บันทึกความทรงจำ.................บันทึกที่ไม่อยากบันทึก (2 )
ไม่อยากเขียนแต่หยุดไม่ได้ที่จะเขียนบันทึกในเวลานี้
ก็เพราะกลัวว่าถ้อยกวีจะเอนเอียงเสียงสะท้อน
จากก้นบึ้งของหัวใจสู่การเมืองที่คลางคลอน
เกรงบทกลอนบทกวีกระเทือนใจใครบางคน
เกิดขึ้นแล้วไม่ว่าใครจะชนะหรือใครจะแพ้
กราบขอร้องทุกฝ่ายช่วยเร่งแก้ ก่อนจะโกลาหน
ก่อนที่ทั่วบ้านทั่วเมืองจะเกิดเหตุจลาจล
ความสับสนวกวนจะคลุกเคล้าทั่วพื้นแผ่นดินไทย
สามัคคีเถิด พี่-ป้า-น้า-อา-ตา-ยาย-ลุง-เด็กๆด้วย นะครับนะ...ขอร้อง
อย่าได้มองมุ่งหวังชัยชนะท่ามกลางน้ำตาที่รินหลั่งไหล
ฝ่ายโน้นเจ็บฝ่ายนี้ก็เจ็บต่างรวดร้าวทุกคนไม่ว่าใคร
จะสู้กันทำไมคนไทยทั้งหมดทั้งสิ้นถิ่นขวานทอง
ห่วงเขาพระวิหารห่วงชายแดนภาคใต้แต่มีอีกห่วงที่น่าห่วงคืออนาคตของชาติ
อเนจอนาถประเทศไทยประชาชนทนหม่นหมอง
ห่วงนั่นห่วงโน่นห่วงนี่แต่น้อยคนจริงใจเหลียวแลมอง
หรือห่วงปากห่วงท้องตัวเองมากกว่าใช่ใหม...คุณที่คิดว่าตัวเองเป็นคนดี
อย่าเอาความ(ที่คิดว่า)เลวมาแก้ไขความ(ที่คิดว่า)เลว มันจะยิ่งกว่า(ที่คิดว่า)เลวอีกมากโข
ทิฐิอำนาจใหญ่โตพลพรรคมากมายมันไม่ใช่วิถี
ต่อสู้กับทรราช-ต่อสู้แบบประชาธิปไตย-ต่อสู้แบบสันติ-ต่อสู้เพื่อ...สามัคคี
อย่าเลยน้องพี่อย่าสละชีวิตดีดีเพื่อแลกสิ่งที่ตนคิดว่าดี...ที่แท้แค่...ต่างมุมมอง
เสียใจเป็นอย่างยิ่งครับ
รพี กวีข้างถนน
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะ หลานชาย
- ครูอ้อย มาเข้าแถว เข้าชื่อ ที่ขอร้องให้ทุกคนมีความเมตตาและให้อภัยกันเถิด
- เลือดเนื้อ หยาดหยดสูญสิ้นไป มีค่ามากมายเหลือเกิน
- รู้สึกเสียใจ เศร้าใจ
- หยุดเขียนดีกว่า...พยายามสวดมนต์ แผ่เมตตา
ขอบคุณค่ะ
ครูป้าอ้อยครับ
ถ้ามีบทแผ่เมตตาก็รบกวนนำมาเผยแผ่ด้วยนะครับ จะได้ร่วมด้วยช่วยกันครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
พันธมิตรอาจชนะหรือพ่ายแพ้ นปช.อาจชนะหรือพ่ายแพ้...แต่ที่แน่ๆประเทศชาติไทย..พ่ายแพ้อย่างยับเยิน...พ่อ แม่ของชาติ ทรงนั่งดูลูกๆเข้าห้ำหั่นกันเพราะคิดไม่เหมือนกัน...ด้วยความปวดร้าว..สงสารท่านบ้างเถิด
ขอประณามการใช้ความรุนแรงและสัญชาตญาณดิบของมนุษย์ที่มีต่อมนุษย์ด้วยกัน ... เมตตาธรรม ค้ำจุ้น โลกา ... กรรมใคร กรรมมัน ก่อไว้ ก็ต้องรับผลเช่นนั้นแล ... เดินถอยหลังมาแล้วกลับมามองปัญหาพร้อมกัน ... ประเทศจะสงบสุข
ขอบคุณครับ :)
คุณผู้ไม่ประสงค์จะออกนามครับ
เป็นเรื่องที่น่าเศร้าจริงๆครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณ Wasawat Deemarn
อยากให้เกิดสันติภาพ ความสงบสุขและความสามัคคีในประเทศไทยครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
อย่าเอาความ(ที่คิดว่า)เลวมาแก้ไขความ(ที่คิดว่า)เลว มันจะยิ่งกว่า(ที่คิดว่า)เลวอีกมากโข
คงไม่เหมือนการคำนวณเลขนะครับ ลบคูณลบได้บวก ...
:)....ขอบคุณครับ
คุณพิทักษ์ครับ
ใช่ครับไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลยครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
มาชม คุณรพี
ที่แท้ แค่วิ่งจับเงา ความคิดของแต่ละกลุ่มคน เพราะเป็นแค่คนมองต่างมุม
อย่างว่านะนี่ ชื่นชม ๆ
สวัสดีครับคุณยูมิ
อธิบายไม่ถูกจริงๆครับ ได้แต่ภาวนาอธิษฐาน ขอให้บ้านเมืองสงบสุข
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สมองคนทำด้วยอะไร คิดอย่างไรกันอยู่ พี่เป็นครูพี่จะสอนศิษย์อย่างไร ให้เขาสำนึกรักบ้าน รักเมือง เยาวชนเห็นภาพแบบนี้เขาจะทำตัวอย่างไร ..เศร้าใจจัง
ครูนงเยาว์ครับ
เป็นอย่างที่ครูว่านะครับประเทศไทย ต้องขอโทษที่ตอบช้านะครับ ผมค่อนข้างจะปิดรับข่าวสารในช่วงนี้ครับ เลยไม่ได้เข้ามาดูบันทึก ต้องกราบขออภัยอย่างสูงครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
มาติดตามอ่าน
ได้ความรู้สึกค่ะ
ขอเป็นกำลังใจนะคะ
มาตามคุณพี่คิมครับ เป็นกำลังใจให้ครับ สามัคคีกันเถิดจะเกิดผลครับ
ครูคิมครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนและเป็นกำลังใจให้
ขอบคุณจากใจจริงครับ
รพี
คุณคนพลัดถิ่นครับ
ดีใจที่คุณมาเยือนครับ
ขอบคุณครับ
รพี
อย่าเอาความ(ที่คิดว่า)เลวมาแก้ไขความ(ที่คิดว่า)เลว
มันจะยิ่งกว่า(ที่คิดว่า)เลวอีกมากโข
ทิฐิอำนาจใหญ่โตพลพรรคมากมายมันไม่ใช่วิถี
ต่อสู้กับทรราช-ต่อสู้แบบประชาธิปไตย-ต่อสู้แบบสันติ-ต่อสู้เพื่อ...สามัคคี
อย่าเลยน้องพี่อย่าสละชีวิตดีดีเพื่อแลกสิ่งที่ตนคิดว่าดี...ที่แท้แค่...ต่างมุมมอง
เขียนได้ "ใจ" จัง ขึงขังและความหมาย
แสดงจุดยืน ยื่นคำขาด เลิกฆ่าเลิกต่อสู้จนตัวตาย
ความ(ที่คิดว่าถูก)ทำให้เกิดเรื่องดี?เลว?หรือร้าย
ความ(ที่คิดติดยึดทั้งหลาย) แท้จริงใครเล่า เราเหล่าพี่น้อง"ไทย"เอง !
คุณคนชอบอ่านครับ
ขอบคุณและยินดีที่คุณมาเยือนครับ
รพี
สวัสดีค่ะคุณรพี รักกันไว้เทิดเราเกิดเเป็นคนไทย ถ้าคนไทยไม่รักกันแล้วจะไปรักสุนัขที่ไหนจริงๆๆนะค่ะ
คุณด๊ะครับ
ตอนนี้ถ้าสิ่งที่เราเห็นและรับรู้ว่าจะ "หยุด" นี่เป็นความจริงใจของคนผู้ที่พูดนั้นจริงๆ ประเทศเราก็น่าจะดีขึ้นครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี