การเล่านิทานเพื่อส่งเสริมพัฒนาการเด็ก


เล่านิทานเสริมสร้างความฉลาดให้เด็กไทย

วันที่ 14 ก.ค2551 ที่ผ่านมาทีมงานเล่านิทาน อันประกอบด้วย พี่แป้น(ห้องยา) ป้าเตือน(ห้องฉุกเฉิน) น้องวัน(ห้องฟัน) น้องเจี๊ยบ(ประชาสัมพันธ์) น้องจุ(เวชระเบียน) น้องหมอหญิงน้องซิน(รร.พ่อแม่)และเรา ได้ตกลงปลงใจกันจะมีกิจกรรมเล่านิทานให้เด็กๆที่มารับวัคซีนนั้นฟังนิทานที่มีคติสอนใจ โดยเราได้มีการเตรียมงานกันมาเป็นเดือน(ดูทุ่มเทมากเลย) โดย มีการเขียนบท ทำตุ๊กตา ฝึกซ้อมตั้ง2คร้งแน่ะ

จะเริ่มเล่าบรรยากาศให้ฟังว่า ในวันนั้นเป็นวันจันทร์ เป็นวันหลังจากวันหยุดสุดสัปดาห์ ทุกคนลืมว่าเรานัดกัน7.30น กว่าจะตั้งตัวกันได้ประมาณ8.15น แต่ก็ไม่ช้าไปกว่ากำหนดที่เรากะไว้ เมื่อเริ่มเล่านิทาน ปรากฎว่า เมื่อเล่นไป ผู้แสดงเริ่มเมื่อยมือแหะ มือเริ่มตก หน้าตุ๊กตาเริ่มตก อากาศก็ร้อน สถานที่ค่อนข้างแคบ เพราะนักแสดงเราไซด์บิ๊ก บางคนต้องหลบอยู่ใต้โต๊ะตลอดออกมาไม่ได้เพราะไม่มีที่ให้โผล่ออกมาเลย แต่เด็กๆก็ให้ความสนใจกันดี แต่รู้สึกว่าพ่อแม่ก็ชอบด้วยเหมือนกัน เพราะดูว่ามีอะไรแปลกใหม่ ไม่น่าเบื่อมีอะไรดูระหว่างรอ อ้อ..ลืมบอกไป ว่าเรา เล่นเรื่อง "สังข์ทอง" ใช้เวลาในการเล่านิทานตอนเช้าประมาณ20นาที ก็เป็นอันเสร็จพิธี แล้วเราก็นัดกันช่วงบ่าย ไปเล่านิทานอีกครั้งที่ตึกเด็กป่วย

 

ในช่วงบ่าย เริ่มต้นที่เวลา14.00น. ทุกคนมาโดยพร้อมเพรียง บรรยากาศในช่วงบ่ายดูผ่อนคลาย และไม่เร่งรีบ เหมือนเมื่อเช้า ทุกอย่างรู้สึกว่าลงตัวกว่าตอนเช้า คุณป้าเตือนปล่อยมุขไปหลายดอก อากาศก็เย็นกว่าตอนเช้าเพราะพี่หม่วยเปิดแอร์ให้ด้วย แต่กว่าอากาศจะเย็นก็เล่านิทานเกือบจะจบ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้เปิดเนาะ ที่ตึกนี้มีเด็กขาโจ๋ขาประจำที่เคยมานอน ก็ป่วนพอสมควรเพราะพี่แกเล่นเดินไม่หยุด แต่บรรยากาศโดยรวมก็ โอเคนะค่ะ

สรุปบทเรียนจากการทำกิจกรรมครั้งนี้

  1. ควรใช้อุปกรณ์ที่เป็นหุ่นตุ๊กตามือมือจะดีกว่าเพราะพวกเราเป็นพวกสมัครเล่น ทำให้ไม่มีกำลังแขนที่เพียงพอ เมื่อเกิดอาการเมื่อย ตัวตุ๊กตาก็จะเกิดอาการคอตกได้
  2. บทละคร ควรหลีกเลี่ยงการใช้คำที่ยาวเกินไป ควรใช้คำสั้นๆ พูดซ้ำๆ ใช้เพลงที่คุ้นเคยมาประกอบ
  3. ควรซ้อมกันให้มากกว่านี้อีกนิด ถ้าทำได้

ความตั้งใจต่อไป

จะหาตุ๊กตามือมาเป็นของตัวเองสักชุดนึง แล้วจะฝึก/เล่นจาก หนังสือนิทานที่พ่อแม่เขาอ่านกันทั่วไป

แบ่งกลุ่มเป็นกลุ่มย่อยๆเพื่อให้ได้ความถี่ของการจัดกิจกรรมให้มากกว่านี้ เพื่อเพิ่มทักษะ/ฝึกวิทยายุทธให้เพิ่มขึ้น

แล้วจะเอารูปมาลงให้ดูทีหลังนะค่ะ รูปทั้งหมดอยู่ที่พี่กบ

หมายเลขบันทึก: 195521เขียนเมื่อ 21 กรกฎาคม 2008 18:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

หมอเปิ้ล ....... พี่อยากฟังนิทานบ้าง ผู้ใหญ่ก็ฟังได้ใช่มั๊ย? ได้ข่าวว่าสนุกมากๆ หมอหญิงก็เก่ง เป็นหอยสังข์ ลอยไป ลอยมา ว่างๆ มาฝึกเล่าให้ชาว OR ฟังบ้านะ แล้วจะช่วยเป็น Commentator ให้ ชอบอยู่แล้ว งานนี้ห้องผ่าตัดถนัด เพราะปากคมกว่ากรรไกร(มีคนเขาชมมา)

  • โอ้โห ! โทรไปเด็กป่วยวันนั้นไม่ยักกะรู้ว่ามีพี่เปิ้ลด้วย ไม่งั้นเสร็จเรา
  • แล้วไหงวันหยุด 4 วัน แอบทำเศร้า สงสัยคนที่บ้านไม่ยอมฟังนิทานแหงเลย
  • พรุ่งนี้ป้าจะเอาหน้ากากที่บ้านมาฝากนะ
  • มีทั้งหน้ากากผี...เจาะปากแล้ว และผี...ผ้าห่ม
  • สุดท้ายนี่เลยไอ้มดแดง มีตั้งแต่ วี 1 ยัน วี 5 เอ้ย ! วี 12
  • ที่แน่ ๆ ต้องถามอีกหนึ่งป้าแดงเจ้าค่ะ ป้าแดงเปรมใจ วีคหน้าจะไปเชียร์ ring side
  • ป้าแดง กำลังสอง แปลงร่างแล้วจะกลายเป็นอะไร ทายได้ถูกใจ มีรางวัลเจ้าค่ะ 555

คนเราก็ต้องมีสุข มีเศร้าบ้างสิ

แต่ตอนนี้เศร้าอยู่นะเนี่ย ทำงัยดี

  • ได้รับเสื้อสีชมพูหวานแหวว + กลิ่นหอมอ่อน ไปแล้ว อารมณ์ดีขึ้นมั๊ยจ๊ะ :)

 

น่าสนใจดี ขอแจมเล่นด้วยได้ป่ะหมอเปิ้ล เผื่อเอาไปใช้กับโรงเรียน ถ้าOKแจ้งวันได้ที่ 109,111 นะ ต่อไปจะเขียนนิทาน ยายเป๋งตกกระป๋อง

อยากเป็นคนฟังนิทานจังเลย  คงจำได้เจอมุกเด็ดๆๆ ของตังแสดงมาใช้บ้างนะ

สวัสดีครับ พี่

  • แวะมาเยี่ยมและมาอ่านบันทึกครับ
  • สบายดีไหมครับ
  • ช่วงนี้งานยุ่งไหมครับ
  • แล้วจะแวะเข้ามาใหม่ครับ
  • ขอบคุณครับ

 

ลงรูปได้แล้ว

ก็เลยเอารูปมาฝาก ชอบไม๊ ชอบไม๊

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท