บันทึกความทรงจำ.........คาว ( บันทึกรัก...วัยดึก จากจิตใต้สำนึกที่..เหลืออยู่)
ไม่ค่อยได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับความรักเท่าไหร่ เพราะมีประสบการณ์น้อย แต่อยากจะเล่าระบายบางสิ่งบางอย่าง ที่ได้เกิดขึ้นระหว่างการดำเนินชีวิต ในช่วงหนึ่งที่ผ่านมา...เป็นบทกวีที่ไร้ขอบเขต ไร้ทิศทาง แต่คิดว่าน่าจะมีประโยชน์บ้าง ตามวิถีของ กวีข้างถนน...
ขอบคุณ หลายๆท่านที่ส่งเมลให้กำลังใจเสมอมา ขอบคุณสมาชิกใหม่จากต่างแดนท่านหนึ่ง ที่ส่งความปรารถนาดีและความห่วงใยมาให้....ขอบคุณจากใจจริง
" บางห้วงของความคิด ทำไมต้อง...อยากให้เป็นอย่างนั้น
บางห้วงของความฝัน ทำไมต้อง...ลงเอยกันแบบนี้
บางห้วงของความรู้สึก ทำไมต้อง...ลืมคุณความดี
บางห้วงของ...ชีวี ทำไมต้อง...สิ้น รักร้าง...ลาไกล
ยอมรับ...ผิด ที่รักคนมีคู่
ยอมรับ...อดสู ทั้งรู้ยังหลงใหล
ยอมรับ...รัก จนตาบอด มัวเมาเฝ้า...อาลัย
ยอมรับ...ใจ จมสู่ห้วง...บ่วงเปลว
กิเลสติด คิดร้าย ผิดชอบชั่วดีหาย โลกีย์ผลาญ
กิเลสติด คิดอันธพาล จิตโจนทะยานดิ่ง หุบเหว
กิเลสติด คิดแค้น ขาดสติ สำนึกยั้ง ดี-เลว
กิเลสติด คิดเหลว เปลวอัคคีล้าง ไม่สิ้น...มลทินใจ
สุดท้ายขอเพียงแค่...ได้รัก
สุดท้ายขอเพียงแค่...ยลพักตร์ ที่หลงไหล
สุดท้ายขอเพียงแค่...ความทรงจำที่ดี...ตลอดไป
สุดท้ายขอเพียงแค่...ให้เธอสุขใจ จงลืมสิ้นกลิ่น คน...คาว.. "
รพี กวีข้างถนน
ความเห็น (77)
- สวัสดีตอนเช้า ค่ะ
- อ่านกลอน โดนใจ..แต่เช้าเลยค่ะ
- ชอบๆๆๆค่ะ ขอบคุณค่ะ
วันนี้มาแปลกนะคะ ..มีกลิ่น.คาว..
เป็นกวีที่น่าติดตามนะ..ตอนนี้คงเข้าที่เข้าทาง..ลงตัวแล้วมั้ง
อ่านแล้วได้แง่คิดดีครับ
ขอบคุณที่ส่งผ่านความปารถนาดีมาให้กันครับ
คุณบัวปริ่มน้ำ
ดีใจที่คุณชอบครับ
ด้วยความยินดีครับ
รพี
ครูนงเยาว์ครับ
เส้นทางสี่สิบกว่าปี มีหลายหลากความรู้สึกที่เกิดขึ้น เลยหลากหลายเรื่องราวครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
คุณ pompier
ดีใจที่คุณชอบ และขอบคุณที่มาเยือนครับ
ยินดีครับ
รพี
มาทักทายครับ
สุดท้ายขอเพียงแค่...ได้รัก
สุดท้ายขอเพียงแค่...ยลพักตร์ ที่หลงไหล
สุดท้ายขอเพียงแค่...ความทรงจำที่ดี...ตลอดไป
สุดท้ายขอเพียงแค่...ให้เธอสุขใจ จงลืมสิ้นกลิ่น คน...คาว..
สุดท้ายได้ทำเพื่อคนที่เรารัก แม้จะทุ่มเททั้งกายและใจ ก็จะยอมครับ
สุดท้ายถึงแม้เราจะให้เขาทั้งชีวิตที่เรามีไม่ได้ แต่เราก็จะทำอย่างเต็มพลังครับ
ขอให้ทุกวันเป็นวันดีๆครับ
คุณคนพลัดถิ่นครับ
เป็นอย่างที่คุณว่าครับ ขอแค่เห็นคนที่เรารัก มีความสุข ก็ดีใจที่สุดแล้ว
ขอบคุณที่มาเยือนครับ
รพี
มาทักทาย ก่อนไปทำงานค่ะ
แม้อะไร ผ่านไปตามกาลเวลา
แต่ความทรงจำ ยังคงอยู่ค่ะ
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป.......ยิ้มไว้นะคะ
ขอให้มีสิ่งดีๆในทกๆวัน นะคะ
ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะหลานรัก
ว้าว...เขียนเรื่องความรัก หุหุ
มีรัก ดีกว่า ร้างรัก
มีรัก ดีกว่า ร้างเสน่หา
มีรัก ดีกว่า มายา
มีรัก ดีกว่า เหงาใจ
ขอบคุณค่ะ มีรักดีแล้วววว...เชื่อป้าสิ
- ตามป้ามา
- ฮ่าๆๆ
- แสดงความคิดเห็นไม่ถูก
- กลัวตาบอด
- อ้าวอย่างง ไป
- ก็ความรักทำให้คนตาบอดไง
- ฮ่าๆๆ
คุณสายธารครับ
- รอยยิ้มนี่สารพัดประโยชน์จริงๆครับ
- ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ครูป้าอ้อยครับ
มีรักดีกว่าเหงาใจ จริงๆครับ คนบางคนยังให้คำตอบคุณแม่ไม่ได้เลยว่าจะแต่ง(เมีย)เมื่อไหร่ ช่องข้างล่างครูป้าอ้อยน่ะครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
อ.ขจิตที่รักครับ
มีความรักมากมายที่ถั่งโถมเข้าหาอาจารย์
แต่รักที่ต้องการ อาจารย์ต้องวิ่งเข้าไปหาเอง..
จะได้มีคำตอบให้แม่ ฮ่าๆ
คิดถึงครับ
รพี
// สวัสดีครับ คุณ รพี กวีข้างถนน
//ขอแลกเปลี่ยน ประสบการรัก ด้วยสักคน
//เมื่อเป็นชน ชายชาญ ต้องผ่านรัก
//แม้นไม่เชี่ยวช่ญนัก ก็ยังดีกว่า รักไม่เป็น
//
เคยมีความทรงจำในอดีดที่ดีๆเหมือนกันค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดดีครับบังหีม
ดีใจที่ขุนแผนแดนใต้มาเยือนครับ ฮ่าๆๆ
รพี
คุณพลอยสีรุ้งครับ
เลือกอดีตที่ทุกข์ไว้เป็นบทเรียน
เลือกอดีตที่สุขไว้เป็นกำลังใจ
ยินดีที่มาเยือนและเป็นกำลังใจให้ครับ
รพี
แอมแปร์เองค่ะ(ครูอ๋อย)
+ หวัดดีค่ะ....
+ คิดถึงค่ะ...
+ อืม ...
สุดท้ายขอเพียงแค่...ได้รัก
สุดท้ายขอเพียงแค่...ยลพักตร์ ที่หลงไหล
สุดท้ายขอเพียงแค่...ความทรงจำที่ดี...ตลอดไป
สุดท้ายขอเพียงแค่...ให้เธอสุขใจ จงลืมสิ้นกลิ่น คน...คาว..
+ ความรักสวยงามเสมอค่ะ...รักที่ดีต้องควบคู่คุณธรรม....
+ นับถือค่ะ.....
- ตอนแรกว่าจะไม่เข้ามาแร่ะ
- เพราะเห็นคำว่า ...วัยดึก...
- ซึ่งอาจไม่ตรงกับเรา เท่าไหร่
- อิอิ
- ท่านรพี สบายดีนะคะ
- ยังคิดถึงเหมือนเดิมนะคะ ทุกครั้งที่เห็นข้อความท้ายรถสิบล้อค่ะ ..555...
สวัสดีครับแม่น้องแอมแปร์
ความรักสวยงามเสมอครับ ขอให้ทุกคนมีความรักและได้รับความรักตอบแทนเช่นกันครับ ตามวิถีกวีข้างถนน "ความรักคือการเสียสละ"
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ตลอดมาครับ
รพี
ครูปูครับ
วันหน้าผมจะเขียน เรื่องวัยรุ่นๆหน่อยจะได้ ตรงวัยครูปูครับ
ด้วยความคิดถึงครับ
รพี
สวัสดีครับคุณรพี
อ่านแล้วคิดว่า...ถ้าสมัยยังอาศัยวัดอยู่พ่อหลวงต้องตีหัวแน่ ๆ
โชคดีให้มีรักนิรันด์
สวัสดีรับนายช่างใหญ่
โชคดีที่ผมยังยั้งใจไว้ได้ทัน ไม่งั้นคงโดนสองเด้งนะครับ ฮ่าาา...
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดีค่ะคุณรพี
ขอบคุณมากที่นำบทกล่อนดีๆให้ได้อ่านค่ะ
ขอบคุณมากมาย
มาชม คุณรพี
รักอะไรควรรักให้เพียงครึ่ง
อีกครึ่งหนึ่งกันไว้เพื่อผิดหวัง
รักอะไรอย่ารักอย่างจริงจัง
เพียงระวังคงผ่านพ้นหลุมรักเอย...ฮิ ฮิ ฮิ.
โดน โดนแล้วละ ชอบมากคับคุณลุงระพี ว่าแต่ที่มีประสบการณ์น้อยเนีย จริงเหรอคับ
ขอบคุณสำหรับกลอนนะคราบ
คุณนุ้ยครับ
ดีใจที่คุณชอบครับ อกหักครั้งหน้าจะมาเรียงร้อยถ้อยความให้อ่านอีกครับ(แหะ ถ้ามีโอกาสได้อกหักอีกครั้งนะครับ)
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณยูมิครับ
ดีใจครับที่ได้ผู้มากประสบการณ์ชั้นปรมาจารย์ มาชี้แนะ แต่ถ้าคนที่บ้านคุณ ยูมิ มาอ่านเจอ ก็อย่าลืมเล่าประสบการณ์ครั้งใหม่ด้วยนะครับ ฮ่าาาา..แซวด้วยความเคารพครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
คุณหลาน ณภัทร ครับ
แหะๆสร้างประสบการณ์ไว้เพื่อเอามาเขียนบันทึกครับ ไม่ได้เจ้าชู้นะครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
มาเยี่ยม และมาขอบคุณที่ให้เกียรติไปให้กำลังใจ
ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดี มีสิ่งดี เช่นกันค่ะ
- สวัสดีวันสุขค่ะ..
เป็นบทกวีที่..บอกได้ถึงอารมณ์ ทั้งๆ ที่ต้อมชอบบทกวีแต่ก็ไม่ค่อยได้แต่งสักเท่าไหร่
บทกวี..มีทิศ..มีทางด้วยหรือคะ? ถ้าเป็นต้อม จะชอบบทกวีที่ไม่มีข้อจำกัดน่ะค่ะ ชอบบทกวีที่มาจากข้างในหัวใจ ^^
- บทกวีนี้ดีมาก ยากเก่งๆแบบนี้จัง
- ผมยังมีไฟ ไฟรัก แต่เป็นรักคนละเชื้อไฟ นี่ไงครับ
คุณkrukim ครับ
ขอบคุณคำอวยพรและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
คุณเนปาลีครับ
แต่ละบทที่ผมเขียน จังหวะทำนองผสมผสานปนเป ไปตามจังหวะความรู้สึก ผมเลยคิดว่าบทกวี ตามวิถีของ"กวีข้างถนน" เป็นบทกวี ที่ไร้ขอบเขตไร้ทิศทาง ดีใจที่หลายท่านเข้าใจ และติดตามครับ
ขอบคุณจากใจจริงครับ
รพี
สรีสวัสดีครับลุงผอ.
ท่านทำประโยชน์เพื่อสังคมมามากมาย ขอให้มีความสุข และเป็นมิ่งขวัญแก่ลูกหลานตลอดไป และที่สำคัญขอให้อายุยืนหมื่นๆปีนะครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
- แวะมาเยี่ยมค่ะ
- ติดตามอ่านงานของน้องเสมอ แม้บางครั้งมิได้ทิ้งรอยไว้
- มีกำลังใจมาฝาก หอบมากองใหญ่เลยค่ะ
พี่ Bright Lily
หลายๆครั้งที่ได้เข้าไปอ่านบันทึกของพี่ ผมได้สิ่งดีๆติดไม้ติดมือกลับมาทุกครั้ง เตือนสติ ให้กำลังใจ นี่เป็นเสน่ห์ของ gotoknow จริงๆครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
+ ท่านรพีค่ะ....
+ ครูเกษมเป็นอย่างไรหรือค่ะ...
+ ถึงทำให้คิดถึง....
+ แฮะ ๆ ตามมาถามเพราะอยากรู้ค่ะ...
+ ออ...มากระซิบว่าครูข้างถนน และท่านรพี กวีข้างถนน
+ ประมาณ"ข้างถนน" เหมือนกัน..อิ อิ...และมีอะไรที่ข้างถนนเหมือนกันอีก แถมในช่วงเวลาเดียวกันด้วย...ว้าว...อะไรจะสอดคล้อง เหมาะเจาะได้ขนาดนี้
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ....
ตามมาอ่าบทกวีค่ะ
ขอบคุณมาก
วันนี้ได้เเวะเข้ามาอ่านเเล้วนะน้องรพี อ่านเเล้วก็มีงงๆบ้างเพราะพี่ ไม่ใช่นักกวี เเต่ความรู้สึกที่มีคือดีใจที่ รพี มีจิตใจที่เข้มเเข็งสามารถต่อสู้อุปสรรคต่างๆมาได้อย่างดี โดยเฉพาะต่อสู้กับจิตใจเเละร่างกายตัวเอง หวังว่ารพีจะมีบทกวีดีๆๆมาให้พี่ๆเพื่อนๆ อ่านตลอดไป น่ะ เเละขอบคุณที่พยายามทำงานอย่างเต็มที่มาตลอด ( บทกวีไม่ใช่เเค่ตัวหนังสือเเต่คงมีความหมายอะไรมากกว่านั้น ใช่หรือเปล่า? ) โชคดีน่ะน้อง
แม่น้องแอมแปร์ครับ
- ครูเกษมที่ผมเขียนในบันทึกความทรงจำ ตอน ขอโทษครับคุณ ครูนะครับ
- ที่เลือกชื่อว่าเป็นกวีข้างถนน เพราะไม่ได้เรียนรู้เรื่องบทกวีจากตำราครับ อาศัยชอบอ่านชอบเขียน แล้วก็แอบเรียนรู้นอกตำรา มาเรื่อยๆครับ ไว้จะเขียนที่มาที่ไปลงในบันทึกครับ
- บางทีอาจจะเป็นบทกวีที่มีมุมมองจากข้างถนนซะเป็นส่วนใหญ่นะครับ
ขอบคุณครับด้วยความคิดถึงเช่นกันครับ
รพี
คุณ อนงค์ครับ
ดีใจที่มาเยือนครับ
ขอบคุณครับ
รพี
พี่ พส. ครับ
บางครั้งบทกวีก็เป็นเรื่องราวที่เกิดจากวิถีชีวิตจริงๆของผู้เขียนเอง หรือบางคราก็เป็นแวบหนึ่งของความคิดจินตนาการที่คิดแล้วมีความประทับใจ และในส่วนของผม มันเริ่มต้นจากการระบายความรู้สึก ระบายความในใจ ระบายความซึมเศร้า ความเหงา ออกมาเป็นตัวหนังสือ โดยผมเอาบทกวีมาแทนอบายมุข และผมก็ดีใจที่ติดบทกวี จนทำให้เขียนออกมาและได้รับกำลังใจจากพี่ๆน้องๆ ใน gotoknow แห่งนี้ครับ
ขอบคุณที่พี่เป็นกำลังใจให้ และบางส่วนในบทกวีหลายๆเรื่องราวของผมก็ได้รับแรงบันดาลใจมาจากพี่ด้วยครับ
กราบขอบคุณในสิ่งดีดีที่พี่ให้มาโดยตลอดครับ
รพี กวีข้างถนน
///ถึงท่านระพี ผู้มีไฟ ในดวงจิต
///ท่านลิขิต รจนา ภาษาศิลป์
///ใช้กรอบแนว ริมถนน ให้ยลยิน
///เป็นกวิน นอกกรอบ ชอบจริงจริง////ครับท่าน
สวัสดีค่ะ อ.เกลี้ยง
คงจำน้องแนตได้ ห่างกันไปนาน นึกว่าจะหนีน้องแนตพ้นเหรอคะ
ในที่สุดน้องแนตก็หาเจอ มาอยู่แถวข้างถนนนี่เอง ชีวิตลำบากมากมั๊ยคะ
คิดถึง อ. นะ เห็นมานั่งเขียนกลอน แต่ก็ยังคงติดเศร้าๆเหมือนเดิม
คิดถึงเพลงที่เคยร้องกัน น้ำตามันก็กลันไม่อยู่ คงได้เจอกันเร็วๆนี้
ขอบคุณที่ยังคิดถึงกัน
น้องแนต ค่ะ
+ คิดถึงค่ะ...
+ สบายดีไหมค่ะ...
+ เป็นอย่างไรบ้าง....
+ ทั้งอารมณ์ ความรู้สึก สุขภาพกายและใจ...
+ เป็นห่วงค่ะ...
+ หนูแอมแปร์ก็ขอมาส่งกำลังใจด้วยคนค่ะ....
+ แปลกใจ..ทำไมวันนี้ถึงได้คิดถึงท่านรพีหลายครั้ง....
สวัสดีครับ บังหิม
อารมณ์ และความรู้สึกที่เกิดขึ้น มันทำให้เรียงร้อยถ้อยคำได้คล่องคอครับ ไม่ได้ลงทุนอกหักเพื่อเขียนเรื่องราวนะครับ แต่อกหักจริงๆครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
สวัสดีครับคุณน้องแนต
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนเพลงครับ อีกอย่างเพลงเก่าๆที่เขียนไว้ไม่สามารถเขียนต่อได้ เพราะตัวละครในบทเพลงมีการเปลี่ยนแปลงไป เลยทำให้ ต้องเปลี่ยนข้อมูลใหม่ครับ
ดีใจที่ยังจำเลขเด็ดอาจารย์เกลี้ยงได้ครับ
รพี (กวีศรีีข้างทาง)ฮ่าๆๆ
แม่น้องแอมแปร์ครับ
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนบันทึกครับ แต่ก็มีอยู่สองสามเรื่องจะมาเล่าสู่กันฟังครับกำลังขีดๆเขียนๆอยู่ครับ สุขภาพดีขึ้นมากทั้งกายและใจครับ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ตลอดมาครับ
รพี
รพีเจ้าน้อย เอ่ยถ้อยขับขาน เหมือนกับดวงมาน จักลาญบิ่นบ้าง
หลงคารม บ่สมใฝอ้าง ใผไหนนอนาง คนนั้น
เป็นใผที่ไหน หักใจ๋จายจั๊น หื้อแตกสะบั้น ปังลง
รพีอ้ายไท้ หื้อได้ปั๋นปล๋ง ลืมเต๊อะอนงค์ คนมีคู่ข้าง คนมีคู่ข้าง
สวัสดีค่ะ...
บทกวี ลึกซึ้ง กินใจ
โลกนี้กว้างใหญ่...
สักวัน...ต้องมีใครมาให้รัก
สวัสดีค่ะรพี
***แวะมาบอกว่าชอบบทนี้
สุดท้ายขอเพียงแค่...ได้รัก
สุดท้ายขอเพียงแค่...ยลพักตร์ ที่หลงไหล
สุดท้ายขอเพียงแค่...ความทรงจำที่ดี...ตลอดไป
สุดท้ายขอเพียงแค่...ให้เธอสุขใจ จงลืมสิ้นกลิ่น คน...คาว.. "
...เป็นแค่คนคาวๆ กลื่นคาวก็มีวันจาง แต่ถ้าเป็นคนบาป...ก็คงต้องไถ่บาปด้วยการชดใช้ที่แสนสาหัส...พยายามตัดใจและลืมให้ได้ ขอให้โชคดีกับความรักครั้งต่อไปค่ะ
สรีสวัสดีครับป้อครู
เป๋นประสบก๋านส่วนนึ่งของจีวิตตี๊นำมาเสนอ เผื่อจะมีประโยชน์กับคนอ่านพ่องครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
- หายไปนานเลยครับพี่
- คิดถึงจัง
- พาสาวๆ มาฝาก
- อิอิ
-
คุณ windy ครับ
ยินดีที่มาเยือนและขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ
ขอบคุณครับ
รพี
คุณกิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำอวยพรครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ครูโย่งที่รักครับ
ทีหลังจะส่งรูปมานะครับ รบกวนส่งถังดับเพลิงมาด้วยครับ เอามาฉีดตาผม 555
คิดถึงมากขึ้นกว่าเดิมครับ
รพี
สวัสดีค่ะตุณ รพี กวีข้างถนน
มาเยี่ยม มาทักทายด้วยความคิดถึงนะคะ
เห็นด้วยค่ะ...บริบทและสิ่งแวดล้อมเป็นปัจจัยให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปได้
วันนั้นอ่านบทกวีข้างบนรู้สึกอย่าง
แต่วันนี้รู้สึกอีกอย่างค่ะ... (เพราะไม่ได้อยู่ที่บ้านของตัวเอง)
ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ
ครูคิมครับ
ยินดีและดีใจที่ครูคิมมาเยี่ยมเยือนอีกครั้งครับ
ขอบคุณจากใจจริงครับ
รพี
หวัดดีค่ะคุณรพี..
อ่านบันทึกแล้วมันโดน..จัง..หึหึ
สวัสดีครับคุณ ลดา
ดีใจที่คุณชอบและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
กิเลสติด คิดร้าย ผิดชอบชั่วดีหาย โลกีย์ผลาญ
กิเลสติด คิดอันธพาล จิตโจนทะยานดิ่ง หุบเหว
กิเลสติด คิดแค้น ขาดสติ สำนึกยั้ง ดี-เลว
กิเลสติด คิดเหลว เปลวอัคคีล้าง ไม่สิ้น...มลทินใจ
**************************************
บทนี้ ฉันทลักษณ์แปลกตา แต่ความหมาย..ได้เลยนะคะ
คุณภูสุภาครับ
ในบทกวีตีความทั้งหลาย ที่ผมได้เขียนขึ้นมาบางครั้งก็อิงสัมผัส อิงวรรคอิงคำตามแบบแผน แต่ส่วนใหญ่แล้วมันจะไหลไปตามความคิดที่เกิดขึ้นระหว่างที่กำลังเขียน บางทีก็ผสมผสานกันหลายๆอย่างนำมาเรียงร้อยถ้อยความ จะสังเกตุได้ว่าเวลาผมเขียนนั้น ผมจะเว้นวรรคให้ผู้อ่านได้อ่านให้ลงตัว เพราะบางทีก็ไม่มีใครทราบว่าเป็นกวีแบบไหน ทำให้บางท่านก็จะแบ่งจังหวะไม่ถูก จะทำให้ไม่สนุกไม่ไพเราะ
ผมเรียกไม่ถูกว่าเป็น โคลง กลอน หรืออะไรนะครับ ก็เป็นบทกวีที่เขียนขึ้นมาตามแนวความคิด ตามวิถีของ กวีข้างถนน น่ะครับ โปรดชี้แนะด้วยครับ(บางบทที่ผมเขียนก็เคยนำเอา บทกวีของคุณ "ภูสุภา" มาเป็นต้นแบบด้วยนะครับ แหะๆขอประทานโทษที่ไม่ได้บอกกล่าว)
ด้วยความยินดีที่มาเยือนครับ
ขอบคุณครับ
รพี
คุณ รพี คะ
ช่วยเกลาความรู้สึกให้น้องแนตให้ได้มั๊ยคะ จากคำว่า "คาว" น้องแนตอ่านดูแล้วรู้สึกขัดๆอยู่ เชื่อมอารมณ์ไม่ถูก และน้องแนตขอยืมต้นแบบ ท่วงทำนองบทกลอน มาใช้ด้วยนะคะ
น้องแนตขอเปลี่ยนชื่อตอนด้วย เป็น
" ความรัก นิรันดร.. จากกรรมที่สร้างไว้ในอดีต "
ช่วยเกลาให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากน้องแนตแต่งไม่ค่อยจะเป็นเท่าไร
ได้รู้ว่า ความรัก ที่อบอุ่น มาจากไหน
ได้รู้ว่า ความดี ที่ตรึงใจ ทำอย่างไร
ได้รู้ว่า ความฝัน ที่งดงาม เป็นเช่นไร
ได้รู้ว่า ความรู้สึก ที่ผูกพันธ์ ลึกเพียงไหน
ได้รู้ว่า สุขทั้งกายและใจ ที่รักเธอ
กว่าจะรู้ว่า ความผิด ที่ก่อไว้ คืออะไร
ถูก โกรธ เกลียด สาป แช่ง ไร้ความดี
ช่าง หนัก หนา สา หัส ทั้ง สอง ฝ่าย
ดิ่ว เหว ลึก ยาก สำ นึก กลับ เป็น คน
อดีต(ชาติ)ย้อนกลับคืน ปัจจุบัน
กรรมตามทัน ส่งสาร ให้แก้ไข
รับคำมั่น ปลดสิ่งผิด ที่ทำไว้
ให้ซื่อสัตย์ จริงใจ กับคู่ครอง
ความเกลียด อ่อนแรง ลดกำลัง
ความรัก หวนคืน สว่างไสว
กลับเป็นคู่ เสริมสร้างบารมี
เพิ่มความดี ออกดอกผลิบาน
เผชิญหน้า กับมารในอดีต
สู้เคียงคู่ คืนสู่นิพพาน ชั่วกาลนาน เอย...
น้องแนต^^
คุณน้องแนตครับ
ชื่อของหัวข้อนำเรื่องบางทีมันอาจดูโอเวอร์ไป ในบางครั้งการตั้งหัวข้อเรื่อง ก็เป็นแรงดึงดูดใจให้ผู้อ่านสนใจได้เหมือนกัน สำหรับแต่ละบทกวี ทุกอย่างที่กลั่นกรองมาจากความรู้สึกบางทีคนเรามีความรู้สึกที่เหมือนๆกัน แต่วิธีการนำเสนอแตกต่างกัน อย่างเช่น"บันทึกรักวัยดึก"ข้างบนนี้ บางคนอาจนำเสนอในรูปแบบของอารมณ์เศร้าว่าทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเรา บางคนอาจนำเสนอในความรู้สึกปิติ(ที่สามารถหักใจได้)แล้วแต่มุมมองแง่คิด และผมเลือกที่จะนำเสนอแบบกึ่งเล่าเรื่องความรู้สึกดีดี แต่ก็มีสัมผัสนอกในเหมือนบทกลอนทั่วๆไป ส่วนบทกวีของคุณน้องแนตนั้น เป็นการบอกถึงความรู้สึกที่เล่าออกมาเป็นแนวคิดของตัวเองอาจจะเกิดจากการที่น้องแนตได้ยินได้ฟังมาหรือได้สัมผัสมา แล้วรู้สึกดี ก็เลยนำมาเล่าเป็นตัวหนังสือ ในส่วนเรื่องของการเล่าที่เล่าเป็นภาษาั้เขียนนั้นก็เขียนได้ทุกอย่างครับ ไม่มีขอบเขต ส่วนเรื่องของเนื้อหานั้น อยู่ที่ดุลพินิจของผู้เขียนเองครับ
ขอให้มีความสุขครับ
รพี
ด๊ะชอบบทกวีบทนี้มากค่ะมันเหมือนกับชวีตจริงของด๊ะเลยแต่อย่าว่านะค่ะรักคนที่มีเจ้าของมันก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา
ทานข้าวเช้ากันค่ะ ระลึกถึงเสมอแม้ไม่ค่อยได้คุยกันนะคะ
คุณด๊ะครับ
ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจครับ เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็ควรจะดีใจกับเค้าด้วยครับ นี่แหละรักแท้
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ครูปูครับ
มิตรภาพใน gotoknow ผมว่าเป็นมิตรภาพที่ยั่งยืนที่สุดแล้วครับไม่มีจืดจาง ขอบคุณสำหรับอาหารเช้าครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
เป็นเรื่องราวที่โดนใจคนหลายๆคนแน่นอนค่ะ
ไม่โดนกับตัวเองก็ไม่มีใครรู้นะคะ
ดีใจด้วยที่คุณคิดได้ค่ะ
คุณปัทมาครับ
ผมได้รับเมลคุณแล้วครับ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้มาตลอดนะครับ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มอบให้ครับ
ขอให้มีความสุขตลอดไปครับ
รพี
หนูเลือกอ่านในเรื่องที่หนูชอบอาคงไม่ว่ากันนะคะ ว่าแต่ว่าคนอกหักจริงถึงจะเขียนได้ขนาดนี้ใช่มั้ยคะ
หลานนรีครับ
มันเป็นแค่เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในช่วงหนึ่งชีวิตของอา ถ้าหลานชอบก็ดีใจครับ
ยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
ฉันร้องไห้เพราะบทกวีของคุณ แต่มันเป็นน้ำตาของความรู้สึกที่ดีที่ฉันมีต่อผู้เขียนนะคะ ขอบคุณที่ทำให้ได้คิด
ขอบคุณมากค่ะ
น้ำตาล
คุณน้ำตาลครับ
บางครั้งสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนเรา มันก็มีเรื่องที่แย่ๆปะปนมาเหมือนกัน แต่ถ้าหากเราลดละเลิกหรือปล่อยวางในส่วนนั้นไปได้ ก็จะทำให้เรามีพลังที่จะต่อสู้ในโลกบูดๆเบี้ยวๆ
ใบนี้อีกต่อไป
ขอบคุณและยินดีที่มาเยือนครับ
รพี
อ่านบทกวีนี้ตั้งหลายรอบ กว่าจะแบ่งจังหวะอ่านให้ลงตัวได้
แต่พออ่านไปตามจังหวะ ตามทำนองของผู้เขียนได้แล้วนี่
ไพเราะกินใจมากที่สุดเลยค่า(ขอบอก)ความหมายมีการซ่อนแฝงข้อคิดไว้ดีมากค่ะ...ขอบคุณนะคะ