มากมายประสบการ์ชีวิตกับการหัดทำหนังสือนิทานเล่มเล็ก..หนังสือทำมือ.....


แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดก็คือ รางวัลแห่งประสบการณ์ชีวิต

ห่างหายไปจากการบันทึกหลายวันค่ะ.....นั่นเพียงเพราะข้าพเจ้ายุ่งกับการฝึกเด็ก ๆ สำหรับการวาดภาพและทำหนังสือเล่มเล็ก.......

        สืบเนื่องมาจากงานมหกรรมวิชาการเมื่อ 25-26 ก.ค.51 ของสพท.ปัตตานีเขต 1 ที่มีการประกวดทำหนังสือเล่มเล็กเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง  ขนาด A4 พับครึ่ง โดยใช้กระดาษหน้าเดียว

      ข้าพเจ้าไม่เคยทำหนังสือเล่มเล็กมาก่อนเลย...แต่สนใจก็เลยไปถามเด็ก ๆ ว่าอยากทำไหม...เด็ก ๆ ก็สนใจขอทำ..เอาก็เอา...เป็นไงเป็นกัน...

        ข้าพเจ้าก็นำเด็กมาฝึกทำกัน 2 สัปดาห์ ข้าพเจ้าคอยควมคุมดูแล  เป็นโคชให้กับเด็ก ๆ ช่วยกันคิดนิทาน  ช่วยกันคิดและวาดภาพประกอบ  และลงสีไม้ระบายน้ำ...ผู้แสดงคือเด็ก ๆ ทุกขั้นตอน.....เป็นหนังสือนิทานขยับพูด......ทุกอย่างออกมาได้อย่างที่ใจต้องการ...ทำกระดาษหน้าเดียว...เข้าเล่มโดยการนำหน้าที่ว่างมาประกบกัน...ส่งไปประกวดระดับศูนย์ปรากฏว่า....ได้รางวัลชนะเลิศระดับศูนย์...แต่กรรมการบอกว่าเกณฑ์เขาให้ทำกระดาษหน้าเดียว...สิ่งที่ ร.ร.ข้าพเจ้าทำไปคือ นำหน้าว่างมาประกบกันนั้นมันไม่ถูกต้อง...ให้กลับมาแก้ไข....ข้าพเจ้าพยายามดต้แย้งบอกว่าก้ทำหน้าเดียวแต่หน้าที่ว่างนั้นเอามาประกบกันตอนเข้าเล่ม...มันผิดหรือค่ะ.....

       ในที่สุดข้าพเจ้าก็กลับมาให้นักเรียนแก้ไข....ทำใหม่ให้กลายเป็นหน้าเดียวโดเอา A4 พับครึ่งแล้วตัด  แล้วเอาครึ่งหนึ่งที่ตัดนั้นมาพับครึ่งอีกครั้งเพราะเป็นหนังสือนิทานขยับพูดถ้าไม่ทำเช่นนี้จะขยับพูดไม่ได้...แล้วส่งเข้าประกวดที่เขต....วันที่ไปส่งที่เขตก็เลยกำหนดที่จะส่ง...ขณะที่ข้าพเจ้าไปส่งนั้นคณะกรรมการก็ตรวจผลงานไปหมดแล้วกำลังสรุปคะแนน...คณะกรรมการก็จะไม่รับผลงานแล้ว...ข้าพเจ้าน้ำตาไหลพรากเลย...ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว...มีกรรมการท่านหนึ่งหันมาเห็น...ท่านคงสงสารเลยตัดใจรับมาพิจารณาใหม่.....หนังสือเล่มเล็กที่นักเรียนของข้าพเจ้าทำ....กรรมการชมว่าทำได้สวยมาก...ต้องตัดสินกันถึง 3 ครั้ง3 คราเพื่อหาเล่มที่ควรได้รับ  รางวัลชนะเลิศ  รองชนะเลิศอันดับ 1  รองชนะเลิศอันดับ 2  และรางวัลชมเชย...ผลปรากฏว่าหนังสือทำมือของ ร.ร.ข้าพเจ้าได้รางวัลชมเชย..เหตุผลเพราะการทำนิทานที่ขยับพูดควรทำแบบที่ข้าพเจ้าทำส่งศูนย์  คือ A4 พับครึ่ง  เอาหน้าที่ว่างมาประกบกันนั้นถูกต้องแล้วถือว่าเป็นการทำหน้าเดียว....อนิจจา....

   " ถ้าดูตามเนื้อหา  ภาพประกอบ ของ ร.ร.น้องควรได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 แต่รูปเล่มมันไม่ถูกต้อง..."

       ตอนกลับมาแก้ไข..เด็ก ๆ มาทำที่บ้าน ...พ่อสัมก็ท้วงแล้วว่าทำแบบนี้มันแปลก ๆ ...ข้าพเจ้าก็ว่าเออใช่...มันแปลก ๆ แต่กรรมการที่ศูนย์บอกว่ามันไม่ถูกต้อง...ให้กลับมาทำแบบนี้....

..............................................................................

   + ประสบการณ์ที่ 1 = การที่เราไม่มีความรู้ที่แท้จริง...ส่งผลให้เราก็เชื่อกรรมการที่ไม่รู้จริง...ก็เลยเจอกับความผิดพลาด......อนิจจา

   + ประสบการณ์ที่ 2 =ความไม่ชัดเจนของศูนย์ในการประสานงาน...เกือบทำให้ทุกอย่างสายเกินแก้.....อนิจจา

................................................................................

      ด้วยเรื่องราวข้างต้น...ข้าพเจ้าเลยสัญญากับเด็ก ๆ ว่าถ้าที่ไหนมีการประกวดหนังสือนิทานเล่มเล็ก...ข้าพเจ้าจะส่งเข้าประกวดอีก......

      และแล้ว...วันนั้นก็มาถึงเมื่อ มอ.วิชาการ วิทยาเขตปัตตานี จัดประกวดหนังสือนิทานเกี่ยวกับการรักษ์สิ่งแวดล้อมในวันที่ 18 -19 ส.ค.51.....รับทราบข่าวนี้วันที่ 30 ก.ค.51 เขากำหนดส่ง 11 ส.ค.51  มีเวลา 10 วัน  ลุยกันทั้ง 10 วัน ลุยกันอย่างเอาจริงเอาจัง ช่วยกันคิดนิทาน  ช่วยกันคิดภาพและวาดภาพประกอบ  เสาร์อาทิตย์ก็มาทำที่บ้านข้าพเจ้า....ตั้งใจทำกันมาก ๆ พูดได้เลยว่าหมดแรงกายเลยที่เดียว....

      เมื่อวานข้าพเจ้า...ไปดูผลการประกวด....ผลปรากฏว่า 

.....................................................

ระดับชั้น ป.4  เรื่อง "มะแอกับป่าโกงกาง" ไม่ได้รางวัลใด ๆ   นอกจากรางวัลแห่งประสบการณ์ชีวิต...วันหลังจะมาเล่าให้ฟังว่าทำไมถึงไม่ได้รางวัล...... 

.....................................................

ระดับชั้น ป.5 เรื่อง " ราชาแห่งกองขยะ" ได้รางวัลยอดเยี่ยม (ครูป้าสาว ข้าพเจ้าช่วยกันควบคุม)

.....................................................

ระดับชั้น ป.6 เรื่อง " หนูมีนากับป่าชายเลน " ได้รางวัลยอดเยี่ยม

.................................................................................

     วันนี้ข้าพเจ้าแจ้งข่าวดีนี้ให้เด็ก ๆ ทราบ...เด็ก ๆ รับทราบด้วยน้ำตา....แห่งความปลาบปลื้ม...." ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น" .....

+++ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดก็คือ รางวัลแห่งประสบการณ์ชีวิต+++

.................................................................................

     น่าเสียดายที่ มอ. ไม่คืนหนังสือทั้งหมดให้....เขาเอาไว้โชว์ที่หอสมุดจอร์นเอฟ...ไว้วันหลังข้าเจ้าจะนำกล้องถ่ายรูปไปถ่ายมาที่ละหน้า..เอามาลงให้พี่น้องผองเพื่อนได้ชื่นชมกันค่ะ.....

...................................................................................

หมายเลขบันทึก: 202324เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2008 22:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 12:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (84)

แวะมาลงชื่อไว้ก่อน ค่อยเมนท์

อิอิ

โห เออเร่อ ทำพิษ เมนท์ทีเดียว

ขึ้นมา สามเลย

สงสัยคิดถึงมาก

ลบหน่อยนะครับพี่อ๋อย

อิอิ

  • แวะมาอีกครั้งครับพี่
  • พี่อ๋อยลงอาคมไว้หรอครับ
  • เมนท์ทีเดียวขึ้น ตั้งสอง สาม ครั้ง
  • หนังสือเล่มเล็ก เป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ครับสำหรับเด็ก ๆ
  • ที่โรงเรียนก็ทำความ เป็นกิจกรรมน่าภูมิใจครับ
  • เป็นกำลังใจครับ
  • พี่อ๋อย สบายดีนะครับ
  • แอมแปร์เป็นไงบ้างครับ
  • คิดถึงครับ

ยินดีด้วยครับ รางวัลของคนที่ทุ่มเทครับ

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

หายไปนาน เพราะมีภารกิจมากมายนี่เอง .....

รางวัลใดจะเท่ากับ...รางวัลแห่งประสบการณ์ชีวิต...

อย่าท้อไปเสียก่อนนะคะ การแข่งขันก็คือการแข่งขัน การประกวดก็คือการประกวด .... แต่...เชื่อไหม...

...คุณค่าที่แท้จริง...วัดไม่ได้...เพราะคุณค่าอยู่ที่ความตั้งใจจริง...

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

คิดถึงมากมายค่ะ...^_^..

+ น้องโย่ง....

+ พี่อ๋อยก็พิมพ์บันทึกนี้ถึงสองครั้ง....

+ ครั้งแรกพิมพ์แล้วลืมcoppy พอบันทึกหายหมดเลย....

+ ช่วงนี้พี่อ๋อยเจอแบบนี้บ่อยมาก....บางที่ก็เบื่อ ๆ

+ คือแบบว่าลืม coppyไว้ก่อนส่งนะ....

" หนังสือเล่มเล็ก เป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ครับสำหรับเด็ก ๆ

ที่โรงเรียนก็ทำความ เป็นกิจกรรมน่าภูมิใจครับ "

+ พี่อ๋อยเห็นด้วยอย่างยิ่งจ๊ะ....

แวะมาชื่นชม ยินดีด้วยค่ะพี่อ๋อย สบายดีไหมคะ งานยุ่งไหมคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สามคน พ่อ แม่ลูกเลยค่ะ

+P ขอบคุณมากค่ะ อ.จารุวัจน์ 

+ การทำหนังสือเล่มเล็กเป็นเรื่องใหม่ของที่ ร.ร.นะค่ะ...

+ แต่เด็ก ๆ แสดงให้ครูอย่างข้าพเจ้าเห็นว่าพวกเขาคือ เพชรที่รอการเจียรไน  ค่ะ

แวะมาทักทาย และชื่นชมกับรางวัลชีวิตค่ะ

             สบายดีนะคะ

                      สุขภาพแข็งแรง  ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

                               

                                 เก็บดอกไม้ ที่บ้านมาฝากค่ะ :)

+ P สวัสดีค่ะท่านคุณตา ผอ.ประจักษ์

+ ดีใจมากมายค่ะ..ที่คุรตายังไม่ลืมครอบครัวแอมแปร์ค่ะ....

+ หลายวันเลยนะค่ะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมท่านคุณตาผอ.ประจักษ์

+ การทำหนังสือเล่มเล็กเป็นการเรียนรู้ใหม่ของ ร.ร.ค่ะ...เพราะไนรอบ 10 ปีมานี้ยังไม่มีใครสอนเด็ก ๆ ทำค่ะ...

+ มันอาจจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับ ร.ร.ในเมืองหรือ ร.ร.ที่เจริญ...

+ แต่สำพหรับ ร.ร.บ้านนอกอย่างร.ร.นี้ดูจะยิ่งใหญ่มากมายเลยค่ะ....

+ ร.ร.ต้องซื้อทั้งสีและกระดาษให้เด็ก ๆ แต่ ร.ร.ในเมืองเด็กเขาเตรียมเองหมดเลย..ร.ร.ไม่ต้องรับผิดชอบตรงนี้....

+ แต่การหยิบยื่นโอกาสให้กับเด็ก ๆ   คือ สิ่งที่ครูอย่างข้าพเจ้าปราถนายิ่งนัก....

+ แล้วเด็ก ๆ ก็แสดงให้ข้าพเจ้าเห้นว่าถ้าเขาได้รับโอกาส  เขาก้ทำได้ค่ะ....

+ P คุณคนไม่มีรากที่คิดถึงยิ่งนัก...

+ ขอบคุณมากค่ะ....รับรู้...รู้สึกค่ะว่าคุณคนไม่มีรากส่งกำลังใจให้เสมอมา....

+ ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับ ร.ร.ในเมือง หรือ ร.ร.ที่เจริญ

+ แต่ สำหรับ ร.ร.บ้านนอกของอ๋อยมันเป็นเรื่องใหม่  ประสบการณ์ใหม่ ดูยิ่งใหญ่มากมายค่ะ...

+ เด็ก ๆ มีพรสวรรค์ค่ะแต่ขาดโอกาส

+ เมื่อเราได้หยิบยื่นโอกาสนั้นให้เขา...ตั้งแต่สี กระดาษ และช่วยฝึกสอน...พวกเด็ก ๆ ก็แสดงให้เห็นว่าเขาทำได้.....

+ ภูมิใจตรงนี้มากกว่าค่ะ....

  " เปิดตา  เปิดใจ " ค่ะ....

+ P หนูพอลล่า....คนหน้าตาดี....

+ ขอบใจมากนังหนูที่มาส่งกำลังใจ....

+ คิดถึงค่ะ...ยังคิดว่าวันนี้จะไปเยี่ยมซะหน่อย...แต่พอลล่าไวกว่า...มาทันใจนึกเลย...

+ ดีใจมากมายเลยค่ะ....

+ P ขอบคุณค่ะครูสายธาร....

+ ขอบคุณค่ะที่ส่งกำลังใจให้กันค่ะ....

+ ครูสายธารและดอกไม้....

+ ราตรีสวัสดิ์เช่นกันค่ะ

  • แวะมาเยี่ยมครับ
  • สิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเป็นผลงานของเรา เราภูมิใจ เด็ก ๆก็ต้องภูมิใจมากกว่าเรา
  • สิ่งที่ดีมาก ๆคือ "เด็ก ๆได้ลงมือทำเอง" และได้ทำในสิ่งที่ดี
  • เป็นความสุขของครูกับลูกศิษย์
  • ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

ขอยินดี กับรางวัลยอดเยี่ยม ทั้ง 2ร างวัล

จะรออ่านเนื้อหาครับ

ยินดีกับเด็กๆด้วย

ขอบคุณมากครับ

แวะมาอ่าน และแสดงความยินดีครับ

  • สุดยอด
  • คุณทำได้
  • รู้ไหมที่ว่า ร.ร.บ้านนอกอย่างร.ร.นี้ดูจะยิ่งใหญ่มากมายเลยค่ะ.
  • เด็กเขามีวัตถุดิบมากมายในหัว นี่เป็นข้อดีที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง
  • แค่มีเครื่องมือดี ๆ ดึงมันออกมา
  • แค่นี้ก็แจ๋วแล้ว
  • ดีใจที่ความพยายามออกดอกผลในครั้งต้น ๆ
  • ไม่ต้องให้น้องอ๋อยต้องคอยนานให้ท้อใจ
  • แต่มองอีกมุมหนึ่งนะ..
  • ถ้าน้องอ๋อยเป็นกรรมการระดับศูนย์..
  • ก็คงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะให้ผลงานในศูนย์ได้รางวัล
  • ถ้าเป็นกรรมการที่รับผลงานที่มีคนมาส่งช้า..น้องอ๋อยก็คงไม่อยากรับเหมือนกัน..(ไม่ตรงต่อเวลาเองนี่)
  • หนังจีนที่มีเจ้าพ่อบอกไว้ว่า.."เวลาเดินถนนก็เหลือทางไว้ให้คนอื่นเดินได้บ้าง"
  • สุดท้ายก็ดีใจด้วยหน่อย..(เดี๋ยวหาว่าใจดำ ฮิ ฮิ)
  • ธุ แม่อ๋อยของน้องแอมแปร์ค่ะ..

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับนิทานหนังสือทำมือของน้องๆ ด้วยค่ะ   อยากเห็นของน้องๆ จัง ^^

ต้อมเอาวิธีทำหนังสือทำมือมาฝากค่ะ   <คลิกที่นี่>  และชวนไปดู ศิลปะการปั้นแป้งโดว์  ของเจ้คนสวยด้วยค่ะ  

 

สวัสดีครับครูอ๋อย

           ดีใจด้วยครับ...รางวัลแด่คนช่างฝัน...สอนลูกศิษย์...คิดให้ไกล ไปให้ถึง....

           เมื่อเช้าวันที่ ๑๒ ที่ผ่านมา..วันแม่.. กลับไปบ้าน โดยรถตู้จากสงขลา ไปลงที่ศาลาพักคนเดินทางหน้าโรงเรียนบ้านนาเกตุ เพื่อรอรถเข้าโคกโพธิ์ เกือบชั่วโมง...ไม่ได้บอกใครให้มารับ เล่าให้เพื่อนฟัง...เพื่อนด่าแทบตาย บอกอันตรายมาก ๆ วันหลังอย่าทำแบบนั้น...ได้แต่หัวเราะ..หึหึ...บอกเราไม่รู้นี่...

          ไม่ได้ไปเยี่ยมเพราะไปนอนคืนเดียวกลับรถไฟเช้า ๗ โมง ไม่ได้นอนบ้านมา ๗ ปีแล้ว(หลับสนิท..อบอุ่นดีจังบ้านเรา)แล้ววันหลังไปใหม่จะไปเยี่ยมนะครับ

                                                โชคดีครับผม

                                             

+ P ขอบคุณมากค่ะครูพี่ปรีชา....

+ ภูมิใจที่ได้เปิดโอกาสให้เด็ก ๆ ได้แสดงศักยภาพที่มีออกมาได้เต็มศักยภาพมากกว่าค่ะ....

+ โอกาสสำคัญสำหรับใครบางคนเสมอค่ะ....

+ ขอบคุณค่ะ....

+ P ท่านพี่ยาวที่คิดถึง......

+ ขอบคุณมากค่ะที่ส่งกำลังใจมาค่ะ

+ ภูมิใจที่ได้ให้โอกาสกับเด็ก ๆ ในการได้แสดงศักยภาพของตัวเองได้อย่างเต็มที่นะค่ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ....

+ P หวัดดีค่ะคุณภาสกร...

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจจากแดนไกลค่ะ....

+ บอสตั้นเป็นอย่างไรบ้างค่ะ...

+ คิดถึงเมืองไทย...คิดถึงเชียงใหม่มากมายไหมค่ะ....

+ ท่านคือความหวังของชาติแล้วค่ะ....

+ เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ....

+ P หวัดดีค่ะท่านพี่ปรีดา.....

+ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจค่ะ....

   "

  • เด็กเขามีวัตถุดิบมากมายในหัว นี่เป็นข้อดีที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง
  • แค่มีเครื่องมือดี ๆ ดึงมันออกมา
  • แค่นี้ก็แจ๋วแล้ว
  • + ท่านพี่พูดได้ถูกต้องค่ะ

    + ภูมิใจในตัวท่านพี่จังเลย....ขอบคุณค่ะที่เข้าใจเด็ก ๆ ดีจังเลย...เพราะสาวน้อยคนที่อุ้มหมาใช่ไหมค่ะ...คุณพี่เลยรู้ว่าเด็ก ๆ เป็นเช่นนั้น...

    + ขอบคุณค่ะ....

    + P หนูต้อมคนตัวกลม...ที่คิดถึง...

    + มากอดก่อนนะ.....ฮื่อ...ชื่นใจ....

    + วันนี้ไปเยี่ยมชมมิตรภาพที่สวยงามมาแล้วค่ะ

    + ที่สำคัญ คือว่า ไปดูการปั้นแป้งโดว์มาด้วยแล้ว....love  me  love  my  dog  ค่ะ....

    + คิดถึงค่ะ.....

    • เย้ๆๆๆๆ
    • ดีใจกับพี่ครูอ๋อยและเด็กๆๆด้วยครับ
    • ทำทุกอย่างเพื่อเด็กๆๆ
    • มีความสุขดีนะครับ
    • พี่ครูอ๋อยสบายดีไหมครับ

    สวัสดีค่ะ

    * มาแสดงความยินดีด้วย

    * เคยพบเหมือนครูอ๋อยค่ะ...และคิดว่า

    * การประกวดหนังสือประเภทนี้กรรมการควรกำหนดเกณฑ์ให้ชัดเจน

    เช่น - ความยาวเรื่อง - ลักษณะรูปเล่ม - เน้นภาพสี หรือเรื่อง

    - วัสดุ (นี่สำคัญต้องเหมือนกัน...แค่กระดาษและสีที่ต่างประเภทกันก็ได้ผลงานที่ต่างกันแล้ว)

    * ขอให้สุขกายสุขใจนะคะ

    + P หวัดดีค่ะท่านพี่นายช่างใหญ่....

    + ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่ส่งมาค่ะ

    + สิ่งที่พี่บ่าวทำ...มันอันตรายจริง ๆ ค่ะ...

    + ดีใจด้วยค่ะกับการได้มาแอบไออุ่นของถิ่นกำเนิดค่ะ....

    + อ่านแล้วปลื้มใจค่ะ....7 ปี..นานมากนะค่ะท่านพี่บ่าว....

    + แค่ท่านพี่ได้กลับมาแนบเนาถิ่นกำเนิดก็รู้สึกอิ่มใจมากมายแล้วค่ะ...ถึงไม่มาเยี่ยมอ๋อยก็ไม่เป็นไรค่ะ...

    + พูดไม่ถูกค่ะ...เกินบรรยายค่ะ...

    + แค่ท่านพี่บ่าวมาเล่าสู้กันฟังก้เกินพอแล้วค่ะ....

    + บ้านเราตอนนี้...อันตรายอยู่รอบด้านเลยค่ะ...

    + เมื่อวานตอนออกจาก ร.ร. ระหว่างทาง  ทหารที่ รปภ. ขบวนรถต้องบอกให้หยุดกระทันหัน  เพราะเจอกล่องต้องสงสัย  รอนานเกือบ 30 นาที ถึงจะเคลื่อนขบวนได้ค่ะ....

    + นี่แหละค่ะปักษใต้รูเมาะห์กีตอฮ์...ในยามนี้....

    + ขอบคุณค่ะ

    + P หวัดดีค่ะคุณน้องขจิต...

    + หายเหนื่อยกายหรือยัง....กับการไปทำงานกับท่านกษมา.....

    + ขอบคุณค่ะที่มาส่งกำลังใจค่ะ....

    + แอมแปร์แอนด์เดอะแก็งที่ครูพี่ปูมอบฉายา....ให้สบายดีกันทุกคนค่ะ..

    + P พี่ครูพรรณาค่ะ....ขอบคุณมากมายเลยค่ะ....

    + เจ้าน้องขจิตส่งข่าวมาแล้วละค่ะว่าท่านพี่ครูพรรณาเป็นเซียนแห่งหนังสือเล่มเล็กค่ะ....

    + ดีใจค่ะที่พี่เข้าใจความรู้สึกของอีน้องคนนี้.....

    + ธรรมดาใช่ไหมค่ะท่านพี่...ถ้าเราไม่ลองทำ...เราก็จะไม่รู้อะไรเลย...

    + ตอนนี้รู้สึกว่าการทำหนังสือเล่มเล็กมันเพลินดีค่ะ.....

    + ที่สำคัญแอมแปร์ก็ดูมีความสุขกับการได้ทำกิจกรรมเหล่านี้กับแม่อ๋อยค่ะ

    + ท่านพี่สบายดีนะค่ะ...

    + ขอบคุณมากค่ะ...แล้วจะไปปรึกษาค่ะ..กับการทำหนังสือเล่มเล็ก...

    สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย สาวแกร่งแห่งแดนใต้

    อ่านเรื่องราวการทำหนังสือทำมือของเด็ก ๆ แล้ว ชื่นใจจังเลยค่ะ แล้วก็ขอชื่นชมครูอ๋อยจากหัวใจ.. ภูมิใจค่ะที่ได้รู้จักกับคนเปี่ยมอุดมการณ์อย่างครูอ๋อย

    ใบไม้เห็นว่า  การทำงานกับเด็ก ๆ Process สำคัญกว่า Product ค่ะ  ฉะนั้น สิ่งที่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้ระหว่างทำหนังสือทำมือจึงสำคัญกว่าการได้รางวัลค่ะ รางวัลเป็นเพียงแรงจูงใจให้สร้างงาน สาระสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่การได้รางวัลหรือไม่ได้รางวัล แต่สิ่งที่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้จะอยู่คู่กับตัวเขา และสามารถพัฒนาต่อยอดไปได้อีกเรื่อย ๆ

    รับรองว่า ไม่เหนื่อยเปล่าแน่ ๆ ค่ะ

    หากมีสิ่งใดที่ใบไม้ช่วยเหลือได้ บอกมาได้เลยนะคะ ยินดีสนับสนุนเสมอค่ะ

    เป็นกำลังใจให้ครูอ๋อยมีพลังในการทำงานสร้างสรรค์อย่างไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ ทำงานหนักแล้วอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ ..^__^..

     

    หนังสือเล่มเล็ก ไม่น่าจะกำหนดเกณฑ์มากเรื่อง ใครทำอย่างไรและใช้ความคิดสร้างสรรค์ด้านไหนก็แสดงกันได้สุดๆน่าจะดีกว่า แต่ยังไงเด็กๆและน้องอ๋อยก็ได้ประสบการณ์ขนิด"ลืมไม่ลง"เลยซินะ ดีใจด้วยที่ในที่สุดเราก็ชนะ

    + P หวัดดีค่ะท่านพี่ใบไม้.....

    + ทุกอย่างที่ท่านพี่แลกเปลี่ยนมาล้วนโดนใจทั้งนั้นค่ะ.....

    + ขอบคุณมากค่ะ...

    + ประสบการณ์สำหรับการเริ่มต้นทำหนังสือเล่มเล็กครั้งนี้มากมายหลากหลายเลยค่ะ....

    + ถ้าเราไม่ทำ....เราก็จะไม่รู้อะไรเลย...ใช่ไหมค่ะ...พอเราทำเราก็ได้เรียนรู้ว่าเป็นอย่างไร...เป็นอย่างไร... และเป็นอย่างไร....

    + แต่ที่ภูมิใจมากที่สุดคือ การที่เด็ก ๆ ได้แสดงศักยภาพของตนเองออกมาได้อย่างเต้มที่...อันนี้สุดยอดแล้วค่ะ...

    + เด็ก ๆ น่ารักมากค่ะ...วันหลังจะนำมาให้ได้รู้จักกันค่ะ...ว่าแต่ละคนหน้าตาเป็นฉันใด.....

    + ประสบการณืสำหรับการทำหนังสือเล่มเล็กคงมามาอีกหลายตอนค่ะ...

    + วันเสาร์ว่าจะแวะไปหอสมุดจอร์นเอฟเพื่อถ่ายภาพหนังสือเล่มเล็กมาให้พี่น้องผองเพื่อนได้ชื่นชมกันค่ะ...

    + ท่านพี่สบายดีไหมค่ะ.....คิดถึงทุกวันค่ะ...

    + P หวัดดีค่ะท่านพี่นงเยาว์...พี่สาวที่แสนดี....

    + กำลังใจไม่เคยจางหายเลยนะค่ะท่านพี่....

    + มันมองได้หลายมุมค่ะ...ถ้าไม่กำหนดกฏเกณฑ์ให้แน่นอนเวลาให้คะแนนมันก็ลำบากอีก....

    + แต่ถ้าแยกการประกวดเป็นด้าน ๆ ไปก็ดีค่ะ...

    + เช่น  ด้านความคิดสร้างสรรค์   ด้านศิลปะ   ด้านการใช้ภาษา...

    + ขอบคุณมากค่ะ

    เจ้าชายน้อยของพี่ ครูข้างถนน

    ช่วงนี้เหินห่าง ห่างเหินกันมาก

    จึงมาแจ้งให้พี่สาวได้ทราบ ด้วยบันทึกนี้ครับ

    คิดถึงพี่สาวเสมอ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ

    เจ้าชายน้อยของพี่

    • มาร่วมปลื้มตัวลอยกับเด็กๆ ของคุณครูอ๋อยด้วยค่ะ แม้ว่าจะมาช้าจังนะคะ
    • ทำอะไรๆ ที่เกี่ยวกับหนังสือ...สนุกค่ะ แล้วจะเห็นจินตนาการของเด็กๆว่ามีเหลือเฟือ บางที่จะต้องถามในใจว่า เด็กเราคิดได้ยังไงอ่ะ..(X^^แล้วก็ตะเบ็งเสียงกริ้ดดังๆ แต่ในใจนะ ^^X)
    • พี่ไปดูงานห้องสมุดในสิงคโปร์ ดูทั้งระดับประเทศ มหาวิทยาลัยและในชุมชนมาค่ะ เห็นกิจกรรมเด็กๆ ที่เกี่ยวกับหนังสือเยอะมาก ส่งเสริมเด็กของเราให้รักการอ่านได้ครึ่งหนึ่งของเขาก็คงดีนะคะ แล้วจะสกัดมาทยอยเล่าให้ฟัง (ในมุมมองคนที่ไม่ใช่บรรณารักษ์นะคะ)
    • คิดถึงหนูแอมแปร์ค่ะ หลับแล้วยังน๊ะ...:)

    สวัสดีค่ะพี่อ๋อย..

         มาชื่นชมคุณครูและนักเรียนคนเก่งตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ  แต่.....

        พิมพ์คอมเม้นท์เสร็จล่ม พิมพ์เสร็จล่ม หลายรอบมากเลยนอนดีกว่า อิ..อิ..

        ยินดีด้วยนะคะกับรางวัลที่ได้รับ..ยอดเยี่ยมในความตั้งใจและพยายามค่ะ

        ตอนนี้ก็พยายามฝึกให้เด็ก ป.2 เขียนเรื่องอยู่ค่ะ แต่นักเรียนมักคิดภาษาแปลกๆที่ต้องแปลไปอ่านไปมาให้ปวดหัวตลอด อิ..อิ..

        คิดถึงมากมายค่ะ ฝันดีนะคะ   

    สวัสดีค่ะครูพี่อ๋อยและน้องแอมแปร์

    คิดถึงมากมายค่ะ ขออภัยนะคะ

    ช่วงนี้มีภารกิจต้องสะสางให้แล้วเสร็จค่ะตามฝันค่ะ

    ... มาแว้บดู จินตนาการ .. อยากอ่านทุกๆ เรื่องเลยนะคะ

    แค่นึกภาพ การทำงานกับเด็กๆ ก็คงสนุกนะคะ ...

    - - ผลลัพธ์ที่ได้คงไม่สำคัญเท่ากับการได้มีส่วนร่วม - รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ของเด็ก ๆ และเพิ่มสัมพันธภาพ ระหว่างกัน-

    ฝากจูจุ๊บ น้องแอมแปร์นะคะ คิดถึงมากค่ะ

    สวัสดีค่ะพี่อ๋อย..

    • คิดถึงคะ นานมากที่ห่างหายไป
    • ยังคงระลึกถึงเหมือนเดิม ยิ่งได้ข่าวจากทางใต้ก็ยิ่งคิดถึง
    • หนังสือนิทานของเด็กๆ น่าสนใจค่ะ อยากอ่าน จะรอให้พี่อ๋อยนำมาลงบันทึกให้อ่านนะคะ
    • เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

    + ถึงเจ้าชายน้อยของพี่....

    + วันก่อน..รื้อกองหนังสือ..เจอ " ขอความรักฉันได้ไหม" ของพิบูลย์สักดิ์ ละครพลเลย...เห็นแล้วคิดถึงเจ้ามากมาย...

    + ช่วงนี้พี่ยุ่ง ๆ ไม่ได้เข้ามาบ่อย...

    + พอกลับมาอีกที...อ้าว...เจ้ามาแจ้งข่าวพี่....

    + พี่เคารพในความคิดของเจ้าเสมอ...นั่นเพียงเพราะเจ้าเป็นคนคิดดี ทำดี ความดีที่ทำจะคุ้มครองเจ้า....

    + เจ้านะโมโหง่าย...น้อยใจง่าย...พยายามใช้สติบ้างถ้ามีอะไรมากระทบ...ทำใจร่ม ๆ ไว้นะเจ้าชายน้อยของพี่....

    + เคยอ่าน " ต้นส้มแสนรัก" ไหม...หนูน้อยเซเซ่...นะบอกอะไรเราตั้งมากมาย

    + พี่เมลล์ถึงเจ้า...ฝากเบอร์โทร.ไปให้....ยังไงก็เปิดเมลล์ด้วยนะ....

    + ยังไงพี่ก็รักเจ้า เคารพเจ้า (แม้บางทีอาจไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้าคิด) ...

    + รักเจ้าเสมอ......

    + P ท่านพี่ดาวที่คิดถึง.....

    + ฮั่นแน่...กลับมาแล้ว....กอดดดดด...อืม...ชื่นใจค่ะ...

    + ถึงไม่มาก็รู้ว่ายังส่งกำลังใจให้กันเสมอ....

    + นั่นเพียงเพราะครูพี่เลี้ยง...ยังไง  ยังไง ก็ไม่ลืมศิษย์ผู้นี้.....

    + ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ.....

    + กลับมาก็งานยุ่งเลยเหรอท่านพี่วันนี้+ ตัวเบาไหม...ก็ช้อปกระจาย..เบาตังส์  เบาตัวเลยไหม....อิ อิ.....

    + ได้โอกาสพักแกมเรียนรู้ในตัว...ก็ใช้ให้คุ้มใช่ไหมค่ะ..

    + คิดถึงค่ะ

    + น้องครูตุ๊กแก......

    + ช่วงนี้พี่อ๋อยก็เจอแบบน้องบ่อยมากค่ะ....

    + ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่ส่งให้มา....

    + ฝากดวงจันทร์ ฝากตะวัน ว่าข้าก็คิดถึงครูตุ๊กแกเช่นกันค่ะ...

    + ยังไงวันหน้าอย่าลืมมาเล่าเรื่องราวของเด็ก ป.2 ให้พี่ฟังบ้างนะค่ะ...

    + ขอให้คุณน้องหนุกหนานกับเด็ก ป.2 นะค่ะ....

    + คิดถึงเช่นกันค่ะ

    + P หนูปู...คิดถึงมากมาย....

    + เฮ้อ....นึกว่าตามอาเหลียงไปอีกบล็อกหนึ่งซะแล้ว.....

    + ไปเที่ยวบ้านตั้งหลายครั้ง..อิ อิ..เจ้าของบ้านไม่อยู่...คิดถึงจัง...แต่ไม่เป็นไร..ยังไงก็ได้กินน้ำใจที่เจ้าบ้านฝากไว้กับทุกตัวอักษรทุกเรื่องราวแล้วนิ.....

    + ฝันใฝ่ไว้...ถ้าไม่ทำ..ก็คงไปไม่ถึง...มั่นใจจงทำ...ส่งกำลังใจให้เสมอค่ะ....

    + คิดถึงเสมอ......

    + P ครูมิมน้องรัก.....

    + อืม..พี่อ๋อยไปเยี่ยมครูมิมตั้งแต่วานซืน  เมื่อวานด้วย...อิ อิ..แต่ระบบเล่นตลก...พยายามหลายครั้ง.....

    + ไปเยี่ยมบ้านขจิต...เลยได้เจอครูมิมที่นั่น....บอกตัวเองว่าเออไปเยี่ยมบ้านไม่ได้...เจอที่บ้านขจิตก็ยังดีวะ...หายคิดถึงได้บ้าง....

    + แต่วันนี้ไปเยี่ยมดูและส่งกำลังใจให้กับครูมิมทำดีมาแล้วค่ะ....

    + เฮ้อคลายคิดถึงลงได้บ้าง....

    + ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ....

    คุณอ๋อยคะ

    คิดถึงมากเช่นกันค่ะ

    งานมากงานยุ่ง...ใช่ไหมคะ...

    ฝากหอมแก้มเจ้าแอมแปร์ตัวน้อยด้วยนะคะ

    รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

                 (^_^)

    • มาทักพี่ครู
    • สบายดีไหมครับ
    • คิดถึงหลานๆๆๆ

    ยังนี้คุยกับ ครูพรรณา ได้นานแน่เลยครับ คอเดียวกัน เพราะครูพรรณาชอบสอนเด็กทำหนังสือครับ

    + P ขอบคุณมากค่ะ คนไม่มีราก...

    + ฮั่นแน่....เอาดอกแห่งรักที่ฝากมามอบให้เหรอค่ะ....โอ้โห..ออกดอกผลเร้วทันใจค่ะ...สำหรับรักที่ฝากไป....

    + ขอบคุณค่ะ...หอมชื่นใจค่ะ...

    + นั่งดู..อมยิ้ม...นานสองนานค่ะ...

    + P น้องขจิต....

    + สบายดีค่ะ...ไปทำงานที่บางลี่มาเหรอเจ้าค่ะ.....

    + อย่างนี้เมื่อไหรจะแต่งงาน...

    + อิ อิ...แต่งกับงานไปก่อนแล้วกัน....

    + P หวัดดีค่ะครูพิสูจน์......

    + ขอบคุณมากค่ะ...น้องขจิตก็แนะนำเช่นนี้แหละค่ะ....

    + ไปเยี่ยมบ้านครูมา...ภูมิใจกับชาวบางลี่จริงๆ ค่ะ...ยอมรับหมดใจเลยค่ะ...

    + ขอบคุณแทนแผ่นดินไทยค่ะ....

    คิดถึงมาอ่านอีกรอบ  อยากอ่านเล่มเล็กจัง

    + P หวัดดีค่ะท่านคุรตา ผอ.ประจักษ์...

    + วันนี้ไปเยี่ยมบ้านครูพิสูจน์มาค่ะ....

    + ทำให้รูว่าบางลี่สุดยอดมากค่ะ  ตั้งแต่ ผอ. ครู  นักเรียน  ชุมชน....

    + บางลี่เหมือนแสงสว่างส่องนำทางให้กับวงการศึกษาบ้านเราค่ะ.....

    + ด้วยประสบการณ์  อ๋อยรู้ว่ากว่าจะมาถึงวันนี้...ชาวบางลี่ต้องผ่าน  พานพบอะไรมามากมายค่ะ....

    + แต่ทุกสิ่งก็ต้องยอม และ สยบกับการคิดดี  ทำดี  ของชาวบางลี่ค่ะ....

    + ขอบคุณแทนแผ่นดินไทยค่ะ

    หนังสือทำมือ มักจะทำด้วยใจครับ

    เคยร่วมทำอยู่เล่มนึง ตอนได้กลับมารู้สึกปลื้มยังไงไม่รู้

    นี่ถ้าเป็นของตัวเองทั้งเล่ม จะปลื้มขนาดไหนไม่รู้เนอะ

    ปล. ศิษย์เก่า ญ.ว. เหมือนกันครับ

    ขอชื่นชมค่ะ เด็กเยี่ยมเพราะได้ครูดีนะคะ

    มาดูกิจกรรมของเด็ก ๆ สิ่งที่ผ่านเป็นประสบการณ์ชีวิตได้ดีมากครับ ครั้งต่อไปเราได้จำเป็นบทเรียน

     

     

    + P ขอบคุณมากค่ะผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม

    + เข้าไปฝากรักให้แล้วค่ะกับเซเซ่น้อย.....

    + ภูมิใจกับการที่เปิดโอกาสให้เด็กได้ใช้ศักยภาพมากกว่าค่ะ

    +

    + P ขอบคุณมากค่ะคุณใบบุญ....

    + เด็ก ๆ เขามีศักยภาพอยู่แล้วค่ะ....

    + ครูเพียงแต่เปิดโอกาสให้....ทุกอย่างเลยโอเคค่ะ....

    + สำหรับจรรยาบรรณของบุคลากรชาว ม.ข....ดีเยี่ยมเช่นกันค่ะ....

    + P ขอบคุณมากค่ะ...ท่านพี่ไข่...

    + ใช่ค่ะทุกอย่างนี้คืออีกหนึ่งของประสบการณ์ค่ะ..

    + ท่านพี่สบายดีไหมค่ะ....

    + คงหนุกหนาขึ้น..เพราะท่านพี่ดาวก็กลับมาจากการเที่ยวศึกษาละไมแล้ว....

    + คิดถึงค่ะ....

    • เอาเจ้าพวกนี้มาฝากหลานแอมแปร์
    • พี่ครูอ๋อย
    • สบายดีไหมครับ

    http://gotoknow.org/blog/preephati/92712

    เรื่องราวของกนกพงศ์ ที่เคยเขียนถึงครับ

    • มาชื่นชมยินดีกับความสำเร็จครับ
    • ชอบใจครับ "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น"
    • อ่านไป คิดไป ว่าทำอย่างไรจะได้เห็นได้ชม
    • สุดท้าย...ไว้วันหลังข้าเจ้าจะนำกล้องถ่ายรูปไปถ่ายมาที่ละหน้า..เอามาลงให้พี่น้องผองเพื่อนได้ชื่นชมกันค่ะ.....
    • ดีใจมาก จะรอชมผลงานครับ
    • ขอให้คุณพระและทวยเทพคุ้มครองป้องกันให้พ้นภัยตลอดไปนะครับ
    • พี่ครูอ๋อย
    • น้องแอมแปร์เก่งมาก
    • ที่รู้ว่าวัวกินผัก
    • นี่ไง
    • เจ้ากระต่ายหม้อ
    • ชอบกินผักบุ้ง
    • ไม่ชอบกินหญ้า
    • กินหมดแปลงเลยครับ

    สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย

    ยินดีที่ได้รู้จัก เมื่อกี้เข้ามาอ่านประวัติ

    แล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ

    ชื่นชมในตัวคุณครูมากๆเลย

    เป็นกำลังใจให้คะ

    คุณเก่งมาก ๆๆ

    ผมขอให้คุณใช้ความสามารถให้เกิดประโยชน์

    ชื่นชมในตัวคุณครูมากๆเลย

    เป็นกำลังใจให้คะ

    • แวะมาเยี่ยมพี่อ๋อย
    • พี่สาวสุดที่รักๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    • คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    • สบายดีไหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    • รักษาสุภาพด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
    • คนหน้าตาดีเป็นห่วงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

    สวัสดีค่ะ

    * แวะเข้ามาส่งข่าว

    * วันนี้ฝากการ์ตูนมาให้ทาง ปณ. ค่ะ

    * สุขกายสุขใจดีนะคะ

    + P ขอบคุณมากค่ะ...คุณน้าขจิต

    + รูปวัวน่ารักแห่งไร่พนมทวน.....

    + แอมแปร์ว่าวัวแข็งแรงเพราะวัวกินผัก......

    + สรุปว่าแอมแปร์ทายถูก  เพราะเจ้ากระต่ายหม้อกินผักบุ้ง...อิ อิ..

    + ขอบคุณมากค่ะ

    + P ขอบคุณค่ะท่านคุณตา อ.ทนัน

    + ยังไม่ว่างไปถ่ายภาพเลยค่ะ....

    + แต่พรุ่งนี้จะไปอบรมที่เขต...ถ้าว่างจะแว๊บไปถ่ายมาค่ะ.....

    + คุณตารอหน่อยนะค่ะ......

    + ยังไงก็จะเอามาฝากค่ะ...พี่น้องผองเพื่อนชาว G2K ให้ได้ค่ะ

    + P เป็นไงจ๊ะ..เลขาคนหน้าตาดี.....

    + พี่รายงานตัวพร้อมภาพถ่ายไปแล้วนะจ๊ะหนู......

    + วันนี้ก็เพิ่มนามสกุลเป็นคนหน้าตาดีแล้วด้วย.....

    + ขอบใจนะที่มีอะไรดี ๆ มาให้สนุก ๆ กัน

    + ไม่มีรูป สกาวน์....ขอบคุณมากค่ะ...

    + สำหรับกำลังใจที่ส่งให้กันมา....

    + สุขใจที่ได้มีส่วนทำให้เด็ก ๆ ได้แสดงศักยภาพของตัวเด็กเองมากกว่าค่ะ

    + P น้องโย่ง.....ที่คิดฮอดหลายๆ  คือกัน....

    + เอื้อยอ๋อยนำเด็ก ๆ ไปเข้าค่าย " เยาวชนไทยใต้ฟ้าเดียวกัน" ที่กองบิน 56 หาดใหญ่มาจ๊ะ.....

    + ก็เลยห่างหายไป.....

    + ซ้ำ เสาร์ - จันทร์  หวัดเล่นงานอีกตังหาก....

    + ปวดเมื่อยตามเนื้อตัว  ปวดหัว  โอ้ย...ทรมานจ้า....

    + P ครูพี่พรรณา....

    + อิ อิ....ช่างเป็นข่าวดี...หลังจากฟื้นป่วยค่ะ...

    + ที่เงียบหายไป...คือว่า..พุธ - ศุกร์ นำพาเด็กน้อยไปเข้าค่าย " เยาวชนไทยใต้ฟ้าเดียวกัน" ของกองทัพอากาศมาค่ะ...

    + ที่กองบิน 56 หาดใหญ่ค่ะ....

    + เสาร์ - จันทร์  ป่วยค่ะ  ปวดเมื่อยตามเนื้อตัว  ปวดหัว...โอ้ยช่างทรมานค่ะพี่ครูเอ๋ย.....

    + วันนี้เพิ่งได้ไป ร.ร. กลับมาก็เจอว่าคุณพี่มาส่งข่าวดีค่ะ.....

    + หายปวดหัวเลยค่ะ.....อิ อิ....

    คุณครูอ๋อยน้อง แอมแปร์~natadee

    • แวะมาเยี่ยมพี่อ๋อย
    • ด้วยความคิดถึงครับผม
    • สบายดีนะครับ

    คิดถึงมากมายค่ะ

    รักษากายใจ ระวังตัวด้วยนะคะ...

    ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีให้ไม่เคยเปลี่ยนแปลง...

    ฝากหอมแก้มเจ้าแอมแปร์น้อย...หลาย ๆ ฟอดด้วยค่ะ

    (^__^) ภาพนี้ตอนเช้าราว 7.40 น. ค่ะ....

    • คิดถึงและเป็นห่วงน้องอ๋อย และหลานแอมแปร์มากมายค่ะ
    • แต่ด้วยภารกิจทำให้ ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาทักทาย
    • เพียงได้เห็น ยิ้มตาหยี ๆ ของหลาน ป้าก็หายเหนื่อยแร่ะ
    • บอกหลานให้ ป้าครูปูด้วยนะคะ น้องอ๋อย
    • ธรรมะ คุ้มครองน้องและครอบครัวนะคะ

    ด้วยรักและระลึกถึงค่ะ

    (^__^)

    หลานเราเป็นคนหน้าตาดี ไปแล้ว...อิอิ

    • สวัสดีค่ะ คุณครูแอมแปร์
    • มาชื่นชมยินดี ที่ได้ใช้ความพยายามจนประสบผลสำเร็จ
    • เสียดายที่ไม่ได้นำมาแสดง
    • ขอปรบมือให้ทั้งคุณครู และเด็กๆๆนะคะ

    + P ท่านพี่ดาว....อิ อิ....

    + ก็คนมันอยากหน้าตาดีกะเขาบ้างนะค่ะ......

    + ไปบินมาแล้วค่ะ....หาบ้านตัวเองเจอด้วย...แต่กอปปี้ไม่ได้...ทำไม่เป็น...พยายามลองผิดลองถูกแล้วค่ะ.....

    + อิ อิ...แต่ท่านพี่ก้บอกมาแล้วว่าให้ทำยังไง....

    + วันหลังจะเอาบ้านมาฝากค่ะ....

    + P น้องโย่ง...ท่านหัวหน้า...

    + อิ อิ...คิดถึงเช่นกันค่ะ....

    + P คนไม่มีรากค่ะ...ขอบคุณค่ะสำหรับภาพ...

    + ดูแล้ว...ยิ้ม....มากมายความรู้สึกค่ะ...

    + แอมแปร์เหรอค่ะ...กำลังบ้าเห่อกับการใส่ชุดเจ้าสาวของเด็ก ๆ นะค่ะ...

    + ร้อนขนาดนี้ยังใส่ได้...มีการใส่นอนด้วยค่ะ...เห่อขนาดนั้นเลยค่ะ....

    + สาเหตุเพียงเพราะเจองานแต่งไปหลายงาน...

    + แอมแปร์คงอิน....เลยรบเร้าขอใส่มั้ง...

    + ย่าใจอ่อน...เลยไปหาซื้อมาให้....

    + แอมแปร์มีความตั้งใจในการใส่มากเลยค่ะ....ร้อนยังไงก้ทนได้....แถมขอใส่นอนด้วย...อิ อิ..เป็นเอามากค่ะ....

    + P ท่านพี่ครูปูที่แสนคิดถึงค่ะ....

    + รับรู้ค่ะว่าท่านพี่มีภารกิจมากมาย....

    + ระวังตัว...และรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...

    + เป็นห่วงค่ะ....

    + P อิ อิ...ก้ตามท่านคุณตา ผอ.ประจักษ์นั่นแหละค่ะ...

    + เอาไงเอากัน...ก็มีเลือดสุพรรณด้วยแล้วนิ....

    + ฝรั่งน่ากินมากค่ะ...จากสวนที่บ้านใช่ไหมค่ะ.....

    + อิ่มใจค่ะ.....

     

    + ไม่มีรูป ผู้ไม่แสดงตน...

    + ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ...

    + จะนำมาแสดงแน่ๆ ค่ะ....

    + วันนี้ไปถ่ายภาพหนังสือมาแล้วค่ะ....

    + แต่ยังไม่เอาลงเครื่อง...เพราะเครื่องมีไวรัสค่ะ...เดี๋ยวจะเอาไปให้ร้านลงให้ค่ะ.....

    + รออีกนิดเดียวค่ะ...

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท