ใครว่า...การเขียนเป็นเรื่องยากลำบาก...ได้เริ่มแล้วก็ลื่นกันทั้งนั้น
สัปดาห์นี้กองบ.ก.วารสารสายใยพยาธิชุดใหม่เริ่มปฏิบัติการกันแล้วค่ะ เริ่มจากท่านบรรณาธิการคนใหม่ คุณหมอต้น - อ.นพ.วิธู พฤกษนันต์ ของเราชาวพยาธิฯที่รับอาสาอย่างกล้าหาญมาสานต่องานนี้จากคุณเอื้อคนขยันของเรา (ซึ่งตอนนี้ท่านรักษาการรอหัวหน้าภาคฯท่านใหม่อยู่ค่ะ) จัดการส่งเมลตามงานจากชาวคณะกันแล้ว
สำหรับตัวเองรับจัดทำคอลัมน์ที่รวบรวมข่าวคราวจากทุกๆหน่วยของภาควิชาพยาธิฯหน่วยละเล็กละน้อย เพื่อสื่อสารถึงกันให้ถ้วนทั่ว อันนี้เป็นสิ่งที่พวกเราส่วนใหญ่ที่ตอบแบบสอบถามอยากให้มี เพราะภาควิชาของพวกเรามีกันกว่าสิบหน่วยงาน คนกว่าสองร้อยคน ที่ทำงานก็ตั้ง 4 ชั้น ได้รู้ข่าวคราวกันและกันผ่านทางวารสารสายใยพยาธิตั้งใจกันไว้ว่าให้เป็นเรื่องเบาๆ คุยกันแบบไม่เป็นทางการ แต่อยากให้ครอบคลุมทุกหน่วยเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้ทุกหน่วยงานมีความเป็นเจ้าของคอลัมน์นี้เท่าเทียมกัน
ก็เลยใช้วิธีส่งสารไปถึงทุกหน่วย ในลักษณะกระดาษ 1 แผ่น ที่คุณศิริผู้สร้างสรรค์แห่งหน่วย Chem ของเราได้ช่วยปรับปรุงเนื้อหา คำพูดและรูปแบบที่เชิญชวนให้คนอยากจะเล่าเรื่องให้เรา (ตอนแรกที่พี่โอ๋จัดการเองนั้น อ่านเองก็รู้สึกไม่เชิญชวนเอาเสียเลย ออกจะเป็นทางการตามสไตล์พี่โอ๋ไปหน่อย พอคุณศิริแปลงโฉมให้ก็เลยออกมาได้แบบที่เห็น
 |
ตอนที่เอาไปแจกจ่ายเชิญชวนนั้น ท่าทางคนรับทั้งหลายจะออกตัวกันทั้งนั้นว่า ไม่รู้จะเขียนอะไร เขียนไม่เป็น เขียนไม่เก่ง แม้จะย้ำว่า ไม่ต้องเขียนเป็นทางการ เดี๋ยวพวกเรากองบ.ก.จะเอามาช่วยจัดการให้เอง ก็ยังมีเสียงออกตัวกันจากแทบทุกหน่วย แต่มาวันนี้ซึ่งขอเก็บรวบรวมมานั้น ต้องบอกว่าทึ่งกับหลายๆหน่วยค่ะ ที่เขียนออกมาให้เราแบบที่ แทบจะเอามาลงได้เลย ไม่ต้องปรับ เขียนกันได้สนุกสนานได้อารมณ์หลากหลายมากเลย เอาหลักฐานมาให้ดูกันก่อนด้วยความชื่นชมคนกันเองค่ะ
ยืนยันตามชื่อบันทึกได้อีกแล้วนะคะ เพราะฉะนั้นใครที่ยังรีๆรอๆไม่กล้าลงมือเขียนอะไร อย่ารอช้านะคะ เริ่มได้เมื่อไหร่ ไม่ช้าไม่นานก็จะลื่นไหลพรั่งพรูออกมาเองได้แน่ๆค่ะ
ความเห็น (7)
+ พี่โอ๋...
+ คิดถึงค่ะ...ไม่ได้โทรหา...เพราะว่าลืมโทรศัพท์มือถือไว้ที่บ้านหาดใหญ่ค่ะ..
+ ยินดีกับทุกท่านค่ะ...ที่ได้เขียนสิ่งที่ตัวเองอยากเขียน...
+ การเขียนทำให้เราตกผลึกทางความคิดได้ดีค่ะ...
+ หากเราได้เขียนบ่อย ๆ ความคิดเราก้จะเป้นระบบมากขึ้นค่ะ..
+ พี่โอ๋เป็นอย่างไรบ้างค่ะ..ก้อนที่คอ..ยังมีให้รู้สึกอีกไหมค่ะ...หรือว่ายุบลงบ้างแล้ว...
+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะค่ะ...
+ ออ..แอมแปร์จำชื่อดอกไม้ได้มากขึ้นแล้วค่ะ...วันนี้ก็ให้แม่อ๋อยทายอีก...
+ ทายไป ๆ เสียงเริ่มเบา ๆ ๆ ในที่สุดก็หลับค่ะ...
+ ส่วนจิ๊กซอ..รื้อค่ะ..แล้วบังคับให้แม่อ๋อยต่อใหม่ค่ะ..โดยตัวเองช่วยหาค่ะ...
+ ก็หาได้ถูกต้องดีค่ะ..แต่ต่อเองไม่ได้...
+ คิดถึงค่ะ
น่าทึ่งจัง เลย ทีมพยาธิ สงขลาเนี่ย
อยากอ่านข้อความมากเลยค่ะ ว่าคุณศิริเขียนอย่างไร จึง กระตุ้นให้ คนทั้งหลายก้าวข้ามความไม่กล้าเขียน ออกมาเป็น กองอย่างนี้ได้
download มาดู ผิดหวังค่ะ อ่านไม่ออก
ขออ โอ๋ ช่วยสงเคราะห์ หน่อยค่ะ ว่าข้อความเขียนอย่างไร ทั้งข้างบน และล่างของกระดาษนะคะ
สารภาพว่า อยากจะเอาไปใช้ต่อค่ะ
ต้องขอ อนุญาติไว้เลย
ขอให้ได้เริ่ม จากนั้นก็ไปได้ครับ
การเขียนผมว่าทุกคนมีคุณสมบัติข้อนี้อยู่แล้ว เพียงแต่เราไม่ได้แสดงศักยภาพออกมาเท่านั้นเอง
ทีมพยาธิ ที่ มอ. เยี่ยมยุทธ์อยู่แล้วครับ
ฝากกราบ หมอปารมี และทุกท่านด้วยครับ
สวัสดีค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อยากอ่านจังเลยค่ะ
ดีจังค่ะ แต่ยังอ่านกระดาษที่ส่งให้ทุกคนว่าเขียนว่าอะไรไม่ออกค่ะ
เอาภาพขยายข้อความสนุกๆของคุณศิริมาฝากพี่หมอหน่อย และคุณใบบุญแล้วนะคะ ขอบคุณที่ติดตามถามไถ่ค่ะ หวังว่าพี่หมอหน่อยจะได้ไอเดียไปปรับใช้นะคะ โอ๋ว่าคงอยู่ที่ท่าทีที่เราเข้าไปหาแต่ละหน่วยด้วยค่ะ เพราะหลายๆคนก็กล้าๆกลัวๆ ต้องให้ความมั่นใจกันเล็กน้อยเท่านั้นเอง ทุกคนมีศักยภาพแอบซ่อนอยู่มากมายค่ะ ขอจังหวะและโอกาสเท่านั้นเอง อย่างที่ คุณเอก ผู้น่ารักมาช่วยยืนยันนี่แหละค่ะ
ไว้ออกเล่มใหม่มาเมื่อไหร่ จะขอให้ทางธุรการภาคฯนำขึ้นเว็บภาควิชาให้ผู้สนใจได้มาดาวน์โหลดไปดูได้นะคะ แล้วจะมาส่งข่าวบอกคุณเพชรน้อย นะคะ มีฉบับก่อนๆบางฉบับอยู่ที่นี่ค่ะ
ต้องขอโทษน้องอ๋อยที่ไม่ได้ตามมาตอบตั้งแต่วันก่อนนะคะ ป้าโอ๋กำลังพยายามนอนเร็วขึ้นหน่อย วันเลยสั้นจังค่ะ อ่านเขียนไม่ทันใจเลย อาการดีขึ้นมากๆแล้วค่ะ รู้สึกว่ายิ่งพักผ่อนมากขึ้นเจ้าก้อนๆนี่ก็จะยุบลงๆ ต้องบอกตัวเองว่าอย่าชะล่าใจ ลืมพักผ่อนอีก (ปกติก็ไม่ชอบนอนอยู่แล้วซะด้วย)
รู้ว่าน้องแอมแปร์ชอบหนังสือและสื่อแบบนี้ ป้าโอ๋ได้หาให้เรื่อยๆแน่ค่ะ เด็กวัยแอมแปร์นี่แหละ ที่พ่อแม่ควรมีเวลาเล่นด้วย ตอบคำถาม ชวนทำโน่นนี่ด้วยกัน ป้าโอ๋ได้ใช้เวลาทองนี้กับ 3 หนุ่มมาแล้ว มาถึงตอนนี้ที่เขาเป็นหนุ่มน้อย เราก็สบายตัวและสบายใจได้เลยว่า เขาเป็น"พิมพ์แข็ง" ที่แข็งแรงสวยงามตามสมควรแล้ว คุณแม่อ๋อยกับคุณพ่อสัม เป็นคนคุณภาพที่สมควรสร้างคนคุณภาพเพิ่มให้โลกใบนี้นะคะ