บันทึกเรื่องเล่าการปฏิบัติภารกิจครั้งสุดท้ายของผอ.สพท.ชุมพรเขต 1
๒๘ กันยายน ๒๕๕๑
เรียน เพื่อนครู ผู้บริหารที่เคารพรักทุกท่าน
วันอาทิตย์ที่ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๑ วันนี้ได้จัดรถเพื่อขนสัมภาระทั้งหลายที่ทิ้งไม่ได้ ไปเข้าบ้านพักที่ท่ายาง รถหกล้อใหญ่ได้รับความอนุเคราะห์จากท่าน ผอ.สมใจ สันติยานนท์ โรงเรียนสอาดเผดิมวิทยา ได้ประสานขอใช้รถจากโรงเรียนชุมพรปัญญานุกูล นอกนั้นยังมีรถเล็ก รถตู้อีก ๒ - ๓ คัน รวมคนได้สัก ๒๐ คน ออกจากชุมพรประมาณ ๐๘.๐๐ น. ไปแวะทานข้าวเช้าที่ร้านคอนวอย ทางเข้าเนิน ๔๙๑ เนื่องจากมีรายการดังแล้วแยกวงไปตั้งร้านใหม่ รสชาติอาหารและบริการคุณภาพลดลง คงไม่แวะมาใช้บริการอีก มาแวะปั้มน้ำมันที่กุยบุรีอีกครั้งเพื่อพักรถพักคน ถึงอำเภอท่ายางเที่ยงกว่า ทุกอย่างยังอยู่สภาพเดิม ไม่มีผู้คนปรากฏกายให้เห็น สนามหน้าบ้านก็ยังรกไปด้วยหญ้าสารพัดชนิด เคราะห์ดีที่ท่านรองฯสมมิตร ช้างคล่อม ร่วมทางมาด้วย ท่านเป็นคนเพชรบุรี ภรรยาเป็นคนท่ายาง จึงช่วยจัดแจงหาคนมาช่วยตัดหญ้า ในเวลาอันรวดเร็ว แต่ไม่นานนักก็มีชาวเขต จากเพชรบุรี เขต ๒ มาสมทบ และวางแผนจัดบ้านกัน อากาศเมืองท่ายางร้อนอบอ้าวกว่าชุมพร ประกอบกับบ้านพักเป็นที่โล่งไม่มีต้นไม้จึงทำให้รู้สึกว่าร้อนเพิ่มขึ้น ความตั้งใจที่จะจัดของให้เรียบร้อยจึงไม่สำเร็จ เพราะบ้านยังไม่มีเหล็กดัด ต้องใช้ผ้าคลุมเตียงเป็นม่านไปก่อน นับเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นสำหรับคนที่จะอยู่เขต ๒ ซึ่งมาจากเขต ๑ ที่อุดมสมบูรณ์กว่า เย็น ๆ ท่านสมมิตร ช้างคล่อม พาทีมงานไปทานข้าวแช่ อาหารพื้นเมืองเพชรบุรี เขานำข้าวสวยมาใส่ในน้ำอบแช่เย็น ตักเสิร์ฟเป็นถ้วยคล้ายข้าวต้ม ส่วนเครื่องเคียงเป็นหัวผัดกาดหวาน ก้อนหมูบดผสมสมุนไพร รวมแล้วมีรสออกทางหวาน กินแล้วตัวเย็น เหมาะสำหรับหน้าร้อน มาแวะร้านขนมแม่บุญล้นซื้อขนมหม้อแกงและขนมบ้าบิ่นฝากคนที่ไปช่วยงานกลับไปทานที่บ้าน สุดท้ายแวะทานข้าวเย็นที่ร้านอาหารริมคลองส่งน้ำหลังตลาดท่ายาง อิ่มแล้วจึงแยกย้ายกันกลับ ผมกลับนนทบุรี คณะกลับชุมพร ถึงบ้านเกือบเที่ยงคืน
วันจันทร์ที่ ๒๒ กันยายน ๒๕๕๑ วันนี้ไปติดต่อราชการที่กระทรวงศึกษาธิการ รัฐสภา เพื่อพูดคุยสถานการณ์บ้านเมืองกับเพื่อนฝูงเก่า ๆ เพราะละทิ้งไปนาน ตั้งแต่ลงไปอยู่ชุมพรเกือบ ๗ ปี ได้ห่างเหินวงการไปเพราะงานมากและไกลเกินกว่าจะเกาะติดสถานการณ์ได้ ขึ้นมาอยู่เพชรบุรีระยะทางเพียง ๑๕๐ กิโลเมตรจากกรุงเทพฯ คงพอมีเวลาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนฝูงได้มากขึ้น บ่ายกลับเข้าบ้านที่เมืองนนท์ศึกษาเอกสารการประชุมที่จะประชุม ผอ.เขต ทั่วประเทศ
วันอังคารที่ ๒๓ กันยายน ๒๕๕๑ นึกภาพของที่ขนมากองไว้ในบ้านพักที่ท่ายาง อยากจะจัดให้เข้าที่เข้าทางโดยเฉพาะระบบน้ำระบบไฟฟ้า จึงประสานมาทางชุมพรให้นักการภารโรงของเขตขึ้นไปเช้านี้ พบกันที่บ้านท่ายางเกือบเที่ยง วันนี้ได้งานมากเหล็กดัดก็มาติดตั้ง แต่เป็นเหล็กดัดที่ไม่เหมือนใครในโลกเพราะแต่ละบานใช้คนละดอก แม้ในบานเดียวกันยังมีดอกผสม ที่เป็นอย่างนี้เพราะรีบจะติดตั้ง ช่างจึงนำเศษชิ้นงานต่าง ๆ มาเชื่อมต่อกัน ก็ดีเหมือนกันเวลาใครไปหาให้สังเกตเหล็กดัดเป็นสำคัญ ผู้บริหารโรงเรียนเมื่อทราบข่าวก็มาช่วยดูแล บางคนบอกว่าจะทำสนามหญ้าใหม่ บางคนบอกว่าจะปลูกต้นไม้ไว้กันแดด บางคนบอกว่าจะทำโรงรถให้ บางคนบอกว่าจะต่อเคเบิ้ลทีวี บางคนว่าจะติดแอร์ ก็ต้องขอบคุณแต่ฟังแล้วรู้สึกปวดหัวมากเพราะอากาศร้อน ใครอยากทำอะไรก็ทำไป อยากอยู่เงียบ ๆ สักพัก เย็นผู้บริหารโรงเรียนและประธาน อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาพาไปทานข้าวที่ร้านเปลยวน อำเภอบ้านลาด ต้องขับรถไปทางเพชรบุรี ถึงร้านชิดชนกที่รถทัวร์แวะจอดมาก ๆ เลี้ยวซ้ายเข้าไปผ่านทุ่งนา เหมืองน้ำอีก ๔ กิโลเมตร เป็นอาหารป่า เจ้าของเป็นคนท่าแซะ เคยเป็นครูจ้างโรงเรียนประชานิคม ๒ อาหารดี บรรยากาศดี ราคาไม่แพง คงเป็นร้านหนึ่งที่ต้องมาบ่อย ๆ กลับเข้าบ้านพักอีกครั้ง น้อง ๆ จากชุมพรช่วยกันเก็บงานจน ๓ ทุ่มจึงแยกทางกันพวกเขากลับชุมพร ผมกลับนนทบุรี
วันพุธที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๑ ออกจากบ้านเช้าเพื่อประชุม ผอ.เขต ที่โรงแรมปริ้นพาเลซ ต้องขึ้นไปจอดรถชั้นที่ ๙ ท่านเลขาธิการ คุณหญิงกษมา วรวรรณ ณ อยุธยา เป็นประธานการประชุม นอกจาก ผอ.เขต แล้วยังให้หัวหน้ากลุ่มนโยบายและแผน เข้าประชุมด้วย มีการนำเสนอผลการประเมินสำนักงานเขตประจำปีงบประมาณ ๒๕๕๑ ปีนี้ชุมพร เขต ๑ แผ่ว จากคะแนนยอดเยี่ยม ลงมาอยู่ที่ดีมาก สาเหตุเพราะเราให้ข้อมูลกับกรรมการไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ บ่ายตัดสินใจบอกผู้ดำเนินการจัดประชุมว่าต้องมีงานแสดงมุทิตาจิตแก่ผู้เกษียณอายุราชการที่ชุมพรในวันพรุ่งนี้ ขอเดินทางกลับเพราะเป็นวันสำคัญสำหรับคนที่ทำงานมาจนอายุครบหกสิบปีบริบูรณ์ในปีนี้ บ่ายกลับเข้าบ้านเพื่อขนสัมภาระและเดินทางกลับ มาแวะที่บ้านพักท่ายางแอร์มาติดตั้งเรียบร้อยแล้ว เก็บกวาดฝุ่นอีกหน่อยแล้วออกเดินทางต่อ ถึงชุมพรเกือบเที่ยงคืน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๑ ถึงสำนักงานเขต คลาคล่ำไปด้วยผู้คนเพราะจะมีพิธีแสดงมุทิตาจิตที่ห้องประชุมชั้น ๓ ผมเข้าห้องทำงานเลือกแฟ้มสำคัญมาลงชื่อ ที่เหลือให้ท่านรองฯปรีชา บัวกิ่ง ช่วยดำเนินการ ได้เวลาขึ้นไปเป็นประธานงานแสดงมุทิตาจิต ปีนี้ผู้บริหาร ครู และลูกจ้างประจำเกษียณอายุราชการ ๓๗ คน ทุกคนนั่งประจำที่ มีขันลงหินสำหรับรองรับน้ำที่พวกเราจะรดขอพร ผมกล่าวสดุดีและขอบคุณในความตั้งใจทำงานด้วยดีมาตลอด มอบเกียรติคุณบัตรให้กับทุกท่าน นำขบวนรดน้ำอวยพรและขอพร จากผู้เกษียณ มีหมอมาบรรยายเรื่องการรักษาสุขภาพ ก่อนเที่ยงพิธีการก็จบลง การรับประทานอาหารร่วมกันจัดที่สโมสรเขต บ่ายมีการประชุม อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษาชุมพร เขต ๑ เป็นนัดสุดท้ายสำหรับผม มีเรื่องพิจารณาสองสามเรื่องเกี่ยวกับการเลื่อนวิทยฐานะ การพิจารณาความดีความชอบ และเรื่องอื่น ๆ อีกเล็กน้อย ก่อนปิดประชุมประธานให้โอกาสผมลาที่ประชุม ก็ขอบอกว่ามีความภูมิใจในการทำงานที่ผ่านมา เราเอาจริงเอาจังกับการถกเถียงว่าอะไรถูกอะไรผิด และเมื่อมีมติอย่างไรทุกอย่างก็จบ ความมีเอกภาพเกิดจากจิตสำนึกต่อประโยชน์สาธารณะที่สูงส่งของอนุกรรมการทุกคน ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่กรุณา เย็นมีงานเลี้ยงเกษียณอายุราชการของสมาคมผู้บริหารสถานศึกษา ที่สโมสรเขต ผมรับเป็นประธาน มีแขกพิเศษมาร่วมงานจากเพชรบุรี เขต ๒ ที่ผมเชิญมาเยี่ยมชมกิจการของชุมพร เขต ๑ มีทั้งรองผู้อำนวยการสำนักงานเขต หัวหน้ากลุ่ม และผู้บริหารโรงเรียน ประมาณ ๒๐ คนมาร่วมงานด้วย จุดประสงค์เพื่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก่อนจะทำงานร่วมกันในวันที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๑ นี้ งานเลิกประมาณเที่ยงคืน
วันศุกร์ที่ ๒๖ กันยายน ๒๕๕๑ คณะศึกษาดูงานจากเพชรบุรี เขต ๒ เข้าพบที่ห้องทำงาน ได้เล่าให้ฟังถึงการทำงานที่ผ่านมา ซึ่งมีทั้งสำเร็จและล้มเหลว แต่ส่วนใหญ่เรามีความสำเร็จมากกว่า จึงมาถึงวันนี้ได้ ผมทำด้วยใจรัก ด้วยรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนใต้ที่ไม่ค่อยได้ลงมาทำงานในภาคใต้ เมื่อมีโอกาสจึงอยากทำให้บ้านเรามีมาตรฐานเท่าหรือสูงกว่าเมืองเจริญทั้งหลาย จึงต้องลากน้อง ๆ ถูลู่ถูกังไปข้างหน้า แรก ๆ อาจจะรู้สึกขัดแย้งบ้าง แต่ถึงวันนี้คงจะเข้าใจ และเมื่อวันจากไปสิ่งที่เพิ่มขึ้นสำหรับตัวเองคืออายุ ชิ้นงานก็ทิ้งไว้ให้คนที่อยู่ใช้สอยต่อไป และจดจำว่าสมัยหนึ่งเราเคยทำงานร่วมกันอย่างมุ่งมั่นและสำเร็จ ไปบรรยายพิเศษที่ห้องประชุมเขาปูน อาคารสโมสร มีการนำผลงานมานำเสนอทาง VCD ให้ชม และซักถาม แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ซึ่งกันและกัน เลี้ยงอาหารกลางวันก่อนลากลับไป บ่ายมีประชุมคณะกรรมการ กตปน. ของเขตที่โรงแรมโนโวเทล หาดภราดรภาพ ผมมอบท่านรองฯพนอ ทิพย์พิมลรัตน์ ไปทำหน้าที่ประธานการประชุมล่วงหน้าไปก่อน ตัวเองเดินทางไปหลังสวน แวะห้างโลตัสซื้อของถวายพระ ไปกราบลาท่านเจ้าคุณวัดราษฎรบูรณาราม และท่านเจ้าคณะจังหวัดชุมพร วัดขันเงิน ในฐานะที่เคารพนับถือและทำงานกับท่านมาเกือบ ๗ ปี เป็น ๗ ปีที่ท่านให้ความเมตตาชี้แนะและให้กำลังใจในยามท้อถอย ทั้ง ๒ รูปเป็นพระในหัวใจของผมมาตลอดหากย้ายไปไม่ได้ลาก็คงจะไปอย่างไม่มีความสุข ท่านอวยพรผมอย่างยืดยาวจะขอน้อมรับพรเหล่านี้ไปทำงานด้วยความไม่ประมาทต่อไป แวะเข้าที่ประชุม กตปน. ที่โรงแรมโนโวเทล เกือบ ๑๖ นาฬิกา ที่ประชุมยังไม่เลิก จึงนั่งฟังและเสนอแนะบ้างในสิ่งที่เห็นว่าจะเป็นประโยชน์ในการทำงาน เลิกประชุมแล้วทานอาหารเย็นร่วมกันที่ห้องอาหารคาสิตา ท่าน ผอ.จันทร พลสิงห์ โรงเรียนปากน้ำชุมพรวิทยา ได้เชิญไปเปิดงานสังสรรค์เกษียณอายุราชการให้กับครูพจนีย์ เบ็ญทอง ผมเองก็คุ้นเคยทำงานกันมาด้วยความเข้มแข็งจึงไม่ขัดข้อง ไปถึงงานก่อน ๑ ทุ่ม มอบของขวัญ กล่าวอวยพร และเปิดงานตามลำดับ ลาเจ้าภาพไปงานประชุมสัมมนาโรงเรียนที่เปิดสอนโครงการ EP ของภาคใต้ที่โรงแรมหาดทรายรีสอร์ท งานเลี้ยงจัดในสนามหญ้าแต่มีฝนโปรยลงมาเป็นระยะ ๆ แต่ไม่หนัก พอกางร่มนั่งได้ มีท่าน ผอ.สมใจ สันติยานนท์ เป็นเจ้าภาพ มีผู้บริหารโรงเรียนประจำจังหวัดต่าง ๆ อีก ๑๕ แห่งมาร่วมงาน อยู่ร่วมงานจน ๔ ทุ่มจึงกลับที่พัก
วันเสาร์ที่ ๒๗ กันยายน ๒๕๕๑ สาย ๆ ออกจากบ้านไปทานอาหารข้าวแกงที่สี่แยกปฐมพร ก่อนเที่ยงเข้าสำนักงานเพราะท่าน ผอ.ประภาศรี อุยยามฐิติ จากโรงเรียนสุราษฎร์ธานี จะมาแวะเยี่ยมมีท่าน ผอ.สมใจ สันติยานนท์ และคณะมาสมทบ อยู่สนทนากันจนบ่าย ๓ โมงจึงลากลับ เย็นจึงไปทานข้าวคุยกันกับเพื่อนเก่าคุณสายัณห์ เอี่ยมรอด ประมงจังหวัดสุราษฎร์ธานี และ ผอ.สมใจ สันติยานนท์ ที่ร้านยายปวด คุยกันถึง ๒ ทุ่มก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน เหลืองานที่ต้องทำอีกไม่มากในเวลา ๓ วันที่เหลืออยู่ กล่าวคือในวันอาทิตย์ที่ ๒๘ กันยายน ๒๕๕๑ จะไปเปิดการอบรมเรื่องการนำกระบวนการคิดสู่ห้องเรียนที่โรงแรมชุมพรแกรนด์ฯ วันจันทร์ที่ ๒๙ กันยายน ๒๕๕๑ ประชุมกรรมการกลั่นกรองเลื่อนขั้นเงินเดือน วันอังคารที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๕๑ เป็นประธานการประชุมคณะกรรมการสถานศึกษาของทุกโรงเรียน และตั้งใจว่าจะส่งมอบงานก่อนเที่ยง บ่ายจะไปลาบุคคลที่เคารพนับถือให้แล้วเสร็จ วันพุธที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๑ จะแวะสำนักงานเขตเพื่ออำลาน้อง ๆ เวลา ๐๘.๐๐ น. และจะออกเดินทางไปเพชรบุรี เขต ๒ ไม่เกิน ๐๙.๐๐ น. จบภารกิจชีวิตราชการในชุมพร ต้องขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วพบกันใหม่...............
กำจัด คงหนู
ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชุมพร เขต ๑
ความเห็น (7)
นายปรีชา ตรีทศ ผู้อำนวยการ/คณะครู/บุคลากรโรงเรียนเมืองชุมพรบ้านเขาถล่ม
ในโอกาสที่ท่านผู้อำนวยการเดินทางไปรับตำแหน่งใหม่ ณ สพท.พ.บ. 2 ผู้บริหาร/คณะครู/บุคลากรโรงเรียนเมืองชุมพรบ้านเขาถล่ม ขออาศัยบารมีเสด็จในกรมหลวงชุมพร คุ้มครองท่านและครอบครัวให้ปลอดจากภยันตรายทั้งปวง
ขอบพระคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่ท่านได้ทำให้กับครูเราชาวชุมพรเขต 1 และขอแสดงความยินดีกับชาวพ.บ.2 ที่ได้ผอ.เช่นท่านกำจัด คงหนู ไปเป็นผู้บริหารหน่วยงาน เพราะท่านเป็นคนดีและคนเก่ง
นายสุนทร ธนะไชย ผอ.รร.วัดดอนมะม่วง สพท.ชพ.1
ผมติดตามเรื่องเล่าจาก ผอ. ตั้งแต่ท่านเริ่มเขียนวันแรก เป็นวิธีศึกษาผู้บังคับบัญชาในแบบของผม ข้อเขียนในเรื่องเล่า ทำให้ได้รู้จัก ผอ.กำจัด คงหนู ในรูปแบบที่เป็นธรรมชาติส่วนตัวของท่านโดยแท้ เป็นนักบริหารที่รู้และละเอียดอ่อนในสิ่งที่หลายๆคนมองข้าม โดยส่วนตัวผมค่อนข้างจะห่างเหิน (ในระดับปลายแถว ) แต่โดยหน้าที่การงานการทำราชการ ผมติดตามท่านใกล้ชิดมาก ผมรู้ว่าท่านร้อนอยู่ภายในแต่แสดงออกด้วยอาการเย็นๆนิ่งๆ เป็นความร้อนแบบไม่หงุดหงิด ไม่เหยียบเงาตัวเอง ท่านจาก สพท.ชพ.1 ไปแบบที่ทุกคนพอใจ คนที่มีคุณลักษณะอย่างนี้ ผมคิดว่าตำแหน่งหน้าที่ราชการ ไม่ว่าจะเป็น สพท.ใด ท่านจะพบแต่สิ่งที่ดีๆ
สุภาภรณ์ นิลยกานนท์
ในฐานะครูชุมพรคนหนึ่งซึ่งชื่นชมท่านมาตลอด.อยากให้ประเทศไทยมีผู้บริหารที่มีความคิดที่ม่งประโยชน์ต่อราชการอย่างเช่นท่านมากๆวงการศึกษาจะก้าวหน้ายิ่งขึ้น.
ดิฉันเป็นลูกน้องของท่านที่ ปทุมธานี ยินดีที่ท่านมาบริหารงานที่นี่คะ
คุณครูคนสวยค่ะ
โอโห*-* 555+
สวัสดีครับ ขออนุญาตแชร์ความเห็นแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะครับ
วันทำงานที่ดูเหมือนจะมีคุณค่าความทรงจำที่ดีที่สุด ก็คือ วันสุดท้ายของชีวิตการทำงานนั่นเอง ต่อจากวันนี้ไปก็จะไม่มีสภาพความวุ่นวายของผู้คนรอบข้างให้เห็นอีกแล้ว คงเหลือแต่ตัวเราอยู่กับตัวเราเองเท่านั้น
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆที่ทำให้ผมตระหนักคิดได้หลากหลายครับผม