เมื่อต้องไปปรับเปลี่ยน แก้ไขโครงการ ที่ไม่ได้ทำมากับมือ
เมื่อวันที่ 20-21 กย. ที่ผ่านมา ทาง สสส.(สำนักงานกองทุนสร้างเสริมสุขภาพ) ได้เชิญ รองประธานกองทุนสว้สดิการชุมชน เทศบาลตำบลปากพะยูน นายสวาท สันหีม ไปประชุมเชิงปฎิบัติการ ทบทวนและกลั่นกรองโครงการ "แก้ไขความขัดแย้งในชุมชน" ร่วมกับนายกทศบาล
เมื่อถึงเวลาเดินทาง อ. สวาท ติดราชการครู นายก ยุสุบ ติดเรียน เวียนหนังสือมาให้ประธานกองทุนสวัสดิการ เข้าประชุมแทน ในการประชุมครั้งนี้ ทางสสส.ให้เตรียมเอกสารโครงการพร้อมไฟล์ดิจิตอล และโน๊ตบุ๊กมาด้วย เพื่อจะได้มีการปรับแก้โครงการให้สะดวก ซึ่ง ทั้งสองอย่างที่อ้างมาผมไม่พาสักอย่าง
1 ไม่มี
2ไม่เป็น
3ไปคนเดียว
// เข้าประชุมที่ ริชม่อน รัตนาธิเบศวศ์ ทางผู้จัดแยกกลุ่มโครงการดังนี้
1สิ่งแวดล้อม/ ชุมชนสร้างสุขภาพ
2 อาหารปลอดภัย
3 ศูนย์เรียนรู้/สวัสดิการ
4 การดูแลเด็ก /คนพิการ /ผู้สูงอายุ /เยาวชน /คนด้อยโอกาส
5สื่อชุมชน
โครงการไขความขัดแย้งอยู่กลุ่มสือ มีมาหาสาราคาม /น่าน/ยะโสธร และพัทลุง (หวั่นๆเกรงพลังประชาชนประชาท้ณฑ์) มีอาจารย์จาก ม.ขอนแก่นเป็นที่ปรึกษาโครงการ อ. ขณิษฐา นันทบุตรเป็น วิทยากร เรื่องการออกแบบโครงการพัฒนาสุขภาวะชุมชน เป็นตัวอย่าง โดยให้ทุกคนลืมโครงการที่ตัวเองเสนอ แล้วมาทำวิเคราะห์ตามอาจารย์บอก 5 ขั้นตอนของการปฎิบัติการ
1. ค้นหาปัญหาและความต้องการทางด้านสุขภาพ
//วิเคราะห์ปัจจัยสาเหตุ
//กำหนดกลุมเป้หมายประชากร
2. แนะนำการกำหนดเป้าหมายโครงการ
//วิเคราะห์ผลลัพท์ที่ต้องการจากโครงการว่า
//อยากเห็นอะไร /อยากได้อะไร /อยากทำอะไร
3. ค้นหาทุนทางสังคมในการดูแลสุขภาพ
//วิเคราะห์ทุนทางสังคม
//วิเคราะห์บทบาทหน้าที่ผู้เกี่ยวข้อง
4.กำหนดกิกรรมโครงการสุขภาพชุมชน
//วิเคราะห์ความต้องการดูแลสุขภาพของชุมชนได้
สังเคราะห์รูปแบบกิจกรรม/การบริการ/โครงการที่ตอบสนองความต้องการดูแลสุขภาพ
5.การพัฒนาโครงการ โดยการทำประวัติองค์กร
อาจารย์บอกว่าเหตุปัจจัยเรื่องสุขภาพ
ที่เกี่ยวกับคนมี 70 เปอร์เซ็นต์
เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม20 เปอร์เซ็ต์
เกี่ยวกับการบริการสุขภาพ แค่ 10 เปอร์เซ็นต์ เท่านั้นเอง
สอนเสร็จอ. ให้ทุกคน ทุกโครงการ ทั้งชาวบ้านกับนายก นักถกเถียงกันนับเป็นกุโลบายที่ดี ที่นายกต้องมานั่งฟังคนเขียนโครงการวิเคราะห์ให้ฟัง ให้ได้หลุดพ้นจากการพัฒนาทางด้านโครงสร้างพื้นฐานเสียที
//จังหวัดอื่นโชคดีเขามีคู่ มีพวก
พัทลุงมาคนเดียวเปลี่ยวใจ ปลีกตัวไปนั่งมองเพื่อนๆเขาร่วมกันทำมาหากิน นึกถึงคำพูดคนโบราณว่า "เข้าเมืองอย่าลืมเพื่อน เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า" วันนี้ไม่เพื่อน ไม่มีพร้า ทำปรือดีหว่าเรา ตีหน้าเศ้รา เล่าความโง่ ให้กลุ่มที่เขาแก้เสร็จแล้วฟัง นั่งขอกำลังใจ น้องๆโคราชาให้มาช่วยอนุเคราะห์ พอได้ส่งอาจารย์ที่ปรึกษา ผ่านไปหนึ่งวัน
วันที่สองนายกบินมาให้กำลังใจ ทำให้มีกำลัง พวกเราทำงานชุมชน ผ่านบทเรียนจากชุมชนมาพอควร ถ้าส่วนท้องถิ่น มามีส่วนร่วมทำกิจกรรม ชาวบ้านอย่างเราทำสุดชีวิต พวกท่านภาคี / หน่วยงาน /นักการเมืองท้องถิ่น เพียงทำหน้าที่ เยี่ยน ยก ยอน ยอ
(เยี่ยนคือ ชวน
ยก คือ คัดเลือก สรรหา
ยอน คือ ให้ความรู้สร้างกระบวนการ
ยอ คือ ยอ ให้กำลังใจ)
ถ้าร่วมทำกันย่างนี้เกิดการเรียนรู้ เกิดความสมัคคี เกิดองค์ความรู้เมือนที่พ่เฒ่าไดทำมาแล้ว
ความเห็น (18)
+ หวัดดียามเช้าค่ะบัง....
+ ตามบังมาดูค่ะ..ว่าบังไปทำอะไรมา....
+ อิ อิ...คนดีมีปัญญามีหรือค่ะที่จะแก้ปัญหาไม่ได้....
+ กำลังใจในการทำความดีของคนสำคัญมากค่ะ....
+ บังค่ะ....มาส่งกำลังใจให้คนทำความดีค่ะ....
- บัง คุยตรง ๆ
- ไม่เข้าใจ จะว่า บัง กวน
- เข้าใจ ก็จะได้เอาผลงาน บัง ไปต่อยอด
- แล้ว บัง ก็กลับ เมืองลุง
- อยู่กับป่า กบ เขียด อึ่งอ่าง และคางคก
- บัง เคยได้ยินกฎ 80/20 ไหม
- เขาว่า ใน 100 ใช้ได้จริง ๆ 20
- อีก 80 ก็อย่างที่ บัง เดินทางไปนั่นแหละ
- กล้วยไม้ป่า ชยพร น้องบาย .... พูดตรง
- ตามมาเชียร์บัง
- ให้สร้างเครือข่ายมากๆๆ
- เคยไปปากพะยูนนานแล้ว
- ตอนนี้มีเพื่อนอยู่ที่นั่นหลายคน
- มาให้กำลังใจบังก่อนครับ
- สู้ๆๆๆครับ
- ปล ตามพี่คนข้างบนมา
- อิอิๆๆๆๆ
สวัสดีครับคุณแอมแปร์ (ครูอ๋อย)
อย่างที่บออกอารมณ์ ความรู้สึกในตอนที่ไม่มีเพื่อนช่วยคิด มันโหดร้ายน่าดู
แต่พอตัดสินใจ ตีหน้าเศร้า เล่าความโง่ บอกความจริงว่ามาคนเดียว แล้วใช้โน๊ตบุ๊กไม่เป็น ขอความช่วยเหลือ ทุกคนเต็มใจช่วยเหลือ น้ำใจไม่เคยหายจากสังคมไทย
อารมณ์แปลกแยกที่คิดเอง เออเอง พอเดินไปหาปัญหา มันไม่อยากอย่างที่คิด
อย่าไปปิดโอกาสตัวเอง แต่ถ้ามันไม่ใช่ก็ยอมรับมันก็เอวัง///
สวัสดีครับ ท่าน ผอ.
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ขอให้น้ำลดไวๆน่ะครับ
สวัสดีครับ น้อง บ่าว ชยพร
ที่ใช้คำตรง คำใต้ เพราะมันได้แรงอก (สะใจ) ประมาณนั้น
ขอ(อภัยมณี ศรีสุวรณ สุวรรณมาลี สินสมุทร สุดดสาคร ม้านิลมังกรและไม้เท้ากายสิทธิ์) ถ้าคำพูดหรือข้อความได ไม่เป็นสากล (โปรดใช้วิจารณญาณ)หรือหลังไมค์ อย่าปล่อยให้ข้องใจ 555555
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ ขจิต
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจ
จะพยายามส้รางเครือข่ายตามที่ อาจรย์แนะนำ
ด้วยเชื่อมั่นว่าชุมชนจะเข้มแข็ง ต้องเข้มแข็งทางความคิดก่อน
ต้องเป็นการระเบิดจากภายใน แล้วไปขยายต่อ
พรุ่งนี้ 24กย ชวนคนพิการปากพะยูน ไปเรียนรู้ การสร้างเครือข่ายคนพิการทุกประเภท ของอำเภอควนขนุน ครับท่าน
มาปากพะยูนอย่าลืมแวะบ้านบังหีม มาให้กำลังใจ กองทุนสวัสดิการชุมชนเทศบาลปากพะยูน จะรอ//////
ตามอ.ขจิตมาให้กำลังใจบังหีมเช่นกัน....
+ ก๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ.....
+ ขำมุขนี้ของบังค่ะ..." ขอ(อภัยมณี ศรีสุวรณ สุวรรณมาลี สินสมุทร สุดดสาคร ม้านิลมังกรและไม้เท้ากายสิทธิ์) "
+ โอ้โห...ยืมไปใช้มั่งค่ะ...สุดยอดค่ะ..
///สวัสดีครับคุณครู วรางค์ภรณ์
ขอบคุณมากครับ
///ครูอ๋อย ครับ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ครับ
- บังหีมครับ
- รอบังเล่าเรื่องนี้
- เป็นอย่างไรบ้างครับ
- พรุ่งนี้ 24กย คนพิการปากพะยูน
+ บังค่ะ...
+ บายดีม้าย...
+ คิดถึงค่ะ...
+ รออ่านบันทึกต่อไปค่ะ...
สวัสดีครับ อาจาย์ ขจิต
สวัสดีครับคูรอ๋อย
//ส่งคนพิการกลับปากพะยูนแล้วไปต่องาน "มหกรรมจัดการความรู้นครศรีธรรมราช51
"สร้างความรู้ สานความร่วมมือ สู่ดุลยภาพพัฒนาเมืองนคร"
///แล้วจะเล่าให้ฟังทั้งสองเรื่อง เพิ่งกลับเข้าบ้าน ขออาบน้ำก่อนครับ
- ฝากทักทายพี่นง
- ทักทายหลายๆๆท่านด้วยครับ
- งานนี้ครับ
- "มหกรรมจัดการความรู้นครศรีธรรมราช51
สวัสดีครับ อาจารย์ ขจิต
ทีมอ. จำนงมาครบชุด ทั้งครูราญ หมอสมปอง หมอเชียร และอีกหลายๆคน
แต่ไม่เห็นท่านเกษตร ชาญวิทย์
งานนี้ หมอเชียร ท่านทำหน้าพิธีกร เป็นพิธีการ ครับ ผมทักทายมาให้แล้วครับ
... ลำปางหนาวมาก...
ขำ-ขำ-แก้-เครียด
อุบลภัณฑ์
========
โมด : ฮัลโหล …
ชาติ : กูชาตินะ … โมด กูจะเข้ากรุงเทพ มีธุระนิดหน่อย …
โมด : เฮ้ย … จริงดิ มึงจะมาเมื่อไหร่วะ
ชาติ : วันศุกร์ มึงว่างมั้ยเนี่ย
โมด : เฮ้ย … มึงมา กูไม่ว่าง ก็ชาเย็น เต็มที
ชาติ : แหม ชาเย็น สลัด
โมด : สยามแล้วกัน มึงยังจำทางในกรุงเทพได้นะ
ชาติ : ดูถูก เวร สามสี่ปีเอง แม่_จะเปลี่ยนอะไรนักหนา
โมด : เออ เออ สยาม นะโว้ย 5 โมงครึ่ง
ชาติ : เออ … แล้วเจอกัน แค่นี่ล่ะ
โมด : แค่นี้นะ … บาย
(สยามฯ - วันศุกร์ - 5 โมงสิบห้า)
โมด : ฮัลโล มึงอยู่ไหนแล้ว
ชาติ : ยืนรอมึงอยู่ หน้าตึกใหญ่ๆ
โมด : เวร หน้าร้านอะไร เดี๋ยวกูไปหามึงเอง
ชาติ : เออ … อุบลภัณฑ์
โมด : (งง) … มีด้วยเหรอวะ ร้านนี้ สยามนะโว้ย
ชาติ : เออ … ป้ายเหลืองๆ คนเต็มเลย
โมด : นึกไม่ออกจริงๆ ว่ะ … อุบลภัณฑ์ เนี่ยนะ
ชาติ : …
โมด : มึงเห็น แมคฯ แถวนั้นมั้ย
ชาติ : เห็น … กูเดินไปหามึงตรงนั้นแล้วกัน หน้าร้านนะโว้ย
โมด : เออ เออ
(หน้าร้านแมคฯ)
โมด : เฮ้ย … มีด้วยเหรอวะ อุบลภัณฑ์ … กูว่ากูเชี่ยวนะ แถวนี้
ชาติ : (ชี้ให้ดู) โน่น โน่น … แหกตาดู ป้ายเหลืองๆ โน่น
โมด : …
ชาติ : อึ้งสิมึง แหมๆ … เชี่ยวมาก สลัด
โมด : ชาติ …. เอ้ย … "โอปองแปง โว้ย โอปองแปง "(au bon pain)
ชาติ : มึงอ่านไงวะ โอปองแปง … แม่_ อุบลภัณฑ์ ชัดๆ
โมด : …
อิอิ :p
สวัสดีครับ คุรคุริ
อ่านเรื่องตลกทำให้หายหิวได้ยิ้มด้วย