หลังจากถูกทวงถามมา 300 กว่ารอบ วันนี้จะเขียนจริง ๆ แล้วนะคะ ถ้าอ่านแล้วไม่เข้าท่ายังไงต้องขออภัยไว้ก่อนเลยนะ จะบอกให้
เรื่องที่จะเล่าเนี่ยก๊อมาจากชั้นเรียนของเราเองนี่ล่ะค่ะ คือว่าทีแรกคิดว่าจะสอน listening ใช่ม๊า แต่ครั้นจะเอาเทป เอาซีดีมาสอน เด็กก็ช๊อคซีนีม่าอีก เพราะว่า ครูขา ๆ ฟังไม่ทันเลย ทีนี้จะทำไงดีล่ะ ไม่อยากฟังเสียงฝรั่งใช่ม๊า งั้นฟังครูไทยไปโลด
ด้วยความที่ชอบไปคุยกับฝรั่งข้างรั้วมาตั้งแต่เด็ก ก็เลยมีความกล้า ฟุตฟิต45 อยู่บ้าง แถมเด็กน้อยจะไปรู้อะไร ครูพูดผิดพูดถูก ก็ฟังกันไป (น่าน....มั่วนี่หว่า)
ตอนแรก ๆ ครูตูนก็ เอา script ที่เขาให้มาพร้อม ซีดีนั่นแหละมา พูดให้เด็กฟังแทนเทป ก็ดีขึ้นหน่อยนึงค่ะ เพราะเราได้สังเกตเห็น ปฏิสัมพันธ์ของเด็ก ถ้าหนู ๆ นั่งทำคิ้วผูกโบว์ ซาแดงว่าฟังม่ายรุเรื่อง เราก็ลด speed ลงหน่อย เน้นเสียงหนักขึ้นนิด จะพบว่าเด็ก ๆ ฟังแล้วเข้าใจเรื่อง และจับใจความได้ดีขึ้น (ก็แหม จะไม่ดีได้ยังไงคะ เล่น พูดซ้ำก็แล้ว ช้าก็แล้ว)
หลัง ๆ มาคิดได้ว่า ฟังประโยคธรรมดาก็คงจะไม่ค่อยเร้าใจ ก็ไปขุดหานิทานเก่า ๆ ที่คุณครูเคยสอนมา กะว่าจะมาเล่าให้เด็ก ๆ ฟัง แต่ว่า.....เล่าแล้วให้เด็กทำอะไรดีล่ะ เด็กแค่ ป. 3 กับ ป.5 จะให้ฟังรู้หมดก็คงจาไม่ไหว ตอบคำถามก็คงจะยากไป ให้วาดภาพระบายสีก็แล้วกัน พอดีว่านิทานที่หามาได้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับปลาน้อยสีขาวตัวหนึ่งที่อยากจะมีสีสันขึ้นมา ก็ไปขอให้ราชาปลาช่วยเสกให้ ระหว่างที่ครูเล่าเด็กก็อ้าปากฟังกันไป พอถึงตรงที่ราชาปลาเสกสีให้ตรงไหนสีอะไร ก็ให้เด็ก ๆ ระบายสีตาม ตอนเล่าครั้งแรก เห็นเด็กอ้าปากค้าง ถึงตอนใส่สีแล้วไม่ระบายซักที ครูก็ พูดย้ำเน้นเสียงซะหน่อย ทำท่าทำทางประกอบซักนิด เด็ก ๆ ก็รู้เรื่องไปเอง
หลัง จากที่ลองใช้เทคนิคนี้แล้วทำให้เข้าใจธรรมชาติการฟังมากขึ้นด้วย ทั้งครูทั้งเด็กก็ อ๋อออ ถึงฟังไม่รู้เรื่องทั้งหมดแต่ก็เข้าใจเรื่องได้เหมือนกันนะเนี่ย ระบายสีได้ถูกที่ถูกสี แค่นี้ครูก็ปลื้มแล้วล่ะค่ะ ก็แหม..เด็กเราฟังภาษาปะกิตออกเหมือนกันนะเนี่ย ทำกิจกรรมเสร็จก็ให้เด็ก ๆ เอาปลาของแต่ละคนมาประกวดกัน ของใครสวย ของใครถูก ของใครซ้วยสวยแต่ไม่ถูก (ฮา) เป็นการตรวจความถูกต้องให้เด็กโดยไม่ต้องเฉลยเลยว่า นี่เธอ ประโยคแรกว่างี้ ประโยคสองว่างั้น เด็ก ๆเขาจะรู้กันเองจากผลงานของเพื่อน
หลัง ๆ นี่ครูตูนก็ชักจะพัฒนาแล้ว เปลี่ยนเรื่องบ้าง ให้เด็กฟังแล้ววาดภาพบ้าง เช่นเรียนเรื่องสถานที่กับทิศทาง แทนที่จะให้เขียนแผนที่ ก็ลองให้มาฟังเรื่องสั้นแล้ววาดภาพตามขณะที่ฟังก็เก๋กู้ดไม่หยอกนะคะ
สวัสดีจ้ะ...น้องตูน
http://gotoknow.org/blog/yahoo/27966
website for children(hippo)
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ
อยากประกาศจังเลยว่าตอนนี้เขียนเสร็จแล้ว...มีเสียงตามสายมั๊ยคะ
อาจารย์ขจิตคะ เปลี่ยนให้แล้วนะคะ
* วันนี้หนูไม่ได้ไปปิดงาน ม่ายหนุกเลย ขาดรีวิว
* ตกลงเล่าจบแล้วเหรอ หนุกจัง ช้อบ ชอบ
น้อง ตูน
* เป็นครูไฟแรง
* ความกล้าของหนู สร้างเด็กไทยที่ดี...อย่างสบายๆ
* พี่.ต้องฝึกเล่าบ้างแล้ว ...ขอบใจจ้ะที่มีแนวคิดที่ดีให้เพื่อนครูเก่าอย่างพี่
-ดีใจที่ได้ร่วมงานกับตูนนะ
-ได้เทคนิคไปใช้กับเด็กด้วยล่ะ
-เขียนอีกสิ เราจะรออ่านนะจ๊ะ
พี่ชีสุดสวย เห็นคุณค่าของน้องตูนแล้วล่ะซี (ขาดตัวตลกไปเลย)
ขอบคุณพี่ต้อยมากค่ะ ชมซะเขินเลย
อ.ขจิตคะ อย่าลืมที่ตกลงกันนะคะ เวลาpost รูปต้องดูที่น้องตูนสวย ๆ หน่อยนะคะ
ตอบครูเจี๊ยบ ดีใจที่ได้ร่วมงานกันจ้า ครูตูนก็จะเอาเทคนิคครูเจี๊ยบไปให้เด็กเขียน love letter ตลก ๆ เหมือนกันค่ะ
http://gotoknow.org/blog/katti/199894
ย่อรูปแต่งรูปโดยพี่ดาวคนสวยใจดี
น้องตูนสบายดีไหมครับ
คิดถึงๆๆๆ
กลับมาแล้วจ้า...
หลังจากหายไปซะนาน
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ
ครูตูนมีเรื่องดี ๆ (ดีจริงป่าวก็ไม่รุ) มาเล่าอีกแล้ว ตามไปอ่านกันมั่งนะคะ
แบบว่ากลัวไม่มีคนอ่าน บลอกจะเหงาค่ะ อิอิ
ใช้ภาษาให้ถูกต้อง แบบอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน ครับครู ก็ ไม่ใช่ ก๊อ