โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวรในวันนี้ : กับความสุขของคนไข้ ญาติ ที่อยากให้มหาวิทยาลัย ฯ คำนึง
วันนี้เป็นวันลาพักผ่อนค่ะ ถือโอกาสเคลียร์งานที่คั่งค้างซะหมดแล้วจึงลาพักผ่อนตั้งแต่วันอังคารถึงวันศุกร์ รวมเสาร์-อาทิตย์ก็ 6 วันเต็ม ๆ เลยค่ะพี่น้อง แล้วจะทำอะไรบ้างละ
สองวันแรกอุทิศตนเป็นลูกสาวที่ดีของแม่
พาแม่ไปตรวจตามหมอนัดที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวร
ด้วยอาการที่คุณแม่ไม่ยอมถ่ายตรวจหาสาเหตุอย่างไร ๆ
ก็ไม่เจอ อาการเลือดน้อยทำให้คุณหมอต้องให้เลือดถึง 2
ถุงด้วยกัน
ไหน ๆ
ก็พูดถึงมหาวิทยาลัยนเรศวรแล้วขอพูดความรู้สึกสักนิดหนึ่งนะคะ
มหาวิทยาลัยนเรศวรจัดตั้งสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์สุขภาพ
คงเพื่อรองรับนิสิตแพทย์ที่เรียนที่มหาวิทยาลัยนเรศวรคณะแพทย์ศาสตร์
คุณแม่เป็นคนไข้รุ่นแรกฯของโรงพยาบาล ฯ
เป็นคนไข้ของคุณหมอเอกกวีร์ ฯ
ซ้ำคุณแม่ยังติดคุณหมออีกด้วยทั้งนี้เนื่องจากคุณหมอเป็นคนอัธยาศัยดีและรับฟังคุณแม่เล่าอาการป่วยไข้โดยไม่ทำหน้าเบื่อหน่ายเหมือนคุณหมอฯ
บางท่าน (บางท่านนะคะ..อิอิ)
ซ้ำคุณหมอฯ
ยังพูดคุยกับคุณแม่อย่างคนคุ้ยเคยจำได้แม้กระทั่งว่า
คุณแม่ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน
ชอบทำงานอดิเรกอะไร คุณหมอฯ
ใส่ใจที่จะดูแลสุขภาพของคุณแม่
ตรวจร่างกายประจำปีให้คุณแม่ทุกปี ส่งต่อคุณหมอกระดูก
คุณหมอโรคไต
และดูแลสุขภาพคุณแม่อยู่ทุกวันนี้เหมือนมีคุณหมอประจำตัวก็ไม่ปาน
....... 3 ปี ผ่านมา
โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวรในวันนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนตอนเป็นสถาบันวิจัย
ฯ คนไข้พลุกพล่าน คนไข้แน่นหนามากหมอ และ พยาบาล
เจ้าหน้าที่ดูไม่ยิ้มแย้มเหมือนแต่ก่อน
ต่างเร่งทำงานเพื่อให้ทันต่อจำนวนคนไข้ที่เพิ่มขึ้น ดูกะ
กะน่าจะประมาณ 10
เท่าของจำนวนของคนไข้เดิม
พยาบาล เจ้าหน้าที่
หน้าตาไม่ยิ้มแย้มเหมือนเดิม
คนไข้ที่รออยู่นานนนนนนในแต่ละวันต่างก็มีอาการเบื่อหน่ายจนเห็นได้ชัด
ไม่ต่างกับคุณแม่ของนกที่ต้องรอคิวเพื่อตรวจนานซะจนเบื่อก็ว่าได้
คุณแม่ท่านบ่นเสมอว่า
วันนี้โรงพยาบาลฯเปลี่ยนไปมากไม่อบอุ่นเหมือนแต่ก่อน
หมอท่านก็ดูรีบเร่งตรวจเหมือนกับมีข้อจำกัดของเวลาของการตรวจ
ไม่มีเวลาที่จะได้พูดคุยกับคนไข้ที่ดูเอื้ออาทรเหมือนแต่ก่อน
เข้าใจว่า
โรงพยาบาลใหญ่ขึ้นคนไข้มากขึ้น แต่ทำไมการที่ใหญ่ขึ้น
กับทำให้ดูเหมือนบุคลากรในที่นั้นไม่มีความสุขเลย
รวมถึงคนไข้และญาติที่ไปด้วย
เมื่อวานคุณแม่เข้าตรวจและต้องนอนรักษาที่ชั้น
5 A เมื่อเข้าตรวจรับการตรวจลำไส้ใหญ่
โดยคุณหมอนัดคุณแม่ให้อดอาหารหลังเที่ยงคืน
นกและคุณแม่ปฏิบัติตาม
ตอนเช้าของวันนั้นนกออกไปส่งลูกชายที่โรงเรียนและกลับไปต้มข้าวต้มให้คุณแม่ที่บ้าน
.....พลางคิดว่า ไม่น่าเกิน 10
โมงโรงพยาบาลคงพาแม่ไปกลืนแป้งและเอ็กซเรย์เสร็จเรียบร้อย
10 โมงของวันนั้นนกไปถึงห้องพักคุณแม่ท่านโมโหมากและบอกว่า ให้รอๆๆๆๆ
แม่จะหิวตายอยู่แล้วนกจึงไปตามพยาบาลและถามพยาบาล
พยาบาลก็ใจดีเหลือหลายรีบติดต่อไปที่ห้องเอ็กซเรย์ก็แจ้งให้ทราบว่า
คนไข้เยอะมากและก็คุณยายอีกคนที่ลงไปยังไม่ขึ้นมาเลย
นกจึงขอให้ตามให้เพราะด้วยวัย 78
ปีของคุณแม่คงอดข้าวจากเที่ยงคืนวันเมื่อวานจนถึงเที่ยงวันของวันนี้คงไม่ได้
.......น้อง ๆ พยาบาลทุกคนที่ ชั้น5A
พูดจาได้ดีมากและให้คำอธิบายถึงความล่าช้าและขอให้รอ
จนเวลา 11.30 น.
น้องพยาบาลเข้ามาบอกว่าตกลงว่าที่โรงพยาบาลเครื่องมีปัญหาและที่โรงพยาบาลไม่มีเครสคนไข้กลืนแป้งและฉายเอ็กซเรย์ให้คนไข้กินข้าวได้และจะออกใบนัดให้ไปทำในวันที่
4 ตุลาคมที่โรงพยาบาลพิษณุเวช นกยอมรับเลยค่ะว่า โมโหมาก ๆ
เพราะว่า ถ้าโรงพยาบาลฯ
ไม่เคยมีเครสที่ทำแบบนี้ก็ไม่น่าให้คุณแม่ต้องมาเสี่ยงอดอาหารนับ 12
ชั่วโมงอย่างนี้
นกจึงเดินไปสอบถามกับพยาบาลที่เคาเตอร์อีกครั้งทีนี้ละก็เจอ
หัวหน้าพยาบาล อายุคงจะประมาณ 30 ต้น ๆ แต่ที่ไม่น่ารักก็คือ
การพูดจาของพยาบาลคนนี้ไม่น่าที่จะเป็นระดับหัวหน้าได้หรือว่า
เพราะโรงพยาบาลนี้เป็นโรงพยาบาลหลวงซะก็ไม่รู้
หัวหน้าพยาบาลพูดจาคล้ายกับการดูถูกดูแคลนนกด้วยซ้ำนกถามถึงสิทธิของการรักษาหากต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลเอกชนว่าจะสามารถเบิกได้หรือไม่เพราะวันที่ไปทำคุณแม่ไม่ได้เป็นคนไข้นอน
แต่น้ำเสียงของหัวหน้าพยาบาลคนนั้นทำให้นกรู้สึกว่า
เออนี่ขนาดเราเป็นข้าราชการเหนอะถ้าเป็นตาสี ตาสา ยายมี
ยายมาจะทำอย่างไร
พูดจาไม่ดีแค่ไหนไม่อยากเล่าให้ฟังค่ะ
แต่หลังจากที่นกกลับเข้าห้องคนไข้
หัวหน้าพยาบาลคนนี้ก็ถามมาพูดจาด้วยเป็นอย่างดีแถมยังอยู่พูดคุยกับคุณแม่จนดิฉันทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลเสร็จ
........รักโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวรมากค่ะ
รักภาพเก่า ๆ
ที่พยาบาลและเจ้าหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสให้แก่คนไข้
ความเอื้ออาทรเหล่านี้เป็นภาพเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว
แต่วันนี้ไม่มีอีกแล้วค่ะ ดิฉันและญาติ ๆ
กำลังปรึกษากันว่า
จะทำอย่างไรดีกับการรักษาของคุณแม่ก็คงจะโอนคุณแม่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลพุทธชินราชโรงพยาบาลศูนย์ฯ
ใกล้บ้าน
.......
ที่ลิฟท์ทุกลิฟท์ของโรงพยาบาล
มีการรณรงค์เรื่องการยิ้มแย้ม
โดยใช้สื่อเด็กทารกกำลังยิ้ม ซึ่งสะท้อนถึงอาการของบุคลากรของโรงพยาบาล
ฯในวันนี้
........ก็หวังว่า
และเป็นกำลังใจให้ค่ะว่าจะสามารถปลูกจิตสำนึกและปลูกฝังจิตวิญญาณแห่งการเป็นผู้บริการแก่บุคลากรให้ได้
เพื่อที่จะสามารถทำตามวิสัยทัศน์ของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวรที่ตั้งไว้....ให้ได้นะคะ...
เขียนมาซะยืดยาวเลยค่ะ คุณแม่ยังนอนรักษาตัวอยู่ที่บ้าน สี่วันที่เหลือคงจะเป็นลูกสาวที่ดี ปรนนิบัติคุณแม่ ทำอาหารให้ท่านทานและคงไม่ได้ไปไหนค่ะ อ้อมีข่าวดีค่ะ คือวันอาทิตย์นี้นกจะได้สวมครุยถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ ที่มหาวิทยาลัยค่ะ....
ความเห็น (9)
ตามมาดู
พรีเซนเตอร์หน้าตาดี
น่าเข้าแกงค์
อิอิ
สวัสดีค่ะ
- ครูอ้อย ตามน้องโย่งมาค่ะ
- มาบอกว่า...คิดถึงค่ะ
- รักษาสุขภาพนะคะ
- สวัสดีครับ
- มาแล้วบริการถึงบล็อก
- จัดให้จัดให้ วันที่ 9 เลข 9 เป็นเลขเทวดา สวรรค์ส่งมาเกิดว่าไปนั่น..อิอิ ในสมองมีแต่เรื่องคุณธรรมความดี คิดแต่เรื่องดี ชอบทำโน้นทำนี่ ทำนองว่าทำอย่างไรจะให้โลกทั้งใบมีแต่สิ่งดีดี ทุ่มเทชีวิตให้กับการทำงาน ไม่ชอบอยู่เฉยๆ ใครจะคบหาต้องเป็นงานเป็นการอย่ามาไร้สาระ คนเกิดวันที่ 9 จะดูแลเอาใส่กับคนที่รักของเขาอย่างดียิ่งใครได้เป็นที่รักก็โชคดีมาก
- เรื่องนี้เป็นของคนหนุ่มสาวนะ...อิอิ เราก็หนุ่มสาวนะ...555
อยากให้ทางโรงพยาบาลแจ้งข่าวการรับสมัครพนักงานของโรงพยาบาลเพราะเป็นหัวหน้างานประชาสัมพันธ์ที่โรงเรียนสายใยสัมพันธ์จะได้แจ้งข้อมูลให้นักเรียนที่จบการศึกษาได้ไปสมัครงานที่โรงพยาบาลค่ะขอบคุณค่ะ
อยากทราบว่าพี่พยาบาลพรีเซ็นต์เตอร์ข้างบนชื่อไรค่ะ
ใช่พี่คนที่อยู่แผนกอายุรกรรมไหมค่ะพี่คนที่สวยๆหน้าตาดีๆ
มีอยู่คนเดียวค่ะที่อยู่กับคุณหมอเอกวีร์ค่ะใช่ไหมค่ะใครรู้ช่วยตอบหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สิริพิมน วงศ์เมืองใจ
กะจะพาลูกไปรักษา เขาจะรักษาให้มั้ยเนี่ยะ คิดหนัก อยากจะเจอ อาจารย์หมอ เจ๋งๆ จัง จะไปดีมั้ยเนี่ย
ไม่เคยไปรับบริการ ที่นี่เลย มีแต่คนไม่ประทับใจ ทำไม รพ. มน. ไม่ออกมาอธิบายหรือคิดจะปรับปรุงอะไร เล่าให้ฟังบ้างก้อยังดี
ใครบอกโรงพยาลที่นี่ไม่ดี เราพาคุณพ่อเข้ารับการรักษา ทั้งคุณหมอและพยาบาลเอาใจใส่ดูแลเป็นอย่างดี ต้องขอบพระคุณคุณหมอและพยาบาลทุกคนเป็นอย่างสูง ถ้าคุณพ่อรักษาที่โรงพยาบาล อี่กที่หนึ่งในตัวจังหวัด ก็ไม่รู้ว่าคุณพ่อจะเป็นอย่างไร ณ วันนี้ คุณพ่อก็ยังอยู่กับเรา แม้จะอยู่ในความดูแลของคุณหมอ คุณพยาบาล และเจ้าหน้าที่ ขอขอบคุณอีกครั้งค่ะ
เมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 ธ.ค.53 ผมมีอาการฉี่เป็นเลือด ได้ไปพบ หมอที่แผนกฉุกเฉิน ได้รับการบริการดีพอสมควร ทั้งจากหมอและพยาบาล และนัดให้มาพบหมอระบบทางเดินปัสสาวะในบ่ายวันอังคาร(นพ.พรเทพ รัชฎาภรณ์กุล )29 ธค. 53 เวลาบ่ายโมง เมื่อถึงคิวเข้าตรวจ คุณหมอทำให้กระผมตกใจมากๆ ท่านได้ยกมือไหว้กระผมก่อน (ตลอดชีวิตที่เข้าโรงพยาบาลพบหมอมาหลายครั้งไม่เคยเจอ) ท่ากรุณาซักถามอาการ พร้อมนักศึกษาแพทย์อย่างละเอียดเป็นกันเอง ไม่เร่งรีบ
กระผมดีใจและภูมิใจแทนโรงพยาบาลนเรศวรครับ ที่มีคุณหมอที่มีจิตใจที่ดีจริงใจต่อคนไข้ ขอให้คุณหมอรักษาเอกลักษณ์ที่ดีนี้ไว้ เพื่อนักศึกษาแพทย์จำไปแบบอย่างต่อๆไป ขอให้มีความสุขกับงานบริการ มีความเจริญก้าวหน้าในวิชาชีพ และขอให้บุคลากรของโรงพยาบาลนเรศวรทุกท่านจงมีความสุขตลอดปี 2011 ครับ *** นี่คือความจริงจากคนไข้คนหนึ่งที่มาใช้บริการครับ***
อนุชิต พวงจำปี
อยากทราบว่าการทำฉีดน้ำเชื้อเข้ามดลูกค่าบริการประมาณเท่าไกร่ครับ