เรื่องเด่น....ในสัปดาห์ที่ผ่านมา....ผ่านไปอย่างมีความหมาย


การโดยสารระบบขนส่งมวลชน กทม.

    ในช่วง1สัปาห์ที่ผ่านมา ไม่สามารถเปิด อินเตอร์เนตได้เลย เนื่องจากไปอบรมที่ กทม.ก็เลยไม่สามารถ เม้นท์ใครๆได้เลย(แหม!คันปากจริงๆเลย)ถ้า ไม่ได้เม้นท์ใคร หรือว่าเม้นท์ช้าไป ก็ขออภัยไว้ณ.ที่นี้ด้วยนะจ๊ะ...

    เริ่มเรื่องเลย ละกัน 1สัปดาห์ที่ผ่านมา เราไปอบรม การพูดภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน ที่กรมวิเทศสหการ หลักสูตร ILC ห้อง2 ในห้องนี้ก็มีเพื่อนร่วมชั้นเรียน หลายหลายสาขาอาชีพ มาอยู่ร่วมกัน 18คน เป็นชาย 6คน ที่เหลือเป็นผู้หญิง มีทั้ง ททท.(พี่หน่อย) ตำรวจปปส(พี่ไก่). ดีเอสไอ (พี่ตุ๋ย)สำนักอัยการ(พี่แดง) รัฐสภา(น้องจ๊อบที่น่ารัก) กรมปศุสัตว์ (พี่ธานี) ครู(พี่แอ๊ด) อื่นๆอีกมากมายยังจำได้ไม่หมด  น้องต้อง น้องเหมียว น้องจ๋าพี่ตี่ อ้อที่สำคัญ มีมาจาก กรมอนามัยเหมือนกันเลย อยู่ห้องเดียวกัน คือ     พี่อ๋อย (กรกมล)ที่แสนน่ารัก เรียบร้อย ช่างต่างจากเรา ราวฟ้ากับเหว

     วิธีการที่เราไปยังที่เรียน ก็คือการนั่งรถเมล เนื่องจากระยะทางไม่ไกลจากที่พักมากนัก และเป็นการประหยัดด้วย ต้องบอกก่อนว่าสถานที่เรียนนั้นอยู่แถวสะพานขาว เลย ตลาดมหานาคไปแค่ป้ายเดียว

จากการศึกษาเส้นทางนั้นพบว่า รถเมลสายที่สามารถไปถึงนั้น มีตั้งแต่ สาย8,59,183,503 ส่วนขากลับนั้นมีเยอะแยะแค่ดูว่าสายไหนไปอนุสาวรีย์ก็ขึ้นได้เลย อัตราค่าโดยสาร ถ้าเป็นรถร้อนก็ 10บาทตลอดสาย ถ้าเป็นปอ. ก็ประมาณ 13-16บาทแล้วแต่เส้นทาง ถ้าเทียบราคาแล้วไม่ต่างกันมาก แต่ถ้าเทียบความ....แล้วต่างกัน ดังจะกล่าวต่อไปนี้

  • เริ่มตั้งแต่การรอ..รถเมล ด้วยความเป็นพวกบ้านนอก ไม่ค่อยได้เจอรถเยอะขนาดนี้ ขอบอกว่า เหม็นควันรถมากๆเลย เราสงสารคนที่ต้องอยู่ กทม.จังเลย(สงสารตัวเองด้วย)ว่าเค้าต้องสูดควันกันตลอด    ช่วง2-3วันแรกเรา แสบคอมากเลย จนวันนี้ยังไม่ค่อยหายเลย รู้สึกว่าแสบจมูก แสบคอ แล้วเหมือนจะมีเสมหะ
  • รถเมลร้อนเนี่ย รับรองได้ว่าซิ่งจริง แล้วร้อนจริง ที่สำคัญ เวลาที่รถติดนั้น เราจะต้องนั่ง/ยืนดมกลิ่นท่อไอเสียรถที่อยู่ข้างๆตราบเท่าเวลาที่รถติดนั้น (แสบจมูกอีกแล้ว)
  • ถ้าเป็น ปอ.ก็ดี แต่ รอนานมาก กว่าจะมา ประมาณ อย่างน้อย ครึ่งชั่วโมง ถ้าเป็นระยะทางสั้น นั่งปอ.จะคุ้มกว่า เพราะราคาไม่แตกต่างกันมากนัก แล้วเวลาที่รถติดก็ไม่ต้องมานั่งดมกลิ่นท่อไอเสียด้วย แต่ถ้าไม่มีที่นั่งก็ยืนหน่อยละกัน
  • พี่ๆที่เป็นกระเป๋ารถเมลก็ใจดีนะ ตอนแรก ยังไม่คุ้นเคยเส้นทาง ก็ถาม และให้ช่วยเตือนเมื่อถึงป้าย พี่ก็ให้ความช่วยเหลือกันดี มีคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคยเส้นทาง มีการถามกัน ก็มีการให้คำแนะนำช่วยเหลือกัน นี่แหละคนไทยไม่ทิ้งกัน ยังมีความดีงามเสมอ

ขอสรุปบทเรียนที่ผ่านมา1สัปดาห์ของการใช้ชีวิตในกทม.คือ

  • ต้องตื่นเช้า
  • ต้องสูดควันพิษทุกวัน วันละ2เวลา นานแค่ไหน แล้วแต่ความแออัดของรถ
  • ต้องเดิน...เดิน...เดิน...อาจเร็วกว่าขึ้นรถ
  • ต้องรีบเร่ง....รีบ....รีบ....
  • ยังเจอคนใจดีตามเส้นทางที่ผ่านมา เสมอมา
หมายเลขบันทึก: 214049เขียนเมื่อ 4 ตุลาคม 2008 18:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม 2012 18:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)
  • มาผจญภัยเมืองกรุงหรือคะ หมอเปิ้ล
  • หมออ๋อย ก็รุ่นเดียวกับหมอก้องนะคะ ถ้าจำไม่ผิด
  • เธอเป็นคนละเอียด มาก มาก เลย
  • พี่ยังคอยว่า พอเธอกลับมา เราจะได้เรียนรู้เรื่องที่เธอไปฝึกมาด้วยละค่ะ
  • นานจังนะคะ 2 เดือน แน่ะ

สวัสดีครับ กวินอ่านแล้วแต่งกลอนให้ 1 บทครับ


คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนคนคนคน
คนคนคนคนคนคนบนรถเมล

 

โอ้โฮ...กทม.เป็นขนาดนี้เลยหรอนี่  จ้างให้ก็ไม่ไป กลัวควันพิษ

48d75ca445855

ขอบคุณ คุณหมอนนท์ค่ะ

แอบนินทาคุณหมอนนท์กับพี่อ๋อยด้วยค่ะ (จ้างให้ก็ไม่บอกว่าเรื่องอะไร)อิอิอิ

ขอบคุณน้องกวิน ที่เสดงความสามารถในการแต่งกลอนให้ นะจ๊ะ

ขอบคุณ อ.ประจักษ์ เปลี่ยนลุคใหม่ สดใสกว่าเดิม หล่อมั่กมั่ก

  • หญิงเหล็กคนนี้ก็จะมีปอดเหล็กอีกอย่างล่ะซิที่เนี่ย
  • เสาร์-อาทิตย์กลับมาขึ้นเวรที่นครสวรรค์อีก
  • ก็รีบกลับนะตัวเอง  คึดฮอดหลาย
  • มันเหนื่อยนะ...จะบอกให้
  • อยู่เมืองกรุงระวังเรื่องล้วงกระเป๋านะ..ไว้ใจไม่ได้เลย เคยโดนมาแล้ว เศร้า

พี่กบ เหนื่อย เรื่องอะไร วันนี้เจอกันไม่เห็นเล่าให้ฟังเลย

ชอบเก็บกด ระวังอกจะแตกนะ

  • คุณหมอเปิ้ลขา ไปอยู่เมืองกรุงไม่กี่วันเลยยังไม่ชินล่ะเซ่ เราน่ะชินซะละ แต่จ้างให้ก็ไม่ไปอยู่ อยู่บ้านเราสบายกว่ากันเยอะ
  • มิน่าเราโทรไปหา ปรึกษาเรื่อง case นิดเดียว โดน...ว่า
  • "เรื่องแค่นี้ ทำไมต้อง nervous ด้วย" เธอ...ภาษาต่างด้าวทันที
  • ว่าแต่ว่า เมื่อวันก่อนโทรหาเรา จะเม้าท์ใครเจ้าคะ วันนั้นกะลังถูกด่า อันนี้ของจริง จากเจ้านาย เลยไม่กล้าลุกออกมา เดี๋ยวเจอหนัก
  • ถ้ายังไม่ลืมก็เม้าท์มาใหม่นะ จะรอ คิดถึ๊ง คิดถึง จ้า.....
  • ฝากรูป relax วันฝนตกปรอย ๆ มาฝากนะคะ

         

ในเส้นทางที่ย่างเดิน

อาจเผชิญความหลากหลาย

ทั้งสุขทั้งทุกข์ทั้งสบาย

และผู้คนมากมายในเมือง

-----------------------

ยินดีกับคุณหมอนะครับ (เห็นชาวบ้านเค้าเรียก ก็เลยเรียกตาม) ที่มีโอกาส

ได้มาสัมผัสความอัตคัตของสังคม จราจรเมืองไทย ว่างๆมาเที่ยวใหม่นะครับ

เค้ากำลังจะเลือกผู้ว่ากัน หวังไว้ว่า เมืองหลวงของไทย จะดีขึ้นตามนโยบาย..

ก็แค่หวังไปอย่างนั้น แต่ว่าถ้าคิดตามความหมาย ไม่ได้มีอะไรมากมาย

นอกจากถ้อยคำที่ไร้ความหมาย..ของคน..คริๆๆ ..ชื่อโอ๋ครับ เข้ามาอ่านก็เลย

เม้นซะหน่อย ผมไม่ใช่หมอครับ และก็ไม่ใช่บุรุษพยาบาล ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

เดี๋ยวจะติดตามอ่าน เพราะชอบอ่านความรู้สึกของชาวบ้านครับ...

นึกแล้วว่าพี่แดงต้องคิดว่า เราว่าแน่ๆเลย คิดมากจริงเลยผู้หญิงคนนี้

ขอบคุณนะคะ ..คุณ sarah

ที่เข้าไปคอมเม้นท์ให้ ..

แล้วที่ว่าไปเคยไปบวชที่วัดอัมพวัน..ดีรึเปล่าคะ?

นอกจากจะรักษาคนแล้ว คุณหมอก็ยังชอบทำสมาธิทำบุญ

ยินดีที่ได้รู้จักครับ ว่างๆก็แวะไปอ่านบล็อกผมบ้างนะครับ

เผื่อจะได้รอยยิ้มสักรอยยิ้ม

  • มาสูดอากาศดี ๆ ต่างจังหวัดดีกว่าครับ..สุขภาพจิตดีกว่าเยอะ...
  • อิษฉาจัง ไปอบรมอีกแล้ว
  • ว่าง ๆ มาสูดโอโซนที่เขาใหญ่ โคราช สิจ๊ะ
  • แวะมาทักทายจ๊ะ
  • เพิ่งกลับจากประชุม เวชศาสตร์ปริกำเนิด ที่พัทยา
  • ได้ความรู้มาเยอะเลย

สวัสดีครับ

...............

 

• แวะมาทักทาย  ครับ

• อ่านเรื่องราวเกี่ยวกะรถเมล์เมืองกรุงแล้ว...เห็นภาพครับ

• ถ้าเป็นรถเมล์ร้อนต้องฝึกเต้นฟุตเวอร์คด้วย  อย่ายืนเต้มเท้านะ...อิอิ

• ขอบคุณที่แวะไปเยือนบล็อก ครับผม

 


สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายให้กำลังใจซึ่งกันและกันนะคะ

  • ประกาศๆๆ
  • คิดถึงคุณหมอมาก
  • คุณหมอมาเล่าให้อ่านด้วยครับว่า
  • เรียนเรื่องอะไรบ้าง
  • เจอข้อมูลภาษาอังกฤษที่เป็นประโยชน์
  • จะได้เอามาให้บ้างครับ
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ ...

ขอบคุณที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในบล็อกของ sukunya su hom นะคะ

เมื่อก่อนก็อยู่กรุงเทพฯ นึกภาพออกเลยค่ะ

มาเผชิญควันพิษถึงเมืองหลวง ยังไงก็รีบกลับบ้านไปฟอกปอดนะคะ ยินดีกับความขยันค่ะ

สวัสดีครับ  คุณ P sarah

• นำที่ตอบคุณ sarah ไว้ในบล็อกมาฝาก ครับ

ยิ่งคิด ยิ่งกลุ้ม

ทำไมคนเราถึงเป็นไปได้ขนาดนี้

มาตรฐานจริยธรรมไม่ใช่ต่ำนะ ติดลบเลย

แถมผู้แทน ปชช.ก็ไม่มีวุฒิภาวะ ขี้แพ้ชวนตี ร้องแลก แหก กระเชอ

.................................................................................................

• ยิ่งคิดจิตยิ่งกลุ้ม
ดุจแมงมุมคอยชักใย
จริยธรรมต่ำเกินไป
ผู้แทนไร้..วุฒิภาวะ

พวกขี้แพ้ชวนตี
คอยราวีมิลดละ
บ่อยครั้งยังกักขฬะ
ปากร้องแรก..แหกกะเชอ


• ขอบคุณที่แวะมา ลปรร. จึงทำให้มีข้อมูลเขียนเป็นกาพย์ยานี ที่เห็น ครับผม

..................................................................................................................

 

  • หายไปอีกแล้ว
  • เอานางคว้า เอ้ยนางฟ้า
  • มาคืนครับ
  • อิอิๆๆๆๆๆๆๆๆ
  • หายไปนานจะเอาไปประกาศหน้าแรกๆๆ
  • Sind1
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท