เมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2550 เวลาประมาณ 23.30 น. อาคารเรียนแบบ ป.1 ฉ จำนวน 6 ห้องเรียนได้ถูกไฟไหม้อย่างรวดเร็ววอดไปทั้งหลังภายในเวลา 30 นาที เจ้าหน้าที่ตำรวจกองวิทยาการ ฯ ได้ลงความเห็นว่าถูกกระทำโดยบุคคล อาคารเรียนหลังนี้เป็นการร่วมมือร่วมแรงของคนในชุมชนก่อสร้างขึ้นมาและเป็นอาคารเรียนถาวรหลังแรกที่ชาวบ้านรักและหวงแหนมาก และท้องที่แห่งนี้นับเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์เพราะเราไม่ได้อยู่พื้นที่ทีมีการเผาโรงเรียนเป็นรายวัน ครูทุกคนนอกจากจะอดนอนตลอดทั้งคืนแล้ว กลางวันก็ยังไม่ได้พักผ่อน ข้าวปลาอาหารไม่ต้องพูดถึง
นับเป็นความสูญเสียทรัพย์สิน ความรู้สึก เสียขวัญ เสียกำลังใจของคณะครู นักเรียน ผู้ปกครองนักเรียน เป็นวันแรกของการประชุมปิดภาคเรียนสำหรับนักเรียน คณะครูจะต้องมาร่วมมือกันวางแผนพัฒนาการเรียนการสอนของปีการศึกษาใหม่ เปลี่ยนมาเป็นผู้ถูกสอบสวนจากเจ้าหน้าที่ เสียสุขภาพจิต เสียเวลา และที่สำคัญนั่นคือ....ใคร..เผาโรงเรียน
สื่อหลายฉบับได้ประโคมข่าวว่าเป็นฝีมือนักเรียนบ้าง วัยโจ๋บ้าง ลูกศิษย์หลายคนตกเป็นผู้ต้องสงสัย พ่อ แม่ ญาติ ๆ ต้องนำตัวไปสอบสวนตามสถานีตำรวจครั้งแล้วครั้งเล่า ความรู้สึกของผู้ต้องสงสัย พ่อ แม่ ญาติผู้ใกล้ชิดและครูที่สั่งสอนเด็ก ๆ เหล่านั้น "โรงเรียนนี้สอนกันอย่างไร...ทำให้ลูกศิษย์เป็นผู้ต้องสงสัยเผาโรงเรียน"
สภาพของครูทุกคน..คล้าย ๆ กับคนสิ้นเนื้อประดาตัว นิ่ง สงบ เฉยเมย หน้าตาเศร้าหมอง รับแขกที่มาเยี่ยม ผลัดกันไปให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่ครั้งแล้วครั้งเล่า ไหน..ทุกคนต้องระวังตัว เพราะไม่ทราบว่าจะมีภัยอันตรายเกิดขึ้นอีกเมื่อไร
เห็นใจและเข้าใจเป็นอย่างยิ่ง..ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ..
สวัสดีครับครูแอน
ขอขอบคุณครับครู ตั้งใจว่าจะเล่าเรื่องราวที่สุมอยู่ในใจมานาน แม้ว่าจะผ่านไปแล้วเป็นปีแล้วก็ตาม ความหลังยังไม่สามารถจางหายไปได้ ทุกวันนี้พวกเราร่วมมือกันสร้างวิกฤติให้เป็นโอกาส ได้อาคารใหม่แล้วแต่ยังขาดปัจจัยในการพัฒนาเด็กอีกเยอะครับ
สวัสดีครับคุณครูวรางค์ภรณ์
ขอขอบคุณที่เข้ามาทักทายและมาให้กำลังใจ ปัจจุบันได้อาคารใหม่แล้วแต่ยังขาดแคลน ขาดครู ทุกคนให้ความร่วมมือกันมุ่งพัฒนาด้านคุณธรรมจริยธรรมไปควบคู่กับการเรียนการสอนทุกกลุ่มสาระ
คนใจร้าย ทำลายประเทศชาติ
ทำลายเยาวชน ขอเป็นกำลังให้ครูทุกคนมีกำลังใจที่เข้มแข็งจะมาอ่านเรื่องต่อไป
คุณครู พนักงานบริการ นักเรียน ชุมชน ก็ต้องช่วยกันสอดส่องดูแลความเรียบร้อยกันอย่างเข้มงวด ระวังคนภายนอก
ตามมาจาก บล็อกสมุนไพร ค่ะ
กิจกรรมท่าน ผอ.จัดเรื่องสมุนไพร น่าทำตามมากๆค่ะ เด็กสมัยนี้ไม่ค่อยรู้จักสมุนไพรกันแล้ว ดิฉันเองโชคดี ที่ได้อยู่บ้านนอกมาตั้งแต่เด็ก เลยได้รู้จักพืชต่างๆ หลายอย่าง
(ครูสอนดีค่ะ พ่อแม่ก็มีส่วนมากๆ เพราะเข้าสวน เข้าป่าตั้งแต่เด็ก อิอิ บ้านนอกขนาดแท้) และก็ภูมิใจในความเป็นบ้านนอกของตัวเอง มากๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต ฝอยทองที่ปรึกษา~natadee
มาบอกขอบคุณแทนท่าน ผอ.ค่ะ
ในความกรุณามาเยี่ยมให้กำลังใจค่ะ