"...ได้มองเห็นมดฝูงหนึ่งกำลังกัดกินซากมดอยู่บนพื้นดิน
ภาพมดกำลังกินไส้เดือน ปรากฏให้เห็นเป็นวงจรแห่งการเกื้อกูลอาศัยกันไส้เดือนได้สละชีวิตตัวเอง เพื่อต่อชีวิตมด
มดสืบต่อชีวิตไปได้ ด้วยการกินอาหารคือไส้เดือน
ฝูงมดตัวเล็กๆ ที่กำลังกัดกินไส้เดือนอยู่ คือห่วงโซ่ที่คล้องต่อชีวิตอื่นให้ดำรงอยู่ต่อไป
ห่วงโซ่แห่งชีวิตที่ยึดโยงสัมพันธ์กันนี้ ทำให้เกิดสรรพชีวิตขึ้นและดำรงอยู่ได้อย่างหลากหลายงดงาม
...เพราะมีไส้เดือนที่เป็นอาหารมด ห่วงโซ่แห่งการเกื้อกูลอาศัยกันจึงเป็นไปอย่างไม่รู้จบ พืชพันธุ์ธัญญาหารและเนื้อสัตว์หลายชนิดได้เป็นอาหารหล่อเลี้ยงชีวิตผม ทั้งหมดทั้งสิ้นที่เป็นอาหารให้ผมกินก็สืบต่อมาจากมดและไส้เดือนนี้ ชีวิตไส้เดือนที่จบลงจึงเท่ากับการต่อชีวิตให้สรรพสัตว์รวมทั้งชีวิตผมด้วย
เมื่อใดความเป็นเราและความเป็นอื่นผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เมื่อนั้นโลกทั้งใบก็คือบ้านอันแสนร่มเย็น
ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้ มีปรากฏให้สัมผัสรู้ได้ด้วยพลังอำนาจอันน่ามหัศจรรย์แห่งจิต
พลังอำนาจที่จะรู้แจ้งและเบิกบานได้ มีอยู่ภายในจิต..."
ภาพ : ต้นไม้หน้าบ้านที่ปาย ตอนบ่ายวันหนึ่ง
เมื่อใดความเป็นเราและความเป็นอื่นผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน เมื่อนั้นโลกทั้งใบก็คือบ้านอันแสนร่มเย็น
เห็นด้วยค่ะ
มีแต่สิ่งดีๆทุกวี่วัน
ขอบคุณครู @..สายธาร..@ ที่มาเยี่ยมอย่างรวดเร็วครับ
มีสิ่งดีๆ และมีความสุขทุกวันนะครับ
เดินทางสู่อิสระภาพ ... เป็นหนังสือที่ผมยังไม่ได้อ่าน หากแต่ซื้อฝากคนไปแล้วถึงสองคน
วันนี้..ครอบครัวผมได้ใช้ชีวิตร่วมกับพ่อและแม่อย่างมีความสุข.
เป็นวันพักผ่อนที่ชีวิตเริงรื่นและเบิกบานอย่างมหาศาล -
ยินดี และมีความสุขด้วยครับกับเรื่องราวเหล่านี้
"วันนี้..ครอบครัวผมได้ใช้ชีวิตร่วมกับพ่อและแม่อย่างมีความสุข.
เป็นวันพักผ่อนที่ชีวิตเริงรื่นและเบิกบานอย่างมหาศาล"
"วันนี้..ครอบครัวผมได้ใช้ชีวิตร่วมกับพ่อและแม่อย่างมีความสุข.
เป็นวันพักผ่อนที่ชีวิตเริงรื่นและเบิกบานอย่างมหาศาล"
....
- - ยินดีด้วยค่ะ - - คนไกลบ้าน ยิ่งอ่านก็ยิ่ง คิดถึงบ้านจังค่ะ - -
... งามมากเลยค่ะ คุณเอก ... แสงสะท้อน เห็นแสงเงา ระยิบ งามค่ะ ...
- - ชอบหนังสือ เดินสู่อิสรภาพ เช่นกันค่ะ - -
- - จริงๆ แล้วชีวิตเรา ก็ไม่ใช่ของเรา เลยจริงๆ - -
- - ... คิดถึงประโยค เด็ดดอกไม้ สะเทือนถึง ดวงดาว .... - -
ขอบคุณนะคะนายไข่นุ้ย .. :) ... แหม มีมาแซว ก็ตัวเองเต็มใจ ...
มีเกิดแล้วก็ดับ ไม่มีอะไรเป็นของเราแม้แต่ร่างกายเราเอง ในที่สุดเราจะกลายเป็นดินค่ะ พระอาจารย์สอนค่ะ
พี่นำธรรมมะมาฝากก่อนนอนค่ะน้องเอก
ทุกชีวิตคงไม่ได้มีเพียงการต้องเป็นเหยื่อนะครับ เพราะก่อนจะตกเป็นเหยื่อก็มักจะเป็นผู้กินเหยื่อก่อน
หวัดดีค่ะ...
อ่านหนังสือเล่มนึง เค้าบอกว่า...
" ไม่สำคัญว่าเกิดอะไรขึ้น
สำคัญที่คุณคิดอย่างไรกับสิ่งที่เกิด "
คุณว่าจริงไม๊ ??
สรรพสิ่งต้องพึ่งพาอาศัยกัน
คงเป็นวัฎจักรมั้งค๊ะ...
ชอบและเห็นด้วยค่ะ...ที่ว่า....
ชีวิตอื่น คือชีวิตเรา ชีวิตเรา คือชีวิตอื่น
....โลกนี่ล้วนเป็นหนึ่งเดียว....
ภาพนี้ จากอ.ปาย แม่ฮ่องสอนค่ะ
ขอบคุณครับทุกท่านครับ
คุณ poo หายไปไหน นานเลยครับ
พี่ แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช ขอบคุณธรรมะ เตือนใจจากพี่แก้วครับ
อ.จารุวัจน์ ทำให้ผมคิดถึง วัฎจักร และ วัฏฏะสงสาร นะครับ
ครู windy ผมเห็นด้วยครับ "วิธีคิด" ของคนเราสำคัญที่สุด ต่อการมองสรรพสิ่ง
ครู ทนัน ภิวงศ์งาม ขอบคุณมากครับผม
คุณ น้ำผึ้งสีชมพู ผมนึกถึงคำสอนจองคริสต์ ที่ต้องมอบความรักให้แก่กัน
สวัสดีครับ คนไม่มีราก ทุกสิ่งในโลกล้วนเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาล
------------------------------------------------
มนุษย์เป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
ดังนั้น ให้อภัยกับทุกคน ที่มุ่งร้ายต่อเรา และรักทุกคนเสมือนตัวเอง
ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นตถาคต เห็นกายในกาย เห็นจิตในจิต เห็นธรรมในธรรม ละอุปาทาน ขจัดนิวรณ์ เป็นทางสิ้นอาสวะ แต่ตอนนี้ผมกำลังพยายามอุบกขา..อุเบกขา ในเหตุการณ์บ้านเมืองครับ...ผมมันปุถุชนกิเลสหนาครับ
สวัสดีครับ อ.พิสูจน์
เรียนรู้กันไป เกลาชีวิต ให้งดงาม ผ่านกาลเวลา สติปัญญา พัฒนาสังคมครับ
ให้กำลังใจคุณครูครับ
คุณจตุพรครับ
คุณเข้าถึงสัจจธรรมของชีวิต โดยการเรียนรู้จากธรรมชาติ คุณคือผู้ที่มีจิตใจดีละเอียดอ่อน หากบวชเป็นพระจะเข้าถึงธรรมะขั้นสูงได้โดยไม่ยาก สาธุ...สาธุ..สาธุ
อาจารย์เก
แวะมาเยี่ยมครับ
เพราะคุณเอกเข้าใจในธรรมชาติของบางสิ่งจึงถ่ายภาพออกมาได้อย่างสวยอย่างนี้ : )