เสธ.Prince
ธีรพงศ์ ปัทมสิงห์ ณ อยุธยา

โชคดีแบบนี้อาจไม่มีอีก


      ผมเป็นคนหนึ่งที่พักอาศัยอยู่ในบ้านจัดสรรหลังใหญ่  อายุประมาณ 2 ปี  วันนี้ขณะที่ผมติดเครื่องยนต์รถเสร็จแล้วและกำลังจะออกเดินทางไปธุระ  บังเอิญนึกได้ว่าลืมของสำคัญบางอย่าง  จึงเรียกให้เด็กรับใช้ที่บ้านไปหยิบของให้  เขาก็รีบไปหาแล้วปรากฏว่าหาไม่เจอจึงวิ่งมาบอกผม   ผมจึงลงจากรถแล้วกลับเข้าในบ้านเพื่อเข้าไปหาของเอง  จากนั้นประมาณสัก 2 นาทีเห็นจะได้   เด็กรับใช้รีบวิ่งเข้ามาในบ้านพร้อมกับร้องตะโกนด้วยความตกใจว่า "นายครับ ไฟไหม้บ้าน"  ผมถามว่าที่ไหนเด็กบอกว่าในครัว  ผมจึงรีบวิ่งออกไปดูพบว่าไฟกำลังไหม้กะทะทอด กระดูกหมูซึ่งมีน้ำมันอยู่เต็ม (เช้านั้นกับข้าวเป็นข้าวต้มและมีกับข้าวอย่างหนึ่งเป็นกระดูกหมูทอด) และยังไหม้ลามไปในส่วนของเครื่องดูดควันและกำลังจะลามไปติดส่วนอื่นๆ ของครัว  ส่วนเด็กรับใช้รีบวิ่งไปเอาถังน้ำตักน้ำเพื่อมาดับไฟ  ผมสังเกตุลักษณะควันและกลิ่นที่สัมผัสได้น่าจะเกิดจากไฟบนเตาแก๊สไหม้น้ำมันและลามไปติดวัสดุอื่นๆ  เมื่อเด็กจะเอาน้ำมาดับไฟผมจึงห้ามไว้และสั่งให้เด็กหมุนวาวปิดเตาแก๊ส   ในขณะเดียวกันผมก็รีบวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดเท้าในบ้านมาได้ประมาณ 5 ผืน นำไปชุบน้ำแล้วนำไปโปะปิดบริเวณที่ไฟไหม้ เมื่อไม่มีอ๊อกซิเจนไฟก็จึงดับ  หลังจากนั้นผมให้เด็กไปหาผ้าชุบน้ำมาโปะอีกหลายผืนจนไฟดับสนิท หลังจากนั้นได้ตามช่างมาสำรวจความเสียหาย พบความเสียหายส่วนสำคัญคือ เตาแก๊สพร้อมอุปกรณ์ เครื่องดูดควัน อุปกรณ์ต่างๆ ภายในครัวที่อยู่ใกล้บริเวณไฟไหม้ ฯลฯ  ช่างบอกว่าพี่โชคดีมาก  ในกรณีอย่างนี้ถ้าหากไม่สามารถดับไฟได้หลังจากนี้อีกไม่เกิน 5 นาที ไฟก็จะติดไปยังท่อพีวีซีของห้องน้ำชั้นบน  ฝ้าเพดาน  และฉนวนกันความรัอนต่างๆ   รวมทั้งส่วนต่างๆ  ของบ้าน    และก็คงจะเสียบ้านไปทั้งหลัง  หลังจากนั้นประมาณ 2 ชั่วโมง  เจ้าหน้าที่ประกันภัยมาสำรวจความเสียหาย  และลงความเห็นเช่นเดียวกับช่างที่กล่าวมาแล้ว   และจากเหตุการณ์ที่กล่าวมาแล้วผมขอสรุปตามประเด็นต่างๆ ดังนี้

     สาเหตุ : เด็กรับใช้ที่บ้านประมาท  ติดไฟในกระทะทอดกระดูกหมูซึ่งมีน้ำมันปริมาณมากทิ้งไว้

     ความโชคดี

1. ผมลืมของแล้วเด็กหาไม่เจอ  ถ้าหาเจอผมก็คงออกไปแล้ว  และเด็กก็คงเอาน้ำสาดดับไฟ  และน้ำมันก็จะกระจาย  ไฟก็จะลามไปทั้วทั้งคร้วและไม่สามารถดับได้ด้วยคนคนเดียว

2. ผมเคยซักซ้อมการปฏิบัติเมื่อเกิดอัคคีภัยที่ทำงานเป็นประจำ และมีความรู้ความเข้าใจพอสมควร

3. ห้องครัวที่บ้านอยู่ในตัวบ้านก็จริงแต่ก็แยกส่วนจากตัวบ้านต่างหาก และมีระบบระบายควันที่ดีทั้งเครื่องดูดควัน และพัดลมดูดอากาศ  ซึ่งทำให้ระบายควันและความร้อนบางส่วนออกไปได้  และซื้อเวลาในการดับไฟได้อีกเล็กน้อย

4. บ้านผมเป็นบ้านแบบ modern form  ชั้นล่างมีส่วนประกอบเป็นกระจกมาก และมีประตูเข้าหลายทาง  และทุกๆ ประตูจะมีผ้าเช็ดเท้าอย่างน้อย 1 ผืน และมีอ่างน้ำและก๊อกน้ำอยู่ใกล้

5. จังหวะดีที่ผมวิ่งออกไปทันก่อนที่เด็กจะเอาน้ำสาดเข้าใส่ไฟที่ลุกไหม้น้ำมัน

6. ฯลฯ

     บทเรียนที่ได้รับ

1. ขึ้นชื่อว่า "ไฟ" แล้ว อย่างไรก็ห้ามประมาทโดยเด็ดขาด  "ต้นไม้ใหญ่ 1 ต้น ซอยเป็นไม้ขีดไฟได้เป็นล้าน  แต่ไม้ขีดนั้นเพียงก้านเดียวเผาต้นไม้ให้หายไปได้ทั้งป่า"

2. ต้องอบรมสมาชิกทุกคนในครอบครัวให้มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องการป้องกันอัคคีภัย  เพราะถึงเราไม่ประมาทใช่ว่าคนอื่นจะไม่ประมาท  และบางครั้งเราเองก็อาจพลาดได้เหมือนกัน

3. ควรมีถ้งดับเพลิงเคมีประจำบ้าน (ผมไม่มี คงต้องหามาไว้แล้วล่ะ)

4. ควรมีประกันอัคคีภัย

5. กันไว้ดีกว่าแก้  แต่ถ้าจะต้องแก้ก็ต้องใช้สติแก้ให้ถูกวิธี

6. "โชคดีแบบนี้อาจไม่มีอีก"

     หวังเป็นอย่างยิ่งว่าประสบการณ์จริงเฉียดวอดวายของผมในวันนี้คงจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆ ที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้นะครับ  และขอให้เหตุการณ์ลักษณะนี้จงอย่าได้เกิดกับเพื่อนๆ gotoknow ทุกท่าน  และทุกๆคนครับ

หมายเลขบันทึก: 206160เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2008 21:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 01:56 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)
  • ไม่รู้ว่าควรจะแสดงความเสียใจ(ทีเกิดอัคคีภัย)หรือแสดงความยินดี (ที่โชคดีอย่างที่เล่ามา)
  • ป่วยก้อแล้ว ไฟก้อไหม้แล้ว ต่อไป คงมีแต่โชคดี
  • ถ้าไม่รีบร้อน เด๋วจะให้ของขวัญวันเกิดเป็น ถังดับเพลิง
  • เห็นด้วยอย่างยิ่ง ”ตื่นตระหนก หล่ก กลัว” จะทำให้เหตุการณ์แย่ลง ดีที่ เสธ. Prince คุมสติได้
  • บทเรียนนี้สอนให้รู้ว่า "เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเปลืองตัวปรุงอาหารทานเอง อาจเสียบ้านได้ ..คริ.. คริ"

โชคดีมากๆ เลยนะคะ 

สำหรับประสบการณ์นี้หากเป็นมะปรางก็คงเอาน้ำสาดเหมือนกันค่ะ เพราะไม่มีความรู้เรื่องการจัดการอัคคีภัยเลย ได้มาอ่านบันทึกนี้จึงได้รู้หลักมากขึ้น เรื่องแบบนี้เป็นของใกล้ตัวนะคะ 

ขอบคุณมากๆ ค่ะ ที่นำประสบการณ์มาแบ่งปันกันค่ะ ^_^

ขอบพระคุณสำหรับความรู้นะคะ  ได้เตือนสติตัวเองเลยค่ะ ว่า...จะอะไร ยังไงก็ตามที 

สติมา ปัญญาเกิดนะคะ

ขอบพระคุณค่ะ  หนิงเองก็ต้องทบทวนเรื่องป้องกันอัคคีภัยและบอกคนที่บ้านไว้  เพื่อพร้อมรับมือสถานการณ์ฉุกเฉินนะคะ

* ทหารอากาศฯ - ของขวัญวันเกิดขอเปลี่ยนจากดับเพลิง 1 ถ้ง เป็นไอติม 1 ถัง (กินด้วยกันก็ได้นะ ไม่หวงหรอก ฮิฮิ..)

* ขอบคุณ คุณครูแจ๋ว น้องมะปรางเปรี้ยว และคุณหนิง ครับ

  • มีรูปนิทานที่เล่าให้เราฟังด้วย

ตัดสินใจอย่างมีสติแบบนี้ สมกับเป็นเสธ. จริง ๆ หวังว่าฟ้าคงจะอำนวยให้เป็นนายพลโดยเร็วไว ครับ

  • สวัสดีค่ะ
  • อ่านบันทึกนี้แล้ว โชคดีที่ลืม ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ

 

 

ทหารอากาศฯ - โหนายแน่มาก...ทำได้ไงเนี่ย..

พี่ด้วง - ขอน้อมรับพรด้วยความเต็มใจยิ่ง ขอบคุณครับ

คุณรัชนี - นี่เป็นแค่กรณีหนึ่งเองครับ ยังไงยังมีอีกหลายแบบนะครับ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม

อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ตลอดเวลานะคะ เค้าถึงว่าถูกโจรปล้นบ้าน10ครั้ง ไม่เท่าไฟไหม้บ้านครั้งเดียว ข้าวของเสียหายบ้างก็ไม่เป็นไรนะคะ แค่ตัวเรากับคนในครอบครัวไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะ ส่วนเรื่องการทำประกันอัคคีภัยของบ้านควรมั่นตรวจดูแล และต่ออายุทุกปีนะคะดูทุนประกันว่าเหมาะสมหรือเปล่า ถ้าเรามีของมีค่าเยอะก็สามารถทำเพิ่มได้นะคะ ยอมจ่ายค่าเบี้ยเพื่อแลกกับความเสี่ยงเถอะค่ะ ถ้าเราไม่ได้มีความประมาทในทุกๆด้านแล้ว ก็ย่อมจะเบาใจได้ค่ะ วันนี้เราดวงดีแต่วันหน้าเราก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรกับเราอีกนะคะ....มีอะไรให้หนูช่วยได้บ้างก็บอกนะคะ (ยกเว้นทำความสะอาดบ้านนะคะ บ้านตัวเองยังไม่ได้ 5 ส.เลยค่ะ)

ขอบคุณน้อง Pim งั้นช่วนล้างรถก็แล้วกัน

เสธ.ปลิ้น ที่คิดถึง ขอทึ่งกับสติที่ดีเยี่ยม แถมเปี่ยมด้วยนำใจ แก้ไขแล้วนำมาเล่าสู่กันฟัง ซิท กู๊ด กู๊ด เน้อ.....

  • ตอนนี้คนเขียนก็ อารมณืไม่ดี เหมือนเจ้าของบันทึกเหมือนกัน

ตามมาอ่านค่ะ ขอทำความรู้จักด้วยคน ^ ^ ขออภัยที่คอมเม้นท์ตรงๆ ไปหน่อยที่บล็อกคุณทหารอากาศ แต่ส่วนตัวรู้สึกแบบนั้นจริงๆ และก็เข้าใจว่าตำรวจมีหลายประเภทอย่างที่เสธ.บอกมา เคยเจอเองก็เยอะ แต่เวลาเห็นคนขับรถแล้วไปแซงเอาตรงปลายทางเพื่อความสะดวกนี่มันหงุดหงิดจริงๆ คนอื่นต่อแถวกันตั้งยาว รีบเหมือนกันทุกคน แต่บางคนมักจะทำแบบนั้นเพื่อความสบายของตัวเอง ก็เลยอยากให้ตำรวจจับคนที่ชอบทำแบบนี้จริงๆ โดนใบสั่งบ่อยๆ จะได้เข็ด

---------------------------------------------------------------

แอบตื่นเต้นแทนเรื่องไฟไหม้ค่ะ ถ้าเป็นตัวเองคงทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน นี่ก็ซื้อกระปุกดับเพลิงที่หน้าตาเหมือนกระปุกออมสินไว้ในครัว ถ้าเกิดอะไรก็ทุ่มใส่ลงไปเลย ปลอดภัย ใช้ง่าย เพราะเวลาตกใจถึงมีถังดับเพลิงก็อาจจะใช้ไม่เป็นค่ะ

แวะมาอ่านค่ะ โชคดีจริงๆค่ะโชคดีที่ลืมของนะคะ ได้ความรู้จากเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยค่ะขอบคุณค่ะที่นำมาเป็นกรณีตัวอย่าง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท