Tag ความลับของหมอเจ๊ (1)
วันนี้ อัยการชาวเกาะ โยนลูกต่อ เรื่อง Tag ความลับมาให้ ด้วยเป็นคนจำอดีตไม่ใคร่ได้เท่าไร ก็เลยไม่มีความลับอะไรจะบอก แต่เอานะไหนๆก็ไหนๆ โดนTag เข้าแล้วก็เอาเรื่องลึกแต่ไม่ลับมาเล่าแทนก็แล้วกันนะค่ะ
ความลับที่ 1 เฉียดตาย
ตอนที่ยังเป็นเด็ก ฉันชอบปีนป่ายต้นไม้ จนพ่อแม่ต้องห้ามไว้ ด้วยเห็นว่าเป็นผู้หญิง แต่ว่าด้วยความซน วันหนึ่งก็เจอเรื่องเฉียดตายค่ะ ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นแล้วค่ะ ทุกปิดเทอมแม่จะพาทั้งบ้านเดินทางไปหาพ่อที่ต่างจังหวัด ตอนนั้นพ่อของฉันทำงานสำรวจที่ดินทำเหมืองแร่ให้ลุงค่ะ ปิดเทอมของปีการศึกษาหนึ่ง เราเดินทางตามพ่อไปอยู่ในเหมืองที่ระนอง ฉันสิงสู่และเล่นอยู่ในเหมืองนั่นแหละค่ะ ได้ปลูกผักสวนครัว เล่นน้ำในขุมเหมือง เที่ยวเล่นในป่าอย่างมีความสุขทีเดียว โดยปกติในเหมืองมันจะมีส่วนที่เรียกท้ายเหมืองซึ่งเป็นส่วนที่เขาเลิกทำเหมืองไปแล้วอยู่เป็นหย่อมๆในพื้นที่ขอสัมปทาน บริเวณนี้จะเป็นที่ซึ่งมีคนทำสวนหรือปลูกป่าทำประโยชน์ทิ้งไว้ วันที่เกิดเหตุเฉียดตาย ฉันแอบหนีพ่อแม่ไปเที่ยวแถวนี้แหละค่ะ เล่นไปเดินมองยอดไม้ไป มองไปเห็นสะตอต้นหนึ่งสูงทีเดียวค่ะ มีกิ่งก้านสาขาพอให้ยึดปีนป่ายขึ้นไปได้ ด้วยความซนอยากลองดูว่าจะปีนได้ไหม ก็เคยเห็นผู้ใหญ่ปีนให้ดูแล้วทำง้ายง่าย วันนั้นเลยลองปีนดูค่ะ ปีนขึ้นไปปีนขึ้นไปเรื่อย จวนถึงยอดแล้วค่ะ เท้ามันลื่นยังไงไม่รู้ พาเอาสองขาหลุดจากต้นลิ่วลงมาเลยค่ะ หล่นลงมาเรื่อยๆ แล้วในที่สุดก็ลงมาติดแหงกอยู่ตรงกิ่งสาขาเหนือโคนต้นราว 13 เมตร ห้อยแต่งแต่งเอาหัวลงอยู่ตั้งนาน ตอนนั้นใจเต้นตึ๊กตั๊กเพราะตื่นเต้นที่อยู่ๆก็หล่นลงมา ไม่ได้นึกเลยว่าถ้าหลุดต่อลงมาคอมันจะหักเอา มองไปไกลๆเห็นมีผู้ใหญ่วิ่งมากัน 2-3 คน ความกลัวพ่อแม่จะรู้ว่าทำวีรกรรมไว้ยิ่งใหญ่ รีบคว้ากิ่งไม้ได้ก็หาทางชะลอตัวลงมายืนใต้โคนต้นอย่าง เรียบร้อย ยืนอยู่ไม่นานผู้ใหญ่ที่เห็นก็วิ่งมาถึงตัว พร้อมทั้งเอ่ยบอกมาว่า เห็นคนตกลิ่วๆลงมา คิดว่าคอหักซะแล้วซิ ปรากฏว่าคนที่วิ่งมา เป็นลูกน้องพ่อ เลยต้องขอร้องว่า อย่าบอกพ่อแม่เลยนา
ความลับที่ 2 ซิ่งแมงกะไซด์
ในช่วงตอนวัยรุ่น ฉันจากโรงเรียนราษฎร์มาเรียนโรงเรียนรัฐบาลค่ะ ปีที่ได้ย้ายมาเรียนอยู่ห้องเดียวกับกิ๊กคนหนึ่ง อ๊ะๆเป็นผู้หญิงค่ะ เพราะเป็นโรงเรียนหญิงล้วน กิ๊กคนนี้ฐานะดี จึงมีแมงกะไซด์ใช้ขี่ไปโรงเรียนได้ สำหรับฉันตอนนั้นไปโรงเรียนด้วยจักรยานค่ะ พ่อแม่ก็ห้ามเด็ดขาดไม่ให้หัดแมงกะไซด์ แล้วเสาร์หนึ่งมาถึง กิ๊กเขาอยากลองของ เขาบอกกับฉันว่า มาจะหัดให้ขี่แมงกะไซด์ขี่ไม่ยากหรอกหนา ว่าแล้วก็หัดกัน ขี่ได้มาแต่วันนั้น จนวันหนึ่งพ่อเห็น แปลกจริงๆนะท่าน คราวนี้ ไม่โดนตีโดนดุ ได้ใจจึงขี่มาจนซิ่งได้ตามวัย แล้วอยู่มาวันหนึ่ง ซิ่งจนได้เป็นเรื่องเมื่อมีคนปาดหน้า เบรกสุดตัวซิท่าน รถไถลไปเป็นวา โชคดีหนาไม่เป็นไรมีแต่แผลถลอกยิบๆ หันไปหาคนปาด โอ้โหแก่กว่าเราหลายสิบ เหตุไฉนจึงบิดซะยังกะวัยสะรุ่น จำได้ว่าตอนนั้น รีบจะกลับถึงบ้าน ให้ทันเวลาพ่อสั่ง จึงมีน้ำโหต่อว่าเขาไปว่า "ทีหลังรู้จักขี่ให้มันดีๆหน่อยซี ไม่เอาเรื่องหรอกนะ ขอแต่ให้กลับตัวเสียใหม่" ว่าแล้วก็ยกรถของตัว สต๊าร์ทบิดกลับมาบ้านค่ะ นึกๆแล้วมันขำ ทำแก่แดดแก่ลมไปสอนสั่งคนแก่กว่าซะได้ ไม่นึกเลยสักนิดว่าคนแก่จะมีพิษทำให้เจ็บตัวได้นา
ความลับที่ 3 ทดลองเป็นหมอ
ความจริงที่ฉันกลายมาเป็นหมอ ไม่ได้ตั้งใจเท่าไรนะค่ะ เลือกเรียนตามแฟชั่นซะมากกว่า เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเรื่องของเพื่อนคนหนึ่ง เรียนอยู่ชั้นมัธยมต้นประถมปลายด้วยกัน เธอไม่สบายแต่ไม่ยอมหยุดเรียนค่ะ นั่งๆเรียนกันไป จู่ๆเธอก็อ๊วก พรวดรดลงบนพื้นห้องเรียน ส่งกลิ่นชวนคลื่นเหียน ใครทั้งห้องปิดจมูกรวมทั้งตัวของครู บอกแล้วท่านจะเชื่อไหม ใครต่อใครถอยห่าง ไม่มีใครให้ใจที่จะช่วยเธอทำความสะอาดทั้งๆที่เธอกำลังไม่สบาย ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรตอนนั้น คว้าถังใส่น้ำพร้อมผ้าได้ ก็ลงมือเช็ดพื้นทันที แถมไม่กวาดก่อนเช็ดซะด้วย จมูกนั้นได้กลิ่นอยู่หรอก เจ้าข้าเอ๋ยเหม็นเปรี้ยวจริง ไม่กล้าสูดหายใจ ที่ทำๆไปได้กลั้นหายใจทำค่ะ ทำจนจวนเสร็จแล้วครูจึงรู้ตัวและเอ่ยว่า พวกเธอดูซินี่ ทำไมเพื่อนคนนี้เขาลงมือทำได้ เธอทำอะไรกันอยู่จึงไม่ลงมือช่วยทำละ การที่ฉันลงมือทำครั้งนี้ เพื่อนที่ป่วยหน้าตาดีขึ้นเลยค่ะ
เอาละค่ะอีก 2 ตอนค่อยว่าต่อให้ฟัง ส่งการบ้านไว้ก่อนแค่ 3 ความลับนี้ค่ะ
ความเห็น (18)
ความลับของพี่หมอเจ๊ "เท่" จริงๆค่ะ ทั้ง 3 ข้อเลย มายกมือรออ่านอีก 2 ข้อเร็วๆนะคะ
รอฟังอีกสองข้อความ รีบๆต่อนะครับ กำลังฮาเลยครับ
โดยเฉพาะข้อสุดท้ายครับ กล้าดีนะครับ
แวะมาอ่านข้อมูลลับครับ แล้วก็จะไปหลับแล้วขอรับ
ขอบคุณมากครับคุณหมอคนสวย
นึกภาพเหมืองแร่ที่พี่หมอเจ๊โตมาตอนเด็กๆ ช่วงปิดเทอมนี่น่าจะสวยมากเชียวครับ ผมเป็นคนชุมพร ตอนเด็กๆ ผมไประนองบ่อยอยู่เหมือนกัน ระนองมีพื้นที่ป่าที่สมบูรณ์มาก แต่ไม่ทราบว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างแล้ว ไม่ได้ไปนานแล้วครับ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณพี่หมอเจ๊
* มาอ่านความลับของพี่หมอ สุดยอดค่ะ ชอบๆ ชอบ
* ระนอง เมืองฝนแปด แดดสี่ ช่วงวันแม่เมื่อหลายปีก่อน
* ไปกับที่บ้าน ประทับใจมากๆ ค่ะ ... เมืองเล็กๆ สงบๆ
* งั้นวันหลังจะชวนพี่หมอ ไปซิ่งมอไซค์ ที่เกาะลันตา นะคะ
* จะรอติดตามตอนต่อไปด้วยใจระทึกค่ะ ... มีความสุขกับผู้คนค่ะ
แวะมาอ่าน และจะมาอ่านต่อค่ะ ^ ^
-สวัสดีครับหมอเจ๊
-แวะเข้ามาอ่านวีรกรรมเด็ด ๆ ครับ
-ชอบวีรกรรมตอนเด็ก "ตกต้นไม้หัวห้อยลงมา"น่ะครับ ขำดีจริง ๆ
-ดีนะครับที่ยังเกาะกิ่งไว้ทัน ไม่งั้นคงแย่แน่ ๆ ครับ
- ยินดีต้อนรับค่ะน้องโอ๋ขา
- แหะ..แหะ..มิกล้าๆ...เท่ชนิดเฉียดเดี้ยงอย่างพี่....ไม่น่าเอาอย่างค่ะ
- แต่ว่าตอนนั้นนะ มันวัยละอ่อนอยู่ไง จึงไม่คิดอะไรมาก คิดแล้วทำเลย มันยังไม่รู้จักรสของความกลัวอ่ะนะ มันก็เลยทำไปด๊าย
- มานึกเอาตอนนี้ ต้องบอกว่าเป็นคนมีบุญมาแต่เด็กที่ ไม่เดี้ยงให้จนใจ
- น้อง ibbz.net ค่ะ
- อือ! ที่ว่ากล้านะน่ะ มันให้ผลกลับมาดีจริงๆนะ พี่ได้เพื่อนที่น่ารักแลกคืนกลับมาคนหนึ่งเลยนะ
- อีตอนนั้นมันเด็กมั๊ง มันเลยไม่คิดอะไร ทำก็ทำไปเลย ไม่รีรอมองมุมอื่นน่ะ
- ที่ดีอีกอย่างก็คือ มันทำให้พี่ได้ความทรงจำไว้เตือนตัวว่า ไม่มีอะไรที่น่าเกลียด ถ้าใจไม่ไปคิดยึดติดเอานะค่ะ กลิ่นมันก็งั้นๆ ไม่นานมันก็หายไป
- อ. จารุวัจน์ ค่ะ
- อย่าลืมส่งข่าวนะค่ะ
- นอนหลับฝันดีนะค่ะ ปล่อยวางใจบ้างนะค่ะ สำหรับเรื่องงาน ถือซะว่าอยู่ในช่วงบ่มเพาะ ลอกคราบให้ร่างกายใหม่ เพื่อจะได้คราบใหม่เติบโต เดินสู้งานได้ต่อไป
- น้อง poo ค่ะ
- ระนองเป็นเมืองสงบ เป็นเมืองเล็กๆที่เศรษฐกิจดีอย่างไม่น่าเชื่อเลยค่ะ
- พี่ได้ทราบมาว่าคนที่นั่นมีวินัยมากเลยนะค่ะ
- แต่ก็ยังมีคนยากไร้ที่ต้องให้การดูแล ในฐานะพื้นที่ชายขอบของประเทศไทยอีกด้าน
- อ.กมลวัลย์ ค่ะ
- ได้ย้อนเรื่องไปในอดีตแล้วมีความสุขค่ะ
- อ. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ ค่ะ
- จำได้ว่าเหมืองแร่ที่พี่เข้าไปอยู่ ไกลจากตัวเมืองมาก เวลาใครเข้าเมืองกลางคืน จะดีใจกันมาก เพราะแปลว่าวันนั้นจะได้กินขนมหวานกัน
- อยู่ในเหมืองลำบากนะค่ะ ไม่ได้สบายเลย แต่ความที่เป็นเด็กมั๊ง อะไรมันก็สนุกซะหมด ก็มันมีที่กว้างให้ตะลอนไปไหนๆได้แบบว่าไม่ถูกห้าม เหมือนอยู่ในเมืองนะ
- แต่ว่าไปนะ มันก็ดูไม่จืดเหมือนกันนะ ความซนของพี่นี่
- ตอนเด็กๆพี่รู้ตัวว่าซนค่ะ แต่เฮี๊ยวไม่เป็นเลย มาเฮี๊ยวเอาเรื่องตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
- คุณ เพชรน้ำหนึ่ง ค่ะ
- ลองนึกภาพดูนะค่ะ อีตรงที่ลงมาติดห้อยต่องแต่งนะ ไม่ใช่เกาะกิ่งนะค่ะ แต่เป็นติดอยู่กับปางง่ามของต้นค่ะ
- ปางนี่มันเหมือนกับปางง่ามหนังสะติ๊กที่มันแคบเบียดกันอยู่เป็นซอกต้นนะค่ะ
- และก็ไอ้ส่วนของร่างกายที่ติดจนทำให้ต้องห้อยหัวต่องแต่งนะ ไม่ใช่มือค่ะ ข้อเท้าข้างหนึ่งเองค่ะ
- พี่นึกย้อนแล้วจึงได้บอกน้องโอ๋ คนข้างบนไปไงว่า เป็นคนมีบุญ ไม่งั้นคอหักตายไปแหล่วตั้งแต่ตอนนั้นอ่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
.เงียบหายไปหลายวันนะคะ มาถึงก็นำเรื่องมันๆมาเล่าให้ฟัง ไม่นึกว่าสมัยเด็กก็ไม่ใช่ย่อยนะคะ
.เรื่องตกต้นไม้ของหมอแค่ตกมาค้างห้อยคอของเขียวตกลงมานอนจุกอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงกว่าจะลุกเดินได้ เกือบไม่มีพยาบาลคนนี้เสียแล้ว
.ตัวก็ไม่เห็นเสียงก็ไม่ได้ยินคิดถึงนะคะ
- โอ๊ะ โอ๋ เจ้าเขียวเอ๊ย
- ไอ้ที่ตกลงมาค้างอยู่นะใช้ย่อยนะน้อง ถ้าดิ่งลงมาไม่ค้างต่องแต่งอยู่ละก็นะ วันนี้ไม่มีหมอเจ๊แล้วละ คอหักเฝ้าโคนสะตออยู่ตรงนั้นแหละ
- ก็ตอนนั้นตัวกะติ๊ดเดียวเองอ่ะ เทียบกับความสูงแล้ว สูงมากนะไอ้ที่ลงมาติดอยู่นะ
- ข้างบนพิมพ์ผิดนะ 13 เมตรค่ะ ไม่ใช่ 3 เมตร
ความลับของหมอนี่ ซิ่งน่าดู
ขอ มากกว่า 5 ได้ไหมครับ
- คุณ เกษตรยะลา ค่ะ
- หมอเป็นลูกชาวบ้านค่ะ ซนใช้ได้ทีเดียวละค่ะ ตอนเล็กๆนะ อะไรที่ถูกห้ามจะชอบทำเสมอค่ะ เพราะความนนี่แหละค่ะ
- คงได้เขียนให้อ่านอีกค่ะ ตามอ่านก็แล้วกันค่ะ