ตอนที่แล้ว : ท่องอดีต ณ เมืองโบราณ ตอนที่ 3
ท่องอดีต ณ เมืองโบราณ ตอนที่ 4
"คุณเล็กสร้างเมืองโบราณด้วยกระบวนการเรียนรู้คือ เรียนไปรู้ไปและคิดไปสร้างไปตลอดเวลา
ดังได้กล่าวมาแล้ว ในช่วงประมาณสิบปีแรกนั้น มีการออกไปต่างจังหวัดเกือบแทบทุกภาคเป็นประจำ
เพื่อไปดูภูมิประเทศและเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม
รวมทั้งหาซื้อของเก่า เช่น บ้านเรือนเก่าๆ อาคารเก่าๆ
ตลอดจนวัตถุทางชาติพันธุ์มาอนุรักษ์ที่เมืองโบราณ
จนอาจกล่าวได้ว่าที่เมืองโบราณมีพิพิธภัณฑ์ทางวัฒนธรรมพื้นบ้านเป็นแห่งแรกในประเทศไทยก็ว่าได้"
ศรีศักร วัลลิโภดม
บทความ "คนตะวันออก" ในหนังสือ ริมขอบฟ้า หน้า 63-64
แม่ค้าในตลาดน้ำ
บรรยากาศในตลาดน้ำ
มุมพักผ่อน
ศาลเจ้าในตลาดน้ำ
คุณศรัณย์ ทองปาน นักเขียนซึ่งอยู่ในกองบรรณาธิการวารสาร เมืองโบราณ
เคยตั้งข้อสังเกตไว้ว่า ตลาดน้ำอาจแสดงโลกในอุดมคติของคุณเล็ก วิริยะพันธุ์
เพราะเป็นชุมชนที่มีหลากหลายอาชีพ มีวัด มีศาลเจ้า ฯลฯ
กล่าวคือ แม้ผู้คนในชุมชนจะมีความเชื่อ & ความศรัทธาแตกต่างกัน
แต่ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข
พระพุทธบาท สระบุรี
บันไดขึ้น-ลง
เคาะระฆังหลังไหว้พระ
ฝั่งตรงข้ามกับพระพุทธบาทมีร้านค้าเล็กๆ ซึ่งจำหน่ายของที่ระลึกมากมาย
แต่ที่มีคุณค่าที่สุดน่าจะเป็นหนังสือ 3 เล่มนี้
ตอนต่อไป : ขึ้นเหนือ ไปนมัสการพระที่วัดจองคำ จ.ลำปาง
เด็กๆ เหนื่อยและหิวด้วยใช่ไหมคะ
ชอบบรรยากาศศาลเจ้าที่ตลาดน้ำ ค่ะ
เรือนั้นเค้าให้ใช้บริการไหมคะ
สวัสดีครับ พี่ดาว
เด็กๆ ไปหยุดพักที่ตลาดน้ำ + หาของทานครับ
เรือนี่เข้าใจว่าเป็นแม่ค้าทั้งหมดครับ
สวัสดีค่ะ พี่ชิว
สวัสดีครับ เอ
ใช่แล้วครับ ตลาดน้ำนี่มีเสน่ห์บอกไม่ถูก อยู่ได้นานทีเดียว
คงเป็นโลกในอุดมคติของคุณเล็ก วิริยะพันธุ์ จริงๆ ครับ ถึงได้ให้ความรู้สึกเช่นนี้ ^__^