A Glass
มีพี่คนหนึ่งเคยบอกเอาไว้ว่า
เมื่อดีใจ ก็อย่าหลงระเริง
เมื่อเสียใจ ก็อย่าร้องไห้คร่ำครวญจนไร้สติ
เรื่องราวของความสุข & ความทุกข์ เป็นเรื่องที่เราทุกคนต้องเจอะเจอ
ถ้าคนเราสามารถเลือกได้ ทุกคนคงเลือกที่จะมีแต่ความสุข
แต่ก็นั่นแหละนะ ก็มันเลือกไม่ได้นี่หน่า
อยากเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่มีความทุกข์อยู่ตอนนี้
อยากบอกว่า ตัวเราเองเท่านั้น ที่จะเป็นคนที่นำพาตนเองให้พ้นทุกข์ได้
ช้าเร็ว ขึ้นอยู่กับความเข้มแข็งของจิตใจ
มีบทความดีๆ มาให้อ่าน อาจช่วยได้บ้าง
ลองอ่านดูนะครับ
มันเป็นภาษาอังกฤษ ได้ถูกแปลเป็นภาษาไทยแล้วตอนท้ายนะครับ
Blog นี้เน้นการเรียนรู้ภาษาคับ
ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาคนด้วย
.......
A Glass
A lecturer was giving a lecture to his student on stress management.
He raised a glass of water and asked the audience, "How heavy do you think this glass of water is?"
The students' answers ranged from 20g to 500gm.
"It does not matter on the absolute weight. It depends on how long you hold it.
If I hold it for a minute, it is OK.
If I hold it for an hour, I will have an ache in my right arm.
If I hold it for a day, you will have to call an ambulance.
It is the exact same weight, but the longer I hold it, the heavier it becomes."
"If we carry our burdens all the time, sooner or later, we will not
be able to carry on, the burden becoming increasingly heavier."
"What you have to do is to put the glass down, rest for a while before holding it up again."
We have to put down the burden periodically, so that we can be refreshed and are able to carry on.
So before you return home from work tonight, put the burden of work down.
Don't carry it back home. You can pick it up tomorrow.
Whatever burdens you are having now on your shoulders, let it down
for a moment if you can.
Pick it up again later when you have rested...
Rest and relax.
ความเห็น (11)
"แก้วหนึ่งใบ"
ขณะที่ครูกำลังสอนนักเรียนของเขาในหัวข้อการจัดการกับแรงกดดันและความเครียด
ครูได้หยิบแก้วน้ำใบหนึ่งขึ้นมาและถามนักเรียนว่า "พวกเธอคิดว่าแก้วน้ำใบนี้หนักเท่าไหร่"
คำตอบของนักเรียนมีตั้งแต่ 20 กรัมถึง 500 กรัม
"มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักที่แท้จริงของแก้วว่าหนักเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเธอถือมันไว้นานเท่าใด
ถ้าครูถือมันไว้เพียงหนึ่งนาที ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง แขนของครูก็จะปวด
ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งวัน พวกเธอคงต้องเรียกรถพยาบาล
แม้ที่จริงจะเป็นน้ำหนักเดียวกัน แต่ยิ่งฉันถือมันไว้นานเท่าไหร่ มันก็ยิ่งหนักมากขึ้นเท่านั้น"
ถ้าเราแบกภาระ(ความทุกข์ ความหนักใจ ฯลฯ)ของเราไว้ตลอดเวลา ไม่ช้าก็เร็ว ภาระนั้นจะยิ่งหนักขึ้นจนเราจะไม่สามารถจะแบกมันไว้ได้อีก
ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำคือ วางแก้วนั้นลงซะ พักสักระยะก่อนจะถือมันใหม่อีกครั้ง
เราจะต้องวางสิ่งเราแบกไว้ลงเป็นระยะ เราจึงจะสามารถฟื้นพลังขึ้นมาใหม่ และสามารถแบกมันได้อีกครั้ง
ดังนั้นก่อนเธอจะกลับบ้านในคืนนี้ จงวางภาระของเธอลง
อย่านำมันกลับไปบ้านด้วย เธอสามารถยกมันขึ้นมาใหม่ได้ในวันพรุ่งนี้
ไม่ว่าจะเป็นภาระใดก็ตามที่เธอแบกอยู่ในตอนนี้ วางมันลงซะสักพัก ถ้าเธอทำได้
ค่อยยกมันขึ้นมาใหม่เมื่อเธอได้พักแล้ว
ขอให้ผ่อนคลายและพักผ่อน
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ....เขียนบันทึกดีดีให้อ่านอีกน่ะครับ
เจริญพร โยม
ทุกคนต้องประสบกับ ธรรมประจำโลก 8 ประการเสมอคือ
- มีลาภ - เสื่อมลาภ
- มียศ - เสื่อมยศ
- นินทา - สรรเสริญ
- สุข - ทุกข์
เจริญพร
- ตามมาอ่านบันทึกครับ
- เขียน อีกครับ
- จะเข้ามาเรื่อย ๆ ครับผม
เป็นบันทึกที่ให้ข้อคิดดีมากค่ะ..จะมาอ่านอีกเช่นกันค่ะ...ขอบคุณค่ะ
มาเรียนภาษาอังกฤษครับ อิอิ
สำหรับผมไม่มีปัญหาครับ เพราะชอบกีฬายกแก้วอยู่แล้ว
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับผม
ขอบคุณน่ะค่ะสำหรับบทความดีๆ
ดึงความสามารถที่มีมากมายในตัวพี่ออกมาแบ่งปัน
เพื่อน ๆ พี่ๆ น้องๆ บ่อยๆน๊าค๊า
จาติดตามอ่านค๊า เอาใจช่วยเสมอน่ะ
ดีมากเลยค่ะ
ขอบคุณหลาย
สวัสดีค่ะ
* แวะเข้ามาอ่านค่ะ
* ฝากรูปมาร่วมกับข้อความ
"อยากบอกว่า ตัวเราเองเท่านั้น ที่จะเป็นคนที่นำพาตนเองให้พ้นทุกข์ได้ช้าเร็ว ขึ้นอยู่กับความเข้มแข็งของจิต "
