อ่านแล้วอยากเขียน อีกครั้งและอีกครั้ง
หลังจากอาจารย์อนุญาตให้ปรับหัวข้อได้ เพื่อให้เอื้อกับการงานและชีวิตของลูกศิษย์(ที่พยายามขยัน) คนนี้ เรายังคงสนใจเรื่อง "การสร้างความรู้ของชุมชน" อยู่ดี
ยิ่งอ่าน เรายิ่งรู้สึกทึ่งกับชุมชนไทย เราเพิ่งเข้าใจว่าแท้จริงแล้วนั้นโลกาภิวัตน์ไม่ได้ทำให้ชุมชน "ล่มสลาย" ไปเสียทั้งหมดหรอก และภูมิปัญญานั้นก็ไม่ใช่เรื่อง "แข็งตัว" แต่มันเป็นพลวัต มีชีวิต ไม่ตาย
ยังมีชุมชนอีกมากมายที่ปรับตัวได้ ด้วยเชื่อมั่นใน "ความรู้ภายใน"ของตนเอง และทำให้ความรู้ดังกล่าวนั้นชัดขึ้น ด้วยการ ตั้งโจทย์และค้นหาคำตอบร่วมกันของคนภายในชุมชน(เป็นหลัก) ผลิตซ้ำ ปรับประยุกต์ ถ่ายทอดความรู้นั้นอย่างเป็นกระบวนการและเป็นวัฏฏะ
วงความรู้ของชุมชนนั้นๆ วนเป็นวงกลับมาซ้อนกัน แต่ไม่ทับกัน เพราะมันสูงชั้นขึ้นไปเรื่อยๆ ตราบใดที่ชุมชนนั้นๆ ไม่หยุดที่จะเรียนรู้ และยังเชื่อมั่นว่า "ตัวเองมีความรู้" โดยเฉพาะความรู้ที่จะใช้แก้ปัญหาของตนเอง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเห็น (3)
แวะมาให้กำลังใจคนทำงานที่ให้ค่าความสำคัญกับการสร้างชุมชนให้แข้มแข็ง
ผมเห็นด้วยนะครับกับแนวคิดเหล่านี้ เช่น การเชื่อมั่น "ความรู้ภายใน"ของตนเอง เพราะนี่เป็นสิ่งแรกที่จะช่วยให้แต่ละคน แต่ละชุมชนกล้าที่จะดูแลตนเอง คล้ายกับการศรัทธาในตัวเองด้วยเหมือนกัน
ที่เหลือจากนั้น ..ก็ขึ้นอยู่กับว่า จะเรียนรู้และเปิดกว้างสู่การพัฒนาได้อย่างจริงแท้แค่ไหน
.... ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ นะครับ...
- การสร้างความรู้ของชุมชน เป็นสิ่งสำคัญจริงๆนะคะ
- ปัญหาของชุมชน เกิดจากความไม่ต่อเนื่องในการทำกิจกรรมค่ะ
- ไม่อยากเห็นภาพคนชนบททิ้งบ้านเข้าสู่กรุงเทพอีกเลยค่ะ
- สวัสดีครับ
- รู้สึกว่าคุณกล้าเกื้อฝัน จะทำงานคล้ายๆที่ผมทำอยู่
- ยินดี ลปรร. กันนะครับ
