผมแล้วผมว่าหนังสือคือของฝากที่มีคุณค่ายิ่ง เพราะหนังสือดี ๆ ช่วยให้คนอ่านได้ข้อคิดและแง่มุมที่หลากหลายในการทำงานและการดำเนินชีวิต หนังสือบางเล่มยังสามารถใช้เป็นคู่มือหรือแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องและเหมาะสมอีกด้วย...
ส่วนเสื้อยืด Give Care Share ก็เป็นของฝากอีกชิ้นที่มีคุณค่ายิ่ง เพราะเสื้อหนึ่งตัว หมายถึง อาหารแต่ละมื้อของน้อง ๆ เด็กนักเรียนตาบอด โรงเรียนคนตาบอดขอนแก่น เป็นของฝากที่อิ่มใจทั้งผู้ให้และผู้รับและที่สำคัญอิ่มท้องน้อง ๆ นักเรียนตาบอดด้วยครับ...
...ขอบคุณคุณกะปุ๋มสำหรับของฝากทั้งสองชิ้นครับ ขอบคุณมากครับ...
ครับ ความตายสบายนัก
ครับ...คุณ panik
เหมือนกับที่เขามักพูดกันว่าการตายคือการไปสบายแล้ว...
ขอบคุณครับผม...
ครับ...คุณ windy ...
หนังสือน่าอ่านครับ อ่านง่าย ๆ สบาย ๆ อ่านแล้วได้แง่คิดเก็บไว้เตือนสติตัวเราไม่ให้ประมาทในการใช้ชีวิต...
ส่วนเสื้อยืดก็ใส่สบายครับ ที่สำคัญใส่แล้วภูมิใจที่มีส่วนร่วมในอาหารแต่ละมื้อของน้อง ๆ ครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
เมื่อวานผมมีโอกาสได้สวมเสื้อตัวนี้ครับ สวมแล้วหล่อแบบไม่เกรงใจคนในสำนักงานเลยครับต้องขอบคุณ คุณปุ๋ม มากครับ สำหรับเสื้อสวยๆ มิตรภาพดีๆ
เพื่อนทั้งสองคนครับ
ครับ...เพื่อนเอก
มีความสุขกับการทำงานในวันหยุดวันนี้ครับ...
ใกล้หรือไกล...
ความตายไม่เคยเลือกปฏิบัติ
หากแต่หยิบยื่นให้อย่างเท่าเทียม
ขึ้นอยู่กับว่า. ช้า หรือ เร็ว เท่านั้นเอง
"ความตาย"... จ่ออยู่ที่ลมหายใจเรานี่เองค่ะ...
"ขอบคุณในมิตรภาพที่ร่วมทุกข์และแบ่งปันความสุข" ค่ะ
(^_____^)
และขอบพระคุณอีกครั้งสำหรับการนำเสื้อ Give Care Share มา post รายได้ที่ทางโรงเรียนคนตาบอดได้จากการจำหน่ายเสื้อนั้นนำไปเป็นค่าใช้จ่ายในอาหารกลางวันสำหรับเด็กๆ ค่ะ...
ต้องขอบคุณ ดร.กาเหว่า..ที่เป็นผู้แนะนำให้เพื่อนๆ ได้รู้จัก และสานต่อการร่วมทำบุญนี้กันสืบมาค่ะ...และเสื้อก็ราคาไม่แพงค่ะ 120 บาทเองค่ะ... กะปุ๋มมีหลายตัวมากค่ะ... เพราะชอบไปทำบุญที่นี่ค่ะ
ท่านใดสนใจ ติดต่อไปตามเบอร์ที่คุณดิเรกขึ้นโชว์ไว้ได้เลยค่ะ
(^_____^)
ครับ...คุณแผ่นดิน ...
เรื่องของความตายเป็นเรื่องที่ใครก็เลือกไม่ได้...
ทุกชีวิตก็ต้องเดินทางไปหามันครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
Give Care & Share
- - 3 คำ มหัศจรรย์ ค่ะ - -
... การระลึกถึงความตาย มิใช่เรื่องน่ากลัวอีกต่อไป ...
... เพราะทำให้เรา ไม่ประมาทในการใช้ชีวิต ขอบคุณค่ะ
ครับ...คุณกะปุ๋ม ...
เห็นภาพทั้งสองท่านแล้วนึกถึงน้ำใจที่ได้รับ ตอนที่ไปเยือนขอนแก่น ภาพประทับในครั้งนั้นยังชัดเจนอยู่เลย...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...คุณปู ...
เป็นสามคำมหัศจรรย์ ที่ถ้าเกิดขึ้นได้ในสังคม โลกใบนี้คงสดใสงดงามกว่านี้เยอะเลยครับ...
ขอบคุณครับผม...
ครับ...พี่นารี ...
หนังสือของท่านอ่านง่ายจริง ๆ ด้วยครับ...
ภาษาง่าย ๆ เข้าใจง่าย ๆ ที่สำคัญเตือนสติได้ดีมาก ๆ ครับ...
ขอบคุณครับผม...
^-^มิตรภาพระหว่างเพื่อน เป็นมิตรภาพที่คงอยู่ตลอดไปค่ะ^-^
ตราบที่ลมหายใจยังมี อะไรดีๆ ยังมีให้เรียนรู้ ค่ะ
ครับ...คุณสายธาร ...
มิตรภาพระหว่างเพื่อนงดงามเสมอ...
และทุก ๆ ก้าวของชีวิตมีอะไรให้เรียนรู้อยู่เสมอเช่นกันครับ..
ขอบคุณมากครับผม...
มาซึมซับมิตรภาพค่ะ หวังว่าสักวันครูเอจะได้ต้อนรับเพื่อนๆพี่ๆแบบนี้บ้างนะคะ
คิดถึงความตายให้ได้ทุกลมหายใจ..พูดง่าย..แต่ทำยากค่ะ..
แต่ก็ต้องพยายามนะคะ..ขอบคุณแง่คิดดีค่ะ..
(ตามมาส่งการบ้านต่อค่ะ..จากที่นี่ค่ะ
http://gotoknow.org/blog/aw-chira/192543)
ไปแล้วค่ะ..
ครับ...ครูเอ
หวังเช่นนั้นเหมือนกันครับ...
ว่าสักวันคงมีโอกาสได้เจอกันครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ...คุณครูแอ๊ว ...
เห็นด้วยครับว่าเรื่องบางเรื่องเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก แต่ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำครับผม...
ส่วนเรื่องการบ้านเดี๋ยวจัดให้ครับผม...
ขอบคุณมากครับ...